tag:blogger.com,1999:blog-38429450365134210132024-03-05T23:52:49.658+01:00Super Piękna to TySuper Piękna to blog o tematyce prozdrowotnej. Opisuje bardzo dokładnie problemy z jakimi spotykają się kobiety. Doradzam jak pozbyć się cellulitu? Po co wykonywać peeling? Dowiesz się tutaj czym są i jak powstają zmarszczki. Możesz przeczytać o przyczynach powstawania i metodach usuwania rozstępów. Na blogu znajdziesz informację jak leczyć trądzik różowaty? Powinny zainteresować Cię podstawowe informację dotyczące naszej odporności. Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.comBlogger141125tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-37356844726202273622018-11-17T18:11:00.000+01:002018-11-17T18:16:03.777+01:00Moje doświadczenia z ......... - depilacja woskiem<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Dziś opowiem Wam o moich doświadczeniach z depilacją woskiem z rolką, która do dziś pozostaje najczęściej stosowaną przeze mnie metodą depilacji. Pierwszy raz wykonałam depilację woskiem typu roll-on ok 13 lat temu na pracowni kosmetycznej, wtedy też zakupiłam mój pierwszy domowy zestaw do depilacji woskiem, który miał mi służyć do ćwiczeń i zdobywania doświadczenia. Jak wiadomo nie ma innej możliwości zdobycia umiejętności jak ćwiczenie, ćwiczenie i jeszcze raz ćwiczenie więc zakup ten był niezbędny. Sam podgrzewacz okazał się całkiem niezłym wyborem, bo służy mi po dziś dzień. Początki były dość trudne (klejące się dłonie bądź rękawiczki, tony zużytych pasków) i jak się łatwo możne domyślić ... bolesne - ale jak wiadomo sukces często rodzi się w bólach. Wraz z czasem, zdobywanymi umiejętnościami i wypracowywaną techniką było coraz lepiej, tzn. mniej bólu, krótszy czas wykonywania, mniej zużytych pasków, a więcej satysfakcji z wykonywanych zabiegów. Domowe ćwiczenie rozpoczęłam od depilacji własnych łydek - skóra w tej okolicy jest grubsza i dobrze napięta (w porównaniu do innych okolic ciała) co zmniejsza ryzyko ewentualnych uszkodzeń (np. zdarcia naskórka czy krwiaków), następnie zaczęłam depilować uda. Podobnie zresztą przebiegała kolejność ćwiczeń na pracowni - łydki, uda, ręce, a dopiero gdy nabrałyśmy trochę wprawy to przechodziłyśmy do depilacji pach czy pachwin (okolice te są bardzo delikatne, ponadto włosy w tej okolicy lubią rosnąć w różnych kierunkach), dlatego Wam też taką kolejność polecam. Uchroni to Was (mam nadzieję) przed niepotrzebnym zniechęceniem (bo nie wychodzi), nadmiernym bólem czy też drobnymi uszkodzeniami depilowanej okolicy. Można powiedzieć że miałam o tyle łatwiej, że została mi pokazana prawidłowa technika wykonania zabiegu depilacji, natomiast i tak muszę przyznać że najważniejsza okazała się praktyka - czyli ćwiczenie, ćwiczenie i jeszcze raz ćwiczenie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiadmFT9lRv63NWc8ePZBYNxPZR1uRSDSdmad7plAv7UFn3FE1EuoEovFv5G_4bmf7EdxyfWYnqeTdXh2Huw5tOW8VaADqeKDfWxtPVI5QO2dhUZknHt-EfzZJvwO0nhfogDvoS3AyNDZnB/s1600/depilacja+woskiem+akcesoria.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="podgrzewacz do wosku, wosk w rolce, paski do depilacji" border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiadmFT9lRv63NWc8ePZBYNxPZR1uRSDSdmad7plAv7UFn3FE1EuoEovFv5G_4bmf7EdxyfWYnqeTdXh2Huw5tOW8VaADqeKDfWxtPVI5QO2dhUZknHt-EfzZJvwO0nhfogDvoS3AyNDZnB/s640/depilacja+woskiem+akcesoria.jpeg" title="depilacja woskiem akcesoria" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Poniżej znajdziecie <b>zbiór informacji</b>, które mam nadzieje będą pomocne <b>dla osób rozpoczynających lub chcących rozpocząć swoją przygodę z depilacją woskiem w rolce</b>. Na końcu wpisu znajdują się odpowiedzi na pytania, jakie mogą się pojawić przed rozpoczęciem przygody z depilacją (lista pytań została stworzona na podstawie moich własnych doświadczeń i obserwacji :-)<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Jak wiecie do wyboru mamy wiele metod usuwania zbędnego owłosienia m.in golenie maszynką, depilatory, depilację chemiczną (kremy, pianki które usuwają owłosienie poprzez rozpuszczanie keratyny we włosach), IPL, lasery, elektroliza (raczej na pojedyncze włosy lub małe powierzchnie), pastę cukrową oraz chyba najpopularniejsza z metod depilacji, a mianowicie depilację woskiem. Więcej o metodach depilacji przeczytasz we wpisach: <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/06/depilacja-co-nalezy-o-niej-wiedziec-jak.html" target="_blank">Depilacja co należy o niej wiedzieć?</a>... oraz <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/06/depilacja-co-nalezy-o-niej-wiedziec-jak_30.html" target="_blank">Depilacja trwała (epilacja). Metody trwałego usuwania owłosienia.</a><br />
<br />
<b>Depilacja woskiem</b> - pod określeniem tym kryje się kilka metod depilacji.<br />
Ze względu na temperaturę depilację woskiem możemy podzielić na:<br />
- <b>depilację woskiem zimnym</b> - plastrami depilującymi (plastry pokryte są woskiem);<br />
- <b>depilację woskiem ciepłym </b>(wosk w rolce, wosk w puszce, wosk twardy);<br />
<br />
Ze względu na stan skupienia w jakim występują <b>woski </b>dzielimy na:<br />
- <b>miękkie</b> (gęste ale płynne);<br />
-<b> twarde</b> (w formie stałej, bezpaskowe);<br />
<br />
<b>Woski miękkie</b> można podzielić ze wg na sposób nakładania i podgrzewania:<br />
- <b>wosk w puszce</b> - nakładamy szpatułką, a owłosienie zrywamy przy użyciu paska;<br />
- <b>wosk z rolką</b> - prosta i szybka aplikacja, różne wielkości rolek, włosy usuwamy przy użyciu pasków;<br />
<br />
<h3>
Depilacja woskiem w rolkach - od czego zacząć, na co zwrócić szczególną uwagę</h3>
<br />
Przygodę z <b>domową depilacją woskiem w rolce</b> zacząć należy od skompletowania akcesoriów potrzebnych do jej wykonania, o nich samych za chwilę. Aby wykonać depilację <b>włoski</b> na depilowanej okolicy muszą mieć <b>min 5-7 mm długości</b> (generalnie 0,5-1 cm) - usunięcie krótszych włosków woskiem w rolce może być mało realne lub wręcz niemożliwe.<br />
Jeśli powyższe warunki są spełnione możemy przystąpić do działania, ale jeszcze na chwilę wróćmy, bo zapomniałam wspomnieć o <b><u>zaleceniach przed depilacją</u></b>. Na 1-2 dni przed planowaną depilacją warto wykonać peeling. Ponadto zapamiętajcie sobie! - nigdy nie depilujemy podrażnionej skóry! Nie należy też wykonywać depilacji świeżo po opalaniu (tego samego dnia) gdyż skóra jest podrażniona działaniem promieniowania UV. Skóra przed zabiegiem depilacji powinna być sucha, dokładnie oczyszczona i odtłuszczona, nie może mieć pozostałości żadnych kremów, balsamów czy olejków. Niewłaściwe przygotowanie może spowodować, że wosk nie będzie dobrze przylegał, czego skutkiem będzie brak usuwania owłosienia lub też niedokładne jego usuwanie (a warto pamiętać, iż nie należy nakładać wosku na depilowaną okolicę więcej niż dwukrotnie (druga aplikacja tylko miejscowo/punktowo - nigdy na całą powierzchnię), gdyż może to prowadzić do uszkodzeń skóry, dokładniej naskórka). Aby zmniejszyć ryzyko podrażnień zwłaszcza na początku swojej przygody z depilacją warto nałożyć na depilowaną okolicę trochę pudru/zasypki dla niemowląt. Po depilacji może wystąpić zaczerwienienie (oraz czerwone "krostki") i podrażnienie skóry jest to objaw naturalny, który ustępuje zazwyczaj do kilku, max kilkunastu godzin. Po depilacji nie używamy kosmetyków z alkoholem ani nie wykonujemy peelingu. Jeśli depilacja dotyczyła pach to przez 2-3 dni nie stosujemy antyperspirantu. Do momentu aż wszelkie objawy podrażnienia nie ustąpią nie należy się opalać (także w solarium) ani kąpać w basenie.<br />
Tyle na początek.<br />
<br />
<h4>
Akcesoria potrzebne do depilacji woskiem</h4>
<br />
Co jest nam potrzebne na stanie (co musimy posiadać) aby wykonać depilację woskiem w rolkach:<br />
<br />
<ul>
<li><b>podgrzewacz</b>;</li>
<li><b>wosk w rolce</b>;</li>
<li><b>paski do depilacji</b>;</li>
</ul>
<br />
<br />
Ponadto przydadzą się także:<br />
- <b>preparat przygotowujący skórę do depilacji</b>, który oczyszcza i odtłuszcza skórę przed zabiegiem depilacji woskiem (ja używam obecnie żelu oczyszczającego przed depilacją) / opcjonalnie jeśli nie macie może być puder/zasypka dla niemowląt - zastosowanie pudru bądź zasypki zmniejsza też ryzyko uszkodzeń skóry;<br />
- <b>preparat po depilacji</b>, który usuwa pozostałości wosku po depilacji ze skóry, ale także łagodzi podrażnioną skórę (ja obecnie stosuję olejek łagodzący po depilacji o powyższych właściwościach)/ opcjonalnie może być olejek bądź oliwka np. dla niemowląt + krem łagodzący podrażnienia np.z dodatkiem aloesu (jeśli nie macie uczulenia, pamiętajcie że aloes też może uczulać);<br />
- przy skórze wrażliwej przydatne mogą okazać się także preparaty nawilżające i łagodzące podrażnienia, można stosować także preparaty spowalniające odrastanie włosów;<br />
<br />
<h3>
Depilacja woskiem w rolce - wiadomości podstawowe o których należy pamiętać</h3>
<br />
<br />
<ol>
<li>zawsze przed przystąpieniem do depilacji <b>sprawdź temperaturę wosku</b>, aby się nie poparzyć. Zaś zbyt zimny wosk nie nadaje się do aplikacji - nazbyt się ciągnie i nie zostawia równomiernej warstwy (płynność wosku można sprawdzić przejeżdżając rolką po pasku fizelinowym lub bawełnianym);</li>
<li><b>sprawdź długość włosów</b> które chcesz usunąć - minimalna długość to 5-7 mm, jeśli są dłuższe to przytnij je do pożądanej długości (ograniczy to bolesność zabiegu);</li>
<li><b>wosk nakładamy ruchem jednostajnym w kierunku wzrostu włosa</b> (nie nakładamy więcej niż jednej warstwy wosku), przed przystąpieniem do depilacji przyjrzyj się dokładnie czy na depilowanym obszarze włosy rosną tylko w jednym kierunku czy też w różnych;</li>
<li>szczególnie na początku przygody z depilacją nie nakładaj wosku na zbyt dużą powierzchnię (obszar) jednocześnie - czym mniejszy obszar tym łatwiej jest nam nad tym zapanować i nie dopuścić do polepienia całej siebie (na początku może być Wam trudno opanować sytuację kiedy wszystko wokół się klei - dłonie, rękawiczki, paski - słowem wszystko);</li>
<li>jeśli korzystasz z pasków w rolce (do cięcia) przed przystąpieniem do depilacji przygotuj sobie kilka pasków odpowiedniej długości (nie za krótkich, nie za długich), tak aby ich zrywanie było wygodne dla Ciebie;</li>
<li><b>paski zrywamy zawsze w kierunku przeciwnym do wzrostu włosów, najlepiej jednym szybkim ruchem </b>(pod włos), drugą ręką naciągamy skórę w kierunku przeciwnym do zrywanego paska (wosku) - zmniejsza to bolesność i ogranicza powstawanie krwiaków;</li>
<li>jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z depilacją to zacznij od skóry nóg, najlepiej łydek - w tej okolicy skóra jest grubsza i dobrze napięta co ogranicza ryzyko zrobienia sobie krzywdy.</li>
</ol>
<br />
<br />
<h2>
Depilacja woskiem w rolce krok po kroku</h2>
<br />
<b>krok 1</b><br />
- podgrzej wosk;<br />
- przygotuj paski do depilacji - jeśli korzystasz z pasków w rolce to potnij je na kawałki odpowiedniej długości (nie za krótkie i nie za długie - standardowo paski do depilacji mają wymiary 7-20 cm, ja osobiście wolę trochę krótsze). Oczywiście wielkość pasków jakie będą Ci potrzebne jest uzależniona od okolicy którą chcesz wydepilować.<br />
- przygotuj preparaty przed i po depilacji, a także płatki kosmetyczne i rękawiczki (oczywiście nie są one konieczne :-);<br />
<br />
<b>krok 2</b><br />
- sprawdź na pasku czy wosk dobrze się rozprowadza (jeśli wosk się ciągnie, nie rozprowadza się zbyt równomiernie to znaczy, że jest zbyt gęsty czyli nie osiągnął jeszcze odpowiedniej temperatury - jest za zimny);<br />
- <b>przygotuj skórę do zabiegu </b>- na okolicę którą będziesz poddawać zabiegowi nałóż preparat przygotowujący skórę do depilacji (ja zazwyczaj nakładam niewielką ilość preparatu na płatek kosmetyczny i przecieram nim skórę w miejscu które mam poddać depilacji- preparat ma przede wszystkim odtłuścić skórę, co sprawi że wosk będzie się dobrze rozprowadzał, dodatkowo część preparatów ma też właściwości chłodzące co może lekko ograniczyć odczucia bólowe). Na skórę możesz też nałożyć niewielką ilość talku lub zasypki dla niemowląt;<br />
- <b>przyjrzyj się i zapamiętaj kierunek wzrostu włosów </b>okolicy na którą będziesz nakładać wosk - to bardzo ważne! (włosy mogą rosnąć w 2 a nawet 3 kierunkach, na łydkach zdarza się to rzadziej, zaś pod pachami jest to wręcz normalne);<br />
<br />
<b>krok 3</b><br />
- <b>na suchą i przygotowaną do zabiegu skórę nakładamy rozgrzany w podgrzewaczu wosk - robimy to płynnym ruchem zgodnie z kierunkiem wzrostu włosów</b> (na początku nie nakładaj wosku na dużą powierzchnię, bo może Ci to utrudnić wykonanie zabiegu - nad małą powierzchnią łatwiej zapanować - pozlepiane dłonie czy rękawiczki nie ułatwią Ci pracy, ponadto zawsze zwracaj uwagę na kierunek wzrostu włosów);<br />
<br />
<b>krok 4</b><br />
- <b>na okolicę z naniesionym woskiem nakładamy pasek fizelinowy - zawsze zaczynając od dołu i zostawiając ok 1/3 długości czystego paska - taka długość pozwala nam na swobodne chwycenie i zerwanie go</b>. Oczywiście po przyłożeniu paska do skóry pocieramy do dłonią, aby dobrze przylgnął do wosku.<br />
- <b>przed zerwaniem wolną lewą ręką delikatnie naciągamy skórę nad depilowanym miejscem w kierunku przeciwnym do zrywania paska i zrywamy pasek jednym pewnym i energicznym pociągnięciem</b> (jak kto woli szarpnięciem) oczywiście <b>z kierunkiem pod włos</b>. Robimy to równolegle do depilowanej powierzchni, a nie ciągniemy paska do góry. Naciągniecie skóry ma na celu głównie zapobieganie powstawania krwiaków, a także ograniczenie bólu. Bezpośrednio po depilacji mogą pojawić się na skórze czerwone krostki (podrażnione mieszki włosowe), jest to zupełnie normalna reakcja skóry, która ustępuje do kilku, kilkunastu godzin. Nie zalecam tzw. "poprawiania" czyli nakładania po raz kolejny wosku na depilowaną okolicę - może to doprowadzić do silnego podrażnienia a nawet uszkodzenia skóry, lepiej wyrwać włos pęsetą lub poprawić punktowo następnego dnia;<br />
<br />
<b>krok 5</b><br />
- po wydepilowaniu zamierzonej okolicy, nakładamy na nią oliwkę lub preparat po depilacji, które mają za zadanie po pierwsze usunąć (domyć) pozostałości wosku, zaś po drugie złagodzić i ukoić podrażnioną skórę;<br />
<br />
<br />
<h2>
Przeciwwskazania do depilacji woskiem w rolce</h2>
<br />
Najważniejsze przeciwwskazania do depilacji woskiem:<br />
- żylaki;<br />
- zapalenie żył;<br />
- mocno rozszerzone naczynia krwionośne;<br />
- nieustabilizowana cukrzyca;<br />
- choroby alergiczne i wirusowe skóry;<br />
- łuszczyca;<br />
- stany zapalne i ropne skóry;<br />
- przerwana ciągłość skóry;<br />
- silne podrażnienie skóry;<br />
- świeżo opalona skóra;<br />
- nie wykonujemy depilacji w miejscach występowania znamion (omijamy, zaklejamy);<br />
- wszelkie zmiany na skórze budzące niepokój;<br />
- epilepsja;<br />
- ciąża;*<br />
- słaba krzepliwość krwi;<br />
- stany gorączkowe;<br />
- uczulenie na wosk;<br />
<br />
Temperatura wosku miękkiego z rolką (36-38C) jest niższa niż wosku twardego ok 42-43C (stałego) - w przypadku rozszerzonych naczyń lepiej zdecydować się na miękkie woski (np. z rolką).<br />
* Odnośnie ciąży to jeśli wcześniej korzystałaś z tej metody depilacji możesz z niej korzystać nadal, jeśli nie - jeśli ma to być pierwszy zabieg to warto poczekać do porodu i zastosować inną metodę. Więcej o depilacji w ciąży przeczytasz tutaj: <a href="https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-2-depilacja/">https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-2-depilacja/</a><br />
<div>
<br /></div>
<br />
<h2>
Zalety i wady depilacji woskiem z rolką</h2>
<br />
Zacznę od <b>zalet depilacji woskiem</b>. Dlaczego warto stosować depilację woskiem z rolką:<br />
<br />
<ul>
<li>efekty depilacji są dość długotrwałe (nawet do 3 tygodni);</li>
<li>z czasem włoski odrastają słabsze i jaśniejsze, jest ich też mniej;</li>
<li>można ją wykonać samodzielnie w domu (oczywiście po wyposażeniu się w niezbędny sprzęt);</li>
<li>jeśli wykonujemy ją samodzielnie to jest dość tania;</li>
<li>przy osiągnięciu wprawy nie jest zbyt czasochłonna;</li>
<li>można ją wykonać zarówno na włosach jasnych jak i ciemnych, cienkich (słabych) czy też grubszych (mocniejszych);</li>
</ul>
<br />
<br />
Ale metoda ta nie jest też wolna od wad. <b>Minusy depilacji woskiem z rolką</b>:<br />
<br />
<ul>
<li>cena (jeśli wykonujemy ją w gabinetach kosmetycznych);</li>
<li>minimalna długość włosów - owłosienie do depilacji musi mieć min 5-7 mm;</li>
<li>bolesność - dotyczy głównie osób z mocniejszym owłosieniem i niższym progiem odczuwania bólu, z czasem kiedy skóra się przyzwyczai a odrastające włosy są coraz słabsze, zmniejsza się bolesność zabiegu;</li>
<li>nie jest dla wszystkich, tzn. posiada przeciwwskazania - osoby u których one występują muszą zrezygnować z jej stosowania;</li>
<li>włosy zwłaszcza z czasem mogą mieć tendencję do wrastania;</li>
</ul>
<br />
<br />
<br />
<br />
<h3>
Depilacja woskiem w rolce - pytania jakie mogą się pojawić przed rozpoczęciem przygody z depilacją</h3>
<br />
<h4>
1. Jaki podgrzewacz wybrać?</h4>
<br />
Na rynku jest dostępnych całe mnóstwo podgrzewaczy: białe, kolorowe, z przeźroczystym paskiem (wstawką), które pozwalają kontrolować zużycie wosku oraz stopień jego płynność, zasilane bezpośrednio kablem (klasyczne) lub też ze stacją podgrzewającą (zasilającą), tańsze, droższe. Jednym słowem różne. Biorąc pod uwagę istotę działanie wszystkie one są do siebie bardzo podobne. Mogą różnić się mocą, co przekłada się na czas podgrzewania, ale to na co należy szczególnie zwrócić uwagę to wielkość wkładów jakie umieszczamy w podgrzewaczu. <b>Warto wybierać te o uniwersalnym rozmiarze do których będą pasować wkłady z różnych firm dostępne w hurtowniach kosmetycznych (uniwersalna pojemność to 100 ml)</b>. Bywa, że wybierając markowy produkt będziemy przywiązane do wosków tylko tejże marki, bo żadne inne nie będą do niego pasować. Ja swój podgrzewacz kupiłam jakieś 13 lat temu - na początku mojej kosmetycznej drogi, jest już co prawda wysłużony (zwłaszcza wizualnie) ale działa bez zastrzeżeń i służy mi niezmiennie po dzień dzisiejszy (biały podgrzewacz o mocy 30W, klasyczny z kablem zasilającym, światełkiem i przeźroczystym paskiem na boku co pozwala mi kontrolować poziom wosku).<br />
<br />
<h4>
2. Wosk w rolce - który wybrać? Rodzaje wosków. Rolka wąska czy szeroka?</h4>
<br />
Mamy ogromny wybór wosków z rolką. Najbardziej popularny, klasyczny to wosk miodowy (kolor żółty, przejrzysty) przeznaczony do każdego rodzaju skóry, poradzi sobie nawet z ciemnymi mocnymi włosami. Mój ulubiony rodzaj wosku - obecnie praktycznie tylko jego używam.<br />
Najpopularniejsze <b>rodzaje wosku z rolką</b>:<br />
- <b>wosk miodowy</b> (naturalny) - wosk pszczeli o właściwościach przeciwzapalnych i zmiękczających, dla każdego rodzaju skóry (ma miodowy kolor, jest przezroczysty, krystaliczny, bardzo dobrze się rozprowadza na skórze i jest wydajny);<br />
- <b>wosk azulenowy</b> (naturalny)- z cynkiem, do skóry suchej, wrażliwej i normalnej, dobra przyczepność, a cynk zmniejsza ryzyko podrażnień - właściwości łagodzące (kolor ciemnoniebieski, trochę wpadający w zieleń);<br />
- <b>wosk różany</b> - z dwutlenkiem tytanu, dla skór wrażliwych, łagodzi podrażnienia (kremowy, kolor łososiowo-różowy, zazwyczaj ma trochę niższą temperaturę topnienia);<br />
- <b>wosk złoty</b> - do depilacji krótkich i mocnych włosów, mika łagodzi podrażnienia i zwiększa przyczepność wosku;<br />
- <b>wosk kremowy</b> - większość wosków poza woskiem miodowym to woski kremowe, mają one nieco niższą temp topnienia, mają różne kolory i zapachy, można je stosować przy skórach wrażliwych skłonnych do podrażnień;<br />
- <b>wosk perłowy</b> - to wosk, który w swym składzie zawiera mikę czyli perłowy puder, który zwiększa przyczepność wosku oraz działa zmiękczająco i przeciwzapanie na skórę, ponadto wykazuje właściwości ochronne i uspokajająco na skórę, przeznaczony do skóry wrażliwej (zmniejsza ryzyko podrażnień) oraz włosów krótszych (mika ułatwia przyklejanie się włosów);<br />
- <b>wosk chlorofilowy</b> (naturalny) - przeznaczony dla skór wrażliwych, szczególnie polecany do depilacji skóry twarzy i pach, wykazuje działanie przeciwzapalne i zmiękczające, zawartość chlorofilu przyspiesza regenerację skóry;<br />
Wosk krystaliczny w porównaniu z woskiem kremowym łatwiej się zmywa i nie pozostawia uczucia lepkości na skórze.<br />
<div>
Obecnie na rynku znajduje się mnóstwo rodzajów wosków np. zapachowe: kokosowy, czekoladowy, mocca, bananowy, a także wiele innych.</div>
Odnośnie <b>wielkości rolki</b> to wybór jest <b>uzależniony od miejsca (okolicy), która ma zostać poddana depilacji</b>.<br />
Rolka szeroka służy do nakładania wosku na większe powierzchnie ciała: nogi (łydki, uda), ręce, plecy, pośladki, częściowo okolice bikini. Wąską rolkę natomiast używa się zazwyczaj przy depilacji mniejszych powierzchni lub trudno dostępnych miejsc tj. pach, pachwin, okolic bikini, czy też twarzy (np. depilacja wąsika).<br />
<br />
<br />
<b>3. Jakie paski wybrać : fizelinowe czy bawełniane? Forma pasków: cięte czy w rolce?</b><br />
<br />
Według informacji na jakie trafiłam to paski fizelinowe są lepsze niż bawełniane, ponieważ wosk przykleja się do nich lepiej, co przekłada się na równomierne zrywanie włosów. Paski bawełniane są bardziej elastyczne więc mogą się bardziej dopasować do kształtów ciała (można więc wypróbować w okolicach np kolan, pach czy bikini). Paski fizelinowe mają różną gramaturę, cieńsze stosuje się w miejscach gdzie wymagana jest elastyczność czyli okolice kolan, pach czy bikini, zaś grubsze, bardziej sztywne do okolic równiejszych na większych powierzchniach ciała jak łydki, uda czy ramiona. <b>Najistotniejsze to aby materiał nie rozwarstwiał się i paski nie rozrywały się podczas zabiegu</b>. Osobiście zazwyczaj używam pasków fizelinowych.<br />
Odnośnie formy pasków to nie ma to większego znaczenia czy wybierzecie paski cięte czy w rolce. Osobiście wolę paski w rolce do cięcia bez perforacji (są też w rolce ale z perforacją), bo mogę samodzielnie dopasować optymalną dla mnie długość pasków. <b>Jeśli zależy Wam na swobodzie w dobieraniu wielkości pasków to wybierzcie te w rolce</b>. Zazwyczaj paski w rolce mają też niższą cenę niż paski cięte.<br />
<br />
<h4>
4. Preparaty przed i po depilacji czy domowe sposoby: puder i oliwka?</h4>
<br />
Przyznam szczerze, że osobiście nigdy nie stosowałam pudru przed depilacją, zaś zwykłą oliwkę po depilacji zdarzało mi się zastosować. Ale znam osoby, które używały tego rodzaju zasypki i były zadowolone, więc myślę że możecie je z powodzeniem stosować. Ja od zawsze staram się mieć na stanie preparat przed i po depilacji - starczają mi na długo, kupując zwracam uwagę na termin przydatności i zazwyczaj wybieram te z pompką (są mniej narażone na zanieczyszczenia).<br />
<br />
<h4>
5. Jak długo odrastają włosy po depilacji?</h4>
<br />
Na początku moich doświadczeń z depilacją depilowałam nogi co ok. 2 tygodnie, bo włoski pojawiały nie po około tygodniu do 10 dni. Natomiast z czasem włosy zaczęły się stawać cieńsze jaśniejsze i mogę stwierdzić, że już po kilku zabiegach było ich przynajmniej o połowę mniej. Obecnie depiluję nogi nie częściej niż raz na 3 tygodnie. Oczywiści <b>tempo odrastania włosów jest kwestią indywidualną, uzależnione jest także od miejsca depilacji (lokalizacja).</b><br />
<br />
<h4>
6. Na ile wystarcza wosk?</h4>
<br />
Mi jeden wosk w rolce wystarcza przynajmniej na 2 (a często 3) depilacje całych nóg więc można powiedzieć, że jest dość wydajny (obecnie do tego celu używam wosku miodowego, który świetnie się rozprowadza i jest bardzo wydajny, w przypadku wosków kremowych wydajność może być mniejsza).<br />
<br />
<h4>
7. Czy pasek można używać tylko jeden raz?</h4>
<br />
<b>Paski do depilacji są jednorazowe, ale podczas jednej depilacji pasek możemy użyć kilkukrotnie</b>, zazwyczaj dwa trzy razy (niektórzy pewnie więcej). Zbyt gruba warstwa wosku powoduje że pasek nie chce się przyklejać do skóry (albo przyklejamy stary woski do skóry i zrywanie staje się bolesne, może też zwiększyć ryzyko powstawania siniaków - oczywiście za ich powstawanie w głównej mierze odpowiada nieumiejętne zrywanie pasków - ważne są dobre napięcie skóry, szybkość i dobry kąt zrywania).<br />
<br />
<h4>
8. Czy do depilacji woskiem w rolce niezbędny jest podgrzewacz?</h4>
<br />
Moim zdaniem tak. Natomiast czytałam o osobach które podgrzewaja wosk w rolce w garnku w gorącą wodą. Jak dla mnie metoda ta byłaby przede wszystkim niewygodna - chodzi o utrzymanie optymalnej temperatury wosku podczas depilacji. Ponadto w takiej kąpieli łatwiej doprowadzić do przegrzania wosku co może skutkować oparzeniem skóry lub przynajmniej podrażnieniem.<br />
<br />
<h4>
9. Czy depilacja woskiem boli?</h4>
<br />
Nie ukrywam, że tak ale <b>zależy to w dużej mierze od naszego indywidualnego progu bólu</b>. Ponadto większy ból odczuwa się na początku przy pierwszej czy drugiej depilacji, z czasem ból staje się o wiele mniejszy lub może przekształcić się tylko w pewnego rodzaju dyskomfort (tak jest w moim przypadku w kwestii depilacji nóg). Oczywiście są osoby u których odczucia bólowe z czasem nie ulegają osłabieniu. <b>Kwestia bólu jest więc sprawą wysoce indywidualną</b>.<br />
<br />
<h4>
10. Jakiej długości powinny być włosy do depilacji woskiem?</h4>
<br />
Ważnym aspektem w depilacji woskiem jest długość usuwanego owłosienia. Minimalna długość włosów to <b>5mm-10mm</b>, krótsze włoski nie zostaną usunięte podczas depilacji (krótsze włoski można usunąć stosując depilację pastą cukrową). Jeśli owłosienie jest dłuższe to warto je przyciąć do ok 1cm (10mm) długości (ważne! depilacja dłuższego owłosienia wiąże się z większym bólem).<br />
<br />
<h4>
11. Czy nie zrobię sobie krzywdy wykonując depilację woskiem? Tzn. chciałabym spróbować ale się boje.</h4>
<br />
Odpowiem tak, jeśli zastosujesz się do zaleceń i wykonasz zabieg prawidłowo to raczej nie zrobisz sobie większej krzywdy. Oczywiście malutkie krwiaki czy drobne zasinienie mogą Ci się przydarzyć, bo jak wiadomo początki bywają trudne, ale tego typu drobne uszkodzenia szybko znikają. Przyznam szczerze, że też się bałam przed wykonaniem po raz pierwszy depilacji - ale ja wiedziałam, że skoro chcę być kosmetyczką/kosmetologiem to muszę się odważyć i nauczyć poprawnego jej wykonywania. Więc miałam swoją motywację. Jeśli chcesz się nauczyć depilacji woskiem, nie masz ku temu przeciwwskazań to myślę że nic nie stoi na przeszkodzie żeby tego spróbować. Tym bardziej, jeśli korzystałaś już z tego typu zabiegu u kosmetyczki, a jeśli nie to zawsze możesz obejrzeć filmik jak wygląda tego typu zabieg (kiedyś tego nie było ;-). Powiem tak, zawsze warto uczyć się nowych rzeczy, na początku wszystko wydaje się trudne, ale <i>"kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana".</i><br />
<br />
<h4>
12. Wrastające włoski po depilacji czy to częsty problem?</h4>
<br />
Zdarza się, że włoski po depilacji mogą wrastać. Zdarzyło mi się to kilka razy (na przestrzeni lat mogę powiedzieć że rzadko). Problem można ograniczyć wykonując regularnie peeling skóry. Można spróbować także preparatów ograniczających wrastanie włosów. Jeśli dojdzie do zapalenia mieszków włosowych to niezbędna może być wizyta u dermatologa. Jeśli często zdarza Ci się ten problem to może warto zastanowić się nad trwałą metodą usuwania owłosienia np. laser.<br />
<br />
<h4>
13. Od czego zacząć przygodę z domową depilacją woskiem?</h4>
<br />
Myślę, że warto zacząć od zrobienia dobrego researchu - zebrania informacji, poczytaj na ten temat, pooglądaj filmiki.Zapoznaj się też z przeciwwskazaniami i odpowiedz sobie na pytanie czy któreś z nich nie występuje u Ciebie. Jeśli nie masz przeciwwskazań i nadal chcesz spróbować to myślę, że kolejnym krokiem będzie skompletowanie akcesoriów potrzebnych do wykonania zabiegu (pisałam o tym na początku).<br />
<br />
<h4>
14. Próbowałam domowej depilacji woskiem ale mi nie wychodzi, na pasku nie ma usuniętych włosów, a skóra jest podrażniona, co robię źle. Jakie mogą być przyczyny?</h4>
<br />
Po pierwsze odpowiedz sobie na pytanie <b>czy dobrze przygotowałaś skórę do zabiegu</b> - skóra powinna być czysta, po kąpieli nie używamy balsamu, przed zabiegiem odtłuszczamy skórę preparatem do stosowania przed depilacją lub nakładamy puder/ zasypkę aby odtłuścić skórę. Nieodtłuszczona skóra spowoduje że wosk nie będzie się dobrze przyklejał. Druga istotna kwestia to <b>długość włosów</b> (min 0,5- 1 cm), włosy krótsze nie zostaną usunięte podczas depilacji woskiem (tu przydatna może być depilacja pastą cukrową). Kolejna ważna kwestia to <b>technika zrywania</b> (została opisana powyżej). Zbyt wolne, mało stanowcze i wykonywane pod złym kątem zrywanie może doprowadzić do uszkodzenia i podrażnienia skóry zamiast do usunięcia owłosienia. Ważne jest też odpowiednie napięcie skóry wolną ręką podczas zrywania. Oczywiście n<b>ależy pamiętać o kierunku wzrostu włosów oraz nakładanie wosku z włosem, a zrywaniu paska pod włos</b>.<br />
<br />
<br />
<br />
Tak moja drobna uwaga na koniec - do miejsc trudno dostępnych czy też delikatnych okolic (pachy, bikini - cienka, wrażliwa skóra i dość mocne włosy) lepszy może okazać się wosk twardy - bezpaskowy, usuwa krótsze owłosienie i lepiej sobie radzi w trudno dostępnych miejscach. Jeśli jednak zdecydujecie się na depilację tychże okolic woskiem z aplikatorem to przed planowanym zabiegiem zaopatrzcie się w woski z wąską rolką.<br />
<br />
<br />
Mam nadzieję, że udało mi się zebrać w jednym wpisie większość informacji, które będą przydatne wszystkim z Was, które dopiero zaczynają swoją przygodę z depilacją woskiem w rolce. Jeśli stosujesz tę metodę depilacji zachęcam do podzielenia się swoimi doświadczeniami w komentarzach :-)<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-66071177135488572742017-02-24T11:09:00.000+01:002018-08-01T10:47:02.303+02:00Zabiegi kosmetyczne w ciąży. Kosmetyki a ciąża.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Zabiegi kosmetyczne w czasie ciąży: można je wykonywać czy nie? Zapewne niejedna z Was zadawała, zadaje lub w przyszłości zada sobie to pytanie. Wiem też, iż duża część kobiet rezygnuje w czasie ciąży z wszelkich zabiegów kosmetycznych żeby "nie zaszkodzić dziecku". Troska o noszone pod sercem dziecko jest jak najbardziej zrozumiała, bo i częściowo stwierdzenie to jest uzasadnione tzn. przyszłe mamy nie mogą korzystać z pełnej oferty gabinetów kosmetycznych, jednak taka często nadmierna ostrożność wynika niestety z nadal istniejących wielu mitów dotyczących tegoż szczególnego stanu w życiu kobiety. Dlatego też powstał ten wpis.<br />
Jak już wspomniałam w ciąży nie wszystko jest dozwolone, ale w ofertach salonów znajduje się wiele zabiegów, które są bezpieczne dla przyszłych mam, są to głównie delikatne zabiegi pielęgnacyjne. Oczywiście dotyczy to kobiet u których ciąża przebiega prawidłowo (bez żadnych zakłóceń), jeśli są jakieś problemy to o możliwości wykonania zabiegów nawet tych bezpiecznych powinien zdecydować lekarz prowadzący ciążę.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<b>Ważne! </b><u>Umawiając się na wizytę należy poinformować kosmetyczkę o ciąży.</u> Oczywiście profesjonalny kosmetolog/ kosmetyczka będzie wiedział (bez najmniejszego problemu) jakie zabiegi i kosmetyki są dozwolone, a jakie przeciwwskazane dla przyszłej mamy, ale warto uprzedzić wcześniej o swoim stanie. <b>Ważne!</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyjg0Tdlo6QeLUnmdW6ITtgJnv0mESwyTu1fosqjxJJt9YHMjN6hP8jVlq5pU2oK6d4OhQY8-0_pTAUpGjBVu4uFv_6IqOXfOJ3DGsdEFcrfGoVKUb321vrBNb604mCvkcYANZ29Ya4YJy/s1600/Zabiegi+kosmetyczne.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="twarz ciało pielęgnacja" border="0" height="457" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyjg0Tdlo6QeLUnmdW6ITtgJnv0mESwyTu1fosqjxJJt9YHMjN6hP8jVlq5pU2oK6d4OhQY8-0_pTAUpGjBVu4uFv_6IqOXfOJ3DGsdEFcrfGoVKUb321vrBNb604mCvkcYANZ29Ya4YJy/s640/Zabiegi+kosmetyczne.png" title="zabiegi kosmetyczne w ciąży: tak czy nie?" width="640" /></a></div>
