Spirulina w kosmetyce

cyjanobakteria
fot. Willaiam Ismael
"Zielone złoto" od kilkunastu lat rewolucjonizuje zarówno świat kosmetyki jak i farmacji. Spirulina, bo o niej właśnie mowa była znana i stosowana już kilkaset lat temu przez Azteków, Inków, Majów oraz mieszkańców doliny jeziora Czad w Afryce. Do dzisiejszych czasów niektóre ludy traktują ją jako ważny składnik diety (pożywienia) i nic w tym dziwnego biorąc pod uwagę wysoką zawartość licznych składników odżywczych oraz naprawdę dobrą przyswajalność przez nasz organizm, a także skórę przy zastosowaniu zewnętrznym (np. w formie maski).

Spirulina


Spirulina to mikroskopijnej wielkości niebiesko-zielona alga zaliczana do sinic (cyjanobakterii - komórki procaryota). Nazwę swą zawdzięcza spiralnemu kształtowi jaki przyjmuje. W naturze spirulina występuje w wodach tropikalnych i subtropikach (obszary najbogatsze w spirulinę to jezioro Ticicaca w Peru oraz jezioro Texaco w Meksyku w mniejszych ilościach występuje też na terenie Azji, Afryki, Australii i Ameryki Środkowej), obecnie uprawia się ją także w sztucznych hodowlach w specjalnie przeznaczonych do  tego celu zbiornikach - spirulina z tego typu hodowli przeznaczona jest na zaspokojenie potrzeb przemysłu kosmetycznego, spożywczego i farmaceutycznego. Najcenniejszym gatunkiem spiruliny z punktu widzenia kosmetyki jest Spirulina Plantesis (ma ona cenniejsze właściwości kosmetyczne niż Spirulina Maxima).

glony pod wodą
fot. Lara Torvi


Kolor: szmaragdowozielony, niebiesko - zielony.
Kształt: spiralny.
Zapach: charakterystyczny dla wodorostów, podobny do pokarmu dla rybek (jak dla mnie śmierdzi rybami).
Wielkość (rozmiar): około 250 mikronów (czyli 0,3 mm)
Najczęstsza postać dostępna w sprzedaży: zielony drobny proszek lub tabletki (oczywiście dla celów kosmetycznych wykorzystujemy proszek, chyba, że chcemy zastosować kosmetyk od środka to polecam tabletki)
Rozpuszczalność: rozprasza się w wodzie.
Zastosowanie: przemysł spożywczy, kosmetyczny i farmaceutyczny.

Bogactwo składników. Co zawiera spirulina?


Trądzik - objawy, przyczyny, leczenie. Rodzaje trądziku.

Trądzik


fot. mahmoud99725
Trądzik pospolity tzw. trądzik młodzieńczy (Acne vulgaris) jest najczęstszą chorobą skóry wieku młodzieńczego, dotyczy bowiem 60 - 80% młodzieży w okresie dojrzewania (między 12 a 20 rokiem życia). Szczyt zapadalności na trądzik u dziewcząt przypada między 14 a 17 rokiem życia, u chłopców zaś ma to miejsce nieco później. Przebieg trądziku jest zazwyczaj ostrzejszy u mężczyzn niż u kobiet (85% chorych przechodzi łagodną postać trądziku, pozostałe 15% niestety dotyka postać ciężka). Nierzadko zdarza się także, że stan chorobowy może się utrzymywać do 30 r życia, a nawet dłużej. Trądzik pospolity związany jest oczywiście z łojotokiem, a także z powstawaniem w okolicach łojotokowych zaskórników (otwartych i zamkniętych), grudek, krostek i cyst. Trądzik pospolity zwykle daje silny odczyn zapalny, zaś nacieki zapalne często pozostawiają przebarwienia pozapalne i/lub małe blizny zazwyczaj o zanikowym charakterze. W przypadku trądziku najlepsze rezultaty przynosi ścisła i dobra współpraca pomiędzy kosmetologiem/ kosmetyczką, a lekarzem dermatologiem.

Trądzik pospolity - przyczyny