<br />
Poniżej postaram się dać odpowiedź na pytania: <b>na jakie zabiegi kosmetyczne może pozwolić sobie przyszła mama, a jakich powinna bezwzględnie unikać? które składniki aktywne zawarte w kosmetykach są dopuszczalne, a które zakazane w czasie ciąży?</b> (nie należy tego traktować jako wyrocznię, jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości czy możecie skorzystać z jakiegoś zabiegu to zamiast od razu rezygnować po prostu poproście o poradę lekarza prowadzącego ciąże - jego odpowiedź da Wam większe poczucie bezpieczeństwa). Zapewne zgodzicie się ze mną, że wizyta w gabinecie kosmetycznym ma nie tylko pozytywny wpływ na ciało, ale także na psychikę, bo po wizycie czujemy się piękne, bardziej atrakcyjne, po prostu szczęśliwsze. A jak wiadomo tylko szczęśliwa i zdrowa mama w pozytywny sposób może wpływać na samopoczucie dziecka noszonego pod sercem. A więc zaczynamy!<br />
<br />
<h3>
Najczęstsze problemy i dolegliwości skórne w czasie ciąży</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Ciąża jak wiadomo wiąże się ze swoistą rewolucją zwłaszcza w gospodarce hormonalnej (m.in. zwiększone wytwarzanie progesteronu i estrogenów, ale dochodzą także nowe hormony występujące tylko w czasie ciąży np. hCG, relaksyna, LH), a to z kolei skutkuje różnymi zmianami także skórnymi w obrębie całego ciała. Do najczęściej występujących problemów i dolegliwości skórnych w czasie ciąży zaliczamy m.in:<br />
- nadmierna suchość skóry (może jej towarzyszyć swędzenie - za swędzenie w II i III trymestrze odpowiada wysoki poziom estrogenów);<br />
- rozstępy;<br />
- <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2015/03/cellulit-jak-pozbyc-sie-cellulitu.html" target="_blank">cellulit</a> (na skutek nadmiernego odkładania się tłuszczu i wody w organizmie);<br />
- alergia lub silna nadwrażliwość skóry;<br />
- trądzik (wysoki poziom progesteronu może wpływać na zbyt intensywną pracę gr. łojowych);<br />
- przebarwienia tzw. ostuda (są to przebarwienia pojawiające się zazwyczaj symetrycznie na twarzy gł. w okolicy brody, policzków i czoła na skutek zwiększone ilości zarówno progesteronu jak i estrogenów);<br />
- opuchlizna (obrzęki) zwłaszcza nóg, ale może dotyczyć także rąk, a w późniejszych miesiącach nawet twarzy;<br />
- rozszerzenie naczyń krwionośnych i włosowatych ( tzw. pajączki), a nawet pojawienie się żylaków;<br />
Skoro wiemy już co nieco o najczęstszych dolegliwościach to warto odpowiedzieć sobie na pytanie jak sobie z nimi radzić w czasie ciąży.<br />
<br />
<h2>
Zabiegi kosmetyczne w ciąży</h2>
<br />
Oczywiście jak już wspomniałam wcześniej w czasie ciąży nie możemy korzystać z wszystkich zabiegów znajdujących się w ofercie gabinetów kosmetycznych, ale istnieje wiele bezpiecznych zabiegów dla przyszłej mamy. Warto pamiętać, iż odpowiednio przygotowane do narodzin dziecka ciało przyspiesza lub przynajmniej zmniejsza problemy z powrotem do dobrej formy. Ponadto właściwie dobrany zabieg pozwala kobiecie poczuć się piękną, ale także co nie mniej ważne zrelaksować się - a jak wiadomo w ciąży dobre samopoczucie jest niezwykle istotne. Relaks działa pozytywnie nie tylko na nastrój ale również na stan skóry.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Odnośnie zabiegów kosmetycznych w ciąży to powinny być one <b>delikatne, mało inwazyjne i wykonywane ręcznie</b> (w ogromnej większości). Są to głównie zabiegi pielęgnacyjne. Skupiamy się na nawilżaniu skóry twarzy oraz na nawilżaniu, uelastycznianiu i regeneracji skóry ciała (np. masaż ręczny - uelastycznia skórę, ułatwia jej rozciąganie dzięki czemu zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia rozstępów). Do dokładniejszego omówienia podzieliłam zabiegi na 3 grupy: dozwolone (polecane, bezpieczne w czasie ciąży), niewskazane (odradzane) oraz całkowicie przeciwwskazane (zabronione). Jak już wcześniej wspomniałam <u>wszystkie informacje odnośnie zabiegów dozwolonych (bezpiecznych) dotyczą kobiet u których ciąża przebiega prawidłowo bez powikłań</u> (w innym wypadku wszelkie planowane zabiegi powinny być konsultowane, uzgadniane z lekarzem prowadzącym ciążę).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYmNABsfNDB89-fEsejG6d04v3rsNdm_yQLhG0L1TtLKOaynVo8l_NZjwHZct3DlpYcqums26_F47Vv8RjuROGing4Bw6c75C1PIMLRtwzVT5jNjP0ijxaaVmaTjgv8LNYPQGwcsZglvXS/s1600/zabiegi+w+ci%25C4%2585%25C5%25BCy-.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYmNABsfNDB89-fEsejG6d04v3rsNdm_yQLhG0L1TtLKOaynVo8l_NZjwHZct3DlpYcqums26_F47Vv8RjuROGing4Bw6c75C1PIMLRtwzVT5jNjP0ijxaaVmaTjgv8LNYPQGwcsZglvXS/s640/zabiegi+w+ci%25C4%2585%25C5%25BCy-.png" width="640" /></a></div>
<br />
<h3>
Zabiegi kosmetyczne dozwolone w czasie ciąży</h3>
<br />
Wśród zabiegów kosmetycznych dozwolonych (bezpiecznych) w czasie ciąży (po 3 miesiącu - od II trymestru) warto wymienić:<br />
- manualny masaż twarzy, szyi i dekoltu - zabieg ten poprawia ukrwienie skóry, co wpływa korzystnie na jej koloryt, a ponadto odstresowuje i uspokaja;<br />
- masaż ciała klasyczny (<u>nie wykonujemy masażu jeśli ciąża jest zagrożona</u>) - masaż działa regenerująco i relaksująco. Masażu ciała w czasie ciąży nigdy nie wykonujemy w pozycji leżącej na brzuchu!!! tylko w pozycji na boku (najlepiej lewym) lub tzw. bocznej bezpiecznej. <u>Podczas masażu brzucha nie masujemy wcale!!!</u> (ten rejon jest całkowicie wyłączony z masażu) unikamy także masażu piersi. Ruchy podczas masażu powinny być bardzo delikatne w przewagą głaskania, unika się silnego ucisku oraz rozcierania i ugniatania. Można też skorzystać z opcji masażu częściowego: kark, plecy, dłonie i stopy i wtedy masaż może zostać wykonany w pozycji siedzącej. Masaż stóp i łydek może być szczególnie przyjemny, gdyż zmniejsza odczucie ciężkości nóg. <u>Przed wizytą u masażysty zawsze warto zasięgnąć opinii lekarza prowadzącego ciążę;</u><br />
- henna brwi i rzęs;<br />
- zabiegi nawilżające, dotleniające - z użyciem delikatnych masek kremowych;<br />
- zabieg oczyszczania skóry twarzy, ale tylko przy użyciu ziołowych preparatów - dzięki temu zabiegowi usunięte zostaną zanieczyszczenia i zaskórniki, a skóra będzie wygładzona, zyska też promienny i świeży wygląd;<br />
- delikatne złuszczanie w postaci <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/09/mikrodermabrazja-diamentowa-korundowa.html" target="_blank">mikrodermabrazji diamentowej</a> lub oxybrazji - wygładzenie, odświeżenie skóry;<br />
- zabiegi na ciało nawilżające i odżywcze, które mają uelastyczniać skórę i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia rozstępów (mogą być wykonywane od 4 do 9 miesiąca), oczywiście kosmetyki stosowane podczas tego typu zabiegów muszą być odpowiednie dla kobiet w ciąży;<br />
- manikiur (nie zaleca się jednak zakładania tipsów szczególnie akrylowych, ciężarna nie powinna też być świadkiem tego typu zabiegów - chodzi tutaj o wdychanie szkodliwych składników np. akryl, klej). Spokojnie można malować paznokcie, bo płytka paznokciowa jest szczelna (związki zawarte w lakierze nie mają możliwości przedostania się do krwioobiegu). Do porodu nie można mieć pomalowanych paznokci, trzeba zmyć lakier (lekarze obserwują kolor paznokci - kiedy ciśnienie jest nieprawidłowe skóra pod paznokciami sinieje, co jest wskazówką, że poród przebiega nieprawidłowo);<br />
- pedikiur (najlepiej jeśli będzie połączony z masażem łydek i stóp, który zmniejszy obrzęki i przyniesie ulgę), peeling wygładzi skórę, a chłodzący balsam złagodzi odczucie ciężkości nóg;<br />
- opalanie typu spray bronzing (opalanie natryskowe);<br />
- korzystanie z basenu - przez niektórych uważane za niewskazane, bo na basenie można złapać infekcje (dlatego jeśli macie skłonność do nawracających infekcji to wybierajcie baseny z ozonowaną wodą). Basen w czasie ciąży jest wskazany - pływanie świetnie wpływa na mięśnie, pozwala utrzymać dobrą kondycję, a ponadto świetnie odciąża kręgosłup. Zamiast pływania można też spróbować np. aqua aerobiku. Oczywiście warto w tej kwestii skonsultować się z lekarzem prowadzącym ciążę;<br />
- farbowanie i rozjaśnianie włosów, preparatami nie zawierającymi amoniaku. Zabieg farbowania można wykonywać przez całą ciążę ( od początku do końca). Farba nie przechodzi do krwioobiegu, a stosowane obecnie farby nie tworzą podczas zabiegu toksycznych oparów (po więcej informacji odsyłam do artykułu mamaginekolog.pl - <a href="https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-1-wlosy/" target="_blank">Piękna w ciąży cz.1 - Włosy</a>). Jeśli mimo wszystko obawiasz się farbowania włosów to oczywiście możesz zrezygnować z tego typu zabiegu na czas ciąży lub zdecydować się na wykonanie refleksów lub sombre (farba nakładana jest wtedy min 1,5-2 cm od skóry głowy). I oczywiście dozwolone jest obcinanie włosów w ciąży :-)<br />
<br />
<h3>
Zabiegi kosmetyczne niewskazane w czasie ciąży</h3>
<br />
Niewskazane są następujące zabiegi:<br />
- depilacja woskiem - jeśli nie robiłaś jej nigdy wcześniej przed ciążą (ze względu na możliwość podniesienia ciśnienia krwi co w przypadku ciężarnej może być bardzo groźne - stres i ból mogą zdenerwować przyszłą mamę i spowodować skok ciśnienia). <u>Podobnie ma się sprawa z depilacją pastą cukrową</u>. W czasie ciąży istnieje też większe prawdopodobieństwo podrażnienia skóry. Jeśli wcześniej regularnie korzystałaś z zabiegów depilacji woskiem to w ciąży przebiegającej prawidłowo możesz z tej metody nadal korzystać. Więcej informacji na temat depilacji w ciąży znajdziesz na mamaginekolog.pl - <a href="https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-2-depilacja/">https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-2-depilacja/</a>;<br />
- zabiegi (peelingi) chemiczne oraz kwasami AHA o średnich stężeniach (ze względu na dużą wrażliwość skóry i zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań);<br />
<br />
<h3>
Zabiegi kosmetyczne przeciwwskazane (zabronione) w czasie ciąży</h3>
<br />
Teraz pora na najliczniejszą grupę zabiegów czyli te wszystkie procedury, które w czasie ciąży są przeciwwskazane. Warto się z nimi zapoznać aby móc rozsądnie korzystać z tego co proponują nam salony kosmetyczne. W czasie ciąży zabronione jest wykonywanie następujących zabiegów:<br />
- wszelkie zabiegi z wykorzystaniem prądu stałego, tj. galwanizacja, jonoforeza, elektroliza (zarówno epilacja jak i zamykanie naczynek), ponieważ przepływający przez ciało matki prąd może mieć negatywny wpływ na rozwijający się płód. Także zabieg tj. darsonwalizacja (zabieg wykorzystujący prądy wielkiej częstotliwości) należy do przeciwwskazanych w czasie ciąży.<br />
- zabiegi z użyciem ultradźwięków - sonoforeza, peeling kawitacyjny, liposukcja ultradźwiękowa, depilacja z wykorzystaniem ultradźwięków, a nawet zabieg piaskowania zębów - o tych zabiegach także należy zapomnieć na czas ciąży. Zabiegi z użyciem ultradźwięków mogłyby wywołać silne skurcze macicy i w efekcie przyspieszyć poród lub wywołać poronienie;<br />
- wszelki zabiegi z użyciem lasera - zarówno depilacja jak i zamykanie naczyń, a także wszelkie zabiegi odmładzające (np. dermabrazja laserowa). Tak naprawdę to nie wiadomo jak światło lasera działa na rozwijający się płód, bo ze względów etycznych tego typu badania nie są przeprowadzane na kobietach w ciąży;<br />
- zabiegi z falami radiowymi RF;<br />
- wszelkie zabiegi medycyny estetycznej i chirurgii plastycznej (m.in wszelkiego typu wypełniacze np. kwas hialuronowy, botoks, lifting, głębokie złuszczanie, likwidowanie przebarwień i blizn, zabiegi operacyjne, zabiegi odchudzające i/lub redukujące nadmiar tkanki tłuszczowej nawet te wykonywane najnowocześniejszymi urządzeniami (np. liposukcja, lipoliza));<br />
- zabiegi wyszczuplające i antycellulitowe (ze wg na zawartość w większości preparatów kofeiny), zabiegi drenujące i detoksykujące np. drenaż limfatyczny, GUAM, borowina, body wrapping (ze wg na działanie rozgrzewające, a także uwalnianie toksyn), masaże ciśnieniowe, endermologia i wszelki zabiegi rozgrzewające (okłady rozgrzewające). Tego typu zabiegi wywołują znaczne rozgrzanie skóry, jej przekrwienie, a także podwyższają ciśnienie tętnicze krwi, co jak już wspomniałam może być bardzo niebezpieczne u kobiet w ciąży;<br />
- zabiegi eksfoliacji kwasami (szczególnie o wysokich stężeniach) - zwiększone ryzyko przebarwień oraz w razie powikłań (poparzeń, infekcji) trudność w ich leczeniu;<br />
- zabiegi liftingujące i przeciwzmarszczkowe (anti aging), przeciwtrądzikowe, które bazują na retinolu (całkowicie zabronione ze względu na możliwość poronienia bądź uszkodzenia płodu) oraz innych silnie działających składnikach aktywnych (istnieje ryzyko - obawa, że silnie stężone substancje aktywne z preparatów kosmetycznych mogą przeniknąć do krwioobiegu);<br />
- makijaż permanentny, tatuaże, piercing - ze względu na ryzyko infekcji, ponadto ze względu na silne unerwienie zabiegi mogą być bardzo bolesne (ból i stres z tym związany są w czasie ciąży niewskazane);<br />
- korzystanie z solarium zarówno stojących jak i łóżek opalających (możliwa szkodliwość prom. UV, zwiększone ryzyko wystąpienia przebarwień szczególnie w okolicy twarzy mogą pojawić się plamy pigmentacyjne tzw. ostuda, silne przekrwienie skóry, ponadto silne przegrzanie może spowodować skok ciśnienia tętniczego krwi, zawroty głowy). Unikać należy również długiego przebywania i opalania na słońcu (pamiętamy o stosowaniu preparatów z filtrami ochronnymi);<br />
- korzystanie z sauny (jest niewskazane, chęć skorzystania zawsze wymaga konsultacji z lekarzem) - silne przegrzanie może obniżać ciśnienie krwi co może prowadzić do zasłabnięcia (jak wiadomo jest to niekorzystne zarówno dla matki jak i dla płodu), przeciwwskazane jest także korzystanie z kriokomory i biczy wodnych;<br />
- trwała ondulacja, keratynowe prostowanie włosów i farbowanie włosów środkami zawierającymi amoniak (jeśli jeszcze ktoś takich używa) - więcej tutaj: <a href="https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-1-wlosy/" target="_blank"> https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-1-wlosy/</a><br />
<h4>
Aromaterapia a ciąża</h4>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBVLOdERn7AGCI_uA2FNdq_o4zT0PV7jG3DgmjBSx0ws6AZhO30GienZpMfmJqXcWCAE-w_7psin6uCrV_IkF9DgTMPuiSj4D78o865yp-QX4dj4NhXXExBpQz5misX4gpPvTQ6hHFiXSq/s1600/scent-1431057_640.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="olejki eteryczne" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBVLOdERn7AGCI_uA2FNdq_o4zT0PV7jG3DgmjBSx0ws6AZhO30GienZpMfmJqXcWCAE-w_7psin6uCrV_IkF9DgTMPuiSj4D78o865yp-QX4dj4NhXXExBpQz5misX4gpPvTQ6hHFiXSq/s320/scent-1431057_640.jpg" title="aromaterapia" width="244" /></a></div>
Aromaterapia w ciąży może być stosowana ale bardzo, bardzo ostrożnie. Należy wiedzieć, iż niektóre olejki są przeciwwskazane do stosowania w czasie ciąży (m.in olejek rozmarynowy, tymiankowy, z pietruszki, jałowcowy, bergamotowy, różany, jaśminowy, goździkowy, lawendowy, hyzopowy, arcydzięglowy, krwawnikowy, melisowy, z mięty pieprzowej, z rumianku rzymskiego i lekarskiego), dlatego też najlepiej jeśli zabiegi (albo przynajmniej kompozycje z olejków) są skomponowane i wykonane przez osobę, która posiada odpowiednia ku temu wiedzę ale też i doświadczenie. Pamiętajcie, iż w ciąży zmienia się tolerancja zapachów - i tak zapach który przed ciążą był Waszym ulubionym, w czasie jej trwania może przyprawiać Was o mdłości (dlatego też podchodźcie do tej kwestii ostrożnie).<br />
<br />
<h4>
Depilacja w ciąży</h4>
<br />
Z uwagi na fakt, iż temat depilacji jest niezwykle istotny dla większości kobiet postanowiłam omówić go oddzielnie. Najbezpieczniejszą formą usuwania niechcianego owłosienia w czasie ciąży jest golenie maszynką, choć jak powszechnie wiadomo metoda ta do najtrwalszych nie należy. Podczas ciąży kobiety bez obaw mogą używać do depilacji maszynki do golenia (najlepiej jednorazowej). Aby golenie było dokładniejsze (skóra po zabiegu była bardziej gładka) warto użyć odpowiedniej pianki (żelu) zmiękczającej włoski oraz golić się pod włos. Jako że podczas depilacji owłosienia maszynką łatwo o zacięcie, warto przed jej wykonaniem należy zaopatrzyć się w wodę utlenioną, którą zdezynfekujemy powstałe ranki. Inną formą depilacji, która bezpiecznie może być stosowana przez przyszłe mamy są kremy do depilacji (przynajmniej większość z nich). Ze względu na nieprzyjemny, dość drażniący zapach może wywoływać nudności, dlatego też może przeszkadzać głównie w pierwszym trymestrze ciąży (spora ilość kobiet w ciąży cierpi na wymioty w I trymestrze). Przed wykonaniem tego typu depilacji warto wykonać próbę uczuleniową, smarując odrobiną kremu po wewnętrznej stronie nadgarstka lub za uchem.<br />
Do metod depilacji odradzanych (niewskazanych) w czasie ciąży- jeśli nie stosowałaś ich nigdy wcześniej - zalicza się depilację woskiem, pastą cukrową i depilatorem. Ma to związek m.in z towarzyszącym im bólem i stresem. Jeśli korzystałaś z tego typu depilacji przed ciążą regularnie, nie masz uczulenia, ani innych przykrych powikłań to możesz z tego typu depilacji korzystać nadal (oczywiście jeśli ciąża jest niepowikłana) więcej i bardziej medycznie przeczytasz tutaj: <a href="https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-2-depilacja/">https://mamaginekolog.pl/piekna-w-ciazy-cz-2-depilacja/</a><br />
Natomiast wśród metod depilacji przeciwwskazanych w czasie ciąży wymienić należy m.in depilację laserową, IPL, elektroepilację oraz ultradźwięki (metoda skojarzona z enzymami).<br />
<br />
<h3>
Pielęgnacja skóry w ciąży</h3>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGmoR5Qpho7t7oYt7KkI_cWbiluaygZM65ZJF113dZGxCYXkBOR3ew0UxPGOMVsGEcx_kB49-3MEd_o3kQg4F5MdojzPQ6aYr875HJQgTqNhXI5DgCzFTpEMtq_SqzaAb_rxIx_BYnH5eB/s1600/baby-18998_640.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="róża" border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGmoR5Qpho7t7oYt7KkI_cWbiluaygZM65ZJF113dZGxCYXkBOR3ew0UxPGOMVsGEcx_kB49-3MEd_o3kQg4F5MdojzPQ6aYr875HJQgTqNhXI5DgCzFTpEMtq_SqzaAb_rxIx_BYnH5eB/s400/baby-18998_640.jpg" title="pielęgnacja skóry w ciąży" width="266" /></a></div>
Ciąża... no i mamy do czynienia z urodową ruletką, bo zmiany hormonalne zachodzące w czasie ciąży mogą się różnie objawiać. U jednych skóra nagle pięknieje, zaś u innych sprawia same kłopoty np. kobieta, która przed ciążą nie miała nawet krostki na twarzy musi męczyć się z trądzikiem, zaś u innych, które latami zmagały się z różnymi dolegliwościami skórnymi - kwitnie. Niestety nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak dana kobieta będzie się w czasie ciąży prezentować. Skóra w tym czasie miewa różne humory i często w tym czasie nawet domowa pielęgnacja może się mocno skomplikować, dlatego też wokół pielęgnacji skóry w czasie ciąży narosło wiele mitów.<br />
Zaleca się aby w pierwszym trymestrze ciąży ograniczyć stosowanie kosmetyków do niezbędnego minimum tak aby rozwijający się płód miał jak najmniejszy kontakt z substancjami chemicznymi także tymi zawartymi w kosmetykach. <b>W ciąży eksperymentom kosmetycznym mówimy NIE</b>. Dlaczego? Ponieważ skóra w tym stanie jest bardzo wrażliwa (nadmierna produkcja estrogenów uwrażliwia skórę), łatwo ją podrażnić. Podczas pielęgnacji skóry postępujemy więc tak aby dodatkowo tej skóry nie podrażniać, czyli stosujemy np. kosmetyki hipoalergiczne (ich skład jest dobrany w taki sposób aby minimalizować ryzyko podrażnień, a preparat był testowany przez osoby z cerą wrażliwą). Nie stosujemy preparatów przeciwzmarszczkowych ani żadnych silnie skoncentrowanych kosmetyków np. serum. Unikamy też preparatów, które zawierają niewskazane substancje aktywne, a także substancje zapachowe, barwniki, i konserwanty.<br />
<br />
<b>Codzienna pielęgnacja cery w ciąży</b><br />
<br />
Schemat praktycznie nie różni się od tego jaki był stosowany wcześniej. Rano przemywamy skórę płynem micelarnym lub pianką do cery wrażliwej (piankę spłukujemy wodą, jeśli woda z kranu podrażnia Twoją skórę użyj wody przegotowanej lub termalnej). Następnie przecieramy cerę tonikiem i nakładamy krem na dzień. Co z makijażem? Oczywiście możemy stosować swoje zwykłe kosmetyki sprzed ciąży, chyba że podrażniają skórę, wtedy warto kupić w aptece kosmetyki z linii dla cery wrażliwej. Do zmywania makijażu używamy mleczka lub płynu micelarnego (bardzo polecam), który usunie dokładnie nie tylko resztki makijażu ale także sebum i zanieczyszczenia. Raz w tygodniu możemy pozwolić sobie też na wykonanie delikatnego peelingu, takiego który opracowany został dla cery wrażliwej (peeling enzymatyczny, peeling typu peel of czy też gommage - ten ostatni zmywamy a nie ścieramy - gumkujemy).<br />
Najczęstszym objawem wrażliwości skóry jest przesuszenie będące efektem uszkodzenia naturalnej warstwy hydrolipidowej naskórka (tzw. płaszcza hydrolipidowego). Kiedy w naskórku brakuje wody skóra staje się szorstka, niemiła w dotyku, a ponadto swędzi.<br />
<br />
<b>Co powinno się znaleźć w kremie dla cery wrażliwej? </b><br />
Podstawą powinny być składniki kojące i uspokajające jak np. alantoina, pantenol, woda termalna, wyciąg z rumianku. Kremy na dzień powinny ponadto zawierać filtry przeciwsłoneczne (słońce niekorzystnie działa na skórę wrażliwą). W przypadku silnej wrażliwości niezbędne może okazać się stosowanie kosmetyków aptecznych dla skóry atopowej.<br />
<br />
<b>Pielęgnacja ciała w ciąży</b><br />
<br />
O skórę ciała w czasie ciąży warto dbać każdego dnia, bo wiadomo... rozstępy, utrata jędrności i elastyczności. Codzienna pielęgnacja to podstawa aby po ciąży jak najszybciej wrócić do dobrej formy. Największym problemem "skórnym" w czasie ciąży są <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/07/rozstepy-przyczyny-powstawania.html" target="_blank">rozstępy</a>. Ich przyczyną są m.in przyrost masy ciała (na skutek dodatkowych kilogramów) i podwyższony poziom hormonów (np. koryzon) oraz genetyka (dziedziczymy predyspozycję do ich występowania i nie mamy na to wpływu). Jak widać nie mamy możliwości aby całkowicie uniknąć rozstępów, ale warto mieć na uwadze że czym bardziej elastyczna skóra tym lepiej znosi przyrost masy ciała i jej rozciąganie. Do końca 4 miesiąca nie poleca się żadnych zabiegów na ciało, później jak najbardziej jest to bezpieczne. Ciało warto pilingować (delikatny <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/09/peelingi-rodzaje-zastosowanie-po-co.html" target="_blank">peeling</a> połączony z lekkim masażem, w ciąży unikamy intensywnych masaży, silnego rozcierania i ugniatania) i natłuszczać (w tym celu stosuj oliwki, balsam czy masła do ciała) ponieważ poprawia to nawilżenie i elastyczność skóry, a ponadto zmniejsza świąd, który u kobiet w ciąży jest bardzo częsty. Odnośnie nakładania na ciało balsamów (oliwki) to robimy to dwa razy dziennie: rano i wieczorem. Oczywiście kosmetyki do ciała podobnie jak te do twarzy nie powinny zawierać konserwantów, perfum (substancji zapachowych) - szczególnie jeśli Wasza skóra jest wrażliwa. Żeby zapewnić sobie maksymalne bezpieczeństwo warto stosować preparaty (linie kosmetyków) dedykowane właśnie kobietom w ciąży. Generalnie kosmetyki do ciała powinny zawierać składniki nawilżające (np. ceramidy) oraz odbudowujące barierę hydrolipidową. Korzystnymi składnikami aktywnymi są alantoina i pantenol, które działają uspokajająco i kojąco nawet na podrażnioną skórę. Ważna jest także prawidłowa dieta i lekka gimnastyka. Odnośnie kąpieli w wannie to warto z nich korzystać, bo świetnie relaksują ale pamiętajcie, aby woda w wannie była letnia a nie gorąca, a cała kąpiel nie była dłuższa niż kwadrans.<br />
Należy mieć na uwadze iż niezależnie od rodzaju skóry czy też zmiany zachodzące w organizmie podstawową zasadą zawsze jest i będzie nawilżanie skóry!<br />
<br />
<h4>
Kiedy do kosmetyczki?</h4>
<br />
Przez pierwsze 3-4 miesiące ciąży unikamy wszelkich zabiegów kosmetycznych. W I trymestrze, kiedy trwa proces organogenezy czyli tworzenia organów płodu zakazane są wszystkie zabiegi pielęgnacyjne na ciało, można natomiast stosować kosmetyki na twarz. Na zabiegi pielęgnacyjne twarzy (tj. nawilżanie czy delikatne oczyszczanie) i ciała (np.zabiegi ujędrniające, masaż ciała czy stóp) możemy się wybrać dopiero w II trymestrze (po 4 miesiącu ciąży).<br />
<br />
<h2>
Kosmetyki a ciąża</h2>
<br />
Ciąża, burza hormonalna i wiele innych spraw... Zdarza się, iż skóra przestaje tolerować stosowane wcześniej kosmetyki. I co wtedy? Na czas ciąży nawet dojrzałe przyszłe mamy powinny przejść na stosowanie "zwykłych" kremów o jak najprostszym składzie (krótka lista INCI), dobrze jeśli są hipoalergiczne, a jeszcze lepiej jeśli są dedykowane kobietom w ciąży. Unikamy kosmetyków silnie regenerujących, odmładzających, ponieważ skóra może po prostu źle reagować na wiele składników aktywnych w nich zawartych. Preparaty kosmetyczne dla kobiet w ciąży powinny mieć odpowiednią recepturę - nieskomplikowany skład, być hipoalergiczne i najlepiej bezzapachowe (składniki zapachowe uważane są za czynniki najbardziej alergizujące). Odradza się stosowanie kosmetyków silnie perfumowanych zawierający m.in takie olejki jak: bergamotowy (może powodować powstawanie plam na skórze ponieważ przyspiesza wytwarzanie melaniny, ma działanie fototoksyczne), rozmarynowy (nie stosować - po podaniu doustnym może powodować poronienie), tymiankowy, jaśminowy, z pietruszki, lawendowy, różany. Kosmetyki nie powinny zawierać parabenów, silnych konserwantów, ani żadnych innych substancji które mogą mieć szkodliwy wpływ na rozwijający się płód (wymienione poniżej).<br />
<br />
<b>Preparaty do higieny intymnej.</b><br />
Ich rolą jest nie tylko delikatne mycie, ale także działanie nawilżające (składniki tj. gliceryna, alantoina, betaina), antybakteryjne (np. ekstrakt z kwiatu wiciokrzewu) i zapewniające prawidłowe pH (np. kwas mlekowy). Warto wybierać takie które uzyskały pozytywną rekomendację niezależnych środowisk naukowych tj. instytuty, towarzystwa z dziedzin tj. ginekologia, toksykologia czy dermatologia.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqjewajeKH3zPKXtzEJRebfTELwtrZ5s9_W7qbsTuFGxmPFBW23gFhhSziNf0lKWVTesj3mTPzobaV6xyQBk__5p5Wexad2Kyuhr9EaZyDH3iVOEf8oxBAwEqywaSbThsZzHRdc2bxcvBB/s1600/Kosmetyki+a+ci%25C4%2585%25C5%25BC%25C4%2585.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="kobieta smarowanie kremem" border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqjewajeKH3zPKXtzEJRebfTELwtrZ5s9_W7qbsTuFGxmPFBW23gFhhSziNf0lKWVTesj3mTPzobaV6xyQBk__5p5Wexad2Kyuhr9EaZyDH3iVOEf8oxBAwEqywaSbThsZzHRdc2bxcvBB/s640/Kosmetyki+a+ci%25C4%2585%25C5%25BC%25C4%2585.png" title="kosmetyki w ciąży" width="640" /></a></div>
<br />
<h3>
Składniki kosmetyków dla kobiet w ciąży (dozwolone, niewskazane, przeciwwskazane)</h3>
<br />
Najlepsze kosmetyki w ciąży to te które mają naturalny skład, ewentualnie te o jak najkrótszej liście składników. Podobnie jak w przypadku zabiegów podzieliłam składniki kosmetyków na dozwolone, niewskazane i przeciwwskazane w czasie ciąży.<br />
<br />
<b>Dozwolone składniki aktywne w kosmetykach:</b><br />
- witamina C, E, <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/07/kwas-foliowy-wszystko-co-nalezy-o-nim.html" target="_blank">kwas foliowy</a>;<br />
- kwasy AHA w stężeniu poniżej 5%;<br />
- kwas hialuronowy;<br />
- alantoina;<br />
- pantenol;<br />
- betaina;<br />
- gliceryna;<br />
- oliwa;<br />
- oleje: z ogórecznika, z nasiona czarnej porzeczki awokado, parafinowy, rzepakowy (o działaniu nawilżającym i natłuszczającym przy skórach suchych i wrażliwych), olej jojoba i z ziaren pszenicy (nawilżają i zmniejszają ryzyko powstawania rozstępów) ;<br />
- przebadane wyciągi (ekstrakty) z aronii, nasion winogron, kwiatów bzu czarnego (substancje o właściwościach uszczelniających i obkurczających nadmiernie rozszerzone naczynia);<br />
<br />
<b>Niewskazane składniki aktywne:</b><br />
- algi bogate w jod - ze względu na fakt iż zbyt wysokie stężenie jodu może mieć niekorzystny wpływ na płód nie zaleca się stosowania masek i okładów z alg na duże powierzchnie ciała (jak najbardziej można zastosować maskę algową na twarz);<br />
- kosmetyki z kwasami AHA o wyższych stężeniach teoretycznie są bezpieczne dla płodu, ale odradza się ich stosowanie ze względu na możliwość silnego podrażnienia lub alergizowania wrażliwej skóry kobiet w ciąży (problem stanowiłoby leczenie możliwych infekcji czy poparzeń).<br />
- kosmetyki z fitoestrogenamii np. olej sojowy i wyciąg z soi;<br />
Inne niewskazane składniki kosmetyków:<br />
- ftaleny - są to związki chemiczne używane jako rozpuszczalniki i plastyfikatory, które mogą zaburzać naszą gospodarkę hormonalną, można je spotkać w szamponach, mydłach, lakierach do paznokci, piankach i lakierach do włosów, perfumach i dezodorantach. Warto ich unikać a przynajmniej ograniczyć ich stosowanie;<br />
- syntetyczne antyutleniacze (np. parabeny, BHT) - mogą wywoływać alergię, w wysokich stężeniach mogą być toksyczne i rakotwórcze;<br />
<br />
<b>Składniki aktywne kosmetyków przeciwwskazane dla kobiet w ciąży:</b><br />
- retinoidy czyli kwas retinowy (najsilniejsza postać witaminy A), retinol i retinal (co prawda ich działanie jest o wiele słabsze niż kw. retinowego ale także są przeciwwskazane) - składniki te mogą mieć szkodliwy wpływ na rozwijający się płód, a dokładniej istnieje obawa iż wysokie stężenie witaminy A ma działanie teratogenne (może powodować wady płodu) nawet podczas stosowania zewnętrznego i dlatego jest zakazane w ciąży;<br />
- kofeina - większość kosmetyków antycellulitowych i wyszczuplających jest oparta właśnie na tym składniku aktywnym;<br />
- hormony (np. estradiol);<br />
- hydrochinon - składnik kremów wybielających;<br />
- kwas azelainowy (składnik gł. kosmetyków przeciwtrądzikowych i wybielających skórę) - może mieć niekorzystny wpływ na rozwijający się płód);<br />
- kwas kojowy;<br />
- preparaty p/trądzikowe zawierające tetracykliny (antybiotyk ten wykazuje działanie teratogenne);<br />
- preparaty oparte na kwasie salicylowym i jego pochodnych (np. wyciągu z wierzby), które są częstym składnikiem peelingów i kosmetyków na trądzik (mogą powodować powikłania ciąży, wady wrodzone oraz problemy z krzepnięciem krwi u noworodków);<br />
- kosmetyków przeciwzmarszczkowych (anti aging)- ze względu na silną koncentrację licznych składników aktywnych, które mogą w tym stanie wywoływać nieprzewidywalne reakcje skóry;<br />
- amoniak (składnik niektórych rozjaśniaczy i farb do włosów - ale obecnie większość rozjaśniaczy i farb go nie zawiera);<br />
- niekorzystne działanie mogą mieć również inne substancje zawarte w kosmetykach, m.in triklosan, formaldehyd i inne konserwanty, oxybenzone (filtr, słoneczny), heksachlorofen (działa bakteriostatycznie i przeciwgrzybiczo) SLS (sodium laureth sulfate), wysokie stężenie fluor (np. w płynach do płukania jamy ustnej lub zabieg fluoryzacji mogą być toksyczne dla płodu). Mówiąc krótko kosmetyki, które są wolne od powyższych składników są bardziej bezpieczne, mniej alergizują i rzadziej podrażniają skórę.<br />
<br />
<h4>
<br />Super Piękna to Ty...młoda mama kiedy zabiegi kosmetyczne na twarz i ciało?</h4>
<div>
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimXWV7jIqhvy2VKx4J4wYck8QjvOVcNqUmSsgoQ09un-EekUf6mQ7-9RxD3Jxbo0oRgu0pR3pGdRUN6PIGt4zKvutFpd44JeDF2m6DOtvxM5kxHDCqSj5uqfiqlMDmKv2LpmUqrYG_n74e/s1600/pink-739154_640.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="kobieta z wózkiem" border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimXWV7jIqhvy2VKx4J4wYck8QjvOVcNqUmSsgoQ09un-EekUf6mQ7-9RxD3Jxbo0oRgu0pR3pGdRUN6PIGt4zKvutFpd44JeDF2m6DOtvxM5kxHDCqSj5uqfiqlMDmKv2LpmUqrYG_n74e/s320/pink-739154_640.jpg" title="superpiękna - młoda mama" width="320" /></a></div>
Jedno jest pewne po porodzie najpierw trzeba dać organizmowi i ciału czas na samodzielną naturalną regenerację, a także powrót do równowagi hormonalnej. Tak naprawdę to dopiero po kilku (3-6) miesiącach możemy zastosować poważniejsze zabiegi na twarz i ciało np. peeling kwasem migdałowym, glikolowym, serię mikrodermabrazji czy mezoterapię. Po około 6 miesiącach warto też spróbować podjąć walkę z rozstępami np. laser, peelingi, karboksyterapia - oczywiście będzie to wymagało kilku, kilkunastu wizyt i nie ma gwarancji rezultatu (całkowitego pozbycia się rozstępów). Jeśli kobieta karmi piersią to wtedy nadal znaczna część zabiegów jest dla niej przeciwwskazana np. botoks.<br />
<br />
<h3>
Klientka/pacjentka w ciąży - na co zwrócić szczególną uwagę? Kilka podpowiedzi dla przyszłych kosmetyczek i kosmetologów.</h3>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge5PAZdJqjP2y66M4kkMoK-z3SAcqgHLIVz-dBP7CQoY3sMA6OE1Z0Xfzlr4eo-KMsjgJl8BZlgOguiRYIU6ddmWsXA52Ou57Mec_N_s6P-dMHwvmJGDLCE5RPyzsaEOOgUXl-ekJa8xgY/s1600/pregnant-163611_640.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="kobieta z parasolem" border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge5PAZdJqjP2y66M4kkMoK-z3SAcqgHLIVz-dBP7CQoY3sMA6OE1Z0Xfzlr4eo-KMsjgJl8BZlgOguiRYIU6ddmWsXA52Ou57Mec_N_s6P-dMHwvmJGDLCE5RPyzsaEOOgUXl-ekJa8xgY/s400/pregnant-163611_640.jpg" title="kobieta w ciąży" width="312" /></a></div>
Przed wszystkimi zabiegami w których ciąża jest przeciwwskazaniem pytajcie każdą klientkę podczas przeprowadzania wywiadu o to czy jest w ciąży, jest to niezwykle istotne gdyż klientka może nie być świadoma, iż pewne zabiegi czy kosmetyki nie mogą być stosowane w tym szczególnym stanie. Kwestia kolejna, w czasie ciąży niewskazane są wszelkie eksperymenty kosmetyczne ponieważ rewolucja hormonalna zachodząca w organizmie ciężarnej wpływa na skórę - jej reakcje mogą być nieprzewidywalne. Ze względu na fakt iż skóra w czasie ciąży jest bardzo wrażliwa to należy dołożyć wszelkich starań aby podczas zabiegów dodatkowo jej nie podrażnić. Ważne jest również indywidualne podejście, bo każda kobieta inaczej przechodzi czas ciąży i dlatego zabiegi powinny być przeprowadzane bardzo uważnie (dokładnie obserwujemy reakcje skóry oraz odczucia klientki). Przed wykonaniem zabiegów zachęcajmy i zalecajmy klientkom konsultację z lekarzem prowadzącym ciążę (ma on właściwą wiedzę i kompetencję aby podjąć decyzje czy dany zabieg w przypadku konkretnej pacjentki jest dozwolony czy raczej przeciwwskazany). W czasie ciąży nie stosujemy zabiegów opartych m.in na działaniu prądu, ultradźwięków, przeciwwskazane są też wszelkie zabiegi medycyny estetycznej (np. wypełniacze, peelingi medyczne) z uwagi na potencjalną szkodliwość składników aktywnych. Większość zabiegów jest przeciwwskazana ze względu na potencjalną szkodliwość - ponieważ brak jest rzeczywistych informacji jakie mogą mieć wpływ na ciąże i rozwijające się dziecko. Jest to spowodowane względami etycznymi - na kobietach w ciąży nie przeprowadza się tego typu badań.<br />
Mając do czynienia z pacjentką w ciąży oczywiście najważniejsza są kwestie bezpieczeństwa zarówno matki jak i dziecka i tym zawsze należy się kierować, Moja rada jeśli chcecie wykonać jakiś zabieg z grupy niezalecanych, bo klientka sobie tego życzy (np. depilacja woskiem, pastą cukrową) to warto po uprzednim poinformowaniu klientki o możliwych powikłaniach (np. ból może wywołać skurcze i przyspieszyć poród) poprosić ją o złożenie podpisu na oświadczeniu, iż została zapoznana z wszelkimi możliwymi powikłaniami i świadomie zgadza się na wykonanie zabiegu (np. depilacji). Osobiście zalecam jednak zachować w tych kwestiach ostrożność.<br />
<br />
Na koniec <i>moja odpowiedź</i> na postawione na początku wpisu pytanie: <b>Czy w czasie ciąży można korzystać z zabiegów kosmetycznych czy nie?</b> Brzmi ona następująco: <i>Ciąża to nie choroba - to stan fizjologiczny i jeśli przebiega ona prawidłowo bez żadnych zakłóceń (powikłań) to nie trzeba rezygnować z zabiegów kosmetycznych</i> <i>(oczywiście tych bezpiecznych, dozwolonych dla przyszłych mam) ale warto, a nawet należy korzystać z nich rozsądnie. A żeby tak było to warto korzystać z usług dobrze wykształconych i doświadczonych kosmetyczek i kosmetologów, a także mieć świadomość czego</i> <i>(jakich zabiegów czy kosmetyków) w tym wyjątkowym stanie należy unikać. Moim zdaniem ciąża nie powinna być powodem rezygnacji z bycia zadbaną i atrakcyjną, bo każda z nas zasługuje na to aby czuć się <b>Super Piękną</b>, także w tym szczególnym dla kobiety stanie.</i><br />
<br />
A jakie jest Wasze zdanie na temat korzystania z zabiegów kosmetycznych w ciąży? Jeśli macie ochotę to podzielcie się swoją opinią w komentarzach :-)<br />
<br />
<br />
<i><br /></i>
<i>Informacje w powyższym wpisie dotyczą zdrowej ciąży, bez powikłań. Jeśli stan zdrowia ciężarnej lub jej dziecka jest zagrożony to nie wykonuje się ŻADNYCH zbiegów kosmetycznych. Porady zawarte powyżej są jedynie wskazówką. Jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości to najlepiej skonsultować się ze swoim lekarzem.</i><br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-5992997431483925662016-03-02T17:06:00.003+01:002016-07-25T15:33:58.844+02:00Spirulina w kosmetyce<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw1fheiivkHsVJA0BmyaCwGOiDNYviPFVq3sHbxLXUlHnCjVmP4qOYArLUQxAkQPeBmrpg7fmhSW5ZCWIIR_ECiTpKW_zZmm8hK0pylMahq_I39C3dFgWePT2xrDOue-k-tthmWYr5GFC9/s1600/SPIRULINA_flickr_Willaiam+Ismael_%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="cyjanobakteria" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw1fheiivkHsVJA0BmyaCwGOiDNYviPFVq3sHbxLXUlHnCjVmP4qOYArLUQxAkQPeBmrpg7fmhSW5ZCWIIR_ECiTpKW_zZmm8hK0pylMahq_I39C3dFgWePT2xrDOue-k-tthmWYr5GFC9/s320/SPIRULINA_flickr_Willaiam+Ismael_%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" title="spirulina" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Willaiam Ismael</td></tr>
</tbody></table>
"Zielone złoto" od kilkunastu lat rewolucjonizuje zarówno świat kosmetyki jak i farmacji. Spirulina, bo o niej właśnie mowa była znana i stosowana już kilkaset lat temu przez Azteków, Inków, Majów oraz mieszkańców doliny jeziora Czad w Afryce. Do dzisiejszych czasów niektóre ludy traktują ją jako ważny składnik diety (pożywienia) i nic w tym dziwnego biorąc pod uwagę wysoką zawartość licznych składników odżywczych oraz naprawdę dobrą przyswajalność przez nasz organizm, a także skórę przy zastosowaniu zewnętrznym (np. w formie maski).<br />
<br />
<h2>
Spirulina</h2>
<br />
Spirulina to mikroskopijnej wielkości niebiesko-zielona alga zaliczana do sinic (cyjanobakterii - komórki procaryota). Nazwę swą zawdzięcza spiralnemu kształtowi jaki przyjmuje. W naturze spirulina występuje w wodach tropikalnych i subtropikach (obszary najbogatsze w spirulinę to jezioro Ticicaca w Peru oraz jezioro Texaco w Meksyku w mniejszych ilościach występuje też na terenie Azji, Afryki, Australii i Ameryki Środkowej), obecnie uprawia się ją także w sztucznych hodowlach w specjalnie przeznaczonych do tego celu zbiornikach - spirulina z tego typu hodowli przeznaczona jest na zaspokojenie potrzeb przemysłu kosmetycznego, spożywczego i farmaceutycznego. <b>Najcenniejszym gatunkiem spiruliny z punktu widzenia kosmetyki jest Spirulina Plantesis</b> (ma ona cenniejsze właściwości kosmetyczne niż Spirulina Maxima).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK7FSyv1q6PekAT9nUnmG9ti5hjegnIvysTpaM-tM_cOdLx7C0bC9RyvOE9CjF5c6o3ToxMoqpaB1scXyoqwrOhwBqyi47kHTve4mc2IvapBUpa8grf3Y9kgDnkkKkZKO9pSycU4N-EvXM/s1600/Spirulina_flickr_Lara+Torvi_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="glony pod wodą" border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK7FSyv1q6PekAT9nUnmG9ti5hjegnIvysTpaM-tM_cOdLx7C0bC9RyvOE9CjF5c6o3ToxMoqpaB1scXyoqwrOhwBqyi47kHTve4mc2IvapBUpa8grf3Y9kgDnkkKkZKO9pSycU4N-EvXM/s640/Spirulina_flickr_Lara+Torvi_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" title="spirulina w naturze" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Lara Torvi</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Kolor: szmaragdowozielony, niebiesko - zielony.<br />
Kształt: spiralny.<br />
Zapach: charakterystyczny dla wodorostów, podobny do pokarmu dla rybek (jak dla mnie śmierdzi rybami).<br />
Wielkość (rozmiar): około 250 mikronów (czyli 0,3 mm)<br />
Najczęstsza postać dostępna w sprzedaży: zielony drobny proszek lub tabletki (oczywiście dla celów kosmetycznych wykorzystujemy proszek, chyba, że chcemy zastosować kosmetyk od środka to polecam tabletki)<br />
Rozpuszczalność: rozprasza się w wodzie.<br />
Zastosowanie: przemysł spożywczy, kosmetyczny i farmaceutyczny.<br />
<br />
<h2>
Bogactwo składników. Co zawiera spirulina?</h2>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<div style="text-align: right;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9g3S4ZzIB4ZyrfDkEz2YGdFHR7Tnx4cntsvrzjypQVnHDZjEV8M_WL1HMhauMvwpAQbzRedaxTSEOpbluFpKNxdpnrBRzrPQvjqJbOTMUubkj4suvW5lUvI9bYS7xt71Wlbv1-hWyx-7h/s1600/sinica1_flickr_Nat+Tarbox_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="sinica" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9g3S4ZzIB4ZyrfDkEz2YGdFHR7Tnx4cntsvrzjypQVnHDZjEV8M_WL1HMhauMvwpAQbzRedaxTSEOpbluFpKNxdpnrBRzrPQvjqJbOTMUubkj4suvW5lUvI9bYS7xt71Wlbv1-hWyx-7h/s320/sinica1_flickr_Nat+Tarbox_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" title="spirulina w powiększeniu" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Nat Tarbox</td></tr>
</tbody></table>
Spirulina jest prawdziwą skarbnicą nie tylko składników odżywczych ale też wielu składników aktywnych. Znajdziemy w niej rozmaite proteiny, witaminy, minerały i antyoksydanty, a także kwasy nukleinowe. Warto podkreślić, iż <a href="http://www.superflavon.pl/spirulina.html" target="_blank">spirulina</a> zawiera najwięcej białka spośród przebadanych do tej pory substancji, składników, organizmów czy produktów żywnościowych, a co nie mniej istotne jest ono bardzo dobrze przyswajalne przez nasz organizm (spirulina zawiera 55-70% pełnowartościowego białka - to więcej niż mięso czy rośliny strączkowe). Na bardzo wysoką przyswajalność spiruliny (na poziomie 85-95%) ma wpływ jej naturalność oraz brak stałej ściany komórkowej (pokryta jest cienką błoną, nie zawiera niestrawnej dla ludzi celulozy).<br />
Spirulina dostarcza nam:<br />
- łatwo przyswajalnych protein (10 aminokwasów endogennych + 8 (wszystkie) aminokwasów egzogennych), jak wiadomo aminokwasy są niezbędne do wytwarzania w skórze białek tj.kolagen i elastyna - odpowiadają za jędrność i elastyczność skóry, a także wchodzą w skład NMF (naturalnego czynnika nawilżającego skóry), który odpowiada głównie za właściwe nawodnienie warstwy rogowej;<br />
- witamin: z grupy B (gł. duże ilości witaminy B12, ale nie tylko), A (w postaci prowitaminy A- beta karoten), C, E, K (wit. C, E, K wzmacniają naczynia krwionośne);<br />
- minerałów: żelaza, wapnia, magnezu, cynku, sodu, selenu, fosforu, potasu, krzem - wymienione minerały wpływają korzystnie na procesy metaboliczne, a także na nawilżenie i regenerację skóry ;<br />
- cenne tłuszcze: kwas gamma - linolenowy GLA (w tak dużych ilościach występujący tylko w oleju z wiesiołka i ogórecznika oraz w pokarmie kobiet karmiących), kwasy z rodziny omega 6 - linolowy i arachidonowy;<br />
- kompleksy cukrowe;<br />
- enzymy;<br />
- kwasy nukleinowe;<br />
- barwniki: fikocyjanina (niebieski), chlorofil (zielony), beta karoten (należący do grupy karotenoidy), zeaksantyna (ksantofil należący do karotenoidów);<br />
- antyoksydanty: fikocyjanina, chlorofil, karotenoidy, wit. C, E, A, minerały: cynk, selen;<br />
<br />
<h2>
Spirulina - właściwości i działanie</h2>
<br />
<div style="text-align: right;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJE1OgPjaQT-5oAujDbgpIPeeMDUWU5VSiVvXQlFARKvWvTGEd4rL-Lv2gctM4SyhdrBOMWL0T8gROG_rd1yNxwZaGIZRDzAJn4koSzPbaW0gRpgxOaEtrprUH0Wk-aUp_NNWhjFhZfWRs/s1600/smoothie+ze+spirulin%25C4%2585_flickr_Gaurav+Mishra_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="zielony napój w kieliszku" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJE1OgPjaQT-5oAujDbgpIPeeMDUWU5VSiVvXQlFARKvWvTGEd4rL-Lv2gctM4SyhdrBOMWL0T8gROG_rd1yNxwZaGIZRDzAJn4koSzPbaW0gRpgxOaEtrprUH0Wk-aUp_NNWhjFhZfWRs/s320/smoothie+ze+spirulin%25C4%2585_flickr_Gaurav+Mishra_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" title="koktajl ze spiruliną" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Gaurav Mishra</td></tr>
</tbody></table>
Biorąc pod uwagę niezwykle bogaty i różnorodny skład oraz bardzo wysoką przyswajalność spirulina ma pozytywne działanie zarówno na zdrowie, urodę jak i samopoczucie. Od kilku lat jest ona coraz bardziej popularna w naszym kraju i cieszy się coraz większym powodzeniem jako suplement diety. Jako, że dostarcza naprawdę duże ilości pełnowartościowego białka oraz licznych witamin i minerałów spirulina może być cennym dodatkiem do diety szczególnie dla wegetarian i wegan (u których z racji niedostarczania białek zwierzęcych zdarzać się mogą niedobory egzogennych aminokwasów), a także w przypadkach znacznego wyniszczenia organizmu. Jeśli dodać do tego fakt, iż spirulina wzmacnia odporność (stymuluje aktywność układu immunologicznego) to warto wzbogacić o nią dietę osób osłabionych (z obniżoną odpornością) oraz w okresie rekonwalescencji (dostarcza pełnowartościowego białka, ale jest lekkostrawna i łatwo przyswajalna). Spirulina może być korzystnym uzupełnieniem diety zarówno osób młodych jak i starszych oraz uprawiających sport. Warto pamiętać o spiruline także gdy chcemy pozbyć się nadprogramowych kilogramów - jej regularne spożywanie przyspiesza metabolizm oraz oczyszczanie organizmu z toksyn i zanieczyszczeń. Ale to nie wszystko spirulina pomaga nam także w utrzymaniu równowagi (homeostazy), zarówno kwasowo- zasadowej (ma działanie odkwaszające) jak i oksydacyjnej ( ma działanie antyoksydacyjne, eliminuje nadmiar wolnych rodników i zapobiega powstawaniu stresu oksydacyjnego).<br />
<br />
<h1>
Spirulina w kosmetyce</h1>
<br />
Spirulina jest używana jako surowiec kosmetyczny o specyficznych walorach odżywczych (aminokwasy, proteiny, białka) i witaminowo - mineralnych oraz wykorzystywana jest jak składnik do produkcji kosmetyków, a także do barwienia ręcznie robionych mydeł. Z tegoż względu jest ona niezwykle wartościowym składnikiem kosmetycznym o ogromnych właściwościach pielęgnacyjnych, odżywczych, regenerujących i przeciwstarzeniowych.<br />
<br />
<h2>
Spirulina - efekty działania na skórę</h2>
<br />
Działanie spiruliny na skórę można porównać do działania serum - dzięki silnemu skoncentrowaniu składników aktywnych już po pierwszym zastosowaniu widoczne są na skórze pierwsze rezultaty w postaci poprawy wyglądu skóry. Poprawa ukrwienia, ujednolicenie kolorytu czy regulacja czynności gruczołów łojowych są widoczne w bardzo krótkim czasie po zastosowaniu. Dzięki zawartości licznych przeciwutleniaczy spirulina wykazuje działanie antyoksydacyjne, neutralizuje szkodliwe wolne rodniki, chroniąc w ten sposób skórę przed przedwczesnym zachodzeniem procesów starzenia (profilaktyka przeciwstarzeniowa). Ponadto działa ona także łagodząco, przeciwzapalnie i antyalergicznie (hamuje wydzielanie histaminy) oraz wzmacnia naczynia krwionośne chroniąc je przed rozszerzaniem i pękaniem. Regularne stosowanie spiruliny w skuteczny sposób zapobiega powstawaniu znienawidzonych przez nas teleangiektazji tzw. "pajączków". Spirulina wzmacnia także płaszcz hydro-lipidowy skóry (ma to korzystny wpływ na stan skóry suchej), który to chroni ją przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych (środowiska). Spirulina dostarcza skórze kwasu gamma-linolenowego (GLA), którego niedobór powoduje osłabienie bariery ochronnej skóry oraz liczne dermatozy w postaci nadmiernej suchości i łuszczenia się naskórka, stanów zapalnych, zwiększoną skłonnością do występowania zaskórników i wyprysków, a także częstym zaczerwienieniem i podrażnieniem skóry. Jak już wspomniałam spirulina to także skoncentrowane źródło witamin z gr. B, które korzystnie wpływają na stan cery trądzikowej.<br />
<h4>
Spirulina - działanie na skórę</h4>
<br />
Spirulina zastosowana zewnętrznie na skórę wykazuje działanie:<br />
- nawilżające;<br />
- wygładzające;<br />
- regenerujące;<br />
- odżywcze;<br />
- ujędrniające i poprawiające napięcie skóry;<br />
- łagodzące i kojące;<br />
- przeciwzapalne;<br />
- bakteriostatyczne, antybakteryjne;<br />
- gojące (przyspiesza gojenie skóry);<br />
- poprawia wygląd i koloryt skóry (obkurcza naczynka, dzięki czemu skóra wygląda świeżo);<br />
- reguluje pracę gruczołów łojowych;<br />
- pomaga w likwidowaniu wyprysków i zmian skórnych spowodowanych trądzikiem (pomocne w leczeniu trądziku);<br />
- pomaga w redukcji przebarwień i zaczerwienień skóry;<br />
- poprawia mikrokrążenie w skórze;<br />
- zmniejsza szorstkość naskórka, przynosi ulgę łuszczącej się i popękanej skórze;<br />
- poprawia barierę hydro-lipidową skóry (wpływa korzystnie na stan skóry suchej) oraz uniemożliwia rozwój mikroorganizmów na powierzchni skóry;<br />
- oczyszczające i regulujące metabolizm skóry;<br />
- wspomaga walkę z cellulitem i wiotką skórą, a także redukcję nadprogramowych kilogramów;<br />
<br />
<h2>
Kosmetyki ze spiruliną</h2>
<br />
Spirulina jest składnikiem licznych kosmetyków o <b>działaniu regenerującym, odmładzającym i przyspieszających gojenie się skóry</b>. Spirulina jest wykorzystywana także <b>w kuracjach antycellulitowych i wyszczuplających na ciało</b> w postaci okładów typu <b>body wrapping</b> lub <b>kąpieli</b>. Bardzo często w postaci zmikronizowanej lub liofilozowanej jest też składnikiem licznych masek kosmetycznych zarówno na twarz jak i na ciało (maseczka ze spiruliny poprawia metabolizm skóry, a kwas alginowy oczyszcza tkanki z produktów przemiany materii, przyspiesza jej oczyszczanie oraz usprawnia krążenie, a ponadto przyspiesza rozpad tłuszczów co jest niezwykle ważne m.in w walce z cellulitem). Oczywiście ma też ogromne właściwości odżywcze. Kosmetyki ze spiruliną (zwłaszcza maska) stosuje się na wszystkie partie ciała tzn. wszędzie tam gdzie potrzebna jest natychmiastowa regeneracja i poprawa zarówno stanu jak i wyglądu skóry. Spirulina jest też składnikiem kosmetyków do pielęgnacji włosów (np. masek, odżywek).<br />
<br />
Oczywiście nie musimy kupować gotowych produktów, wystarczy że posiadamy spirulinę w postaci zmikronizowanego proszku. Z niej w bardzo prosty sposób możemy przygotować <b>maskę ze spiruliny</b> do zastosowania na twarz lub na ciało. Jako, że spirulina rozprasza się w wodzie wystarczy dodać do proszku wodę demineralizowaną lub jeszcze lepiej hydrolat (np. w przypadku skóry tłustej i trądzikowej wodę hamamelisową, zaś w przypadku skóry suchej, wrażliwej i dojrzałej wodę różaną). Zamiast wody można użyć też kefiru lub naturalnego jogurtu. Maska powinna mieć konsystencję gęstej papki (śmietany). Maseczkę stosuje się 1 - 2 razy w tygodniu. Nakładamy ją na twarz, szyje i dekolt lub inną partię ciała (np. brzuch, uda, pośladki w walce z cellulitem). Po około 20 minutach maseczkę zmywamy letnią wodą. Przed nałożeniem maski warto wykonać peeling (rodzaj peelingu oraz częstotliwość jego wykonywania dobieramy indywidualnie do rodzaju i stanu skóry).<br />
<br />
Spirulina wykazuje duże powinowactwo do skóry, dzięki czemu zawarte w niej składniki aktywne łatwo przenikają wgłąb skóry. Maseczka ze spiruliny ma działanie odżywcze, ale także ściąga pory, dlatego też stosowana jest nie tylko w zabiegach odżywczych i regenerujących ale również po zabiegach oczyszczających skórę.<br />
Spirulinę można też dodać do maseczki z glinki (np. zielonej lub białej), maski borowinowej zwiększając w ten sposób jej działanie oczyszczające.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTjcM6MXMC80c5TJWDJM8ZXQSNoOd6rWgpC7kXQijtNoYjnySF9qrCN3w5WYGZeMwzP-R3hqV2A2f0fF7JsUXHKheCX85DL6Y0MBABaHsySomoN-6fFaD0OlCiIkXpgK_xpBBTJplLg1T-/s1600/spirulina+w+proszku_flickr_Alice+Carrier%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="słoik z zielonym proszkiem" border="0" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTjcM6MXMC80c5TJWDJM8ZXQSNoOd6rWgpC7kXQijtNoYjnySF9qrCN3w5WYGZeMwzP-R3hqV2A2f0fF7JsUXHKheCX85DL6Y0MBABaHsySomoN-6fFaD0OlCiIkXpgK_xpBBTJplLg1T-/s640/spirulina+w+proszku_flickr_Alice+Carrier%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" title="spirulina w proszku" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Alice Carrier</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Zawartość spiruliny w kosmetykach waha się od 5 do 100 % (np. w maskach ze spiruliny).<br />
<br />
<h4>
Spirulina - dla jakiej skóry?</h4>
<div>
<br />
Maskę i inne kosmetyki ze spiruliną można stosować <b>do wszystkich typów skóry</b>. Przynosi dobre rezultaty zarówno przy <b>skórze suchej</b> (efektywne nawilżenie i nawodnienie naskórka, odżywienie skóry) jak i <b>tłustej, łojotokowej i trądzikowej</b> (ściąga pory, likwiduje zaskórniki, reguluje czynność gruczołów łojowych, przyspiesza gojenie stanów zapalnych wywołanych przez bakterie w trądziku pospolitym). Świetnie sprawdza się też w przypadku <b>skóry zniszczonej i dojrzałej</b> z objawami starzenia i fotostarzenia (odżywia, regeneruje, wspomaga i pobudza procesy rewitalizacji komórek, wzmacnia, ujędrnia i uelastycznia skórę, a także opóźnia jej starzenie), a także <b>cerach wrażliwych</b> (działa antyalergicznie, łagodzi podrażnienia i zaczerwienienia) i <b>naczyniowych </b>(łagodzi zaczerwienienia, wzmacnia naczynka, zapobiega ich rozszerzaniu i powstawaniu pajączków), a nawet atopowych (przyspiesza gojenie się skóry). Spirulina bardzo dobrze sprawdza się też w pielęgnacji skóry zatrutej nikotyną tzw. <b>skórze palacza</b>, która jest szara, ziemista (odzyskuje świeżość, właściwy koloryt, poprawa mikrokrążenia).</div>
<div>
Maskę i inne kosmetyki ze spiruliną warto stosować też na partie ciała objęte <b>cellulitem</b> (działąnie antycellulitowe), oraz te które potrzebują natychmiastowej regeneracji, nawilżenia i ujędrnienia (<b>skóra zwiotczała</b>).<br />
<br /></div>
<h3>
Spirulina a chlorella</h3>
<div>
<br />
Jako że algi odgrywają ważną rolę w pielęgnacji skóry twarzy, szyi, dekoltu i całego ciała to teraz słów kilka o drugiej najpopularniejszej w kosmetyce aldze jaką jest chlorella. Chlorella należy do komórek eukariotycznych, jest rośliną, w jej budowie występuje jądro oraz ściana komórkowa z celulozy (powoduje to, iż chlorella wymaga większego przygotowania, usunięcia celulozy zanim zastosuje się ją jako suplement). W kosmetologii można spotkać się z maskami algowymi w których składzie jest zarówno spirulina jak i chlorella. Chlorella ze względu na większą zawartość chlorofilu (silne działanie przeciwzapalne) ma silniejsze właściwości detoksykujące i oczyszczające, dlatego jest głównie składnikiem kosmetyków o właściwościach oczyszczających i pielęgnacyjnych.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-9GO1nuajYeJg8yOE4-MG6CUQKZX8ckDnjOKnbhEeA78xv2tzBl7Ri5BCMqE4aER2FpLTlkuHfRghUpKYX8HtyN3J2EXuaq-QTwWF-ZSwa28E9fcy2wpCu5vxifxEi-m0DLnynV9NJwdw/s1600/Spirulina+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-9GO1nuajYeJg8yOE4-MG6CUQKZX8ckDnjOKnbhEeA78xv2tzBl7Ri5BCMqE4aER2FpLTlkuHfRghUpKYX8HtyN3J2EXuaq-QTwWF-ZSwa28E9fcy2wpCu5vxifxEi-m0DLnynV9NJwdw/s640/Spirulina+%25281%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<h4>
Spirulina i ja</h4>
<div>
<br />
Na koniec podzielę się z Wami moją historią stosowania spiruliny. Moja przygoda z maską ze zmikronizowanej spiruliny rozpoczęła się jakieś 10, a może nawet 11 lat temu. Muszę przyznać, że nie udało mi się przełamać i zastosować maski na twarz pomimo ogromu jej zalet - zapach dla mnie był nie do zniesienia (niestety wywoływał u mnie nudności), ale efekty jej działania podziwiałam na skórze twarzy mojej bardziej odważnej koleżanki - po zmyciu maski skóra miała jednolity koloryt, wyglądała świeżo, w dotyku była bardzo gładka, miękka i chłodna, a co bardzo istotne bardzo skutecznie obkurczała rozszerzone pory na skórze (dla jasności dodam że koleżanka miała skórę dość suchą, z pojedynczymi rozszerzonymi naczynkami w okolicy nosa i dość mocno rozszerzonymi porami na policzkach, nie miała wykwitów trądzikowych). Wracając do mnie - pomimo dość nieprzyjemnego zapachu nie mogłam odpuścić sobie wypróbowania działania spiruliny na własnej skórze - zdecydowałam się więc na wykonanie serii zabiegów ujędrniających na brzuch (ta okolica ciała była wystarczająco daleko od twarzy :-). Zabieg wykonywałam raz w tygodniu, przez 5 lub 6 tygodni i muszę przyznać, że byłam bardzo zadowolona z efektu (w tamtym czasie nie zależało mi na działaniu wyszczuplającym - i tak byłam szczupła, ale głownie na ujędrnieniu i uelastycznieniu skóry brzucha, bo niestety nie pracowałam nad mięśniami tej okolicy). Skóra po serii zabiegów była bardziej napięta, jędrna i elastyczna - czyli wszystko to na czym mi wtedy zależało. Zabieg był prosty: najpierw peeling, następnie wmasowanie ampułki z koncentratem z alg oraz nałożenie maski ze zmikronizowanej spiruliny (spirulina rozpuszczona w wodzie demineralizowanej), na to nałożona była folia (taki pseudo body wrapping) - tak leżałam 20- 30 minut. Po tym czasie maska była zmywana, a na skórę nakładałam krem lub balsam o działaniu ujędrniającym. W ostatnich kilku latach jeszcze kilkakrotnie miałam do czynienia z maseczką ze spiruliny (na ciało) i muszę przyznać, że zawsze po jej zastosowaniu wygląd skóry ulegał znacznej poprawie (mimo, iż były to zabiegi raczej jednorazowe niż w serii), a obecnie coraz częściej zastanawiam się nad ponownym wykonaniem serii zabiegów na ciało z okładami ze spiuliny wykorzystując body wrapping. Efekt działania można by też wzmocnić nakładając wcześniej serum lub ampułkę i wykonując zabieg Derma Rollerem.<br />
<br />
A jakie są Wasze opinie na temat stosowania maski lub okładów body wrapping ze spiruliną?</div>
<div>
<br /></div>
Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-15484755051930279342016-01-31T19:04:00.000+01:002016-03-01T12:53:20.595+01:00Trądzik - objawy, przyczyny, leczenie. Rodzaje trądziku.<h1>
Trądzik</h1>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjouYoHonoaXKtXL4nfL4R6RP6mNo5j-VrRg8FsV2D9UlmoBSkWx0TnVM4Ak2xnjlQ7rZLK5whLxx2kmbzbSwsxuGx-uHaRQ0OmByjPXQlAvU72xQZjxkP3kSpGKZ5ZdyLE9BKG76GiNw5B/s1600/bride+with+mirror_flickr_mahmoud99725_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjouYoHonoaXKtXL4nfL4R6RP6mNo5j-VrRg8FsV2D9UlmoBSkWx0TnVM4Ak2xnjlQ7rZLK5whLxx2kmbzbSwsxuGx-uHaRQ0OmByjPXQlAvU72xQZjxkP3kSpGKZ5ZdyLE9BKG76GiNw5B/s400/bride+with+mirror_flickr_mahmoud99725_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12.8px;">fot. mahmoud99725</span></td></tr>
</tbody></table>
Trądzik pospolity tzw. trądzik młodzieńczy (Acne vulgaris) jest najczęstszą chorobą skóry wieku młodzieńczego, dotyczy bowiem 60 - 80% młodzieży w okresie dojrzewania (między 12 a 20 rokiem życia). Szczyt zapadalności na trądzik u dziewcząt przypada między 14 a 17 rokiem życia, u chłopców zaś ma to miejsce nieco później. Przebieg trądziku jest zazwyczaj ostrzejszy u mężczyzn niż u kobiet (85% chorych przechodzi łagodną postać trądziku, pozostałe 15% niestety dotyka postać ciężka). Nierzadko zdarza się także, że stan chorobowy może się utrzymywać do 30 r życia, a nawet dłużej. Trądzik pospolity związany jest oczywiście z łojotokiem, a także z powstawaniem w okolicach łojotokowych zaskórników (otwartych i zamkniętych), grudek, krostek i cyst. Trądzik pospolity zwykle daje silny odczyn zapalny, zaś nacieki zapalne często pozostawiają przebarwienia pozapalne i/lub małe blizny zazwyczaj o zanikowym charakterze. <b>W przypadku trądziku najlepsze rezultaty przynosi ścisła i dobra współpraca pomiędzy kosmetologiem/ kosmetyczką, a lekarzem dermatologiem.</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<h2 style="font-size: 25px;">
Trądzik pospolity - przyczyny</h2>
<a name='more'></a><br />
Etiopatogeneza trądziku pospolitego jest dosyć złożona. Można wyróżnić kilka <b>czynników usposabiających do pojawienia się i rozwoju trądziku</b>, są to m.in:<br />
- zwiększone wydzielanie łoju - łojotok - wynikające głównie z przerostu gruczołów łojowych;<br />
- zmiana składu lipidów gruczołów łojowych i lipidów powierzchni skóry (zwiększona zawartość wolnych kwasów tłuszczowych, które powodują powstawanie zaskórników);<br />
- nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych przyczyniające się do zastoju sebum i powstawania grudek;<br />
- wpływ hormonów głównie androgenów (gł. testosteron, ale nie tylko) - <b>androgeny</b> powodują powiększenie gruczołów łojowych oraz nasilenie wydzielania łoju - w tym przypadku znacznie ma nie tylko bezpośredni nadmiar hormonu, ale też zwiększona reaktywność mieszków włosowych (i towarzyszących im gruczołów łojowych) na obecność hormonów.<br />
- zwiększony rozwój mikroflory, a głównie namnażanie się <b>Propionibacterium acnes</b> - bakteria beztlenowa, która sprzyja powstawaniu wykwitów zapalnych na skórze (sebum stanowiące doskonałą pożywkę w połączeniu z środowiskiem beztlenowym wewnątrz mieszka włosowego stwarza idealne miejsce do namnażania się beztlenowych bakterii Propionibacterium acnes);<br />
- reakcje zapalne;<br />
- ciężkie przypadki trądziku często występują rodzinnie (czynniki genetyczne);<br />
<br />
Bakteria Propionibacterium acnes została odkryta w 1909 roku przez Orla -Jensen. Jest to bakteria beztlenowa gram dodatnia (+), która należy do naturalnej mikroflory skóry, błon śluzowych, jamy nosowo- gardłowej, jamy ustnej oraz jelit i dróg moczowo- płciowych. Zwiększonemu namnażaniu Propionibacterium acnes sprzyja zatrzymane pod czopem sebum. Na skutek fermentacji bakterie te produkują kwasy: propionowy i octowy, które drażniąc tkanki wywołują miejscowy stan zapalny, który może ulec wtórnemu zakażeniu i zropieniu. Substratem do fermentacji bakterii acnes są kwas mlekowy (który gromadzi się w gruczołach potowych i łojowych oraz mieszkach włosowych) i glukoza. Bakteria Propionibakterium acnes może także wywoływać w skórze reakcje immunologiczne.<br />
<h2>
</h2>
<h2>
Trądzik - objawy</h2>
<br />
Obraz trądziku zależy od okresu choroby. Podstawową zmianą skórną występującą w trądziku jest oczywiście <b>łojotok</b> oraz towarzyszące mu <b>zaskórniki</b> (otwarte i zamknięte), a także zmiany takie jak <b>prosaki</b> (mikrotorbiele), <b>grudki</b> (zapalne), <b>krostki</b>, rzadziej pojawiają się natomiast <b>guzki</b>, <b>cysty</b>, czy <b>nacieki zapalne</b>. Zaskórniki (comedo) są objawami charakterystycznymi dla wczesnej fazy trądziku - czop zatykający gruczoł powstaje z włosa, sebum i keratynocytów. O zaskórnikach otwartych mówimy wtedy gdy ujście mieszka nie jest całkowicie zamknięte, co powoduje że stykający się z powietrzem czop tłuszczowo- rogowy ulega utlenianiu, przez co przybiera czarny kolor. <b>Zaskórniki otwarte</b> nie są podatne na stany zapalne. Z zaskórnikami zamkniętymi natomiast mamy do czynienia wtedy gdy ujście mieszka jest całkowicie zamknięte, co powoduje że spod skóry prześwituje czop tłuszczowo- rogowy w postaci białej grudki (aby go usunąć należy nakłuć go igłą - więcej a ten temat w poście o mechanicznym oczyszczaniu skóry). <b>Zaskórniki zamknięte</b> są bardzo podatne na zakażenia i nagromadzenie się ropy, bo zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz (bakterie oraz wytwarzane przez nie wydzielina pobudzają skórę do produkcji prostaglandyn i leukotrienów czyli mediatorów procesu zapalnego, które przyciągają białe krwinki zwiększając w ten sposób ognisko zapalne). Wydzielana w ognisku histamina także potęguje stan zapalny.<br />
W zależności od tego który charakter zmian przeważa na skórze osoby dotkniętej trądzikiem możemy wyróżnić następujące postaci trądziku:<br />
- zaskórnikowy;<br />
- grudkowo - krostkowy;<br />
- ropowiczy - guzy i guzki objawiają się mniej lub bardziej rozległymi naciekami zapalnymi;<br />
- bliznowcowy;<br />
Trądzik zaskórnikowy i grudkowo- krostkowy są typowe dla trądzika młodzieńczego.<br />
Te i inne odmiany trądzika (m.in trądzik noworodkowy, trądzik piorunujący) zostaną omówione w dalszej części wpisu.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigx6_OZVfU0jvGhMEpTIDMugPSCQmcP_5tSmVoE3z-KRcBCsQUEBJ1h_R3JoSZWJBuMwOaD-AzxUukXHo-_a0OVcMudcahEiDDaq5Be25PT_UUJMWmZM6wa6jVupHy3F28AqfS7RXdqyuY/s1600/Tr%25C4%2585dzik+pospolity.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigx6_OZVfU0jvGhMEpTIDMugPSCQmcP_5tSmVoE3z-KRcBCsQUEBJ1h_R3JoSZWJBuMwOaD-AzxUukXHo-_a0OVcMudcahEiDDaq5Be25PT_UUJMWmZM6wa6jVupHy3F28AqfS7RXdqyuY/s640/Tr%25C4%2585dzik+pospolity.jpg" width="640" /></a></div>
<h3>
Trądzik - lokalizacja zmian</h3>
<br />
Zmiany trądzikowe występują najczęściej w okolicach o największym zagęszczeniu gruczołów łojowych, zajmują więc najczęściej twarz (głównie strefa T - czoło, nos, broda, a także policzki - 99%), często plecy (rynna tylna - 90%), a czasami też na klatce piersiowej (rynna przednia), barkach i ramionach, a także na pośladkach.<br />
Bardzo rzadko, ale zdarza się, że występuje tzw. trądzik odwrócony - nasilenie zmian trądzikowych obserwuje się wtedy głównie w okolicach narządów płciowych, pachwin oraz pod pachami.<br />
<br />
<h4>
Trądzik pospolity - różnicowanie</h4>
<br />
Diagnozując trądzik pospolity wykluczyć należy:<br />
- trądzik wywołany ekspozycją na pewne czynniki zewnętrzne np. trądzik kosmetyczny, który spowodowany jest stosowaniem maści i kremów powodujących tworzenie zaskórników, trądzik polekowy - wywołany stosowaniem niektórych leków, trądzik zawodowy np. u mechaników wywołany używanymi smarami, trądzik jodowy i bromowy<br />
- trądzik różowaty (gł. faza grudkowo- krostkowa - nie ma zaskórników, są natomiast teleangiektazje) - opisany w osobnym poście - <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2015/03/tradzik-rozowaty-objawy-przyczyny.html">Trądzik różowaty - objawy, przyczyny, leczenie</a>;<br />
- zapalenie mieszków włosowych;<br />
- lupoid prosówkowy;<br />
<br />
<h2>
Trądzik pospolity - przebieg choroby</h2>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwXsg9qZy2fvivgbIWLAESr-k5J8qLI9MoNMEQNCoZpvbrS2-Js35iVhxy9oEj9eFCX323NlVmjqNRpB8YyJWpkekdFGX8Ty7VBu76AgMXwvx6zpjI-hzekceChM0z_3rLnMIkeINgMYGF/s1600/tr%25C4%2585dzik_flickr_RoyalSlamBeauty_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwXsg9qZy2fvivgbIWLAESr-k5J8qLI9MoNMEQNCoZpvbrS2-Js35iVhxy9oEj9eFCX323NlVmjqNRpB8YyJWpkekdFGX8Ty7VBu76AgMXwvx6zpjI-hzekceChM0z_3rLnMIkeINgMYGF/s400/tr%25C4%2585dzik_flickr_RoyalSlamBeauty_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="287" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. RoyalSlamBeauty</td></tr>
</tbody></table>
Trądzik pospolity powstaje na podłożu cery tłustej. Jest ona zgrubiała, ma kolor szarożółty i jest słabo ukrwiona. Acne vulgaris rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych oraz nasilonym wydzielaniem łoju, następnie obserwuje się nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych do którego wnika przewód łojowy. W taki oto sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy oraz wypycha go ku górze. W ten sposób dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstania zaskórnika. Łagodne zmiany zaskórnikowe (otwarte i zamknięte) charakterystyczne dla cery tłustej i łojotoku mogą przejść w typowy dla cery trądzikowej stan zapalny i powstawanie zmian typu grudki, krosty, guzy czy torbiele. Przebieg trądziku może być wybitnie przewlekły (w nielicznych przypadkach zmiany mogą utrzymywać się przez wiele lat). W następstwie ustępowania aktywnych zmian dochodzić może do powstawania blizn: zarówno drobnych - zanikowych jak i tych dużych - przerosłych (bliznowce, keloidy) oraz przebarwień pozapalnych.<br />
<br />
<h3>
Czynniki pogarszające i podrażniające w przebiegu trądzika pospolitego</h3>
<br />
Do tego typu czynników zaostrzających trądzik zalicza się:<br />
- u dziewcząt na około tydzień przed miesiączką dochodzi zwykle do zaostrzenia zmian na skutek zmiany poziomu hormonów;<br />
- pora roku: u 60% chorych trądzik zaostrza się zimą, u 20% latem;<br />
- nadmierne tarcie skóry ubraniami na plecach czy klatce piersiowej głównie u osób bardzo szczupłych lub ucisk skóry (np. podkolanówki, skarpetki, bielizna);<br />
- czynniki atmosferyczne: zapylenie oraz zanieczyszczenie powietrza, wiatr;<br />
- zadrapania i drobne urazy skóry;<br />
- niektóre pokarmy (m.in cukry proste czyli słodycze w tym czekolada);<br />
- zmiany hormonalne w ciąży są jednym z elementów pojawienia się (wystąpienia) lub nasilenia trądziku;<br />
<h4>
</h4>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<h4>
</h4>
<h4>
Blizny potrądzikowe - rodzaje blizn potrądzikowych</h4>
<br />
Blizny potrądzikowe klasyfikuje się zazwyczaj na podstawie ich wyglądu, czyli charakteru brzegów i dna blizny. Rodzaje blizn:<br />
- głęboka blizna - to najbardziej powszechna i najbardziej popularna pamiątka po przebytym trądziku;<br />
- blizna okrągła - zazwyczaj jest dość płytka i powierzchowna, najczęściej powstaje na skroniach oraz skórze policzków;<br />
- blizna o łagodnych brzegach;<br />
- blizny przerosłe - to ogniska wyglądem przypominają małe bliznowce lub pogrubiałe ogniska z hyperkeratozą;<br />
<h2>
</h2>
<h2>
</h2>
<h2>
Trądzik - leczenie</h2>
W zależności od nasilenia i rodzaju trądziku stosuje się różne metody leczenia. Trzeba się raczej przygotować na długotrwała, nawet kilku lub kilkunasto miesięczną terapię.<br />
W lżejszych przypadkach leczenie trądziku może być miejscowe, w przypadkach bardziej zaawansowanych zazwyczaj łączy się leczenie miejscowe z leczeniem ogólnym.<br />
<h4>
</h4>
<h4>
</h4>
<h4>
Leczenie miejscowe </h4>
Leczenie miejscowe czyli stosowanie preparatów miejscowych (np. kremy, maści, żele) - ten rodzaj leczenie wystarcza u ok. 50% pacjentów z trądzikiem pospolitym. Zazwyczaj są to preparaty zawierające:<br />
- nadtlenek benzoilu;<br />
- retinoidy (np. adaplen, izotretynoina);<br />
- antybiotyki (np.erytromycyna, klindamycyna);<br />
- kwas salicylowy;<br />
- kwas azelainowy (co prawda kwas ma niewielkie działanie przeciwtrądzikowe, natomiast stosuje się go aby uniknąć powstawania przebarwień pozapalnych - kwas ten hamuje melanogenezę).<br />
<h4>
</h4>
<h4>
</h4>
<h4>
Leczenie ogólne</h4>
Ten rodzaj leczenia stosuje się przy średnim lub mocno nasilonym trądziku grudkowo- krostkowym (a także trądziku ropowniczym i piorunującym). Podczas leczenia ogólnego stosuje się przez minimum kilka tygodni <b>antybiotyki głównie z grupy tetracyklin lub erytromycyn</b>.<br />
Jeśli główną przyczyną trądziku jest łojotok to lekarz może u kobiet zalecić <b>leczenie hormonalne </b>hamujące nadmierne wydzielanie sebum stymulowane wytwarzaniem androgenów. Estrogeny (będące antyandrogenami) są składnikiem wszystkich dwuskładnikowych pigułek antykoncepcyjnych - stosowanie tabletek antykoncepcyjnych w okresie trądzikowym przynosi poprawę cery trądzikowej (to takie pozytywne działanie uboczne pigułek).<br />
W cięższych lub długotrwałych postaciach trądziku oraz przy oporności na leczenie antybiotykami stosuje się w leczeniu ogólnym <b>pochodne witaminy A</b> - jest to głównie izotretynoina (roaccutane). Doustne stosowanie retinoidów jest bardzo skuteczne (działąją przeciwzapalnie, hamują łojotok oraz nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych) jednak może mieć liczne działania niepożądane. W niektórych przypadkach jest to jedyna opcja trwałego wyleczenia trądziku.<br />
Ważne!<br />
Izotretynoina wykazuje działanie uszkadzające na płód - dlatego też przez cały czas trwania leczenia, a także jeszcze 3 miesiące po jego zakończeniu konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży czyli stosowanie skutecznej antykoncepcji najlepiej hormonalnych preparatów dwufazowych (pigułki antykoncepcyjnej) przez wszystkie dziewczęta i kobiety w wieku rozrodczym leczone izotretynoiną.<br />
<h2>
</h2>
<h2>
</h2>
<h2>
Cera trądzikowa - pielęgnacja</h2>
Pielęgnacja jest niezwykle ważna zarówno w przypadku osób ze słabo nasilonym trądzikiem (nieliczne zaskórniki, pojedyncze grudki) ale także u osób po dermatologicznym leczeniu trądzika.<br />
<br />
<b>Kosmetyki do cery tłustej i trądzikowej</b> powinny charakteryzować się następującym <b>działaniem</b>:<br />
- zapobieganie powstawaniu zaskórników;<br />
- działanie sebostatyczne - redukcja wydzielania sebum, ograniczenie łojotoku ;<br />
- działanie bakteriostatyczne - ogranicza rozwój mikroflory (ważne jest pH preparatu oraz zawartość składników aktywnych);<br />
- działanie keratolityczne - udrażnianie ujść gruczołów łojowych;<br />
- działanie matujące - poprawa estetyki, co prawda krótkotrwała, zapobiega błyszczeniu się skóry;<br />
- łagodzenie podrażnień (drażnienie skóry może nasilać łojotok);<br />
Działanie takie może zagwarantować w preparacie dobranie odpowiednich składników czynnych, zastosowanych w odpowiednim stężeniu.<br />
<br />
W pielęgnacji unikamy kosmetyków o działaniu okluzyjnym, a także tłustych kremów opartych na olejach roślinnych, woskach czy parafinie. Nie należy też sięgać po kosmetyki alkoholowe o działaniu dezynfekujących, które mogą przesuszać skórę lub wywołać efekt przeciwny w postaci nasilenia łojotoku. Nie należy też celowo opalać się - takie działanie może przynieść niewielką poprawę stanu skóry latem, jednak w okresie jesiennym efektem tego jest częste pogorszenie stanu skóry.<br />
<br />
Dość częstym błędem w zakresie oczyszczania cery trądzikowej i tłustej jest zbyt częste stosowanie środków myjących, które usuwają sebum z powierzchni skóry (prowadzi do zwiększenia wydzielania sebum - reakcja obronna skóry przed wysuszeniem). Preparaty do mycia tego typu cery powinny charakteryzować się pH zbliżonym do naturalnego, a także zawierać środki myjące które nie naruszają naturalnej flory bakteryjnej skóry, nie powodują nadmiernego odtłuszczenia ani nie zaburzają równowagi kwasowo- zasadowej skóry (np. związki z grupy alkilopoliglukozydów, środki myjące niejonowe, niektóre anionowe środki powierzchniowo czynne np. sulfobursztyniany, dodatkowo często stosuje się też środki łagodzące jak pantenol oraz substancje o działaniu bakteriostatycznym).<br />
Dobre rezultaty w trądziku może też przynieść oczyszczanie twarzy z zastosowaniem preparatów zawierających kwas mlekowy, który ułatwia złuszczanie warstwy rogowej, hamuje namnażanie bakterii i działa dezynfekująco.<br />
<br />
Tonik nie powinien silnie odtłuszczać a tym bardziej podrażniać skóry. Rolą toniku jest doczyszczenie zaburzeń hydrofilowych, ale przede wszystkim przywrócenie naturalnego pH w skórze (5 - 5,5 lekko kwaśne). Dobre toniki to takie z zawartością ziół np. oczarem wirginijskim (hamamelis, wodę hamamelisową można stosować zamiast wody do przygotowania maski glinkowej)<br />
<br />
Peeling - jeśli występują zmiany w stanie zapalnym to można wykonać maseczkę typu peel off, peeling enzymatyczny lub peeling gommage (po zaschnięciu zmywamy go letnią wodą, nie gumkujemy). Jeśli występuje trądzik zaskórnikowy (bez zmian zapalnych) to można wykonać peeling drobnoziarnisty lub typu scrub na bazie polimerów. Przy trądziku nie wykonujemy peelingu mechanicznego typu scrub gruboziarnistego zawierającego zmielone pestki owoców ze względu na ich ostre krawędzie, które mogą podrażnić skórę twarzy.<br />
<br />
Kosmetyki do stosowania miejscowego na zaskórniki lub krosty stosujemy punktowo. Najczęściej występują w formie sztyftu o wysokiej zawartości alkoholu oraz składników aktywnych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym (np. kwas salicylowy) - działają wysuszająco, pomocne przy zmianach trądzikowych o przebiegu łagodnym.<br />
Działanie natychmiastowe (poprawa wyglądu skóry) mają maseczki absorbujące nadmiar sebum (np. glinki w tym kaolin lub bentonit z dodatkiem wody hamamelisowej), polimerowe mikrogąbki, bibułki matujące czy też plastry do usuwania zaskórników. Efekt matujący dają też niektóre substancje rozpraszające światło jak krzemionka koloidalna czy polimery.<br />
<br />
Przegląd <b>składników</b>, które są <b>pomocne w pielęgnacji cery trądzikowej</b>. Podział ze względu na działanie:<br />
- <b>działanie sebostatyczne </b>(hamowanie 5-alfa- reduktazy) - substancje sebostatyczne to m.in kwas azelainowy, związki cynku, retinoidy (retinol, retinal, palmitynian retinalu), witamina B6 (pirydoksyna), ekstrakt z drożdży, ekstrakt z ziaren lnu;<br />
- substancje o <b>działaniu ściągającym</b> - ekstrakty roślinne bogate w garbniki (taniny) m.in kwas galusowy i jego pochodne, kwas rozmarynowy, ekstrakt z zielonej herbaty, rozmarynu, niektóre olejki eteryczne;<br />
- substancje <b>bakteriostatyczne</b> - działanie takie wykazują liczne wyciągi i olejki roślinne ze wg na zawartość substancji czynnych z grupy fenoli, terpenów i flawonoidów są to m.in olejek z drzewa herbacianego (zawiera terpeny i fenole), olejek pomarańczy (farnezol), rumianek (farnezol), tymianek (tymol), kwas azelainowy, ekstrakt z kory wierzby białej (kwas salicylowy), kwas ursolowy (znajdziemy go w bluszczu, nagietku, żeń szeniu, rozmarynie, melisie, szałwii, mącznicy lekarskiej oraz olejki: cynamonowy, cytrynowy, cedrowy, jałowcowy, miętowy, limetkowy), a także kompleksy metali z aminokwasami np. zink PCA (kompleks cynku z kwasem pirolidonokarboksylowym)<br />
- składniki o działaniu <b>przeciwzapalnym i łagodzącym</b> - głównie ekstrakty roślinne bogate w terpeny i flawonoidy (np. żeń szeń, rumianek, krwawnik, wyciąg z lukrecji, aloes, zielona herbata), algi, a także alantoina (i zawierające ją wyciąg z nagietka i kasztanowca) i pantenol;<br />
- składniki o <b>działaniu keratolitycznym</b> - to głownie kwasy stosowane w kosmetyce profesjonalnej w postaci roztworów o różnym stężeniu i wartości pH - kwasy AHA - gł. kwas glikolowy, BHA - kwas salicylowy, kwas azelainowy<br />
<br />
Kiedyś często stosowana była siarka, która wykazuje działanie przeciwdrobnoustrojowe, keratolityczne i seboregulujące - obecnie siarka jest bardzo rzadka stosowana w leczeniu trądziku.<br />
<br />
<h3>
Trądzik - zabiegi kosmetyczne pomocne w leczeniu trądziku</h3>
<br />
Warunkiem prowadzenia zabiegów kosmetycznych w gabinecie jest brak (licznych) aktywnych grudek i krostek czyli zmian skórnych w postaci zapalnej. Jednym z ważniejszych zabiegów kosmetycznych w pielęgnacji cery trądzikowej jest zabieg oczyszczania skóry. Większość technik profesjonalnego oczyszczania zalicza się równocześnie do metod wspomagających w leczeniu trądziku pospolitego. Mają one bowiem na celu ułatwienie i przyspieszenie ustępowania istniejących już zmian potrądzikowych tj. przebarwienia czy drobne blizny, ale także zmniejszać (redukować) łojotok, ograniczać powstawanie zaskórników oraz ściągać rozszerzone pory skóry czyli ujścia gruczołów łojowych.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6QNwR6GZyu4nxyF89pk_zmtABveZl9zp6E-sjwPrmyxPfJQEZYNdqXabYqfy9aEUHPX7NtMUYwWBB7PHo77vjy4hOhA8mDRiVmjDW49wTHM0BNLQPBJPIdc2_Nd4Qoj6ErGph4sFN3Ik4/s1600/acne+treatment_flickr_Practical+Cures_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6QNwR6GZyu4nxyF89pk_zmtABveZl9zp6E-sjwPrmyxPfJQEZYNdqXabYqfy9aEUHPX7NtMUYwWBB7PHo77vjy4hOhA8mDRiVmjDW49wTHM0BNLQPBJPIdc2_Nd4Qoj6ErGph4sFN3Ik4/s640/acne+treatment_flickr_Practical+Cures_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Practical Cures</td></tr>
</tbody></table>
<h4>
Mechaniczne (manualne) oczyszczanie skóry</h4>
<br />
Oczyszczanie skóry polega na usuwaniu (wyciskaniu) sebum z ujść gruczołów łojowych oraz z innych zmian tj. zaskórniki otwarte i zamknięte czy prosaków. Kosmetolodzy i kosmetyczki nie wyciskają i nie ingerują w zmiany skórne w stanie zapalnym (nie wyciskamy grudek ani krostek). Czasami lekarze dermatolodzy lub chirurdzy stosują mechaniczne oczyszczanie jako metodę wspomagającą leczenia niektórych postaci trądziku usuwając podczas tego typu zabiegów także cysty czy torbiele ropne (ale takie oczyszczanie wykonują tylko lekarze!). W osobnym wpisie o tym <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2015/06/oczyszczanie-cery-kiedy-warto-je.html">jak wykonać mechaniczne oczyszczanie twarzy?</a><br />
<b><br /></b>
<b>Maski ściągające</b><br />
<br />
Właściwości ściągające mają maski z glinki białej (kaolin), bentonit i glinki zielonej.<br />
<h4>
Darsonwalizacja</h4>
<br />
Darsonwalizację wykonuje się po mechanicznym oczyszczaniu skóry lub jako odrębny zabieg. Darsonwalizacja ma działanie dezynfekujące i bakteriobójcze, sprzyja gojeniu i łagodzi trądzikowe stany zapalne na skórze, dlatego jest ona pomocna w leczeniu trądziku.<br />
<h4>
Galwanizacja i/lub jonoforeza</h4>
<br />
Galwanizacja świetnie sprawdza się w przypadku mocno rozszerzonych porów - ściąga je, a ponadto ma działanie łagodzące - oczywiście galwanizacja anodowa. Jonoforeza podczas której wprowadzane są środki wspomagające leczenie (przeciwzapalne, bakteriostatyczne, matujące, ściągające) także przynosi dobre rezultaty. Po wykonaniu serii zabiegów jonoforezy obserwujemy zmniejszenie ilości nacieków ropnych, szybsze gojenie stanów ropnych, zmniejszoną ilość grudek i wyprysków, odblokowanie i ściągnięcie porów, poprawę kolorytu i wygładzenie skóry.<br />
<h4>
Peelingi chemiczne</h4>
<br />
Peelingi chemiczne wykonuje się w trądziku zaskórnikowym, przy przetłuszczającej się skórze (ogranicza łojotok) oraz przy rozszerzonych porach skóry (ma właściwości ściągające), nie wolno natomiast wykonywać tego typu zabiegów w przypadku trądziku ze zmianami zapalnymi. Peelingi złuszczają naskórek oraz zalegające czopy rogowe co zapobiega tworzeniu się zaskórników, które są powodem powstawania wtórych zmian zapalnych. Do złuszczania w przypadku cery trądzikowej stosuje się zwykle kwas glikolowy, kwas salicylowy (ma też właściwości przeciwzapalne), kwas migdałowy czy też kwas pirogronowy. Można wykorzystywać też peelingi dedykowane skórze trądzikowej będące mieszaniną np. AHA, BHA i retinoidów.<br />
<b><br /></b>
<b>Peelingi ziołowe</b><br />
<br />
Peelingi ziołowe: green peel, peeling cypryjski oraz polski peeling ziołowy Jadwiga także przynoszą dobre rezultaty w pielęgnacji cery trądzikowej. W przypadku zaleczonego trądziku i blizn potrądzikowych można wykonać także peeling azjatycki.<br />
<h4>
Mikrodermabrazja</h4>
<br />
Mikrodermabrazję można wykonać w przypadku łojotoku czy trądziku zaskórnikowego. Nie wykonujemy go przy aktywnych zmianach na skórze (zmianach w stanie zapalnym). Ponadto zabieg ten jest wskazany w leczeniu drobnych potrądzikowych blizn zanikowych.<br />
<h4>
Peeling kawitacyjny i sonoforeza</h4>
<br />
Peeling kawitacyjny nie podrażnia skóry, złuszcza bardzo delikatnie. Można go stosować przy każdym rodzaju skóry. Ma ona działanie dezynfekujące, niszczy bakterie odpowiedzialne za tworzenie trądziku. Przy użyciu ultradźwięków możemy też wprowadzać do skóry substancje wspomagające leczenie trądziku. Służy do tego zabieg o nazwie sonoforeza.<br />
<br />
<h4>
Dieta a trądzik</h4>
<br />
Jak w przypadku wielu innych licznych dolegliwości także w przypadku trądzika ważna jest dieta - czyli zdrowe żywienie z ograniczoną ilością cukrów i tłuszczów, która ma korzystny wpływ na stan skóry. Zaleca się spożywanie chudego nabiału (mleka, sera białego), ryb, pełnoziarnistego pieczywa, a przede wszystkim duże ilości świeżych owoców i warzyw. Ważne jest zachowanie równowagi witaminowo- mineralnej. Tłuszcze zwierzęce warto zastąpić roślinnymi, ważna jest też odpowiednia suplementacja witaminy A, B2 i B6 oraz soli cynku. Obserwuje się poprawę stanu skóry dotkniętej trądzikiem przy stosowaniu diety ubogiej w cukry proste (unikanie słodyczy). Nie ma jednej diety trądzikowej, warto jednak obserwować reakcje skóry na produkty żywnościowe, wyłąpać te które nasilają objawy i redukować ich spożycie.<br />
Doskonałym uzupełnieniem kuracji trądzikowej jest picie herbat ziołowych. Wybieramy zioła które regulują trawienie i przemianę materii, bo są one pomocne w zwalczaniu nadczynności gruczołów łojowych. Są to napary: z szałwii, kopru włoskiego, fiołka trójbarwnego i rumianku.<br />
<br />
<h2>
Najczęstsze postacie i rodzaje trądziku</h2>
<br />
Trądzik pospolity może występować w następujących postaciach zaawansowania. Oto <b>najczęściej występujące odmiany trądziku pospolitego:</b><br />
<br />
<h3>
Trądzik zaskórnikowy (acne comedonica)</h3>
<br />
Trądzik zaskórnikowy jest zwykle spotykany we wczesnym okresie młodzieńczym. Trądzik zaskórnikowy charakteryzuje się występowaniem licznych zaskórników głównie otwartych ale też i zamkniętych (mogą wyglądem przypominać rogowacenie przymieszkowe) utrzymującymi się miesiącami, a nawet latami w okresie dojrzewania.<br />
<br />
<h3>
Trądzik grudkowo - krostkowy (acne papulopustolosa)</h3>
<br />
Wokół zaskórników powstały stany zapalne w postaci grudek i krostek. Większość grudek jest małych rozmiarów. W tej dość łagodnej postaci trądziku zazwyczaj występuje mało zaskórników i niewiele grudek i krost przymieszkowych. Ten etap trądziku może ciągnąć się latami. Krosty pozostawiają po sobie zazwyczaj niewielką (praktycznie niezauważalną) lekko wklęsłą bliznę i brunatnożółte przebarwienia. Trądzik grudkowo krostkowy bywa spotykany w późniejszych okresach choroby (nawet miedzy 20 a 30 rokiem życia).<br />
<h3>
<br />Trądzik ropowiczy (acne phlegmonosa)</h3>
<br />
Jest cięższą postacią trądzika. Charakteryzuje się występowaniem nacieczonych guzków, które ulegają zropieniu (powstają torbiele ropne). Guzki mają kolor sinoczerwony lub brązowoczerwony. Treść ropna przebija się przez skórę wytwarzając przetoki. Zejście zmian pozostawia na skórze liczne blizny (nierówne, wciągnięte niestety dość szpecące) i przebarwienia pozapalne. Zazwyczaj postać ta występuje z innymi wykwitami - zaskórnikami, grudkami, krostami i guzkami. Zazwyczaj występuje nie tylko na twarzy ale także na plecach, klatce piersiowej, barkach i ramionach.<br />
<br />
<h3>
Trądzik skupiony (acne conglobata)</h3>
<br />
Trądzik skupiony to ciężka, ale dość rzadka postać trądziku zazwyczaj dotyczy mężczyzn w młodym wieku. Stan zapalny jest tak silny, że wokół mieszka tworzą się ropnie (torbiele ropne) i guzowate nacieki, a ponadto wykazuje skłonność do skupiania się w większe skupiska naciekoworopne. Wielkość guzów bywa różna: od takich wielkości kasztana, aż po takie wielości dużego jabłka. Guzy mają kolor sinoczerwony lub brunatnoczerwony, a niektóre z nich ulegają zropieniu oraz wykazują objaw chełbotania, następnie opróżniają się przez skórę i powstają głębokie przetoki. Po ustąpieniu owrzodzeń niestety zawsze pozostają blizny - nierówne, mostkowe i wypukłe (przerosłe). Poza opisanymi wykwitami występują też zaskórniki, które także tworzą większe lub mniejsze skupiska. Zmiany w trądziku skupionym zajmują nie tylko twarz i szyję, ale także tułów, pośladki i kończyny górne oraz pachy i pachwiny. Choroba jest oporna na leczenie i może trwać wiele lat. Wyjątkowo w miejscu blizn może dojść do wystąpienia raka kolczystokomórkowego. Ta postać trądziku może występować też tylko w miejscach nietypowych - mówimy wtedy o trądziku odwróconym (acne inversa).<br />
<br />
<h3>
Trądzik bliznowcowy (acne keloidea)</h3>
<br />
Trądzik bliznowcowy polega na tworzeniu się bliznowców w obrębie wykwitów trądzikowych. Występuje najczęściej w okolicy karku i pleców (ale nie tylko)- przybiera on postać drobnych bliznowców powstających w miejscach stwardnienia nacieków. Trądzik bliznowcowy często towarzyszy trądzikowi ropowiczemu oraz skupionemu.<br />
<br />
<h3>
Trądzik z objawami ogólnymi o ciężkim przebiegu - trądzik piorunujący (Acne fulminans)</h3>
Ten rodzaj trądzika dotyka głównie młodych mężczyzn. W tej odmianie trądzika obserwuje się wykwity typu ropowiczego lub skupionego z rozpadem i towarzyszącymi mu objawami krwotocznymi. Towarzyszące trądzikowi objawy ogólne to głownie bóle stawów oraz wysokie OB.<br />
<br />
<h3>
Trądzik zgorzelinowy (martwiczy)</h3>
<br />
Trądzik zgorzelinowy przez niektórych badaczy uważany jest za odmianę trądzika pospolitego. Częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet zarówno w wieku młodzieńczym jak i starszym (najczęściej w średnim). Wykwity w postaci grudek i krost z różowym rąbkiem, a w części centralnej ze zmianami martwicowymi najczęściej pojawiają się w okolicy skroni, na granicy włosów, na skórze owłosionej, twarzy, a nawet na klatce piersiowej i plecach. Krostki zasychają tworząc strup, po ich odpadnięciu pozostają bardzo drobne talerzykowate blizny.<br />
<br />
<h2>
Trądzik objawowy (wywołany) - czyli inne rodzaje trądziku</h2>
<br />
Istnieje też kilka odmian trądziku pospolitego i chorób trądzikopodobnych, które powstają na skutek innych przyczyn niż te wyżej wymienione (objawy takie same, zaś przyczyna jest inna tzn. wywołują je inne czynniki). Najczęściej są spowodowane występowaniem pewnych bodźców zewnętrznych, ich wyeliminowanie zazwyczaj ustępuje po ich usunięciu.<br />
<h3>
Trądzik kosmetyczny (acne cosmetica)</h3>
<br />
Trądzik kosmetyczny cechuje się wykwitami trądzikowymi (zaskórniki, prosaki) ulegającymi zakażeniom oraz głębokimi grudkami. Ten rodzaj trądziku jest spowodowany zazwyczaj przez stosowane przez kobiety pudry i róże, ich substancje mogą bowiem zatykać ujścia gruczołów łojowych i potowych. Szczególnie niekorzystny wpływ na trądzik kosmetyczny ma manipulowanie przy grudkach.<br />
<br />
<h3>
Trądzik neuropatyczny dziewcząt (acne excoriee)</h3>
<br />
Jest to łagodna postać trądziku pospolitego (acne vulgaris) - głównie niepozorne zaskórniki, w której dopiero manipulowanie przy wykwitach (rozdrapywanie, ciągłe wyciskanie) prowadzi do powstania wtórnych zmian zapalnych skóry, które po zagojeniu pozostawiają blizny. Charakterystycznym dla tego rodzaju trądzika jest występowanie licznych przebarwień pozapalnych skóry, spowodowanych ciągłym drażnieniem i uciskiem. Ten rodzaj trądziku może mieć podłoże psychiczne i czasem trudno jest odwieść dotkniętą osobę od czynności manipulowania przy zaskórnikach.<br />
<h3>
Trądzik niemowlęcy</h3>
<br />
Trądzik niemowlęcy powstaje na skutek stosowania do pielęgnacji skóry dziecka tłustych olejów. Trądzik ten pojawia się głównie na twarzy. Charakterystyczne wykwity tego rodzaju trądziku to grudki i krostki.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglexdKPMlB-hO7N7u6ZPTurBTdYHB0W3GsAS5ejaOMAkku6GvaBgKq3Orz-nrB-vmC97c6-zorsR5uXbIoQUReQoChpImZpIe-l6hVsa75B0-EHSjpVfO_0M_s8ukqC1Gir0gV_bqg86Vf/s1600/tr%25C4%2585dzik+niemowl%25C4%2599cy_flickr_Marie-Claire+Camp_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglexdKPMlB-hO7N7u6ZPTurBTdYHB0W3GsAS5ejaOMAkku6GvaBgKq3Orz-nrB-vmC97c6-zorsR5uXbIoQUReQoChpImZpIe-l6hVsa75B0-EHSjpVfO_0M_s8ukqC1Gir0gV_bqg86Vf/s320/tr%25C4%2585dzik+niemowl%25C4%2599cy_flickr_Marie-Claire+Camp_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Marie-Claire Camp</td></tr>
</tbody></table>
<h3>
Trądzik polekowy (acne postmedicamenta)</h3>
<br />
Trądzik polekowy pojawia się na skutek przyjmowania niektórych leków, głównie dużych dawek kortykosteroidów oraz leków wydzielanych przez gruczoły łojowe (np. jod czy wit B12). Steroidy są obecnie najbardziej rozpowszechnionymi substancjami trądzikotwórczymi, niezależnie od miejsca stosowania (miejscowo czy ogólnie - tabletki lub domięśniowo) Jak wygląda? Zazwyczaj w tej postaci trądziku obserwuje się zaczerwienione grudki umiejscowione wokół mieszków włosowych, wykwity mogą też przybierać postać pęcherzowo - ropną, nie obserwuje natomiast występowania zaskórników.<br />
<br />
<h3>
Trądzik wywołany inaczej zawodowy (acne excoriee allergica)</h3>
<br />
Trądzik wywołany to trądzik uczuleniowy, spowodowany przez niektóre substancje działające na skórę np. smary, oleje, dziegcie czy chlor. Osobami u których najczęściej pojawia się ta odmiana trądzika są mechanicy, elektrycy (trądzik zawodowy), którym oleje czy smar często podczas pracy pryska na twarz. Zmiany pojawiają się nie tylko na twarzy ale także na tułowi, kończynach górnych i dolnych. Substancje te zatykają ujścia mieszków włosowych przyczyniając się do powstawania zaskórników.<br />
<br />
Tak na koniec słowem podsumowania rodzaje, przyczyny i objawy trądzika - w skrócie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLZgXHzMPhmMOen3g0zG7APv_Fq4RBZYwgRN1Ja6KREODso99ztIqVKT4upEY1lXJkWMGeScIVqRZJQX9vB-mUudlevAu0WDQ1nQYjnxIAa8qMowwBFiwqrgKAUNJ2Gya9fLANcp5ratT0/s1600/Rodzaje+tr%25C4%2585dziku.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLZgXHzMPhmMOen3g0zG7APv_Fq4RBZYwgRN1Ja6KREODso99ztIqVKT4upEY1lXJkWMGeScIVqRZJQX9vB-mUudlevAu0WDQ1nQYjnxIAa8qMowwBFiwqrgKAUNJ2Gya9fLANcp5ratT0/s640/Rodzaje+tr%25C4%2585dziku.png" width="640" /></a></div>
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-86695066250749245142015-11-11T14:35:00.000+01:002016-02-01T19:23:10.925+01:00Małe piersi duży problem. Czy mały biust musi powodować kompleksy?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14dk6vMySH6x5B7ymxfHoHTdRX_yBUJ1eR2dC-niH7ZziPV2DoowVVXr-bqmmog1M82fIJfneZurcSCuhbEq7JfbnVpDiX55_FDR6TLmcosq8_UcQ8J8TF9BUNJ8Va6QE0uO2OpDxBN-u/s1600/breast-466132_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="atrakcyjna dziewczyna" border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14dk6vMySH6x5B7ymxfHoHTdRX_yBUJ1eR2dC-niH7ZziPV2DoowVVXr-bqmmog1M82fIJfneZurcSCuhbEq7JfbnVpDiX55_FDR6TLmcosq8_UcQ8J8TF9BUNJ8Va6QE0uO2OpDxBN-u/s400/breast-466132_1280.jpg" title="Małe piersi" width="288" /></a></div>
Piersi - mogą być opadające lub sterczące (jędrne), szeroko rozsunięte na boki lub położone blisko siebie, symetryczne lub asymetryczne, małe lub duże. Rozmiar piersi jest cechą indywidualną. Wpływ na wielkość piersi mają czynniki genetyczne, środowiskowe oraz osobnicze.<br />
<br />
Kobiece piersi od początku dziejów ludzkości były, są i zapewne nadal będą obiektem pożądania. Były i są inspiracją twórczą (natchnieniem) dla poetów (pisano o nich wiersze, poematy), malarzy (akty, malarstwo Rubensa), rzeźbiarzy (rzeźbiono je w kamieniu, marmurze, drewnie), a także zdobiły ściany jaskiń.<br />
Piersi są symbolem powabu, seksu, zmysłowości jak i macierzyństwa. Kobiecy biust jest też bardzo ważnym elementem urody.<br />
Kobiety biusty odsłaniają lub zasłaniają, ubierają je w biustonosze lub gorsety, które nadają im odpowiedni kształt.<br />
Główną rolą kobiecych piersi jest oczywiście wykarmienie potomstwa, a z medycznego punktu widzenia każda pierś, która wytwarza w okresie laktacji mleko jest prawidłowa i zdrowa (zaburzeniem ale nie chorobą może być np. politelia czyli posiadanie dodatkowej brodawki) . Jednak zarówno zbyt mały i zbyt duży biust, a także nieodpowiedni kształt piersi często są przyczyną zmartwień, a nawet kompleksów i niskiej samooceny.<br />
<br />
<h4>
Zalety i wady posiadania biustu</h4>
<br />
Główne zalety posiadania biustu to oczywiście możliwość wykarmienia piersią potomstwa - duma matek które karmiły piersią swoje pociechy (powoduje to powstanie silnej więzi między matką, a dzieckiem), ale ma to istotne znaczenie tylko w pewnym okresie życia. Ogólnie zaletą posiadania biustu (także małego) jest fakt, iż jest on atrybutem kobiecości i potrafi być skutecznym wabikiem na mężczyzn i jedną z podstawowych stref erogennych. Ale niestety ma on też swoje wady: nie zawsze jest on w takim kształcie jakim byśmy chciały, czasami jest za mały, a czasem za duży, zdarza się że boli przed miesiączką, mogą się w nim rozwijać nowotwory, no i niestety podlega prawom grawitacji (wraz z wiekiem opada).<br />
<br />
<h3>
Idealne piersi - czyli jak wygląda biust idealny?</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Idealny rozmiar biustu zmieniał się na przestrzeni wieków. Kobiety z małym biustem były uważane za najbardziej atrakcyjne w Średniowieczu i w latach 70-tych XX wieku. Natomiast biusty bardzo obfite były uznawane za symbol piękna w XVI i XVII wieku (potwierdzenie w malarstwie Rubensa).<br />
W naszym kręgu kulturowym za idealne uznaje się piersi o kształcie jabłka, przylegające między 3 a 5 (niektóre źródła mówią też że 7) żebrem do klatki piersiowej o średnicy 9 -12 cm i wadze ok 150-250 g każda. Średnica otoczki brodawki nie powinna przekraczać 2 - 3 cm, a brodawka powinna znajdować się dokładnie w miejscu przecięcia dwóch linii (pierwsza biegnie przez środek obojczyka pionowo w dół, druga zaś od stawu ramiennego do dolnej krawędzi mostka). Ale żyjemy w czasach kiedy jesteśmy otwarci na świat i obecnie znów obserwuje się modę na pełne piersi i odkryte dekolty.<br />
Ale piękny biust to nie zawsze duży biust. Piersi powinny być zdrowe, wypielęgnowane, a ich wielkość powinna pasować do całej sylwetki. Na ich atrakcyjność ogromny wpływ ma też jędrność biustu (czyli budujących go tkanek i skóry).<br />
<br />
<h1>
Małe piersi wielki problem</h1>
<br />
Każda z nas albo przynajmniej ogromna większość chciałaby "mieć czym oddychać", ale w tej kwestii natura niestety nie jest sprawiedliwa. Babcie mawiały: "pij bawarkę, a będziesz cieszyć się dużymi piersiami" lub " jedz piętki z chleba to urośnie Ci biust" - ale żeby to było takie proste to pewnie nie byłoby kobiet, które czują się nieszczęśliwe z powodu posiadania małych piersi. Nie trudno zaobserwować, że im więcej w ciele kobiety tłuszczu tym większe piersi - najlepiej widać to podczas odchudzania, kiedy ubytek tkanki tłuszczowej w ciele powoduje zmniejszeni rozmiaru biustu. W drugą stronę nie jest to takie proste, bo tłuszcz najpierw odkłada się w okolicy ud, pośladków, bioder i brzucha.<br />
Zalewające nas zewsząd zdjęcia kobiet z dużym biustem uznawane za symbol atrakcyjności i seksu powodują, że posiadaczki małych biustów mogą się czuć gorsze, mniej wartościowe i po prostu nieatrakcyjne. A tak nie jest. Z badań wynika, że najbardziej atrakcyjne są biusty średniej wielkości, a wśród oceniających atrakcyjność biustu najważniejszymi czynnikami były jędrność i kształt biustu. Poza wielkością, o atrakcyjności biustu decyduje jego jędrność, kształt, ułożenie na klatce piersiowej, wypielęgnowana skóra dekoltu i piersi, a także to czy wielkość piersi pasuje do całej sylwetki. Poza tym o naszej atrakcyjności nie decyduje tylko wygląd zewnętrzny, ale także piękny uśmiech, osobowość, charakter oraz inteligencja.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6hrko5sbuEkZYQwVoQpIcWstZ-9ZTXQpDm869TH427aA6TkjslqmfyQLvm9vPDxXxYmFx_drR-Xo6EQ7cisAniBHcVOLcUinv6cHXxOrdNJPwAVNrrkcxIskzWitBqt5zZMzWlyc_8UJK/s1600/ma%25C5%2582y+biust.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6hrko5sbuEkZYQwVoQpIcWstZ-9ZTXQpDm869TH427aA6TkjslqmfyQLvm9vPDxXxYmFx_drR-Xo6EQ7cisAniBHcVOLcUinv6cHXxOrdNJPwAVNrrkcxIskzWitBqt5zZMzWlyc_8UJK/s400/ma%25C5%2582y+biust.jpg" width="366" /></a></div>
<br />
<h3>
Czy mały biust równa się kompleksy?</h3>
<br />
Czasem powodem kompleksów z powodu małego biustu wcale nie jest mały biust, a coś innego (np. jakaś sytuacja podczas której zostałyśmy urażone) co powoduje, że mamy niskie poczucie własnej wartości. A przecież kompleksy siedzą w głowie. Mały biust to nie jest żadna niepełnosprawność ani kalectwo (jak np. brak ręki czy nogi). Tak naprawdę to my same tworzymy swoje kompleksy- przyjmujemy lub tworzymy sobie pewne wzorce od których w jakiś sposób odbiegamy i wmawiamy sobie, że z tego powodu jesteśmy gorsze. Mając kompleks na punkcie małych piersi tak naprawdę mamy dwa wyjścia: albo się z tym pogodzimy, zaakceptujemy ich rozmiar i polubimy swoje ciało (przestanie nas to zadręczać na co dzień), albo trzeba się zdecydować na powiększenie piersi (np. implanty). Niektórym kobietom w leczeniu kompleksów nie pomaga nawet operacja - niby po operacji piersi mają rozmiar o którym marzyły ale to kształt nie taki, to jakiś inny kompleks trzeba operacyjnie wyleczyć - no i zaczyna się seria poprawiania natury. Sprawa kolejna: to nie mały biust powoduje, że kobieta jest nieatrakcyjna, że partner zostawia ją dla innej tylko niska samoocena i ciągłe zadręczanie siebie i swojego partnera własnymi kompleksami. Pamiętajcie nie tylko wygląd zewnętrzny decyduje o naszej atrakcyjności - może się zdarzyć że ładna dziewczyna, ale ciągle z siebie niezadowolona, pełna kompleksów będzie sama - pomimo urody będzie swoim zachowaniem odstraszać od siebie potencjalnych partnerów, zaś dziewczyna o przeciętnej urodzie, nawet z kilkoma kilogramami nadwagi czy innymi defektami estetycznymi ale akceptująca siebie, pozytywna i z uśmiechem na twarzy będzie się cieszyć wianuszkiem adoratorów. Każdy z nas chce kochać i czuć się kochanym, a ciągłe zadręczanie siebie i innych naszymi kompleksami naprawdę temu nie służy. Jeszcze jedna sprawa - nie powtarzajcie swoim partnerom ciągle jakie to macie kompleksy - jeśli setny raz powiecie, że macie krzywe nogi, ogromny cellulit, czy małe piersi to on w końcu zaczną się zastanawiać, że może jednak jest coś nie tak (coś jest jednak na rzeczy) mimo, iż wcześniej uważał, że wszystko jest w porządku,a wręcz dziewczyna była atrakcyjna w jego oczach.<br />
Tak dla humoru dodam, że jeśli jesteśmy w szczęśliwym związku a mamy mały biust to przynajmniej wiemy, że facet nie jest z nami tylko ze względu na to, iż mamy duże piersi. A tak poważnie to najważniejsza wydaje się być akceptacja samego siebie, bo wtedy nie zadręczamy ani siebie ani innych wyimaginowanymi problemami. Oczywiście jeśli możemy na coś wpłynąć, zrobić coś co poprawi nasze samopoczucie i samoocenę to należy to robić, ale pamiętajcie ideały nie istnieją, a piękno i uroda w dużej mierze są i pozostaną kwestią gustu (a jak wiadomo o gustach się nie dyskutuje).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7xWeYAYBle9nKS1242S3dH-9mH9SJ22uPrRxOubAbcr8ZKqXs24QURPIcHGOWANAQRuptdQIPnqd-0NvR4VtIj0udaPGMSplzzJ6E3dVbRiqusZ2LNDFkJXmtpZWuEDt7acmmM_MgFS4W/s1600/1436289881_hqnqzt_600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7xWeYAYBle9nKS1242S3dH-9mH9SJ22uPrRxOubAbcr8ZKqXs24QURPIcHGOWANAQRuptdQIPnqd-0NvR4VtIj0udaPGMSplzzJ6E3dVbRiqusZ2LNDFkJXmtpZWuEDt7acmmM_MgFS4W/s400/1436289881_hqnqzt_600.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<h2>
Piersi (gruczoły sutkowe, mleczne)</h2>
<br />
Piersi (dokładniej gruczoły mleczne) są największymi gruczołami skórnymi u człowieka. To zmodyfikowane gruczoły potowe, które zamiast potu wytwarzają mleko. U mężczyzn występują one w postaci szczątkowej, zaś u kobiet dochodzi do ich pełnego rozwoju (zaczyna się on w momencie dojrzewania) tak aby w określonym momencie życia (w okresie prokreacyjnym) mogły spełniać swoją podstawową czynność jaką jest niewątpliwie wydzielanie mleka. Pomimo swojej roli piersi (biust) są nie tylko źródłem zainteresowania niemowląt i kobiet, ale także a może nawet przede wszystkim mężczyzn. Piersi zawsze były i są podstawową ozdobą ciała kobiety - małe czy duże od zawsze fascynowały. Oczywiście to nie tylko piersi decydują o wyglądzie kobiety, bo i bez nich kobiety potrafią być piękne - Amazonki (znane z greckiej mitologii) w celu ułatwienia w walce (strzelania z łuku) same odcinały sobie prawą pierś. W XIX w Amazonkami określało się kobiety, które były wysportowane i oczywiście jeździły konno. Obecnie zaś określenie Amazonka zyskało nowe znaczenie - są to kobiety po operacjach piersi, które pomimo trudności, stresów i przeciwności losu walczą i żyją pełnią życia.<br />
<h3>
Mały biust - od czego zależy wielkość piersi? Czynniki decydujące o rozmiarze piersi</h3>
<br />
Rozmiar piersi jest cechą indywidualną. O wielkości i kształcie piersi decyduje głównie ilość tkanki tłuszczowej, czyli pośrednio typ i budowa ciała, a ten ostatni w dużej mierze dziedziczymy po przodkach. Można powiedzieć więc, że na wielkość piersi mają wpływ: uwarunkowania genetyczne, środowiskowe oraz osobnicze (czynniki konstytucjonalne). Ważny wpływ ma też prawidłowy przebieg dojrzewania płciowego, który jest głównie uzależniony od hormonów. Pośrednio wielkość biustu zależy od: wagi, wieku, aktywności fizycznej (często kobiety wyćwiczone, szczupłe maja mniejszy biust niż panie o bujniejszych kształtach). Nieprawidłowości w układzie hormonalnym podczas dojrzewania wpływają na rozmiar biustu. Odnośnie hormonów (estrogenów) to nie tylko ich ilość, ale głównie wrażliwość organizmu na ich działanie ma wpływ na wielkość piersi (u kobiet które mają dużą wrażliwość na estrogeny nawet niewielki ich wzrost powoduje znaczne powiększenie rozmiaru piersi), można to zaobserwować np. podczas stosowania tabletek antykoncepcyjnych. Innym hormonem który ma wpływ na wielkość biustu jest testosteron - hamuje on odkładanie się tkanki tłuszczowej w okolicy biustu (dlatego kobiety o chłopięcym typie budowy zazwyczaj mają małe piersi). Ćwiczenia fizyczne gł. siłowe także zmniejszają rozmiar biustu ze względu na utratę tkanki tłuszczowej (a tkanki mięśniowej w piersiach praktycznie brak).<br />
Wracając do uzależnienia wielkości kształtu piersi od typu budowy ciała to przedstawia się to następująco:<br />
- panie o budowie typu jabłko (endomorficznej) mają zwykle piersi duże;<br />
- panie o budowie typu gruszka (mezomorficznej) zazwyczaj mają piersi średniej wielkości, raczej owalne, kształtem przypominające jabłko;<br />
- panie o sylwetce tzw. tyczka (ektomorficzna) mają zazwyczaj małe piersi o nieco trójkątnej linii;<br />
Tak naprawdę to kwestią gustu jest czy pierś mieszcząca się w dłoni jest mała czy duża, nie ma żadnych standardów określających wielkość piersi. Zdaniem lekarzy piersi uznaje się za duże jeśli każda z nich waży powyżej kilograma (makromastia, hipertrofia), a jeśli waży powyżej 1,5 kg to mamy do czynienia z gigantomastią.<br />
<br />
<h2>
Budowa piersi</h2>
<br />
Piersi kobiece umieszczone są na klatce piersiowej, dokładniej na mięśniach piersiowych, które umiejscowione są na żebrach. W centralnej części piersi znajduje się brodawka (może być np. walcowata, stożkowata, okrągła lub płaska), która otoczona jest otoczką - ich kolor zależy od grubości i pigmentacji skóry (zawierają więcej pigmentu niż skóra dlatego mają ciemniejsze zabarwienie) . Na otoczce mogą znajdować się niewielkie wypukłości (wzniesienia) - znajdują się w nich gruczoły wydzielające pot i łój oraz zaopatrujące w tłuszcz wrażliwą skórę otoczki i brodawki sutkowej. Brodawka sutkowa to szpiczaste zakończenie piersi, otoczone jest drobnymi mięśniami, które pod wpływem dotyku czy zmiany temperatury kurczą się co powoduje stwardnienie i wydłużenie się brodawki (brodawki sterczą) oraz pomarszczenie otoczki. Na pobudzenie brodawki sutkowej ma też wpływ zmiana temperatury, tarcie np. szorstkim ubraniem, a także pobudzenie seksualne. Dzieje się tak ponieważ otoczka i brodawka są przeplecione dużą ilością zakończeń nerwowych są wiec bardzo wrażliwe. Zdarza się nierzadko, że na otoczce czy brodawce wyrastają pojedyncze włoski.<br />
Piersi zbudowane są z 3 rodzajów tkanek: gruczołowej, tłuszczowej i łącznej. Jako pierwszą zajmiemy się częścią gruczołową piersi, która jest jej najważniejszą częścią ponieważ wydziela mleko służące do karmienia. Wewnątrz pierś zbudowana jest głównie z gruczołów mlecznych (są one niezbędne do wytwarzania mleka), które za pomocą przewodów mlecznych łączą się z brodawką. Zbiegające się w okolicy brodawki przewody mleczne na końcu rozszerzają się tworząc tzw. zatokę mleczną. Gruczoły mleczne mają postać pęcherzyków, które łączą się w większe zraziki sutkowe (płaty). Tkankę gruczołową w odpowiedniej pozycji utrzymują tzw. więzadła Coopera. Skoro o części gruczołowej już wiemy to przejdźmy dalej a mianowicie do tkanek tłuszczowej i łącznej. Tkanka tłuszczowa i tkanka łączna (tzw. podścielisko) są tkankami, które wypełniają przestrzeń znajdującą się pomiędzy zrazikami i przewodami mlecznymi. Ich rolą jest głownie ochrona części gruczołowej piersi przed uszkodzeniami. Tak naprawdę to one w dużym stopniu nadają kształt piersiom i odpowiadają za ich wielkość.<br />
Gruczoł piersiowy jest bogato ukrwiony (w bliskim sąsiedztwie znajduje się tętnica pachowa i tętnica sutkowa wewnętrzna, a także żyła szyjna zewnętrzna) co powoduje że jest szczególnie wrażliwy na długotrwały ucisk, urazy czy też zmiany temperatury, ma on też liczne naczynia odprowadzające limfę z piersi (odbywa się to naczyniami do węzłów pachowych, nadobojczykowych i zamostkowych - piszę o nich ponieważ tymi drogami przemieszczaj się komórki nowotworowe, dając przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych - właśnie tych wcześniej wymienionych).<br />
Działanie gruczołów piersiowych jest uzależnione od działania innych gruczołów dokrewnych (całego systemu gruczołów), a głównie jajników. Więcej o wyglądzie piersi w akapicie powyżej) - idealne piersi.<br />
<br />
<h3>
Rozwój piersi</h3>
<br />
Piersi zaczynają się kształtować około 6 tygodnia życia płodowego czyli już w łonie matki. Najpierw formułuje się tzw. listewka mleczna czyli zgrubienie skóry sięgające od piersi aż po pachwiny. Wraz z rozwojem i wzrostem płodu znaczna jej część zaczyna zanikać, aż w końcu pozostają tylko dwa gruczoły przekształcające się w piersi, jednak około 6 miesiąca życia płodowego tylko u dziewczynek z każdego zawiązka wrastają w głąb klatki piersiowej rzędy komórek, które w przyszłości będą gruczołami mlecznymi.<br />
Piersi zaczynają się intensywnie rozwijać w okresie dojrzewania płciowego (pokwitania) czyli między 10 a 16 rokiem życia. Zazwyczaj najpierw obserwuje się zgrubienie gruczołów piersiowych co jest zwykle początkiem rozwoju piersi. U dzieci piersi wyglądają następująco - brodawka uniesiona jest ponad otoczkę, która ma bardzo małą średnicę i różowy kolor. Zmiany zachodzące w piersiach w okresie pokwitania można podzielić na następujące etapy:<br />
- 10 a 13 rok życia - obserwuje się uwypuklenie otoczki oraz nabrzmienie i ciemniejsze zabarwienie brodawek tzw. stadium "pączka";<br />
- 13 - 16 rok życia - obserwuje się zwiększone nagromadzenie tkanki tłuszczowej w okolicy piersi, w okresie tym ma miejsce rozrost gruczołów piersiowych. Otoczka jest wyraźnie uwypuklona zaś brodawka niewiele ponad nią wystaje - jest to tzw. "pierś dziewicza".<br />
W okresie młodzieńczym (między 16 a 20 rokiem życia do zakończenia wzrostu ciała) pierś uzyskuje swoją indywidualną wielkość oraz kształt. W okresie tym także ostatecznie rozwijają się przewody mleczne. Do właściwego rozwoju biustu ważne są hormony - nie tylko estrogeny, ale także insulina oraz prawidłowy poziom hormonów tarczycy. W tym czasie otoczki spłaszczają się, zaś brodawki sutkowe ulegają uwypukleniu. Wielkość naszego biustu zależy od 4 hormonów: estrogenów, progesteronu, prolaktyny i hormonu wzrostu, aby piersi rosły i rozwijały się prawidłowo ich ilość musi być odpowiednio skorelowana.<br />
Kolejnym etapem jest okres wieku dorosłego (między 20 a 40 rokiem życia) zazwyczaj na te lata przypada czas macierzyństwa. Właściwa pielęgnacja i zdrowy tryb życia mogą przesunąć trwanie tego etapu o wiele lat (aby nie kończył się na 40 roku życia). W czasie ciąży obserwuje się powiększenie gruczołów sutkowych, a także obrzmienie i przebarwienie zarówno otoczek jak i brodawek sutkowych. Zmiany pociążowe na piersiach to zazwyczaj: zwiotczenie, utrata jędrności, czasami opadanie piersi, a także rozstępy.<br />
Kolejnym etapem jest okres wieku dojrzałego miedzy 40 a 55 rokiem życia. Na ten okres przypada zazwyczaj menopauza (klimakterium) czyli zakończenie funkcji gruczołów płciowych. W etapie tym w obrębie piersi obserwuje się zmniejszenie ilości tkanki gruczołowej (na skutek spadku poziomu hormonów płciowych), zaś wzrost ilości tkanki tłuszczowej - z tego powodu u niektórych kobiet czasami piersi powiększają się.<br />
Okres starzenia (od 55 roku życia) w okresie tym występować może zwiotczenie i opadanie piersi. Także brodawki i otoczki mogą stracić swoje ciemniejsze zabarwienie. Ale HTZ i intensywna pielęgnacja pozwalają na długo zachować nam atrakcyjny wygląd piersi.<br />
Okres starości (po 80 roku życia) - w tym okresie bardzo często obserwuje się wychudzenie ciała (utratę tkanki tłuszczowej) co powoduje zanikanie różnic płciowych. Z powodu niedoboru tłuszczu piersi mogą przyjmować wygląd pustych woreczków (skóra jest naciągnięta, a brakuje wypełnienia)<br />
<br />
<h2>
Kształt piersi. Typy piersi kobiecej</h2>
<br />
Wygląd piersi jest uzależniony od ułożenia (osadzenia) piersi na ścianie klatki piersiowej. Jak zwykle ideał zmieniał się na przestrzeni lat - w połowie XX wieku ideałem stało się wysokie ułożenie piersi, zaś biust nisko opuszczony, nieco spłaszczony był ideałem na początku XX wieku. Należy pamiętać, iż niskie ułożenie piersi nie jest równoznaczne z ich opadaniem (to nie to samo). Osadzenie określamy sprawdzając odległość pomiędzy linią ramion, a linią górnej części biustu. Biust wysoko osadzony występuje najczęściej u kobiet niskich (oczywiście nie jest to regułą) - po uniesieniu biust zaokrągla się on w jego górnej części. Biust nisko osadzony występuje głównie u kobiet wysokich i pań o wzroście średnim - po uniesieniu piersi do góry (przy wiotkiej skórze) nie tworzy się wyraźne zaokrąglenie.<br />
<b><br /></b>
<b>Jak sprawdzić czy biust zaczął opadać?</b><br />
Naturalną wysokością piersi jest połowa długości mierzona od ramiona do łokcia. Jeśli biust znajduje się poniżej to świadczy o jego opadaniu.<br />
<br />
<b>Kształt piersi zależy od:</b><br />
- szerokości podstawy - może być szeroka, średnio szeroka i wąska;<br />
- wypukłości brodawki - może być wypukła, płaska, wklęsła (wciągnięta);<br />
- zabarwienia skóry (otoczki) - różowa, średnio zabarwiona, przebarwiona;<br />
Na kształt piersi wpływa też powierzchnia przylegania do ściany klatki piersiowej oraz jędrność i sprężystość tkanek.<br />
Konsystencja piersi powinna być jednorodna. W zależności od wieku, dbałości o piersi, a także liczy ciąż biust może być: jędrny, pośredni lub wiotki.<br />
Na wygląd piersi wpływa też kształt otoczki (może być okrągła, owalna lub niekształtna) oraz ilości rozmieszczenie gruczołów Montgomerego (są to białawe, wypukłe zgrubienia w obrębie otoczki - przekształcone gruczoły potowe - mogą układać się koliście lub nieregularnie).<br />
<br />
<b>Rodzaje kształtu piersi:</b><br />
- tarczowata;<br />
- w kształcie jabłka;<br />
- w kształcie gruszki;<br />
- pośrednia;<br />
Istnieją też inne podziały np. owocowy na: cytrynki, wisienki, jabłka, gruszki, arbuzy, melony.<br />
<br />
Wygląd piersi zależy także od ich wielkości (małe, średnie, duże), ich ułożenia w obrębie klatki piersiowej (wysoko, centralnie, nisko) oraz kształtu otoczki i brodawki sutka. <b>Brodawka może mieć kształt</b>: stożkowy, beczułkowaty, lejkowaty, cylindryczny lub też nieregularny, a jej górna powierzchnia może być: gładka, delikatnie pofałdowana, a także z bruzdami.<br />
Dla wyglądu piersi <b>ważne jest też położenie brodawek</b>. Wyróżnia się piersi: o brodawkach rozstawionych na zewnątrz, o brodawkach ułożonych centralnie lub o brodawkach ułożonych zbieżnie.<br />
Kolejnym ważnym elementem wpływającym na atrakcyjność piersi jest ich ułożenie (rozstaw). Rozstaw to odległość mierzona w centralnej części klatki piersiowej. Piersi mogą być szeroko rozstawione, złączone, ale występują też piersi połączone fałdem skórnym.<br />
Ostatnim istotnym elementem, który przychodzi mi do głowy, a ma wpływ na wygląd piersi jest ich symetria. Oczywiście nie ma dwóch idealnie takich samych piersi, ale za atrakcyjne uznaje się piersi symetryczne o tej samej wielkości, jednakowym ułożeniu na klatce piersiowej oraz o symetrycznie ustawionych brodawkach. Oczywiście zdarzają się pewne asymetrie m.in: jednakowe piersi o różnym ułożeniu, piersi różnej wielkości czy też piersi o asymetrycznie ustawionych brodawkach.<br />
<br />
<h4>
Zmiany zachodzące w piersi pod wpływem cyklu miesiączkowego</h4>
<br />
U dojrzałych kobiet tkanka gruczołowa piersi podlega cyklicznym przemianom - dzieje się tak na skutek hormonów wytwarzanych przez jajniki - estrogenów i progesteronu. W pierwszej fazie cyklu miesiączkowego pod wpływem estrogenów dochodzi mi.in. do rozrostu nabłonka przewodów mlecznych oraz tkanki śródzrazikowej. Zaś w drugiej fazie cyklu progesteron powoduje rozrostowe zmiany elementów nabłonkowych, przekrwienie piersi. Ich powiększenie, obrzmienie i ból jest również wynikiem zatrzymania wody w organizmie, które towarzyszą m.in zespołowi przedmiesiączkowemu. W chwili wystąpienia miesiączki zmiany te ustają. Na gruczoły piersiowe mają też wpływ inne hormony np. prolaktyna, która może działać zarówno w sposób bezpośredni jak i pośredni. Bezpośrednio wpływa na komórki nabłonka gruczołu mlecznego powodując wydzielanie mleka, zaś pośrednio poprzez działanie na jajniki powoduje powstawanie progesteronu oraz wpływa również na przemianę tłuszczową. Na poparcie tego dodam, że w komórkach gruczołów sutkowych występują receptory estrogenowe, progesteronowe, a także prolaktynowe.<br />
<br />
Innym momentem w którym zmienia się wielkość i kształt piersi jest ciążą. Są kobiety, które potrafią rozpoznać ciążę jeszcze przed ustaniem miesiączkowania - po wyglądzie piersi (piersi stają się większe i twardsze, a otoczki i brodawki wyraźnie ciemnieją, brodawki niekiedy zmieniają też swój kształt) i ich zwiększonej wrażliwości na dotyk. Piersi stają się też bolesne. Od około 20 tygodnia ciąży z piersi może wypływać żółtawy płyn tzw. siara. W czasie ciąży hormony wydzielane przez jajniki, łożysko i przysadkę przygotowują tkankę gruczołową sutków do produkcji mleka, zaś samo wydzielanie mleka reguluje hormon o nazwie oksytocyna. W czasie karmienia kobieta spotyka się najczęściej z takimi problemami jak: brak pokarmu lub jego zastój w gruczołach sutkowych, zapalenie gruczołu piersiowego czy też bolesne pękanie brodawek. Zmiany piersi pod wpływem ciąży nie zawsze są trwałe - czasami po ciąży i karmieniu piersi wracają do poprzedniej wielkości, czasami pozostają większe. Niestety rzadko zdarza się aby piersi po ciąży zachował jędrność.<br />
<br />
Kolejnym okresem w którym pod wpływem hormonów obserwujemy zmiany w piersiach jest menopauza. W tym czasie dochodzi do zanikania funkcji hormonów płciowych co powoduje liczne dolegliwości zarówno fizyczne jak i związane z zaburzeniami równowagi psychicznej. W tym okresie dochodzi w sutkach do zaniku tkanki gruczołowej, zazwyczaj jest ona zastępowana tkanką tłuszczową. W tym okresie kobiety mogą odczuwać nadmierną ciężkość piersi, a także zdarza się iż wyczuwają w nich pewne zgrubienia czy guzki. Zazwyczaj pomocne bywa leczenie hormonalne. Nie mniej ważny w tym okresie jest też dobrze dobrany stanik.<br />
<br />
<h4>
Czy małe piersi uniemożliwiają karmienie?</h4>
<br />
Małe piersi jeśli są prawidłowo zbudowane nie uniemożliwiają karmienia. Należy sobie zapamiętać raz na zawsze, ze wielkość piersi nie decyduje o ilości wytwarzanego pokarmu!!! Ilość wyprodukowanego pokarmu zależy głównie od ilości tkanki gruczołowej w piersiach, a zazwyczaj w małych piersiach jest prawidłowa ilość tkanki gruczołowej, a zwykle mniejsza ilość tkanki tłuszczowej (decydującej o wielkości biustu, a nie ilości wytwarzanego pokarmu). Piersi się są magazynem mleka, pokarm wytwarza się głównie podczas ssania. Utrudnienie mogą stanowić jedynie wklęsłe lub płaskie brodawki (nie uniemożliwiają one karmienia, ale wymagają od kobiety włożenia większego wysiłku w naukę karmienia). Plusem małych piersi jest to, że nie taka pierś nie zasłania noska dziecka (może swobodnie oddychać). Więc spokojnie bez obaw - małymi piersiami też możemy wykarmić potomstwo (to, że duże piersi zapewniają duże ilości pokarmu jest stereotypem).<br />
<br />
<h2>
Powiększanie biustu</h2>
<br />
Pewnie dość duża część kobiet z małym biustem chciałaby je w jakiś sposób powiększyć, aby w ten sposób dowartościować się, poprawić swoją samoocenę. Oczywiście wszystko zależy od akceptacji samego siebie. Niektórym wystarczy jedynie optyczne powiększenie biustu inne kobiety zaś pragną posiadania większych piersi. Zanim jednak podejmiemy decyzję czy i w jaki sposób chcemy powiększyć swój rozmiar biustu warto zapoznać się z możliwościami jakie mamy do wyboru.<br />
<br />
Powiększanie biustu - dla kogo?<br />
- dla kobiet z małym biustem;<br />
- dla kobiet z mało jędrnym biustem np. po karmieniu piersią;<br />
- dla kobiet z asymetrią i niedoskonałościami biustu<br />
- ale co ważniejsze metody powiększania biustu operacyjne i nieoperacyjne (własny tłuszcz czy marcolane) jest skierowane do kobiet z dobrym stanem zdrowia;<br />
<br />
<h3>
Metody powiększania biustu</h3>
<br />
Biust można powiększyć w sposób optyczny nosząc odpowiednio dobrany biustonosz oraz kroje ubrań (o tym poniżej). Niektórzy uważają, że biust można powiększyć stosując odpowiednią dietę lub wykonując pewne ćwiczenia - ja odniosę się do tego w osobnym akapicie. Nie brakuje też reklam produktów, które mają powiększać piersi w postaci tabletek czy kremów. Inną metodą powiększania biustu jest powiększenie biustu żelem Macrolane (kwasem hialuronowym) lub też powiększanie piersi własnym tłuszczem - ze względu na fakt iż są składniki, które naturalnie występują w organizmie to jednorazowy zabieg nie daje trwałego efektu (aby utrzymać efekt zabieg należy powtarzać w zależności od potrzeb między 12 - 24 miesiące) - wraz z upływem czasu wchłaniają się. Trwałą metodą powiększenia biustu są implanty (zawierają sól fizjologiczną lub silikon), obecnie ich producenci dają na nie dożywotnią gwarancję. Obydwie metody (operacyjna i nieoperacyjna) zostaną opisane poniżej.<br />
<br />
<h3>
Jak optycznie powiększyć mały biust - co nosić? Modele biustonosza dla małych piersi</h3>
<br />
Nosząc dobrze dobrany biustonosz i odpowiedni krój stroju (garderoby) możemy optycznie powiększyć wielkość biustu.<br />
<b><br /></b>
<b>Co więc należy nosić aby nasz biust wydawał się większy?</b><br />
W przypadku kobiet z niewielkim biustem świetnie sprawdzą się następujące modele bluzek czy sukienek:<br />
- dekolt: powinien być okrągły (może być nawet dość śmiały) lub też w kształcie łódki (płytki i szeroki),<br />
- modele z koronkami i falbankami, marszczeniami i żabotami w okolicy biustu lub też ozdoby i aplikacje w okolicy dekoltu oraz ubrania w szerokie poziome paski, kratkę czy też duże motywy lub wzory geometryczne;<br />
- ubrania z kieszeniami na piersiach;<br />
- sukienki odcinane pod biustem<br />
- aby powiększyć optycznie biust warto wybierać też golf lub bluzkę ze stójką zamiast kołnierzyka;<br />
- dwurzędowe płaszcze i marynarki;<br />
- bolerka kończące się na wysokości piersi;<br />
Małe piersi dobrze wyglądają też w dekoltach do pasa (tzw. amerykańskich), lekko prześwitujących tkaninach i strojach odsłaniających plecy - ponieważ pod tego typu stroje nie musimy zakładać stanika.<br />
Unikamy natomiast gładkich, przylegających do ciała bluzek, a także bluzek i sukienek o typie gorsetowym.<br />
<b><br /></b>
<b>Jakie fasony biustonoszy powinny wybierać kobiety z małym biustem</b>:<br />
- plunge - biustonosze z nisko kończącymi się fiszbinami na środku, zbierają piersi i wypychają je do przodu;<br />
- half cup - biustonosz z miseczką 1/2, świetnie podnosi i eksponuje biust;<br />
- push up - jak wiadomo powiększa i podnosi biust, zbiera biust spod pachy i przesuwa ku środkowi;<br />
W przypadku piersi szeroko rozstawionych poleca się biustonosz typu plunge lub push up.<br />
<br />
<h4>
Jak dobrać właściwy biustonosz?</h4>
<br />
Dobrze dobrany biustonosz to podstawa naszej kobiecej garderoby - to najlepsza rzecz jaką możemy uczynić dla naszych piersi. Mogłoby się wydawać, że skoro go nie widać, bo jest schowany pod ubraniem to nie jest tak ważny - a to nie prawda. Szacuje się, że nawet 80% Polek nosi źle dobrane staniki - to dużo szczególnie, że stanik decyduje nie tylko o atrakcyjnym wyglądzie piersi, ale też może mieć wpływ na zdrowie piersi (może prowadzić do ich deformacji) i nasze samopoczucie. Źle dobrany stanik może być przyczyną niewygody i problemów estetycznych, ale też może powodować bóle kręgosłupa, pleców czy ramion. Dobrze dobrany stanik chroni biust, zapewnia wygodę i poprawia wygląd (modeluje sylwetkę), a także wpływa na to jak układają się ubrania. Najczęstsze błędy przy doborze biustonosza to zbyt szeroki obwód pod biustem i za mała miseczka - powoduje to, że piersi nie są właściwie podtrzymywane i obwisają obciążając dodatkowo kręgosłup i ramiona.<br />
Wybór właściwego biustonosza zacząć należy od poznania rozmiaru biustu czyli wykonania pomiaru pod biustem i w biuście - jak to zrobić właściwie napiszę poniżej. Kiedy już znamy swój rozmiar możemy przymierzyć staniki w odpowiednim rozmiarze. Każdy stanik ma trzy zapięcia - najluźniejsze, średnie i najciaśniejsze. Nigdy nie należy kupować stanika, który w momencie przymierzania zapinamy na najciaśniejsze zapięcie ponieważ w czasie noszenia i prania biustonosz naciąga się i należy zostawić sobie zapas, czyli możliwość zapięcia ciaśniej niż na początku. Przymierzając stanik zapinamy obwód na najluźniejsze zapięcie (haftkę), pochylając się do przodu, aby piersi lepiej wsunęły się w miseczkę. Następnie nakładamy ramiączka. Kolejnym krokiem jest właściwe ułożenie piersi w miseczce - w tym celu prawą dłoń wkładamy za lewą pierś, aż na plecy i ruchem wygarniającym układamy pierś w miseczce (tak samo postępujemy z drugą piersią). Każdy fason stanika ma trochę inną budowę i kształt miseczek.<br />
Pamiętajcie, że fason stanika powinien modelować biust, czyli poprawiać jego wygląd i sprawiać, że będzie się prezentował atrakcyjnie. Piersi powinny opierać się na obwodzie stanika (a nie jak to się niestety powszechnie obserwuje na szerokich ramiączkach stanika). Fiszbina (ułatwia podtrzymanie biustu i usztywnia stanik) z boku powinna wskazywać mniej więcej środek pachy, a miseczki powinny obejmować całą pierś. Piersi nie powinny przylegać do siebie zbyt mocno, powinna znajdować się między nimi szczelina. Miseczki biustonosza są zbyt małe jeśli: miseczka wpija się w piersi i dzieli ciała lub pod pachami powstają nam tzw. "bułeczki" - w tych przypadkach sięgnąć należy po stanik z większymi miseczkami (np. zamiast 75C to 70D lub E). Stanik nie może być zbyt luźny w obwodzie ponieważ nie spełnia wtedy swojej podstawowej roli jaką jest podtrzymywanie piersi. I jeszcze sprawa ramiączek - mogą być one różnej szerokości niezależnie od rozmiaru biustu - piersi powinny opierać się na obwodzie, a nie być utrzymywane na ramiączkach biustonosza. Jeśli wrzynają się w skórę należy je wydłużyć lub kupić stanik z rozmiarem większym w obwodzie.<br />
<br />
<h4>
Jak się mierzy rozmiar pod biustem i w biuście. Jak dobrać właściwy rozmiar stanika</h4>
<br />
Na właściwy rozmiar biustonosza składają się zasadniczo dwa wymiary:<br />
- obwód pod biustem;<br />
- rozmiar miseczki (oznaczany literką)<br />
Pomiaru obwodu pod biustem - jak prawidłowo wykonać? Jak zmierzyć jaki powinien być obwód stanika (jest to ważne bo na nim w 90% powinien się opierać ciężar piersi). Miarką krawiecką mierzymy obwód bezpośrednio pod piersiami - miarkę należy dość mocno zacisnąć (ale nie wywoływać bólu). Pomiaru dokonujemy stojąc prosto,na wydechu, na nagim ciele (bez ubrania). Miarka powinna się znajdować na tym samym poziomie zarówno z przodu jak i z tyłu. Następnie od otrzymanego rozmiaru odejmujemy 3 (lub nawet 5) cm i otrzymany wynik zaokrąglamy w dół (do pełnej piątki) np. jeśli wyszło 68 to zaokrąglamy do 65 lub 60 - jeśli odjęliśmy 5 cm, zaś jeśli 83 to do 80 lub 75). Ile odejmujemy? to zależy od dwóch elementów: budowy ciała (jeśli mamy dość dużo tkanki tłuszczowej - ciało jest lejące to odejmujemy 5, jeśli natomiast ciało jest twarde i ma niewiele tkanki tłuszczowej to wystarczy odjąć 3 cm, drugą kwestią jest natomiast elastyczność stanika - jeśli jest mocno rozciągliwy to odejmujemy 5 a w niektórych przypadkach nawet 10 cm.<br />
Rozmiar miseczki. Aby otrzymać rozmiar miseczki oprócz obwodu pod biustem potrzebny nam będzie jeszcze rozmiar w biuście. Jeśli mamy piersi niewielkie lub średniego rozmiaru, są one jędrne i nie opadają to pomiaru możemy dokonać na nagim ciele (bez stanika) stojąc prosto. W przypadku piersi opadających lub dużych ten pomiar najlepiej wykonać w biustonoszu o miękkich, nieusztywnionych miseczkach, możliwie najlepiej podnoszącym i zbierającym biust. Pomiar wykonujemy stojąc prosto. Zaś w przypadku kobiet z opadającymi piersiami pomiaru należy dokonać pochylając się w przód (w takiej pozycji mierzymy rozmiar w biuście). Ten pomiar powinien być wykonany luźno, miarkę przykładamy opasując w najszerszym miejscu biustu (najbardziej wysuniętym punkcie piersi - zazwyczaj na wysokości brodawek) - oczywiście miarka powinna znajdować się na tym samym poziomie z przodu i z tyłu.<br />
Znając już swoje wymiary pod biustem i w biuście możemy już przejść do doboru rozmiaru biustonosza. Jak wiemy rozmiar stanika składa się z liczby i literki - liczba wskazuje na rozmiar (obwód) pod biustem, zaś literka mówi o rozmiarze piersi czyli wielkości miseczki. Zazwyczaj firmy mają swoje tabelki określające rozmiar staników - wtedy wystarczą nam dwa wykonane pomiary - sprawdzamy je w tabelce i odczytujemy rozmiar stanika. Ale wracając do określenia rozmiar stanika to po dokonaniu pomiarów ostatnim krokiem jest wyliczenie różnicy pomiędzy rozmiarem pod biustem i w biuście. Ważne!!! od obwodu w biuście odejmujemy rozmiaru pod biustem, a nie obwód pod biustem zmierzony w centymetrach (odejmujemy od tego co otrzymaliśmy już po zaokrągleniu czyli od rozmiaru pod biustem). Następnie z tabelki odczytujemy swój rozmiar miseczki. Można też skorzystać z kalkulatorów znajdujących się na wielu stronach internetowych zajmujących się brafittingiem - wtedy podajemy dokładne wymiary otrzymane w trakcie pomiaru niczego nie zaokrąglamy.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqSOQGzJ0T1MlhbFxGM62qiOOyuOf0CFgZX7esS91_XAFxdQIb-VP-3qjnvQ8fcbZYHfy67bXG5D5cdsDARCIIQBEplnA7od5lAF8QGH-08WTyMu08TaaR5gSCiPrKQxarp1rygVawycJo/s1600/Rozmiar+stanika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqSOQGzJ0T1MlhbFxGM62qiOOyuOf0CFgZX7esS91_XAFxdQIb-VP-3qjnvQ8fcbZYHfy67bXG5D5cdsDARCIIQBEplnA7od5lAF8QGH-08WTyMu08TaaR5gSCiPrKQxarp1rygVawycJo/s640/Rozmiar+stanika.jpg" width="640" /></a></div>
<h3>
Naturalne metody i domowe sposoby powiększania biustu (masaż, kremy, zioła, tabletki)</h3>
<br />
Tabletki i kremy (żele) powiększające biust cieszą się i nas coraz większą popularnością, o czym świadczy zarówno ilość preparatów dostępnych na rynku (jest ich naprawdę dużo) jak i ilość kobiet które decydują się na powiększenie biustu w sposób "naturalny". Na ich temat napisano już wiele artykułów, jest też wiele wątków na licznych forach internetowych. Nie będę się w tym temacie mądrzyć, bo nigdy tego typu preparatów nie stosowałam (mam do tego nieco sceptyczne podejście). To znaczy uważam, że jak najbardziej należy stosować odpowiednie kosmetyki do pielęgnacji biustu, bo jędrny biust będzie optycznie wyglądał na większy niż ten opadający i zwiotczały, ale do skuteczności kosmetyków powiększających biust mam duży dystans (być może działają, ale zapewne nie u wszystkich kobiet). W sprzedaży są też zestawy powiększające biust składające się z tabletek i żelu (zawierają podobne składniki, które stosowane równocześnie w obu preparatach mają zintensyfikować swoje działanie). Większość z nich oparta jest na składnikach naturalnych - wyciągach roślinnych i ziołach, które zawierają wysokie stężenie fitoestrogenów (np. kozieradka, koper włoski, opornik, wyciąg z chmielu, z soi, len, palmę sabałową, dziki porzyn, mniszek lekarski, żeń szeń).<br />
Wiem, że stosowanie pigułek antykoncepcyjnych może u niektórych kobiet spowodować znaczne powiększenie biustu u innych zaś różnica jest praktycznie niezauważalna - zależy to oczywiście od rodzaju stosowanego preparatu (zawartości hormonów) jak i osobniczej wrażliwości na hormony (estrogeny) - jak już wcześniej pisałam niektóre kobiety są bardziej wrażliwe na działanie estrogenów, nawet niewielki wzrost ich poziomu powoduje znaczne powiększenie biustu.<br />
Jednym ze sposobów na naturalne powiększenie piersi są oczywiście ciąża (powiększenie może być czasowe lub na stałe) lub przytycie (zwiększenie ogólnej masy ciała - polecane dla posiadaczek szczupłej sylwetki) oraz masaż (można go wykonywać samodzielnie lub też poprosić swojego partnera), który poprawia ukrwienie i pobudza działanie gruczołów dokrewnych znajdujących się w piersiach (przeciwwskazaniem są zmiany i guzki w piersiach).<br />
<br />
<h4>
Dieta na powiększenie biustu</h4>
<br />
Żadna dieta w znaczący sposób nie powiększy piersi, może jedynie wspomóc ich rozwój co jak wiadomo ma duże znaczenie w okresie dojrzewania kiedy to piersi kształtują się. Wtedy warto sięgać po produkty bogate w fitoestrogeny, czyli związki roślinne, które działają podobnie do estrogenów czyli hormonów odpowiedzialnych m.in. za rozwój piersi. Do diety warto włączyć: rośliny strączkowe - fasolę, soję, nasiona kopru włoskiego, len, sezam, lucernę, owies czy też orzechy i orzeszki ziemne. Należy też pamiętać, że o atrakcyjnym wyglądzie nie świadczy tylko wielkość biustu ale też jego jędrność, dlatego warto uzupełniać dietę o składniki bogate w witaminy A i E, które wpływają korzystnie na wygląd skóry.<br />
<br />
<h4>
Ćwiczenia na powiększenie biustu</h4>
<br />
Nie ma ćwiczeń które skutecznie powiększają rozmiar biustu, bo piersi zbudowane są z tkanki gruczołowej i tłuszczowej, a nie mięśniowej. Ale oczywiście zarówno prawidłowa sylwetka (prostowanie pleców powoduje napięcie mięśni brzucha przez co biust optycznie się powiększa) jak i ćwiczenia są jak najbardziej wskazane aby zwiększyć atrakcyjność piersi. Ćwiczenia mogą wzmocnić i delikatnie powiększyć mięśnie piersiowe na których umieszczone są piersi, dzięki czemu biust zostanie podniesiony i poprawi się jego jędrność, co powoduje optyczne powiększenie biustu. Polecanym ćwiczeniem są np. damskie pompki, ćwiczenia z lekkimi ciężarkami, pływanie żabką.<br />
<br />
<br />
<h3>
Metody powiększania biustu bez operacji</h3>
<br />
Poza wymienionym naturalnymi sposobami na "powiększanie" biustu można wyróżnić jeszcze dwie nieoperacyjne metody powiększania piersi, a mianowicie wypełnienie i powiększenie piersi preparatem z kwasem hialuronowym (Macrolane) oraz wypełnienie piersi tłuszczem własnym, który zostaje wcześniej pobrany z brzucha bądź ud (trochę jak liposukcja tylko pobiera się mniej tłuszczu).<br />
<br />
<h2>
Powiększanie piersi żelem Macrolane (kwas hialuronowy)</h2>
Zabieg polecany nie tylko dla kobiet, które chcą powiększyć ale zależy im aby ujędrnić biust po np. odchudzaniu, karmieniu piersią lub stracił jędrność na skutek upływu lat. Jest to preparat oparty na stabilizowanym kwasie hialuronowym niezwierzęcego pochodzenia, a jak wiadomo kwas hialuronowy występuje naturalnie w naszym organizmie dlatego organizm nie traktuje go jak ciało obce. Z tego też względu tego typu zabieg jest bezpieczny i mało inwazyjny w porównaniu z wszczepieniem implantów. Stanowi alternatywę dla kobiet które boja się operacji i skalpela, bolesnej rekonwalescencji lub też nie odpowiadają im silikonowe implanty. podczas zabiegu można powiększyć piersi o 1- 2 rozmiary. Jak wygląda zabieg? Zabieg polega na wstrzyknięciu pod każdy gruczoł piersiowy ok 100 - 150 ml przeźroczystego żelu. Wykonuje się specjalne niewielkie nacięcia (około 3 - 5 mm) przez które wprowadza się do piersi kaniulę, którą to zostaje wprowadzony żel (znajdujący się w strzykawce). Po wprowadzeniu żelu wykonuje się specjalny delikatny masaż piersi, który ma na celu właściwe rozłożenie żelu i wyeliminowanie wyczuwalnych w dotyku grudek. Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym i trwa około 45 minut, nie wymaga okresu rekonwalescencji i nie pozostawia blizn (po zabiegu widoczne maleńkie blizny, które zanikają z czasem). Po zabiegu biust zyskuje nie tylko objętość ale też atrakcyjniejszy kształt. Piersi powiększone tą metodą wyglądają naturalnie (także w dotyku nie jest wyczuwalny materiał stosowany do powiększenia). Efekt jest widoczny niemal natychmiast, niestety nie jest trwały - utrzymuje się max do 2 lat (18 - 24 miesiące). Chcąc utrzymać efekt po około 12 miesiącach należy zabieg powtórzyć dostrzykując podczas niego odpowiednią ilość wypełniacza. Przez kilka dni po zabiegu może utrzymywać się zaczerwienienie, lekka opuchlizna i zwiększona wrażliwość na ból (wszystkie objawy ustępują po kilku dniach). Przez 2 tygodnie po zabiegu należy zrezygnować z gorących kąpieli i sauny oraz prze około miesiąc unikać spania na powiększonych częściach ciała ( w przypadku piersi na brzuchu). Przed zabiegiem powiększania konieczna jest konsultacja z lekarzem medycyny estetycznej lub chirurgiem plastycznym. Powiększenie piersi Marcolane nie stanowi przeciwwskazania do późniejszego karmienia piersią. Cena za zabieg (100 ml preparatu w każdą pierś) to około 10 000 zł (od 7 tyś zł do 16 tys zł).<br />
Przy użyciu preparatu Macrolane można modelować też inne elementy ciała np. powiększać pośladki, kształtować ud i łydki, a także kształtować klatkę piersiową u mężczyzn. Jest to preparat naturalny i w pełni biodegradowalny, a ponadto jest pierwszym tego typu produktem który można wstrzykiwać w dużych objętościach.<br />
Na tydzień przed planowanym zabiegiem zaleca się zaprzestać przyjmowanie preparatów zmniejszających krzepliwość krwi (np. z kwasem salicylowym).<br />
Przeciwwskazania: karmienie piersią (rok od zakończenia ciąży lub karmienia piersią), zaburzenia krzepliwości krwi, stany zapalne skóry, występowanie chorób autoimmunologicznych, uczulenie na kwas hialuronowy, problemy z wątrobą i nerkami. Zabiegowi nie mogą się też poddać kobiety u których w badaniu USG zostały wykryte zmiany, mogące sugerować zmiany o podłożu nowotworowym, kobiety u których wcześniej usuwano guzki, a także te u których wywiad rodzinny w kierunku raka piersi lub jajnika jest pozytywny. Powiększanie żelem Macrolane nie wskazane jest też u kobiet powyżej 50 r życia u których wskazane są bardzo częste (coroczne, 2 razy w roku) badania diagnostyczne typu USG piersi czy mammografia. W niektórych krajach np. Francji preparat Macrolane został wycofany jako produkt do powiększania piersi (można nim modelować inne części ciała), nie ze względu na szkodliwość tylko ze względu na możliwość maskowania rozwijających się w piersi nowotworów (może utrudniać odczyt wyników badań piersi).<br />
Możliwe powikłania: krwawienie, powstanie krwiaków, bliznowacenie skóry w okolicy wprowadzania kaniuli, infekcje, asymetria piersi, powstanie i/lub przykurcz torebki włóknistej.<br />
<br />
<h2>
Powiększanie piersi własnym tłuszczem</h2>
<br />
Zabieg powiększania piersi własnym tłuszczem składa się z dwóch części i w Polsce jest najczęściej wykonywany urządzeniem o nazwie Body Jet. Pierwszą częścią zabiegu jest liposukcja, podczas której odsysa się tłuszcz z wybranej partii ciała np. uda, brzuch. W drugiej części zabiegu pozyskany w ten sposób tłuszcz wstrzykuje się w piersi. Zaletą tej metody jest niskie ryzyko niepowodzenia - ze względu na to, iż wykorzystujemy materiał własny (tłuszcz) praktycznie nie ma możliwości, ze ciało odrzuci ciało obce jak może to mieć miejsce w przypadku implantów oraz liposukcję wybranej okolicy ciała. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Tłuszcz pobiera się i po oczyszczeniu wstrzykuje się przy użyciu kaniuli. Minusy - przy pomocy tej metody w jednorazowym zabiegu nie można powiększyć piersi o więcej niż 1 rozmiar, po drugie nie jest to metoda trwała - efekt utrzymuje się 2 - 3 lata, metoda ta jest stosunkowo droga (chociaż równocześnie mamy wykonaną liposukcję wybranej partii ciała). Czas trwania zabiegu to 2- 3 godziny, zaś cena zabiegu waha się między 10 a 20 tys zł. U szczupłych kobiet może być problem z pozyskaniem odpowiedniej ilości tłuszczu. Zalecenia po zabiegu podobne jak w przypadku żelu Macrolane (nie spanie na brzuchu, unikanie przez około 2 tyg wysiłku fizycznego, sauny i gorących kąpieli). Przeciwwskazania także podobne jak w przypadku Macrolane (z wyłączeniem uczulenia na kwas hialuronowy) plus dodatkowo wiek powyżej 45 r życia.<br />
<br />
<h2>
Operacyjne powiększanie biustu - implanty. Mammoplastyka</h2>
<br />
Mammoplastyka zwana też augmentacją piersi to zabieg powiększania piersi, który polega na chirurgicznym umieszczeniu implantów pod każdą piersią. Ma to na celu zwiększenie rozmiaru piersi oraz poprawę jej kształtu.<br />
Implanty piersiowe pomimo wielu wad (np. sztuczny wygląd piersi czy duża inwazyjność) nadal pozostają najtrwalszą i najtańszą (oczywiście na przestrzeni lat) metodą powiększania biustu.<br />
Wybór kształtu, wielkości i rodzaju implantu dokonywany jest nie tylko w oparciu o oczekiwania pacjentki ale też o jej budowę anatomiczną (przynajmniej tak być powinno).<br />
Oczywiście przed zabiegiem wykonywana jest konsultacja lekarska. pacjentka powinna być w ogólnym stanie dobrym, bez przeciwwskazań do stosowania narkozy. Przed operacją kobieta powinna przejść szczegółową diagnostykę piersi - badanie USG i/lub mammografię, a także jak przed każdą operacją badania krwi i konsultację internistyczną. Zabieg powiększania piersi wykonuje się po zakończonej miesiączce (najlepszy czas 7 - 12 dzień cyklu).<br />
Przed zabiegiem nie należy palić papierosów (min 7 - 10 dni) i zażywać preparatów z kwasem salicylowym (około 2 tygodnie).<br />
Operacja powiększenia biustu (wszczepienia implantów) odbywa się w znieczuleniu ogólnym (pod narkozą, bardzo rzadko stosowane jest znieczulenie miejscowe) i trwa około 2 godziny. Cena zabiegu waha się od 12 000 do 20 000 zł.<br />
<br />
<h3>
Rodzaje implantów</h3>
Implanty można podzielić m.in ze względu na kształt, zawartość, czy też budowę otoczki. Poniżej przedstawię podziały implantów piersi.<br />
<br />
<b>Podział ze względu na zawartość implantów:</b><br />
- implanty wypełnione solą fizjologiczną - są mniej popularne niż implanty silikonowe, jednak z punktu widzenia zdrowotnego są one bardziej wskazane ze względu na całkowitą wchłanialność soli fizjologicznej w razie uszkodzenia lub pęknięcia implantu. Są przepuszczalne dla promieniowania roentgena. W dotyku są bardziej naturalne niż implanty silikonowe, jednak po pewnym czasie może dojść do utraty objętości biustu ( w przeciągu 10 lat dochodzi do ich samoistnych opróżnień w 75% przypadków - nie jest to groźne dla zdrowia,a le wymaga kolejnej operacji) ;<br />
- implanty wypełnione żelem silikonowym - są najpopularniejszymi implantami stosowanymi przez kobiety podczas powiększania biustu. Rzadko ulegają uszkodzeniu - są bardziej trwałe (rzadko dochodzi do wycieku silikonu poza implant), ale w razie pęknięcia konieczna jest operacja, bo silikon nie jest wchłaniany przez organizm ludzki. Nie są przepuszczalne dla promieni roentgena. ;<br />
<br />
<b>Podział implantów ze względu na budowę otoczki:</b><br />
- gładkie - obecnie są rzadziej stosowane ponieważ zdaniem większości chirurgów zwiększają ryzyko rozwoju torebki włóknistej wokół implantu. Tego typu implanty mogą się lepiej sprawdzić w przypadku kiedy kobieta ma skąpą ilość tkanki podskórnej (pofałdowanie powierzchni implantu gładkiego jest wtedy mniej widoczne),<br />
- teksturowane (o powierzchni porowatej) - teksturowana powierzchnia zmniejsza ryzyko przesuwania się implantu, obecnie są one stosowane najczęściej, rzadziej powodują powstawanie torebki wokół implantu ;<br />
- implanty pokryte powłoką poliuretanową - stosowane coraz częściej, bo pozwalają uzyskać piersi o bardziej naturalnej konsystencji (w dotyku), a ponadto znacznie zmniejszają ryzyko pojawienia się torebki włóknistej wokół implantu;<br />
<br />
<b>Podział implantów ze względu na kształt:</b><br />
- okrągłe - są symetryczne, ale w przypadku dużych implantów nadają mniej naturalny wygląd piersi szczególnie w przypadku kobiet o drobnej, szczupłej posturze (w przypadku implantów o umiarkowanej wielkości wyglądają naturalnie). Mogą być stosowane zarówno pod gruczoł piersiowy jak i pod mięsień piersiowy większy. Tego typu implanty często stosuje się w przypadku piersi płaskich ale nie opadających. Tego rodzaju implanty zazwyczaj wypełnione są płynnym żelem silikonowym, co w przypadku pęknięcia i wycieku wymaga interwencji chirurgicznej. Zaleta: wymagają mniejszego cięcia - ok 3- 4 cm długości;<br />
- anatomiczny (kształt łezkowaty - na przekroju podobny do kropli wody, łagodny górny biegun piersi , mocno zaokrąglony dolny biegun) - nadają piersiom po powiększaniu naturalny wygląd. Najczęściej używane w przypadku asymetrii biustu i opadających piersi. Wprowadzane częściowo pod mięsień. Zazwyczaj tego typu implanty wypełnione są żelem stałym tzn. w przypadku pęknięcia nie powoduje wycieku żelu. Mają jedną wadę, którą jest tendencja do przesuwania się (rotacji) co niestety wymaga chirurgicznej korekty. Implanty anatomicznych powinny mieć otoczkę teksturowaną. Tego typu implanty wymagają dłuższego cięcia - około 4 -5 cm ;<br />
<br />
<b>Podział implantów ze względu na profile</b> (stosunek wysokości implantu do średnicy):<br />
- niski;<br />
- średni;<br />
- wysoki;<br />
<br />
Każdy implant ma tzw. paszport czyli dokumenty i numer seryjny. Obecnie stosowane implanty silikonowe wypełnione są chemicznie zmodyfikowanym silikonem, co zapobiega jego wyciekowi za torebkę nawet w momencie uszkodzenia implantu.<br />
Stosowane obecnie implanty mają nawet dożywotnią gwarancję tzn. jeśli nie ma żadnych powikłań to nie ma konieczności ich wymiany tak jak kiedyś po okresie 10 lat (ze statystyk wiadomo jednak, że około 30% kobiet musi po około 10 latach taką operację przejść ponownie)<br />
<br />
<h3>
Miejsce wprowadzenia implantu i rodzaje cięć (lokalizacja)</h3>
<br />
Wybór umiejscowienia implantów jest uzależniony od wielu czynników tj. grubość tkanki podskórnej, budowy latki piersiowej, kształtu i wielkości piersi przed zabiegiem oraz wielkości, kształtu i profilu implantów. W tym przypadku istotny jest też fakt czy kobieta planuje w przyszłości karmić piersią.<br />
<b>Implant można umieścić:</b><br />
- pod gruczołem piersiowym - między gruczołem piersiowym a mięśniem piersiowym większym, ten rodzaj stosuje się najczęściej w przypadku występowania tendencji do opadania piersi (podnosi i wypełnia piersi);<br />
- pod mięśniem piersiowym - pomiędzy mięśniem piersiowym większym a ścianą klatki piersiowej, nie ma wpływu na karmienie piersią (przy zastosowaniu cięcia podsutkowego). Ta technika wprowadzania implantu jest częściej preferowana ze względu na bardziej naturalny wygląd piersi po powiększaniu oraz mniejsze ryzyko pojawienia się blizny wokół implantu czyli tzw. torebki włóknistej. Ten rodzaj jest wskazany dla kobiet szczupłych z bardzo małymi piersiami, ponieważ mięśnie pomagają zakryć brzegi implantów;<br />
- można połączyć obie techniki i wprowadzić implant częściowo pod mięsień piersiowy większy a częściowo pod gruczoł piersiowy<br />
W zależności od miejsca umieszczenia kształt piersi będzie się nieco różnił.<br />
<br />
<b>Lokalizacja cięcia skórnego </b><br />
Wiele kobiet obawia się blizn pooperacyjnych. Jednak należy pamiętać, iż wybór miejsca cięcia nie zawsze bywa dowolny. Wybór miejsca cięcia przez który zostaje wprowadzony implant jest uzależniony od pewnych deformacji skóry, klatki piersiowej oraz gruczołu piersiowego.<br />
Istnieją 3 drogi wprowadzania implantu (lokalizacja cięć):<br />
- podsutkowo - z fałdu podpiersiowego - najbardziej popularne ciecie, blizn ma około 5 cm długości i jest schowana pod piersią, ale przy bardzo sterczących piersiach może się okazać że będzie niestety widoczna;<br />
- wokół brodawki - z cięcia podotoczkowego (okolica brodawki sutkowej)- ten rodzaj cięcia może uniemożliwiać karmienie ze względu na powstanie blizny w gruczole piersiowym. Zaleta - mała widoczność blizny, która przybiera kolor otoczki brodawki, wada - ten rodzaj cięcia ogranicza wielkość wprowadzanej wkładki (implanty nie mogą być bardzo duże);<br />
- z dołu pachowego - blizna po cięciu jest spora i bardziej widoczna, ale nie ma żadnej blizny na piersiach. Ten rodzaj cięcia ogranicza dostęp do miejsca w którym ma się znajdować implant i zwiększa ryzyko powikłań występujących po zabiegu ;<br />
<br />
<br />
<h4>
Postępowanie po zabiegu powiększania piersi</h4>
Zaleca się pozostanie przez kilka dni w domu. Należy się też zgłosić do kliniki w której wykonano zabieg na zmiany opatrunków (ewentualnie usunięcie drenów). Po 7 - 10 dniach należy zgłosić się na wizytę kontrolną i usunięcie szwów. Przez około 2 tygodnie nie należy korzystać z gorących kąpieli i wizyt w saunie. Przez miesiąc należy ograniczyć aktywność fizyczną i spać na plecach. Po operacji piersi usztywnione są specjalnym biustonoszem, który należy nosić zarówno w dzień jak i w nocy przez okres kilku tygodni (4 - 8 tygodni).<br />
<br />
<h3>
Przeciwwskazania do powiększania piersi i możliwe powikłania po zabiegu powiększania piersi</h3>
<br />
Jest kilka przeciwwskazań, które wykluczają operacyjne powiększenie piersi. Są to następujące <b>przeciwwskazania</b>:<br />
- niewydolność krążeniowo - oddechowa;<br />
- zmiany w piersiach wykryte podczas USG piersi;<br />
- choroby autoimmunologiczne;<br />
- poważne schorzenia wątroby;<br />
- zaburzenia funkcji nerek;<br />
- zaburzenia krzepnięcia krwi;<br />
- choroby układowe (np. cukrzyca);<br />
- zły stan ogólny w którym narkoza jest przeciwwskazana;<br />
- stany zapalne skóry i zmiany ropne na klatce piersiowej;<br />
<br />
Możliwe <b>powikłania</b> po operacyjnym powiększeniu piersi (wszczepieniu implantów):<br />
- przez kilka dni może być odczuwalny ból (jest on większy jeśli implant został wszczepiony pod mięsień) i dyskomfort;<br />
- infekcja - zakażenie pooperacyjne;<br />
- krwawienie i krwiak;<br />
- twardość i bolesność piersi spowodowana formowaniem się blizny wokół implantu;<br />
- zwiększona lub zmniejszona wrażliwość skóry i brodawki sutkowej (oraz jej okolicy);<br />
- uszkodzenie implantu - pęknięcie (wymaga powtórnej operacji - usunięcia uszkodzonego implantu i wymiany go na nowy);<br />
- obkurczenie torebki łącznotkankowej otaczającej implant;<br />
- pojawienie się torebki włóknistej wokół implantu;<br />
- przy dużych implantach (300 - 400 ml) po około roku od operacji mogą pojawić się bóle kręgosłupa ze względu na zbyt duży ciężar piersi;<br />
- brak satysfakcji klientki - piersi są zbyt małe lub zbyt duże - wymaga wykonania kolejnej operacji w celu skorygowania rozmiaru;<br />
- asymetria piersi;<br />
- zaburzenia procesu bliznowacenia;<br />
Po każdej kolejnej operacji rośnie prawdopodobieństwo wystąpienia wczesnych i późnych powikłań.<br />
<h3>
Porównanie metod powiększania piersi (nieoperacyjne i operacyjne). Co należy wziąć pod uwagę?</h3>
<br />
Czynniki jakie należy wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji jaką metodę wybrać do powiększenia biustu:<br />
- efekt końcowy zabiegu;<br />
- trwałość efektu (czas trwania, utrzymania się);<br />
- rodzaj znieczulenia;<br />
- stopień inwazyjności operacji;<br />
- aktualny stan zdrowia;<br />
- możliwe powikłania;<br />
Oczywiście to co najważniejsze to decyzja o wyborze metody do powiększenia piersi powinna zostać podjęta w pełni świadomie. Należy rozważyć wszystkie wady i zalety poszczególnych metod i dopasować tę która nie tylko będzie najbardziej odpowiednia ale też i najbardziej bezpieczna.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHwU9A8yedZcF6zaPn67SHgxq22l3StILbfRCouoJYMeRZ2wUl5iD_PRfL1cS31JSGNa8tOUI0FHSYApvyFB50h0oJ5NapRLJmIRQa8b18_Cq_AT3qUXMp0EnD-Xg2xHczWTXL8BniVfHm/s1600/Prezentacja1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHwU9A8yedZcF6zaPn67SHgxq22l3StILbfRCouoJYMeRZ2wUl5iD_PRfL1cS31JSGNa8tOUI0FHSYApvyFB50h0oJ5NapRLJmIRQa8b18_Cq_AT3qUXMp0EnD-Xg2xHczWTXL8BniVfHm/s640/Prezentacja1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h4>
Co wpływa na atrakcyjny wygląd piersi? Małe piersi też mogą być seksowne.</h4>
<br />
O atrakcyjnym wyglądzie piersi nie decyduje tylko ich wielkość, ale także ułożenie, symetria, objętość, ułożenie na klatce piersiowej i przyleganie do niej oraz to czy ich wielkość współgra z budową całej sylwetki - powinny być proporcjonalne do całej figury. Nie mniejszy wpływ na atrakcyjność ma też sprężystość i jędrność, a także jakość (stan i wygląd) pokrywającej skóry. O atrakcyjnym wyglądzie piersi decyduje też elementy tj. otoczka i brodawka, a dokładniej ich wielkość, kształt, zabarwienie oraz położenie ich we właściwym miejscu. Biorąc pod uwagę dużą ilość elementów jakie wpływają na wygląd biustu oraz ilość ich kombinacji powoduje, że każdy biust jest niepowtarzalny. Jak widać jest wiele elementów decydujących o atrakcyjności piersi więc spokojnie małe piersi wcale nie muszą być mniej seksowne od dużych - często są one bardziej jędrne i mniej podatne na działanie grawitacji co powoduje, że zachowują atrakcyjny wygląd dłużej niż duże piersi.<br />
<br />
<h3>
8 powodów dla których warto mieć małe piersi</h3>
<br />
1. Są mniej podatne na grawitację - dłużej zachowują jędrność (są sterczące, a nie opadają), a jeśli grawitacja je już dosięgnie to problem jest mniej widoczny.<br />
2. Możesz nosić co zechcesz - nie musisz wcale zakładać stanika. Wybierając stanik masz wszystkie modele do wyboru - od koronkowych, aż po push up. Możesz też nosić topy bez ramiączek, nie musisz się obawiać, że w dopasowanych bluzkach czy koszulach guziki się rozjadą tam gdzie nie powinny. I możesz nosić dekolt w stylu amerykańskim (do pępka).<br />
3. Nie przeszkadzają w uprawianiu sportu - bez obaw możesz biegać, jeździć na rowerze, pływać.<br />
4. Lepsza postawa - nie powodują bólów pleców: kręgosłupa, szyi jak ma to miejsce w przypadku dużych piersi.<br />
5. Przyciągasz właściwych mężczyzn - (należy podziękować naukowcom) z badań wynika, że kobiety z małym biustem są atrakcyjniejsze dla tzw. mężczyzn na poziomie. Badania przeprowadzone przez Psychology Today dowodzą, że mężczyźni o niższych dochodach wolą kobiety z dużym biustem (w oczach tychże mężczyzn duża ilość tkanki tłuszczowej jest atrakcyjniejsza). Zaś z badań przeprowadzonych na University of Westminster wynika, iż mężczyźni wybierający kobiety o biustach dużych szukają kobiet które będą uległe i ciche, no i jeszcze jedno często kobiety o dużym biuście wybierają panowie, którzy szukają następczyni... własnej mamy (a nie każda z nas tego chce). Jeszcze inne badania pokazują, że kobiety o dużym biuście jako atrakcyjniejsze wskazywali mężczyźni którzy byli głodni, zaś najedzeni gustowali raczej w kobietach szczupłych o mniejszym biuście.<br />
6. I to co najważniejsze - satysfakcja w łóżku. Według badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Wiedeńskim duże piersi są o 24% mniej czułe niż małe piersi. Co o tym decyduje? Zawartość tkanki tłuszczowej. Mniejsza ilość tkanki tłuszczowej pozwala na lepsze odczuwanie przyjemności w czasie stymulacji seksualnej.<br />
7. Mając mały biust wyglądamy młodziej!<br />
<br />
8. Jest wiele gwiazd z małymi piersiami, które są baaaardzo seksowne! - więc można się z nimi solidaryzować.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0s31JxwxHgtuotOkjXsgLx_8-jmOP3r37f4MU7J14rvngT07XOhTSrK6d6zDS2JuSk-mMGQMRmCulH7SYqpozxlgicp6eJRBHMo5w8jWT67ZVAWS7hT_DCko746YC5YQ91TzfAJlse7p_/s1600/1418984094_pkqkdx_600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0s31JxwxHgtuotOkjXsgLx_8-jmOP3r37f4MU7J14rvngT07XOhTSrK6d6zDS2JuSk-mMGQMRmCulH7SYqpozxlgicp6eJRBHMo5w8jWT67ZVAWS7hT_DCko746YC5YQ91TzfAJlse7p_/s640/1418984094_pkqkdx_600.jpg" width="216" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Niezależnie od wielkości piersi niezwykle ważne są dwa elementy, a mianowicie właściwa pielęgnacja piersi, która pozwoli nam przez długi czas cieszyć się atrakcyjnym wyglądem piersi oraz profilaktyka piersi, której rolą jest aby nasze piersi pozostały zdrowe (wczesne wykrycie zmian powoduje, że ogromna większość chorób jest całkowicie uleczalna).<br />
<br />
<h2>
Pielęgnacja piersi</h2>
<br />
Na pielęgnacji piersi składają się zabiegi higieniczne, stosowanie kosmetyków do pielęgnacji biustu oraz zabiegi w gabinecie kosmetycznym (np. różnego rodzaju masaże, peelingi czy maseczki). Oczywiście zabiegi higieniczne są oczywiste - 2 razy dziennie należy myć piersi chłodną wodą (może być myjką, gąbką czy też natryskiem). Raz w tygodniu warto wykonać peeling piersi - najlepiej użyć preparatu stosowanego do peelingu twarzy bo skóra piersi jest bardzo delikatne i można ją podrażnić. Po osuszeniu skóry nacieramy piersi oliwą, lub kremem nawilżającym albo regenerującym ( w zależności od potrzeb) - oczywiście najlepiej stosować kosmetyki przeznaczone do pielęgnacji piersi. Masujemy bardzo lekko, ruchem okrężnym od dołu ku górze (masaż można też wykonać natryskiem chłodnym lub o zmiennej temperaturze, do masażu można też wykorzystać kostkę lodu owinięta np. w gazę - zimno pojędrnia). Latem nie wolno zapominać smarowaniu dekoltu i odsłoniętej części piersi preparatami z filtrem (najlepiej blokerami). W celu poprawy jędrności piersi warto skorzystać z zabiegów w gabinecie kosmetycznym, które powodują szybszą regenerację oraz przyczyniają się do poprawy wyglądu piersi (pełnych zabiegów kosmetycznych z masażem i naświetlaniami nie stosujemy u kobiet, które są po operacjach usunięcia guzków lub innych zmian w obrębie gruczołu piersiowego). Na taki zabieg składa się zazwyczaj: naświetlanie lampą rozgrzewającą np. Minina czy soluks (około 3 - 5 min po nałożeniu kremu), wykonanie masażu ręcznego oraz masażu elektrycznego tzw. wibratorem lub aparatem do stymulacji (przeciwwskazania do elektrycznego masażu takie jak do innych zabiegów na okolicę biustu plus - choroby serca i układu krążenia oraz wszyty rozrusznik serca), nałożenie odpowiedniego rodzaju maski, wykonanie natrysku lub nawilżanie Vapozonem, w razie potrzeby wykonuje się też galwanizację lub eletrostymulację. Warto szczególnie zadbać o piersi przed planowaną ciążą - poprawić jędrność i elastyczność skóry, zwiększyć jej odporność na rozciąganie. Kosmetyków nie należy nakładać na brodawki sutkowe, a piersi traktujemy bardzo delikatnie aby zbytnio nie naciągnąć delikatnej skóry dekoltu i piersi. Domowe sposoby na pojędrnienie to np. masaż szorstką rękawicą zwilżoną w słonej wodzie lub wodzie z dodatkiem octu (oczywiście później myjemy skórę żelem).<br />
Przeciwwskazaniami do wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych na biust w gabinecie kosmetycznym są:<br />
- stany alergiczne, zapalne, zakaźne i bakteryjne skóry oraz gruczołu sutkowego, w tym owrzodzenia i wyprzenia skóry sutków;<br />
- nieprawidłowości w obrębie brodawki sutkowej;<br />
- wyczuwalne guzki i zgrubienia w gruczole sutkowym;<br />
- znamiona o duże spoistości, gładkie i o ciemnym zabarwieniu;<br />
Jeśli stwierdzone zostały jakiekolwiek nieprawidłowości pacjentka (klientka) powinna zostać odesłana w razie potrzeby do lekarza dermatologa lub ginekologa, opcjonalnie onkologa.<br />
Do pielęgnacji biustu należy też zaliczyć stosowanie (jeśli to konieczne) biustonosza z przewiewnego (oddychającego) materiału. Powinien być ono bardzo dobrze skrojony - powinien podtrzymywać biust od dołu i nie deformować piersi i brodawek. Biustonosz należy zdejmować na noc - nie śpimy w biustonoszu!!! Kolejnym elementem pielęgnacji jest oczywiście samobadanie piersi oraz wykonywanie profilaktycznych badań kontrolnych piersi - należy dbać nie tylko o urodę ale przede wszystkim o zdrowie piersi.<br />
Jak wiemy biust umieszczony jest na klatce piersiowej i aby atrakcyjnie się prezentował należy dbać również o tzw. "otoczenie piersi", bo tak naprawdę wygląd dekoltu, ramion, włosów, pleców czy brzucha, ma istotny wpływ na ich atrakcyjność. Co wiec należy robić? Między innymi dbać i utrzymywać prawidłową wagę ciała, utrzymywać higienę osobistą, aktywność fizyczna - stosowanie ćwiczeń gimnastycznych (np. fitness, stretching, pilates czy np. pływanie), dbanie o zdrową i dobrze wyglądającą cerę, piękne włosy i zdrowe zęby, no i oczywiście utrzymywanie prawidłowej sylwetki i postawy ciała (eksponowanie piersi) - nie garbimy się, bo może o spowodować nie tylko bóle kręgosłupa ale też zapadanie się klatki piersiowej.<br />
Co szkodzi piersiom?<br />
Zaszkodzić piersiom może źle dobrany, niewygodny stanik, gorące kąpiele i częste korzystanie z sauny, opalanie (powoduje fotostarzenie), diety odchudzające (szczególnie te kiedy w krótkim czasie tracimy po kilka a nawet kilkanaście kilogramów), uprawianie dynamicznych sportów (należy pamiętać o dobrym sportowym staniku podtrzymującym piersi), w przypadku dużych piersi niewskazane jest także spanie na brzuchu.<br />
<br />
<h3>
Profilaktyka chorób piersi</h3>
<br />
Duża cześć głównie młodych kobiet obawia się raka piersi - jest to uzasadnione bo niestety ten rodzaj raka jest najczęściej spotykanym złośliwym nowotworem u kobiet. Jednak jeśli zostanie zdiagnozowany i zoperowany we wczesnej fazie to jest on uleczalny. W 80% przypadków pierwszym jego objawem jest guz, zaś w pozostałych 20% może to być ból, bolesność brodawek sutkowych, wciągnięcie brodawki lub też powiększenie sutka i wydzielina z brodawki. Najlepszym sposobem aby nie dopuścić do rozwoju złośliwego nowotworu jest oczywiście profilaktyka, której najważniejszym elementem wydaje się być samobadanie piersi ( w tym dokładne poznanie i obserwacja swojego ciała). Samobadanie piersi należy wykonywać począwszy od 20 roku życia, raz w miesiącu, najlepiej między 5 a 7 dniem cyklu miesięcznego (licząc od pierwszego dnia menstruacji) - wtedy bowiem piersi nie są obrzęknięte ani obolałe. Zaczynamy od obserwacji tzw. stajemy przed lustrem i dokładnie oglądamy obydwie piersi, porównujemy brodawki sutkowe czy nie są bolesne, wciągnięte, a także czy przy uciśnięciu nie wydobywa się z nich wydzielina. Jeśli mamy taką możliwość to oglądamy piersi w kilku pozycjach - na baczność, z rękami na biodrach, z rękami wyciągniętymi do góry oraz w pozycji pochylonej. Przy podniesionych rękach zwracamy też uwagę na pachy czy jedna nie jest bardziej uwypuklona od drugiej, jeśli coś zauważymy to należy ją dokładniej zbadać przez dotyk. Zmiany, które możemy zauważyć przy obserwacji to: znamiona, guzki, brodawki, naczyniaki, cellulit, zaczerwienienie pewnego obszaru lub całości piersi. Stwierdzone zmiany sytuujemy posługując się metodą "kwadrantów" (kwadranty - górny zewnętrzny i wewnętrzny, kwadranty - dolny zewnętrzny i wewnętrzny) lub "tarczy zegara". Kilka zasad badania: badanie zawsze rozpoczynamy w tym samym miejscu np. na godzinie 12 ej, badamy opuszkami palców ale całą długością palców dotykamy skóry piersi, badamy zawsze kompletnie czyli całe piersi oraz pachy, a oceniamy takie elementy jak miąższ piersi, skórę, wygląd i zachowanie otoczki i brodawki. Badanie dotykiem wykonać można zarówno w wannie, jak i pod prysznicem lub tez leżąc w łóżku (pomocna będzie nam poduszka). Warto zbadać piersi w pozycji leżącej, w przypadku dużych piersi jest to wręcz element niezbędny, bo tylko w takiej pozycji można ocenić dokładne dolne partie piersi.<br />
Jest kilka technik badania dotykiem - można wykorzystać jedną lub dwie z nich:<br />
- technika okrężna małych kółek lub spirali;<br />
- technika okrężna coraz większych kółek;<br />
- technika dużej spirali;<br />
- technika ruchu dłoni po liniach promienistych (odśrodkowa) - dłoń badającej wykonuje małe ruchy okrężne lub spiralne;<br />
- technika małych spirali w kwadrantach;<br />
Jędrność (struktura) piersi powinna być podobna do jędrności rozluźnionego pośladka. Powierzchnia gruczołu piersiowego pod skórą może być: gładka lub gruczołowo ziarnista, rzadko zaś jest gąbczasto - guzkowata. Wyczuwalne w piersi zmiany - przed badaniem należy wprawić rękę dotykając różne elementy ciała: kształt, konsystencja i sprężystość gałki ocznej przypomina torbiele w piersi, wyrostek sutkowy kości skroniowej (skóra nad nim przesuwa się) podobnie wyczuwalne są zazwyczaj łagodne guzy piersi, chrząstka końca nosa (skóra nad nim nie przesuwa się) przypomina złączony ze skórą podejrzany guzek piersi, kostki grochowatej nadgarstka (wśród miękkich tkanek dość głęboko wyczuwalny twardy guz) przypomina gruczolakowłókniaka lub niektóre postaci raka piersi.<br />
Regularne samobadanie piersi umożliwia wykrycie małego guzka, który jest uleczalny i może być wyleczony bez usuwania całej piersi.<br />
Badanie dotykiem zaczynamy od ułożenia całym palców na skórze piersi przeciwnej i należy przesuwać dłoń lekko przyciskając (wykonując jakby głaskanie piersi). Podobne delikatnie gładząc oceniamy otoczkę, zaś brodawkę oceniamy biorąc ją w dwa palce - kciuk i wskazujący. Następnie przechodzimy do badania tkanek położonych głębiej do tego wykorzystujemy jedną z wymienionych wyżej technik - w ten sposób oceniamy też wypustki pachowe piersi oraz pachy.<br />
Jeśli podczas samobadania stwierdzisz jeden z wymienionych objawów jak najszybciej zgłoś się do lekarza:<br />
- powiększenie węzłów chłonnych pod pachą;<br />
- zmiany w kształcie lub ułożeniu piersi;<br />
- zmarszczenie lub zmiana koloru piersi np. pomarańczowe jej zabarwienie;<br />
- wydzielina z brodawki sutkowej (zarówno o charakterze surowiczym jak i zabarwiona krwią);<br />
- guzek lub stwardnienie w piersi, którego konsystencja (spoistość) różni się od otoczenia;<br />
<br />
Ból lub tkliwość piersi przy ucisku mogą być różnego pochodzenia - hormonalnego (zmiany zachodzące podczas cyklu), nerwowego czy też mięśniowo - kostno- stawowego. Ból może być też spowodowany stanem zapalnym gruczołu sutkowego lub żył w jego obrębie, mogą go też wywoływać torbiele piersi, łagodne guzki czy też rozszerzenie przewodów mlecznych. Bardzo rzadko rak powoduje bóle piersi we wczesnym stadium zaawansowania.<br />
Zgrubienia piersi zarówno pojedyncze jak i mnogie mogą być objawem mastopatii (zmian włóknisto - torbielowych, nie są one stanem przedrakowym). Ruchome gładkie guzki to zazwyczaj włókniaki, gruczolaki, torbiele, włókniakogruczolaki - czyli zmiany łagodne. O największym ryzyku rozwoju raka świadczą guzki o zatartych granicach, nieprzesuwalne, zwłaszcza te wciągające skórę.<br />
Wyciek z brodawki (mętny, krwisty, mleczny, surowiczy) może być objawem rozszerzenia przewodów sutkowych, brodawczaka, lub raka piersi.<br />
Trudno gojące się owrzodzenie brodawki może być objawem raka piersi (rak Pageta).<br />
Objawem, który zawsze powinien być sygnałem alarmującym jest nieprzesuwanie się skóry nad guzkiem<br />
<br />
Od 30 roku życia należy koniecznie raz do roku zgłosić się na badanie piersi do lekarza nawet jeśli nie występują żadne niepokojące nas objawy. Między 35 a 39 rokiem życia kobieta powinna wykonać przynajmniej jedną mammografię, między 40 - 49 rokiem życia mammografię należy wykonywać co 2 lata, zaś po 50 roku życia raz w roku. U młodych kobiet często bardziej wskazane jest badanie ultrasonograficzne USG piersi - ze względu na budowę gruczołową zmiany mogą być lepiej widoczne.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCglH_Engcc0Bnrj2LXdsa8IceELlhDguYFPmAeHN21wdMYdG_gPxh5WbeayzNb73zTOoqsWHfJuhBWaT0WcpzPNv54SJdVYm9ZJqpRWacPuGQk_R_El4EZRdlsu14vdJlpICXVZLgo8uP/s1600/piersi+-+wst%25C4%2585%25C5%25BCka.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCglH_Engcc0Bnrj2LXdsa8IceELlhDguYFPmAeHN21wdMYdG_gPxh5WbeayzNb73zTOoqsWHfJuhBWaT0WcpzPNv54SJdVYm9ZJqpRWacPuGQk_R_El4EZRdlsu14vdJlpICXVZLgo8uP/s400/piersi+-+wst%25C4%2585%25C5%25BCka.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<h4>
Kalendarz badań piersi dla kobiet w różnym wieku</h4>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijCBwl2_Hai_emywezi5HfjE4vOUMsvww0tePW66J9iBVN5aiQ2ToMg-TgZoWNdMIMMDAtmfZUL9BOMyTWwwTyQejAtLqtaRCugCd6CBO2xxwImMbnzIPGbH-AOoMefTS1dXfGhHgjLxvc/s1600/Kalendarz+bada%25C5%2584+profilaktycznych+piersi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="profilaktyka raka piersi" border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijCBwl2_Hai_emywezi5HfjE4vOUMsvww0tePW66J9iBVN5aiQ2ToMg-TgZoWNdMIMMDAtmfZUL9BOMyTWwwTyQejAtLqtaRCugCd6CBO2xxwImMbnzIPGbH-AOoMefTS1dXfGhHgjLxvc/s640/Kalendarz+bada%25C5%2584+profilaktycznych+piersi.jpg" title="kalendarz badań piersi dla kobiet w różnym wieku" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-15905857539779382382015-09-03T17:24:00.002+02:002016-01-14T14:54:25.569+01:00Aronia. Sok z aronii - właściwości.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMR-y4FGxhwB7glGA-7aGckPlcsnilQE_S4WO2xbBBmyeApDJcnd1u0iwt2bfPcDLzSZo5Q3tLRCSK6JUkUkuq-qdPOI0-L8QPbwJG-yQqAkWm01l23dC_OKDi8LcBtMQbFgOBexbXqbyS/s1600/aronia-227955_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="owoc aronia" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMR-y4FGxhwB7glGA-7aGckPlcsnilQE_S4WO2xbBBmyeApDJcnd1u0iwt2bfPcDLzSZo5Q3tLRCSK6JUkUkuq-qdPOI0-L8QPbwJG-yQqAkWm01l23dC_OKDi8LcBtMQbFgOBexbXqbyS/s320/aronia-227955_1280.jpg" title="aronia" width="320" /></a></div>
<h2>
Aronia</h2>
<br />
Aronia czarnoowocowa (Aronia Melanocarpa) to owocodajny krzew odkryty około 300 lat temu we wschodnich rejonach Ameryki Północnej (ojczyzna aronii - tam do dziś rośnie w stanie dzikim wykazując ogromne właściwości przystosowawcze) - teren obecnej Kanady i USA. Do Europy sprowadzona została w pierwszej połowie XIX jako okaz do rosyjskich ogrodów botanicznych. W ostatnich kilkudziesięciu latach aronia jest przedmiotem licznych badań naukowych poświęconych jej właściwościom leczniczym - dotyczą one głównie jej przydatności w walce z nowotworami oraz chorobami układu krążenia. Aronia jest łatwo dostępna w Polsce, ponieważ jesteśmy jednym z większych producentów tego owocu.<br />
<br />
<h3>
Aronia - uprawa</h3>
<br />
Aronia należy do roślin z rodziny różowatych (Rosaceae), jest więc dość blisko spokrewniona z jabłkiem i gruszką, ale najbliższa jest jej jarzębina. Aronia nie jest wymagająca w uprawie, mało istotny jest rodzaj gleby na jakiej rośnie (rośnie nawet na ubogich glebach - klasy od IV do VI, kamienistych zboczach, torfowiskach - preferuje glebę kwaśną, oczywiście najlepiej rośnie na glebach żyznych). Aronia jest rośliną światłolubną, dlatego miejsce do jej uprawy powinno być słoneczne lub w półcieniu. Roślina jest świetnie wpasowana w nasz klimat - jest bardzo odporna nawet na wysokie mrozy (- 35 do nawet -40 C).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<a name='more'></a>Aronia jest krzewem dość wysokim osiągającym do nawet 3 m wysokości (zazwyczaj ok 2,5 m) i <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTo8ZVNktdWi7tkxShm1OU9r38Wh7pLlpGxSbQLHUIHsCObhkJyaXYu0CikXMwW1rWRNo3-mz6MghHl1mutp0VfIujx1tN2wOXgpmv5VZikcJEJ7XaBmSjT_AowD-nTqGlGyGrh1dEHONh/s1600/aronia+kwiaty+maj.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTo8ZVNktdWi7tkxShm1OU9r38Wh7pLlpGxSbQLHUIHsCObhkJyaXYu0CikXMwW1rWRNo3-mz6MghHl1mutp0VfIujx1tN2wOXgpmv5VZikcJEJ7XaBmSjT_AowD-nTqGlGyGrh1dEHONh/s320/aronia+kwiaty+maj.jpg" width="320" /></a></div>
średnicy od 1,5 do 2 metrów (sadzimy ją właśnie w takich odstępach, im gorsza gleba tym mniejsza odległość między krzewami). To co ważne dla osób uprawiających to fakt, iż aronia jest odporna na choroby i szkodniki. Negatywny wpływ na wielkość plonów może mieć jedynie susza w sezonie letnim, czyli w okresie intensywnego wzrostu i dojrzewania owoców (wtedy potrzebuje najwięcej wody, jeśli brakuje deszczu to należy podlewać krzewy). Krzew aronii zaczyna owocować już w drugim najpóźniej w trzecim roku życia (rozmnażanie wegetatywne poprzez sadzonki), a co ważniejsze jego produktywność wynosi nawet do 20 lat.<br />
Okres kwitnienia aronii to druga połowa maja - krzew w tym okresie pokrywają piękne białe kwiaty zebrane po około 20 w baldachogrona (średnica jednego baldachogrona to około 5 - 6 cm). Owoce dojrzewają jednocześnie więc zbiór plonów odbywa się jednorazowo w drugiej połowie sierpnia lub na początku września.<br />
Aronia jest coraz częściej sadzona w przydomowych ogródkach i ogródkach działkowych, czasami jest też traktowana jako roślina ozdobna, dekoracyjna - ze względu na piękne kwiaty wiosną i liście w ognistych kolorach jesienią (najpierw przybierają barwę pomarańczową, następnie czerwoną).<br />
Ja natomiast skupię się dziś na aronii jako owocu cennym dla zdrowia.<br />
<br />
<h3>
Aronia - owoce</h3>
<br />
Owoce aronii to jagody, okrągłe lub lekko wydłużone o barwie ciemnogranatowej, prawie czarnej. Owoce pokryte są lekkim woskowym nalotem. Pojedyncza jagoda (kulka) ma średnicę 8 - 12 mm i masę ok 1 - 1,5 g. Smak aronii jest cierpki, ale słodkawy. Aronię można jeść w postaci świeżej, ale ze względu na smak mało jest entuzjastów spożywania jej na surowo, częściej natomiast spożywa się ją w postaci przetworów.<br />
<br />
<h2>
Aronia - źródło witamin, minerałów i antyoksydantów</h2>
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb7hKGVa8BEvKhqMRNHv8eP2opYPWXM6uIKAsH0ZON4TB5YfV6o_H1CffgHjWXYC0tTgo9rWIX1DVVqYTBB8GpsM6UXsT9xo-pZ8HwnAeA9HRdsiMiqjISEwesGdFHZo9DaPVWKMmpRu2x/s1600/Aronia+melanocarpa_flickr_Wendy+Cutler_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb7hKGVa8BEvKhqMRNHv8eP2opYPWXM6uIKAsH0ZON4TB5YfV6o_H1CffgHjWXYC0tTgo9rWIX1DVVqYTBB8GpsM6UXsT9xo-pZ8HwnAeA9HRdsiMiqjISEwesGdFHZo9DaPVWKMmpRu2x/s400/Aronia+melanocarpa_flickr_Wendy+Cutler_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Wendy Cutler</td></tr>
</tbody></table>
Swoje liczne wręcz magiczne właściwości zdrowotne aronia zawdzięcza składnikom w niej zawartym. W ogromnej mierze moc swą zawdzięcza bardzo wysokiej zawartości witaminy P czyli tzw. bioflawonoidów (należą do grupy polifenoli, silne antyoksydanty). W 100 g owoców aronii znajduje się od 1200 do 5000 mg witaminy P (średnio 2500 - 3500 mg) - jest to naprawdę imponujący wynik plasujący aronię na bardzo wysokim miejscu biorąc pod uwagę zawartość antyoksydantów. Najważniejsze wśród bioflawonoidów aroniowych są: antocyjany (ciemne barwniki decydujące o kolorze), flawonoidy - rutyna i kwercetyna, katechiny i procyjanidyny. W aronii z cennych roślinnych związków znajdziemy także: fenolokwasy (głównie kwas chlorogenowy o działaniu przeciwzapalnym i przeciwnowotworowym), pektynę (błonnik) i taniny (garbniki), które decydują o cierpkim smaku owoców aronii (ich wysoka zawartość zapobiega szybkiej fermentacji owoców). Ale to nie wszystko, bo <a href="http://www.superflavon.pl/aronia.html">aronia</a> to także dobre źródło witamin: C, E, PP, B2, B6, B9 (kwas foliowy), beta karotenu oraz cennych dla zdrowia minerałów: wapń, magnez, potas, fosfor, żelazo, molibden, mangan, miedź, bor i jod. Wspólne występowanie bioflawonoidów i witaminy C jest korzystne, ponieważ związki te poprawiają wchłanianie i działanie witaminy C, a ta z kolei ma istotny wpływ na regenerację innej ważnej witaminy, a mianowicie witaminy E (zwanej witaminą młodości).</div>
<br />
<h2>
Właściwości zdrowotne aronii i soku z aronii</h2>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJJzGeghwqBVtAoHBsNflEu2arSxT8AEQGuXvsKNw-gicmAFrPCAyvEhJmT_uBW8FUNtDiSTNHcoW_hH_OQZ1S-AWFJg_vq9VMFSmg7l_aevaObbmgo0IEISC_LX_oqw4rUEcu0twxL0VJ/s1600/aronia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJJzGeghwqBVtAoHBsNflEu2arSxT8AEQGuXvsKNw-gicmAFrPCAyvEhJmT_uBW8FUNtDiSTNHcoW_hH_OQZ1S-AWFJg_vq9VMFSmg7l_aevaObbmgo0IEISC_LX_oqw4rUEcu0twxL0VJ/s400/aronia.jpg" width="400" /></a></div>
Właściwości zdrowotne aronii wynikają z bogactwa zawartych w niej składników. Flawonoidy, antocyjany i inne związki z grupy polifenoli należą do silnych, naturalnych antyoksydantów, które nie tylko opóźniają procesy starzenia, ale przede wszystkim są pomocne w profilaktyce nowotworowej i problemach z krążeniem.<br />
Flawonoidy aroniowe wzmacniają i uelastyczniają naczynia krwionośne oraz zmniejszają ich przepuszczalność. Aronia zmniejsza utlenianie lipidów, jest pomocna w obniżaniu poziomu cholesterolu (LDL i całkowitego) i usuwaniu złogów cholesterolu z naczyń krwionośnych, a także obniża ciśnienie krwi, co powoduje że jest pomocna zarówno w profilaktyce jak i leczeniu dolegliwości układu krążenia (np. nadciśnienie, zapobieganie miażdżycy) oraz chorób żył m.in żylaków, hemoroidów.<br />
Aronia jest owocem o najsilniejszych właściwościach antyoksydacyjnych, skutecznie eliminuje wolne rodniki, które mogą uszkadzać komórki lub prowadzić do ich mutacji. W ten sposób obniża więc ryzyko rozwoju nowotworów (działanie profilaktyczne). Ten silny potencjał antyoksydacyjny jest także pomocny w łagodzeniu skutków ubocznych radio- i chemioterapii stosowanych w leczeniu nowotworów.<br />
O właściwościach flawonoidów na naczynia krwionośne już pisałam, ale działanie antocyjanów jest szczególnie widoczne w naczyniach siatkówki oka (gałce ocznej). Antocyjany poprawiają mikrokrążenie oczne, a ponadto przyspieszają regenerację barwnika wzrokowego rodopsyny, który w dużej mierze odpowiada za jakość widzenia. Antocyjany jak wiadomo są też bardzo silnymi antyoksydantami zmniejszają więc ryzyko wystąpienia lub opóźniają pojawienie się chorób oczu związanych z szkodliwym działaniem wolnych rodników tj. zaćma, jaskra i starcze zwyrodnienie plamki żółtej. Ekstrakt i sok z aronii poleca się także kierowcom, osobom pracującym przed komputerem lub w złym oświetleniu. Jak widać nie bez powodu ekstrakty z ciemnych owoców bogatych w antocyjany są powszechnie stosowane także w okulistyce (duże znaczenie profilaktyczne).<br />
Inne właściwości zdrowotne soku z aronii:<br />
- ma działanie odmładzające;<br />
- zapobiega powstawaniu lub zmniejsza stres oksydacyjny w organizmie;<br />
- zawarte w aronii składniki regulują poziom cukru we krwi i pomagają utrzymać go na właściwym poziomie (pomocny dla diabetyków)<br />
- sok z aronii jest niezastąpiony w podwyższaniu odporności i wzmacnianiu organizmu, wspiera organizm w walce z infekcjami, co jest szczególnie przydatne w okresie jesienno - zimowym.<br />
- antocyjany poprawiają krążenie w mózgu tym samym powodując jego lepsze dotlenienie i odżywienie, ma to ogromny wpływ a poprawę pamięci i koncentracji oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób neurodegeneracyjnych;<br />
- przyspiesza gojenie ran;<br />
- zwiększa odporność na promieniowanie UV, oczywiście nie zastępuje filtrów UV, ale wspomaga mechanizmy obronne skóry;<br />
- oczyszcza organizm z toksyn (szczególnie ze zgromadzonych w organizmie metali ciężkich jak np. ołów);<br />
- zmniejsza skutki różnego rodzaju napromieniowania np. od monitorów czy telewizora;<br />
- łagodzi dolegliwości związane ze stresem i ciągłym napięciem nerwowym;<br />
<h2>
Kiedy warto sięgać po aronię i jej przetwory? Aronia - na co pomaga?</h2>
Ze względu na wysoką zawartość związków o właściwościach antyoksydacyjnych aronia może być naprawdę cennym i skutecznym antidotum na wiele chorób cywilizacyjnych (szczególnie tych, których rozwój związany jest z degenerującym działaniem wolnych rodników). Aronia i jej przetwory jest polecana każdemu kto chce się cieszyć dobrym zdrowiem oraz jak najdłużej zachować młodość (także młody wygląd skóry).<br />
Na co pomaga aronia i sok z aronii?<br />
Po aronię i sok z aronii warto sięgać szczególnie w następujących dolegliwościach:<br />
- nadciśnienie (sok z aronii spożywany codziennie skutecznie obniża ciśnienie krwi);<br />
- arterioskleroza (miażdżyca);<br />
- inne choroby układu krążenia np. choroba niedokrwienna serca,<br />
- choroby naczyń krwionośnych np. żylaki, hemoroidy, pajączki, teleangiektazje, częste powstawanie siniaków i wylewów podskórnych;<br />
- choroba popromienna;<br />
- cukrzyca - aronia reguluje i pomaga utrzymać na prawidłowym poziomie glukozę we krwi;<br />
- przeziębienie i infekcje dróg oddechowych - sok z aronii łagodzi objawy, a ponadto wzmacnia <a href="http://www.superflavon.pl/odpornosc.html">odporność</a>;<br />
- katar żołądka;<br />
- schorzenia oczu (szczególnie te związane z uszkodzeniami wywołanymi przez wolne rodniki czyli: jaskra, zaćma oraz starcze zwyrodnienie plamki żółtej);<br />
- łagodzi dolegliwości w chorobach trzustki i wątroby (przyspiesza regenerację hepatocytów);<br />
- chemioterapia i radioterapia - sok z aronii łagodzi skutki uboczne leczenia antynowotworowego;<br />
- profilaktyka nowotworowa - codzienne spożywanie aronii lub jej przetworów (ze względu na wysoki poziom antyoksydantów) zmniejsza ryzyko uszkadzania i mutacji komórek, a co za tym idzie obniża ryzyko rozwoju komórek nowotworowych<br />
- problemy z pamięcią i koncentracją, a także choroby neurodegeneracyjne: Alzheimer i Parkinson, a także demencja starcza;<br />
Aronia jest polecana osobom spędzającym dużo czasu przed monitorem komputera lub telewizorem. Po pierwsze antocyjany zawarte w owocach poprawiają jakość i ostrość widzenia. Po drugie wysoki potencjał antyoksydacyjny aronii zmniejsza skutki promieniowania monitorów. Warto też sięgać po sok z aronii w celu oczyszczenia organizmu z toksyn (głównie metali ciężkich np. ołów).<br />
<br />
Spożywanie aronii jest niewskazane u osób z nadkwasotą oraz wrzodami żołądka i dwunastnicy.<br />
<br />
<h3>
Aronia - jak ją jeść? Przetwory z aronii?</h3>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdtTA4sH4_WR-lYMW374hBNiuPB67NNkkKr7GW-tOWxy9bhz_3uTyI-9moPqJuJleo2QUVaRuMTkbLXlTEhHxrlGKRasDALOy71A4VjDcQOw6JiMsNwvOQTIYEEBiJB1VQ7mRsMJ49oWxR/s1600/blackAronia_flickr_Cranbrook+Science_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdtTA4sH4_WR-lYMW374hBNiuPB67NNkkKr7GW-tOWxy9bhz_3uTyI-9moPqJuJleo2QUVaRuMTkbLXlTEhHxrlGKRasDALOy71A4VjDcQOw6JiMsNwvOQTIYEEBiJB1VQ7mRsMJ49oWxR/s400/blackAronia_flickr_Cranbrook+Science_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Cranbrook Science</td></tr>
</tbody></table>
Oczywiście jak każdy owoc tak i aronię można jeść na surowo - jednak jej cierpki smak powoduje, że mało jest entuzjastów spożywania jej na surowo. Oczywiście biorąc pod uwagę ogrom właściwości zdrowotnych można próbować się przełamać mówiąc sobie, że gorzki lek najlepiej leczy, ale można też przemrozić owoce aronii przez 48 h w zamrażalniku w celu pozbycia się goryczy (podobnie jak z owocami tarniny) - co ważne nie traci nic na wartości. Jeśli mimo wszystko nie potrafimy się przełamać do smaku aronii to zamiast rezygnować z jej spożywania warto zrobić z niej smaczne i zdrowe przetwory. Ze względu na wysoką zawartość barwników antocyjanowych przetwory z aronii mają piękną, czystą, rubinową barwę. Najbardziej popularnym przetworem jest sok z aronii - o tym jak go zrobić przeczytasz poniżej. Ale aronia ma o wiele szersze zastosowanie, można z niej zrobić pyszne dżemy, konfitury (warto zrobić bo świetnie nadają się jako dodatek do mięs i drobiu), marmolady, powidła, galaretki, syropy, koncentraty a dla osób pełnoletnich polecam także wino, nalewkę lub likier z aronii (świetnie sprawdzą się na rozgrzanie w długie zimowe wieczory - oczywiście jak we wszystkim zalecany jest umiar). Można także zrobić suszoną aronię - po zalaniu wrzątkiem otrzymamy zdrowy i aromatyczny napar w rubinowym kolorze. Suszenie aronii odbywa się po zbiorze, owoce rozkładamy cienką warstwą najlepiej np. na sicie w miejscu suchym, ciemny i przewiewnym, w niezbyt wysokiej temperaturze. Można też wysuszyć aronię w nagrzanym do 70 C piekarniku, przy uchylonych drzwiczkach - cienka warstwa owoców (wcześniej dokładnie umytych i osuszonych) na blaszce.<br />
<h1>
Aronia - jak zrobić sok z aronii? - przepis</h1>
Naturalny sok z aronii jest klarowny i ma bardzo trwałą rubinowo - czerwoną barwę. Najbardziej cenny jest oczywiście sok wyciskany na świeżo - zawiera najwięcej cennych dla zdrowia składników, dobre rozwiązanie w sezonie. Ze względu na liczne właściwości zdrowotne soku z aronii nie powinno zabraknąć w żadnym domu szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Jak zrobić domowy sok z aronii?<br />
Sok z aronii można wykonać na różne sposoby. Ja przedstawię dwa z nich, czyli zrobienie soku w sokowniku lub gotując w garnku.<br />
<br />
<h4>
Sok z aronii z sokownika</h4>
Jeśli posiadacie w domu sokownik to zrobienie soku z aronii jest banalnie proste. Jeśli mamy już obraną aronię, to należy ją dokładnie umyć i delikatnie osuszyć. Następnie przygotowane owoce umieszczamy w sokowniku i zasypujemy cukrem. Owoce aronii zmieszane w cukrem poddane działaniu pary wodnej dają w krótkim czasie klarowny sok o prawie czarnej barwie. Jak dla mnie to najszybszy i najlepszy sposób na zrobienie soku także z innych owoców. Gorący sok wlewamy do wyparzonych butelek lub słoiczków. Dla pewności, że przetwory wytrzymają całą zimę możemy je także zapasteryzować (w zależności od wielkości butelki czy słoiki gotujemy - 10 do 15 minut).<br />
<br />
<h4>
Przepis na sok z aronii gotowany w garnku</h4>
Do zrobienia soku potrzebujemy: 2 kg aronii, kilkadziesiąt liści wiśni (około 30 - 40), około 2 kg cukru i kwasek cytrynowy (można dodać niewielką ilość do smaku). Jak w poprzednim przypadku owoce dokładnie myjemy i osuszmy. Następnie aronię wkładamy do garnka, wrzucamy liście wiśni i zalewamy to około 3 litrami wody. Gotujemy około 20 minut, po tym czasie zlewamy i przecedzamy sok. Do gorącego soku dodajemy cukier (dokładnie mieszamy), a w razie potrzeby kwasek cytrynowy. Gorący sok przelewamy do wyparzonych butelek lub słoików. Tak jak w poprzednim przypadku przetwory można też pasteryzować około 10 - 15 minut.<br />
<br />
<br />
<br />
Aronia jest też wykorzystywana w przemyśle spożywczym jako naturalny barwnik do przetworów tj. wina, galaretki, likiery. W kosmetyce zaś rozcieńczony sok z aronii stosuje się do przemywania oparzeń słonecznych (działa łagodząco, zmniejsza rumień).Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-39199037154450241392015-08-13T18:07:00.000+02:002016-01-14T16:41:11.654+01:00Nadmierne owłosienie. Hirsutyzm. Jak usunąć nadmierne owłosienie?Do dwóch głównych zmian chorobowych włosów zalicza się zmniejszone owłosienie i łysienie (zostało omówione w poprzednim poście) oraz nadmierne owłosienie. Poza tym istnieje też wiele wad włosów, ale temu zagadnieniu również poświęcę osobny wpis. Dziś będzie o nadmiernym owłosieniu, różnicach między hirsutyzmem a hipertrychozą oraz o tym jak pozbyć się nadmiernego owłosienia.<br />
<br />
<h1>
Nadmierne owłosienie</h1>
Nadmierne owłosienie inaczej zwane hipertrychozą to występowanie włosów grubszych, dłuższych, których ilość jest bardziej obfita niż normalnie u ludzi danej rasy, płci i wieku. <b>Hipertrychoza</b> nie jest związana z zaburzeniami hormonalnymi (jest niezależna od androgenów), natomiast jeśli występuje to często dotyczy członków rodziny, zarówno kobiet jak i mężczyzn. Problem ten ze względów estetycznych jest oczywiście częściej postrzegany przez kobiety. Wyróżniamy różne postacie nadmiernego owłosienia. Nadmiernie owłosienie dzieli się na owłosienie ograniczone (tzn. miejsce występowania jest ograniczone np. owłosienie znamiona barwnikowego z długimi ciemnymi włosami - tego rodzaju włoski można jedynie przyciąć, pod żadnym pozorem nie wolno ich wyrywać i depilować, gdyż mogą powodować podrażnienie znamienia, a nawet jego przejście w postać nowotworową) i na owłosienie uogólnione (dotyczące owłosienia całego ciała, nabyte może być spowodowane np. zażywaniem niektórych leków: kortykosteroidów czy antybiotyków, które powodują że owłosienie meszkowe przekształca się widoczne owłosienie - przyciemnienie koloru i wzrost). Zarówno owłosienie ograniczone jak i uogólnione dzieli się na wrodzone (występujące od urodzenia) i nabyte.<br />
<h4>
<a name='more'></a>Nadmierne owłosienie ograniczone wrodzone</h4>
Ten rodzaj nadmiernego owłosienia może występować jako wada samoistna lub jako jedna z kilku powiązanych ze sobą wad rozwojowych (np. z wadami kręgosłupa). Najczęstszą lokalizacja tego rodzaju owłosienia jest okolica krzyżowo - lędźwiowe, plecy - okolica między łopatkami. Ale nadmierne owłosienie ograniczone wrodzone często też występuje dziedzicznie (głównie u mężczyzn) wtedy najczęściej pojawia się w następujących lokalizacjach: małżowiny uszne, nasada lub koniec nosa oraz grzbiet palców.<br />
<h4>
Nadmierne owłosienie ograniczone nabyte</h4>
Nadmierne włosienie ograniczone nabyte zazwyczaj towarzyszy stanom tj. zaburzenia hormonalne, chorobom mózgu i przysadki mózgowej, długotrwałemu przekrwieniu, cukrzycy typu II, zespołowi niedoboru pożywienia, przewlekłym stanom zapalnym i urazom, miejscom repigmentacji i znamionom skórnym, a także stosowaniu niektórych leków. U kobiet tego typu owłosienie pojawia się głównie na wardze górnej i brodzie, bocznej części policzków, ramionach i przedramionach, udach i podudziach, okolicy mostkowej, wokół sutków, w okolicy krzyżowo lędźwiowa, okolicy odbytu oraz grzbietowej powierzchni palców.<br />
<br />
<h2>
<span style="font-size: x-large;">
Hirsutyzm</span></h2>
Hirsutyzm to występowanie u kobiet i u dzieci nadmiernego owłosienia typu męskiego (czyli w okolicach androgenozależnych). Co jest przyczyną hirsutyzmu? Przyczyną może być zbyt wysoki poziom hormonów androgenowych lub też nadmierna wrażliwość na ich normalne stężenie. Hirsutyzmowi mogą towarzyszyć cechy maskulinizacji.<br />
<b><br /></b>
<b>Lokalizacja</b> owłosienia w hirsutyzmie: górna warga, podbródek, policzki, piersi, linia biała, wewnętrzna powierzchnia ud, górny odcinek trójkąta łonowego (poniżej pępka).<br />
<h4>
</h4>
<h2>
Etiopatogeneza hirsutyzmu</h2>
Hirsutyzm może być spowodowany poprzez:<br />
- zaburzenia endokrynologiczne tj. choroby nadnerczy, jajników, przysadki, podwzgórza w których dochodzi do zwiększonego wytwarzania androgenów. Najczęstszym jest zespół policystycznych jajników (poza hirsutyzmem mogą występować inne objawy hiperandrogenizmu tj. łysienie androgenowe typu męskiego, otyłość, trądzik, łojotok, brak miesiączki)<br />
- leki o działaniu androgennym - leki hormonalne m.in. androgeny, pochodne progesteronu, steroidy anaboliczne;<br />
- idiopatyczny - jeśli występuje hirsutyzm, a wykluczono wyżej wymienione przyczyny to rozpoznaje się hirsutyzm idiopatyczny (tzn. kobieta ma prawidłowy poziom androgenów we krwi, miesiączkuje normalnie, być może jej mieszki włosowe są zbyt wrażliwe na androgeny);<br />
W rozpoznaniu hirsutyzmu czasami pomocny jest wywiad czy np. stare fotografie, ważne jest też pochodzenie (tak samo nasilone owłosienie u np. Meksykanki i Szwedki u jednej może być normalne, u drugiej zaś może świadczyć o hirsutyzmie.<br />
Leczenie farmakologiczne hirsutyzmu<br />
Po ustaleniu przyczyny hirsutyzmu przystępuje się do jego leczenia. W razie wykrycia guzów stosuje się leczenie operacyjne jeśli nie ma guzów to wystarcza leczenie przeciwandrogenowe (leczenie przeciwandrogenowe stosuje się także w przypadku rozpoznania hirsutyzmu idiopatycznego. Pierwsze efekty leczenia doustnego antyandrogenami osiąga się dopiero po 6 a nawet 12 miesiącach stosowania, a cały proces leczenia trwa nawet kilka lat. Po odstawieniu leków włosy mogą ponownie odrosnąć. Antyandrogeny powodują, że wzrost włosa jest wolniejszy, staje się on też cieńszy przez co jest mniej widoczny.<br />
Do najczęściej stosowanych leków zalicza się:<br />
- doustne środki antykoncepcyjne, szczególnie Diane 35 (łączy w sobie octan cyproteronu z etynyloestradiolem);<br />
- czysty octan cyproteronu (np. Androcur), który stosuje się przez 10 dni każdego cyklu. W połączeniu z pigułkami antykoncepcyjnymi jest skuteczną metodą leczenia hirsutyzmu. Niestety wykazuje działania uboczne tj. spadek libido, depresja, wzrost wagi.<br />
- spironolacton - zmniejsza nadmierny wzrost włosów<br />
<br />
<h3>
Nadmierne owłosienie a hirsutyzm - różnice?</h3>
<br />
Hipertrychoza może być dotyczyć całej skóry (uogólniona) lub ograniczać się do pewnych części ciała (ograniczona), może dotyczyć zarówno kobiet jak i mężczyzn, jest niezależna od androgenów (nie jest spowodowana zaburzeniami hormonalnymi). Hirsutyzm występuje tylko u kobiet (czasami u dzieci (nie dotyczy mężczyzn), polega na pojawieniu się u kobiety nadmiernego owłosienia typu męskiego, jego przyczyną są androgeny, a dokładniej ich nadmierna ilość lub też nadmierna wrażliwość na ich prawidłowy poziom.<br />
<h3>
</h3>
<h3>
</h3>
<h3>
Jak usunąć nadmierne owłosienie? Metody usuwania nadmiernego owłosienia.</h3>
<br />
Metody usuwania nadmiernego owłosienia w hirsutyzmie są takie same jak usuwanie zbędnego owłosienia (depilacja nóg, bikini, czy pach). Metodą depilacji najczęściej poddają się osoby zdrowe, które decydują się na zabieg ze względów estetycznych, aby w ten sposób polepszyć swój wygląd.<br />
Wzrost włosa we wszystkich okolicach ciała jest cykliczny i asynchroniczny tzn. włosy w fazie anagenu rosną obok tych, które są w fazie telogenu (spoczynku). Dlaczego o tym piszę. Ponieważ w różnych rejonach (okolicach) ciała długość trwania faz anagenu i telogenu jest odmienna (np. na głowie faza anagenu trwa od 2 do nawet 7 lat, a faza telogenu 2 - 4 miesiące, a w przypadku brwi faza anagenu trwa 1 - 2 miesiące zaś telogenu 3 - 4 miesiące). Ale po co nam to wiedzieć? Po to aby ustalić czy włosy zostały trwale usunięte ( wszystkie metody trwałego usuwania owłosienia działają tylko na włosy w fazie wzrostu dlatego najczęściej powtarza się je kilkukrotnie w odstępach nie krótszych niż 3 lub 4 tygodnie) tzn. jeśli włos nie odrasta po upłynięciu pełnego cyklu włosowego plus dodatkowo 6 miesięcy, to uznaje się, że został trwale usunięty. W przypadku włosów na ciele wyraźnie skrócona jest faza anagenu, co oznacza że duża ilość mieszków włosowych znajduje się w fazie telogenu.<br />
Długość trwania anagenu i telogenu włosów w zależności od okolicy ciała:<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn18L82-FGxxNCgv15PVZgeK2y6Z2HsaU2FVrcxPBmeud2PFSrfEHgcxifReVziWTIeA9XpU1HHvYSd-9G7VDSkqrpAcOqENYmXcdL9JxV8LxjMTZayDdPe6MPFW19fGDmTQw7tp2tm33i/s1600/D%25C5%2582ugo%25C5%259B%25C4%2587+trwania+anagenu+i+telogenu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn18L82-FGxxNCgv15PVZgeK2y6Z2HsaU2FVrcxPBmeud2PFSrfEHgcxifReVziWTIeA9XpU1HHvYSd-9G7VDSkqrpAcOqENYmXcdL9JxV8LxjMTZayDdPe6MPFW19fGDmTQw7tp2tm33i/s640/D%25C5%2582ugo%25C5%259B%25C4%2587+trwania+anagenu+i+telogenu.jpg" title="Czas trwania anagenu i telogenu w zależności od okolicy ciała" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12.8000001907349px;">Czas trwania anagenu i telogenu w zależności od okolicy ciała</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Owłosienie można usuwać czasowo tzn. nie niszczymy komórek mieszka włosowego, włosy po krótszym lub dłuższym czasie odrastają, lub usuwamy trwale (na stałe), obecnie zalicza się tutaj tylko elektroterapię i terapię z wykorzystaniem ultradźwięków (w połączeniu z enzymami).<br />
<br />
<h4>
Metody czasowego usuwania owłosienia:</h4>
- rozjaśnianie;<br />
- golenie maszynką;<br />
- wyrywanie pęsetą;<br />
- nitkowanie;<br />
- ścieranie;<br />
- depilacja chemiczna;<br />
- depilator,<br />
- pasta cukrowa;<br />
- woskowanie;<br />
na kilka lat:<br />
- laser;<br />
- IPL;<br />
Metody czasowego usuwania owłosienia zostały dokładne opisane w poście <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/06/depilacja-co-nalezy-o-niej-wiedziec-jak.html">D<span style="font-family: Calibri;"><span style="font-size: 18px;">epilacja - co należy o niej wiedzieć?</span></span></a><br />
<br />
<h4>
Metody trwałego usuwania owłosienia:</h4>
- elektroelpilacja (epilacja igłowa, epilacja pęsetowa, elektroliza, termoliza, metoda blend, metoda sekwencyjna, mikroliza);<br />
- terapia wykorzystująca ultradźwięki;<br />
Metody trwałego usuwania owłosienia zostały dokładnie opisane w poście <span style="color: red; font-family: Calibri; font-size: 18px; text-decoration: none;"><a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2014/06/depilacja-co-nalezy-o-niej-wiedziec-jak_30.html">Depilacja trwała - epilacja.</a></span><br />
<h3>
</h3>
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-34210955238450361492015-08-12T13:31:00.001+02:002016-01-14T16:30:38.551+01:00Utrata włosów - łysienie. Rodzaje łysienia. Wypadanie włosów a łysienie.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrwj4xtAOxQZh59LnmGTyohpnhAZGeCJipJK4KkNAhPBbbBhkkxAbx03fJDcA5oHLjHwsvkCMfq2zhuR3YvR66QjSFVUL1l0g2mZDtV30M1c9QVBuzElTMB20LMPI4UQNZmqXwlDzjKA_H/s1600/grandfather-153659_1280.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="Stary człowiek bez włosów" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrwj4xtAOxQZh59LnmGTyohpnhAZGeCJipJK4KkNAhPBbbBhkkxAbx03fJDcA5oHLjHwsvkCMfq2zhuR3YvR66QjSFVUL1l0g2mZDtV30M1c9QVBuzElTMB20LMPI4UQNZmqXwlDzjKA_H/s320/grandfather-153659_1280.png" title="Łysiejący mężczyzna" width="269" /></a></div>
<h2>
Wypadanie włosów</h2>
<br />
Wypadanie od 60 do 100 włosów z głowy na dobę jest normą i odpowiada liczbie włosów, które znajdowały się przez okres od 2 do 4 miesięcy w fazie spoczynku - telogen - i po tym czasie wypadają. Wypadanie włosów ma też charakter fizjologiczny w różnych fazach życia - za taki stan odpowiedzialne są hormony, bo to właśnie one sterują wzrostem włosów (głównie androgeny, które mogą powodować także łysienie u kobiet). Pierwszym z takich momentów jest wypadanie włosów u noworodków, obserwujemy wówczas przejście pod wpływem hormonów wszystkich włosów z fazy anagen w fazę katagen. Wypadanie włosów u noworodków ma miejsce po około 6 do 8 tygodniach po urodzeniu, obserwujemy całkowite wyłysienie, po czym powoli asynchroniczny cykl włosowy normalizuje się (włosy odrastają). Drugim takim fizjologicznym momentem jest starcze wypadanie włosów (u osób w podeszłym wieku). W ramach prawidłowego przebiegającego procesu starzenia włosy stają się cieńsze i stopniowo maleje też ilość mieszków włosowych. Tego rodzaju wypadanie włosów u kobiet jest mniej widoczne niż u mężczyzn, włosy stają się wraz z wiekiem coraz cieńsze i rzadsze (bardzo rzadko powstają miejsca całkowicie pozbawione włosów), niestety leczenie tej przypadłości jest niemożliwe.<br />
<br />
<h1>
Łysienie czyli nadmierne wypadanie włosów</h1>
<br />
Łysienie jest najczęstszym problemem klinicznym, który jest spowodowany większą niż fizjologiczną (60 do 100 na dobę) utratą włosów tzn. powyżej 100 włosów na dobę. Łysienie powstaje wówczas, gdy dochodzi do zaburzenia równowagi pomiędzy wypadaniem a odrostem włosów. Łysienie może być też efektem uwarunkowań genetycznych.<br />
<h3>
Przyczyny utraty włosów:<a name='more'></a></h3>
- uszkodzenie struktury włosa pod wpływem czynników fizycznych, chemicznych lub mechanicznych;<br />
- choroby włosa i/lub owłosionej skóry głowy;<br />
- ciężkie ogólnoustrojowe choroby;<br />
- predyspozycje genetyczne;<br />
<br />
<h3>
Mechanizm utraty włosów (łysienia)</h3>
<br />
Na zdrowy włos działa czynnik uszkadzający. W zależności od tego czy jest to czynnik słaby czy silny mamy do czynienia z inną formą łysienia.<br />
Jeśli czynnik uszkadzający jest słaby to uszkadza on włos po około 3 miesiącach od zadziałania (łysienie telogenowe), natomiast jeśli czynnik ten jest silny to uszkadza włosy bardzo szybko, bo już po około 16 dniach (łysienie dystroficzne).<br />
<br />
<h4>
Terminy medyczne stosowane do opisu częściowej lub całkowitej utraty włosów:</h4>
- atrichia i hypotrichosis - to wrodzone zmniejszenie gęstości owłosienia lub wrodzony brak owłosienia;<br />
- effluvium - to wypadanie włosów przebiegające z różną szybkością (tempem);<br />
- alopecia - to nabyte wyłysienie częściowe lub całkowite;<br />
<br />
<h2>
Najczęstsze formy łysienia</h2>
<br />
Łysienie może być spowodowane w dwojaki sposób:<br />
- na skutek przedwczesnego przerwania fazy wzrostu włosa (łysienie anagenowe).<br />
- przejściem większej niż normalnie liczby włosów w fazę inwolucji i spoczynku (łysienie telogenowe).<br />
<br />
<h3>
Łysienie anagenowe</h3>
<br />
Łysienie anagenowe zwane też dystroficznym powstaje na skutek zbyt szybkiego zmniejszenia bądź zahamowania liczby podziałów komórkowych (mitoz w macierzy włosa) w czasie wzrostu włosa (w fazie anagenowej), co prowadzi do zahamowania jego wzrostu i ścieńczenia korzenia (włos staje się więc cieńszy i niedojrzały). O takim włosiem mówimy, że to włos dystroficzny. Łysienie to następuje w krótkim czasie, zwykle po kilku lub kilkunastu dniach (około 16) od zadziałania czynnika szkodliwego.<br />
Mechanizm anagenowy jest charakterystyczny dla: łysienia plackowatego oraz ostro przebiegającego uszkodzenia i utraty włosów wskutek chemioterapii, radioterapii, ciężkich infekcji (np. posocznica) lub zatruć.<br />
<h4>
Przyczyny łysienia anagenowego:</h4>
- czynniki i choroby genetyczne;<br />
- zaburzenia hormonalne: niedoczynność przysadki mózgowej, niedoczynność lub nadczynność tarczycy, nadczynność nadnerczy i zespól Cushinga, czasami też cukrzyca typu I;<br />
- błędy i zaburzenia żywieniowe (duży niedobór miedzi, żelaza, cynku, biotyny, witaminy C, nasyconych kwasów tłuszczowych);<br />
- leczenie przeciwnowotworowe (cytostatyki);<br />
- naświetlanie promieniowaniem X lub gamma;<br />
- substancje toksyczne : arsen, ołów, bizmut, tal, retinoidy, niektóre leki;<br />
<br />
<h3>
Łysienie telogenowe</h3>
<br />
Łysienie telogenowe polega na przedwczesnych zmianach dojrzewania i starzenia się włosa, co powoduje szybkie zwiększanie się liczby włosów telogenowych. Łysienie telogenowe powoduje wzmożoną utratę włosów zazwyczaj po czasie 2 do 4 miesięcy od zadziałania czynnika uszkadzającego. Włosy telogenowe (zestarzałe) łatwo zostają na szczotce, grzebieniu czy pod prysznicem podczas mycia. Mechanizm ten występuje przede wszystkim w przebiegu łysienia androgenowego zarówno u mężczyzn jak i u kobiet, a także wielu chorób, zaburzeń hormonalnych czy też przyjmowania niektórych leków.<br />
<h4>
Przyczyny łysienia telogenowego:</h4>
- zabiegi operacyjne;<br />
- niedobory żywieniowe - anemia spowodowana niedoborem żelaza, witaminy B12 czy kwasu foliowego, dieta ubogobiałkowa, alkoholizm, niedobór cynku, zespół złego wchłaniania, anoreksja;<br />
- zatrucia solami metali ciężkich: aren, bizmut, ołów, rtęć, tal;<br />
- leki: cytostatyki, antymetabolity, antykoagulanty, retinoidy, statyny (leki zmniejszające poziom cholesterolu), beta blokery, interferony, sole złota, lit;<br />
- zaburzenia hormonalne: hiperprolaktynemia, nadczynność przedniego płata przysadki, hiperandrogenizm, hipo- i hipertyreoza;<br />
- ciężkie infekcje: ostre choroby gorączkowe i wirusowe np. grypa, infekcje przewlekłe (np. kiła, gruźlica, AIDS);<br />
- choroby przewlekłe: toczeń rumieniowaty układowy, kolagenozy, choroba Leśniowskiego - Crohna, poważne choroby wątroby, niewyrównana cukrzyca, choroba nowotworowa;<br />
- choroby włosów lub skóry owłosionej: grzybica, choroby zapalne i bliznowaciejące (toczeń rumieniowaty przewlekły, liszaj płaski);<br />
- uszkodzenia - mechaniczne: na skutek nadmiernego naciągania lub wyrywania włosów, chemiczne: farby, lakiery do włosów, fizyczne: radioterapia;<br />
- inne: zakończenie stosowania doustnej antykoncepcji, zakończenie ciąży;<br />
<br />
<h3>
Łysienie mieszane</h3>
<br />
Łysienie mieszane to współistnienie obydwu mechanizmów (anagenowego i telogenowego) równocześnie u tej samej osoby.<br />
<br />
<br />
Niezależnie od etiologii (przyczyny) można wyróżnić łysienie bliznowaciejące i łysienie niebliznowaciejące.<br />
<br />
Najczęściej występujące rodzaje łysienia u osób dorosłych:<br />
- łysienie androgenowe (AGA);<br />
- łysienie telogenowe (TE) z przyczyn innych niż działanie androgenów;<br />
- łysienie plackowate (Aa) - ten rodzaj łysienia występuje także u dzieci;<br />
<br />
<h2>
Rodzaje łysienia</h2>
<br />
<h3>
Łysienie androgenowe</h3>
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiezNqN0EOX29QsszJK0qy4bEIwNCX9Lez7I6ivQxTev55dPfWGNMnUIeQVeqS1IsSRi35XmaSCPrW7v7vY3Og9GNMh6gIiKo-NUkJjPqo_H2qRu9dV4VEFmvNUJq2Pa7uMOpwIKV2Tgfn-/s1600/%25C5%2582ysienie+m%25C4%2599skie_flickr_Ross+Tucknott_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiezNqN0EOX29QsszJK0qy4bEIwNCX9Lez7I6ivQxTev55dPfWGNMnUIeQVeqS1IsSRi35XmaSCPrW7v7vY3Og9GNMh6gIiKo-NUkJjPqo_H2qRu9dV4VEFmvNUJq2Pa7uMOpwIKV2Tgfn-/s320/%25C5%2582ysienie+m%25C4%2599skie_flickr_Ross+Tucknott_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" title="Fotografia łysiejącego mężczyzny" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12.8000001907349px;">fot. Ross Tucknott</span></td></tr>
</tbody></table>
Łysienie androgenowe (alopecia androgenetica) to postępująca utrata włosów długich związana ze zbyt wczesnym w wchodzeniem w fazę telogenu (skrócenie fazy wzrostu - anagen) i przekształceniem się włosów długich we włosy meszkowe (tzw. miniaturyzacja mieszków) co wynika z postępującego skracania okresu wzrostu (cykl włosowy zostaje przyspieszony). Przy każdej wymianie włosa stopniowo zanika mieszek, włosy stają się coraz cieńsze i ostatecznie powstaje puszysty meszek. Łysienie androgenowe jest łysieniem powszechnie występującym dotyka ponad 80% mężczyzn i około 60% kobiet około 60 roku życia.</div>
<div>
<b>Przyczyny:</b></div>
<div>
- androgeny (testosteron działa na mieszek włosowy, gdzie enzym 5 - alfa - reduktaza przekształca testosteron w DHT - dihydrotestosteron, który hamuje metabolizm komórki, a tym samym hamuje produkcję keratyny);</div>
<div>
- monotonne odżywianie i głodówki (niedobór żelaza);</div>
<div>
- ciężkie zakażenia;</div>
<div>
- choroby tarczycy;</div>
<div>
- zażywanie określonych leków (cytostatyki) lub kontakt z truciznami;</div>
<div>
- stresujące sytuacje;</div>
<div>
Nasilenie i obraz kliniczny łysienia androgenowego wykazuje różnice w zależności od wieku i płci (całkowite wyłysienie zdarza się tylko u mężczyzn). Istnieją dwa typy łysienia androgenowego u mężczyzn: kątowy i szczytowy oraz dwa typy łysienia androgenowego u kobiet: rozlane (częstsze) i typu męskiego (rzadsze).</div>
<div>
<b>Patogeneza i przebieg łysienia androgenowego.</b></div>
<div>
Za inwolucję mieszka jest odpowiedzialne DHT. Wrażliwość na działanie testosteronu mieszków włosowych okolicy szczytowej i czołowej u mężczyzn i mniejsza u kobiet (dlatego u Pań nie obserwuje się całkowitego wyłysienia) zależy od : stężenia krążącego testosteronu (mniejsze u kobiet), liczby receptorów androgenowych w komórkach mieszków (mniej u kobiet), aktywności 5 - alfa reduktazy w tej okolicy oraz stężenia tkankowego aromatazy, która przekształca testosteron w estradiol (większe u kobiet). W zależności od przyczyny wypadanie włosów jest różnie nasilone i występuje w różnym czasie. Jeśli brodawka włosa nie jest uszkodzona to może dojść do odrostu włosów. Łysienie androgenowe postępuje stopniowo, aż do całkowitej utraty włosów (u mężczyzn).</div>
<div>
<b>Diagnostyka i leczenie łysienia androgenowego.</b></div>
<div>
Łysienie androgenowe ma charakterystyczny obraz kliniczny. Potwierdzeniem diagnozy jest obecność powyżej 25 - 30% włosów telogenowych oraz powyżej 10% włosów dystroficznych w typowych okolicach w trychogramie, a także dodatni wywiad rodzinny. Leczenie łysienia androgenowego jest uzależnione w zależności od płci. Dlatego zostanie omówione poniżej.</div>
<h4>
Łysienie androgenowe u mężczyzn zwane inaczej łysieniem łojotokowym</h4>
<div>
<div style="text-align: right;">
</div>
Jest najczęstszą postacią łysienia u mężczyzn. Początek tego rodzaju łysienia ma miejsce zwykle między 20 a 30 rokiem życia, czasami jeszcze przed 20 rokiem życia, rzadziej zaś po 30 roku życia. Im wcześniej rozpoczęło się łysienie tym niestety gorsze rokowanie. Łysienie łojotokowe nie jest równomiernie rozłożone w czasie tzn. naprzemiennie pojawiają się okresy większego i mniejszego wypadania włosów. W okresach zaostrzenia może dochodzić nawet do utraty 150 włosów każdego dnia. Włosy wypadające mogą być zastępowane włosami młodymi, te jednak zazwyczaj są o wiele cieńsze i słabsze, częściej są zastępowane meszkiem. Oczywiście przyczynę jest wysoki poziom testosteronu oraz zwiększona wrażliwość mieszków włosowych na jego działanie. Czasami jest to cecha dziedziczna. Pojawienie się łuski łojotokowej na skórze owłosionej głowy jest sygnałem ostrzegającym o tendencji do łysienia łojotokowego. Równocześnie z postępującym łysieniem obserwuje się zwiększoną i bardziej energiczną pracę gruczołów łojowych w mieszkach włosowych, które wytwarzają duże ilości oleistego sebum. Sebum nadaje skórze lśniący wygląd (stąd wzięło się określenie łysienie łojotokowe dla łysienia androgenowego). </div>
<div>
<b>Fazy łysienia androgenowego u mężczyzn wg Hamiltona z modyfikacją Norwooda:</b></div>
<div>
- I okres - obserwujemy tworzenie się kątów czołowych nad bocznymi częściami czoła;</div>
<div>
- II okres - pogłębianie się kątów czołowych, aż łącząc się tworzą łysinę w okolicy ciemieniowej.</div>
<div>
<div style="text-align: right;">
</div>
- III okres - pojawienie się niewielkiej łysiny na czubku głowy (lub potylicy), która ma tendencję do powiększania się;</div>
<div>
- IV okres - pogłębiające się kąty czołowe i łysina na środku głowy zaczynają się zlewać w większą całość;</div>
<div>
- V okres - praktycznie brak kępek włosowych w okolicy ciemieniowej, jeśli włosy się znajdują to są bardzo cienkie i słabe.</div>
<div>
- VI okres - praktycznie zlanie się ze sobą łysiny czołowej z łysiną potyliczną w jedną wielką całość;</div>
<div>
- VII okres - brak włosów na prawie całej powierzchni głowy za wyjątkiem okolicy skroni i niskiej potylicy (tam znajdują się włosy, jest to tzw. klasyczna łysina Hipokratesa).</div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmO0fRFIu83AD54DsiODONQ1SoevVZNXBoaMn4zzsC-rrNMblG8bebmJAUqDT7n0amP3KTghUcFFE4jljryOJQVR-GlT_sYxSeEVNlt5MZUKANozqcCMgLs5ts9h28soP7qQnFRxGismj0/s1600/%25C5%2582ysienie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Wypadanie włosów wraz z wiekiem" border="0" height="377" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmO0fRFIu83AD54DsiODONQ1SoevVZNXBoaMn4zzsC-rrNMblG8bebmJAUqDT7n0amP3KTghUcFFE4jljryOJQVR-GlT_sYxSeEVNlt5MZUKANozqcCMgLs5ts9h28soP7qQnFRxGismj0/s400/%25C5%2582ysienie.jpg" title="Etapy i rodzaje łysienia mężczyzn" width="400" /></a></div>
<b><br /></b>
<b>Leczenie łysienia łojotokowego </b></div>
<div>
Leczenie jest zawsze bardzo trudne i rzadko przynosi pożądane rezultaty. W leczeniu miejscowym u mężczyzn pierwsze miejsce wśród leków ciągle zajmuje minoksydyl (nie działa na drodze hormonalnej), którego działanie polega na poprawie ukrwienia i stymulacji mitoz w komórkach mieszka włosowego oraz poprzez lepsze ukrwienie brodawki przedłużanie okresu wzrostu włosa, a także zmniejsza proces włóknienia okołomieszkowego (hamuje proliferację fibroblastów). Jednak efekt jest zauważalny tylko w czasie stosowania preparatu, po około 2 -3 miesięcy od zaprzestania stosowania leku utrata włosów postępuje. Natomiast w leczeniu ogólnym łysienia androgenowego u mężczyzn od kilku lat stosuje się inhibitor - 5 alfa - reduktazy - finasteryd (antyandrogen), który hamuje postęp łysienia. Lek ten zmniejsza poziom DHT w tkankach i osoczu (lek ten może być stosowany wyłącznie u mężczyzn). Najczęściej stosuje się terapię skojarzoną czyli minoksydyl miejscowo, a finasteryd ogólnie.</div>
<h4>
Łysienie androgenowe u kobiet</h4>
<div>
Łysienie androgenowe u kobiet jest odpowiednikiem męskiego łysienia androgenowego (łysienie telogenowe - przedwczesne dojrzewanie i starzenie się włosa). Wywołują go nawet takie same czynniki tzn. androgeny (obserwuje się równocześnie wysoki poziom progesteronu), może być wynikiem pozornego wzrostu hormonów płciowych męskich wskutek obniżenia poziomu hormonów żeńskich, często ważną rolę odgrywa też czynnik genetyczny. </div>
<div>
Łysienie androgenowe u kobiet na początku może przebiegać niezauważalnie, zaczyna się od stopniowego wypadania włosów, które często w znacznych ilościach pozostają na szczotce czy grzebieniu. U kobiet przerzedzenie włosów najczęściej zaczyna się na szczycie głowy, stopniowo obserwujemy powiększanie się łysiny na środku głowy oraz przerzedzanie się włosów w jej okolicy. Proces ten przebiega powoli, ale może doprowadzić do bardzo znacznego (nawet u młodych kobiet) przerzedzenia włosów w okolicy ciemieniowo - szczytowej.Prawie nigdy nie zdarza się całkowite wyłysienie androgenowe u kobiet.</div>
<div>
W przypadku przerzedzenia włosów w okolicy ciemieniowo - szczytowej należy zwrócić szczególną uwagę czy współistnieją objawy tj. trądzik, zaburzenia cyklu menstruacyjnego czy hirsutyzm, gdyż mogą być one wyrazem hyperandrogenizmu.</div>
<div>
<b>Diagnostyka łysienia androgenowego u kobiet.</b></div>
<div>
Podobnie jak w przypadku mężczyzn zarówno dodatni wywiad rodzinny jak i wyniki trichogramu (powyżej 25 - 30% włosów telogenowych i powyżej 10 % włosów dystroficznych w okolicy ciemieniowo - szczytowej) stanowią potwierdzenie diagnozy. U kobiet należy dodatkowo przeprowadzić podstawowe badania hormonalne, które określą stężenie wolnego testosteronu, dehydroepiandrosteronu (DHEA) lub DHEAS, androstendionu, prolaktyny, TSH, T3, T4, a także morfologia, poziom żelaza, ferrytyny oraz badania pozwalające wykluczyć ogólne stany zapalne czy infekcje. Podczas wykonywania badań wykluczyć należy ewentualne patologie w układzie dokrewnym tj. torbielowate zwyrodnienie jajników, wrodzony przerost nadnerczy, zespół Cushinga.</div>
<div>
Łysienie androgenowe u kobiet nigdy nie osiąga takiego nasilenia jak u mężczyzn.</div>
<div>
<b>Leczenie łysienia androgenowego u kobiet.</b></div>
<div>
W miejscowym leczeniu zazwyczaj stosuje się preparaty zawierające estrogeny. W leczeniu ogólnym natomiast stosowane są preparaty antyandrogenowe, które czasami łączy się z estrogenami.</div>
<h3>
Łysienie plackowate</h3>
<div>
Łysienie plackowate (Alopecia areata) jest coraz częstszą postacią łysienia (liczba osób z tym typem łysienia wykazuje niestety tendencję wzrostową). Ten rodzaj łysienia częściej występuje u mieszkańców miast. </div>
<h4>
<b>Łysienie plackowate - lokalizacja</b></h4>
<div>
Zazwyczaj dotyczy owłosionej skóry głowy, ale może pojawić się też na brodzie (także inne rejony ciała) lub też dotyczyć brwi lub rzęs. </div>
<h4>
Łysienie plackowate - obraz kliniczny</h4>
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyY_vOSK94YbNV4Q6XEkjfSixbPn_d4c-vHyhmWkFW9UWofnOAHCJFaqCw3rI_GgI5iKQh05WHwWFtRMzpcAMCC5QiAfiTN4cmCoFcC0udSxsXQBBP7Nc5Jy8Cnbm2xmuirTOh1mPRjBqA/s1600/%25C5%2582ysienie+plackowate_flickr_Seth+Tisue_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Utrata włosów" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyY_vOSK94YbNV4Q6XEkjfSixbPn_d4c-vHyhmWkFW9UWofnOAHCJFaqCw3rI_GgI5iKQh05WHwWFtRMzpcAMCC5QiAfiTN4cmCoFcC0udSxsXQBBP7Nc5Jy8Cnbm2xmuirTOh1mPRjBqA/s320/%25C5%2582ysienie+plackowate_flickr_Seth+Tisue_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" title="Łysienie" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Seth Tisue</td></tr>
</tbody></table>
Zazwyczaj łysienie plackowate to łysienie rozpoczynające się nagłym wypadaniem włosów w jednym jednym lub kilku miejscach (pojedyncze lub mnogie ogniska wyłysienia, które silnie odcinają się od otoczenia) na głowie lub w innych okolicach ciała np. brodzie. Miejsca te często się powiększają, szerzą się obwodowo, a włosy na ich brzegach wychodzą kępkami. W tym przypadku nie obserwuje się cech zaniku, może pojawić się niewielki stan zapalny oraz niewielki wyczuwalny obrzęk. W miejscach pozbawionych włosów mogą się utrzymywać pojedyncze włosy. Chorobę charakteryzuje jej nieprzewidywalny, przewlekły lub nawrotowy przebieg z okresami nawet wieloletnich remisji i nagłego pojawiania się zmian, a także skłonność do samoistnego odrostu włosów. Choroba może trwać od kilku miesięcy do kilku lat.</div>
<h4>
Przyczyny łysienia plackowatego</h4>
<div>
Obecnie skłania się ku temu, iż jest to schorzenie o podłożu autoimmunologicznym tzn. układ odpornościowy kieruje się (atakuje) przeciw własnym strukturom w tym przypadku mieszkom włosowym i niszczy je. W przypadku łysienia plackowatego obserwuje się także zakłócenie wytwarzania melaniny, która jest istotna dla zabarwienia włosa - w miejscach łysienia plackowatego odrastają siwe włosy. Bezpośrednią przyczyną utraty włosów jest uszkodzenie przez cytokiny prozapalne struktur mieszka włosowego (cytokiny są uwalniane z komórek gęstego nacieku, który otacza opuszkę włosa). W wyniku tego dochodzi do zahamowania podziałów i wzrostu włosa, ścieńczenie korzenia włosa, aż do jego przerwania i wypadnięcia włosa. Choroba ta często występuje rodzinnie, dlatego na jej pojawienie mogą też mieć wpływ predyspozycje genetyczne.</div>
<div>
<b>Choroby dość często współistniejące z łysieniem plackowatym:</b></div>
<div>
- atopia i choroby autoimmunologiczne tj. bielactwo, anemia złośliwa, toczeń rumieniowaty układowy, choroba autoimmunologiczna tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Addisona;</div>
<div>
- częściej dotyczy osób z zespołem Downa;</div>
<div>
- wady wzroku;</div>
<div>
- zmiany na płytkach paznokciowych (np. ścieńczenie, pofałdowanie);</div>
<div>
- często u kobiet z nadczynnością jajników (zdarza się że ustępuje po ciąży);</div>
<div>
- częściej pojawia się u kobiet w okresie menopauzy;</div>
<div>
- cukrzyca;</div>
<div>
- zakażenia zębów, nawracające zapalenie migdałków;</div>
<div>
- zapalenie woreczka żółciowego;</div>
<div>
- stres, silne i traumatyczne przeżycia, a także w stanach lękowych;</div>
<h4>
Przebieg łysienia plackowatego</h4>
<div>
Przebieg choroby jest indywidualnie zróżnicowany. Łysienie plackowate zazwyczaj nie pojawia się u dzieci przed ukończeniem 1 roku życia, ale często początek choroby pojawia się już w dzieciństwie. Tak naprawdę może pojawić się w każdym wieku, bardzo rzadko jednak łysienie plackowate zdarza się u osób siwych i po 70 roku życia. Łysienie to ma charakter odwracalny (odrastające włosy zazwyczaj są siwe), ale nawroty zdarzają się dość często. Po wypadnięciu włosa powstają mikromieszki szczątkowe, które mają zdolność do całkowitej regeneracji, jednak odrastające włosy mają zazwyczaj charakter dystroficzny.</div>
<div>
<b>Fazy łysienia plackowatego:</b></div>
<div>
I faza - na owłosionej skórze powstają odgraniczone, owalne lub okrągłe ogniska o średnicy kilku lub kilkunastu centymetrów. Ogniska mogą być pojedyncze lub mnogie, są silnie odcinające się od otoczenia, mogą się w nich też utrzymywać pojedyncze włosy. Zmiany mogą zaczynać się w różnych miejscach (często rozpoczynają się od potylicy i stopniowo okrążają całą głowę).</div>
<div>
II faza - wraz z upływem czasu pojawiają się coraz większe, nieregularne plamy, które powstają na skutek łączenia się mniejszych ognisk.</div>
<div>
III faza - łysienie plackowate może prowadzić do praktycznie całkowitego wyłysienia owłosionej skóry głowy (alopecia areata totalis), pojedyncze pozostałe na głowie włosy mają charakter dystroficzny. Może też dojść do utraty włosów na całym ciele łącznie z rzęsami i brwiami (alopecia areata universalis).</div>
<h4>
Rokowania dla chorych na łysienie plackowate</h4>
<div>
U około 1/3 (inne źródła podają że nawet u 50%) chorych pojedyncze lub mnogie ogniska spontanicznie zarastają w ciągu kilku miesięcy (remisja w ciągu pierwszego roku). U kolejnej 1/3 pacjentów choroba ma charakter przewlekły i ustaje dopiero po kilku latach często pozostawiając kilka łysych miejsc. U pozostałej 1/3 chorych łysienie plackowate postępuje, aż do końcowego stadium jakim jest niestety całkowite wyłysienie.</div>
<div>
Źle rokują: początek choroby w dzieciństwie (im wcześniej się pojawiła tym gorzej), wywiad osobniczy i rodzinny w kierunku atopii i chorób autoimmunologicznych, łysienie plackowate występujące w rodzinie, współistniejące zmiany paznokci, szybki i dynamiczny przebieg choroby, częste i uporczywe nawroty, okres trwania choroby powyżej 2 lat.</div>
<h4>
Leczenie łysienia plackowatego</h4>
<div>
Obecnie nie ma żadnej bezwzględnie skutecznej i dobrej metody łysienia plackowatego. Zazwyczaj stosuje się leki przeciwzapalne i immunosupresyjne (PUVA, kortykosteroidy), immunomodelujące (stosowanie miejscowo alergenów kontaktowych), miejscowo drażniące (cygnolina, tretynoina) i innych jak minoksydyl lub fotochemioterapię.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie rozlane</h3>
<div>
Łysienie rozlane jest coraz częściej obserwowanym typem łysienia głównie u kobiet mających między 30 a 40 lat i jest rodzajem łysienia androgenowego kobiet. Jest to łysienie o charakterze mieszanym tzn. telogenowo - dystroficznym. Łysienie to ma długotrwały i powolny przebieg. Jak wygląda ten rodzaj łysienia. Łysienie rozlane cechuje się wypadaniem włosów na całej powierzchni głowy, u niektórych kobiet obserwuje się silniejsze łysienie na szczycie głowy i w kątach czołowych. Łysienie rozlane nigdy nie jest kompletne tzn. nie dochodzi do całkowitej utraty włosów. Często wraz z łysieniem rozlanym współistnieją takie dolegliwości jak łojotok, ścieńczenie i świąd skóry głowy.</div>
<div>
Przyczyny łysienia rozlanego:</div>
<div>
- rodzinne występowanie w linii kobiecej łysienia rozlanego (czynnik genetyczny);</div>
<div>
- dystonia neurowegetatywna;</div>
<div>
- trudna sytuacja życiowa i rodzinna - stres;</div>
<div>
- choroby tarczycy (zaburzenia hormonów tarczycy);</div>
<div>
- zakażenia i stany zapalne;</div>
<div>
- niektóre leki i zatrucia;</div>
<div>
- jednostronne odżywianie, niedobór żelaza</div>
<div>
- uszkodzenia włosów poprzez m.in trwałe ondulacje, noszenie peruk i tresek, szampony zbyt wysuszające włosy, częste zakładanie mocnych wałków na włosy, tapirowanie.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Po usunięciu przyczyny choroby objawy zazwyczaj ustępują (włosy odrastają). W przypadku łysienia rozlanego należy skupić się na leczeniu choroby podstawowej.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie poporodowe</h3>
<div>
Łysienie poporodowe jest często spotykanym typem łysienia u kobiet. Jest to typ łysienia telogenowy lub mieszany. Pod wpływem hormonów włosy w czasie ciąży pozostają dłużej w fazie anagenu, po czym po rozwiązaniu (zakończeniu ciąży) wszystkie przechodzą w fazę katagenu. W takim przypadku zwykle po 6 - 16 tygodniach po porodzie obserwuje się dość znaczne wypadanie włosów i na skutek czego widoczne jest ich znaczne przerzedzenie. Wypadanie włosów dotyczy tylko owłosienia głowy, zwłaszcza szczytu głowy. Czasami też obserwuje się równoczesne ścieńczenie włosów. Stan ten utrzymuje się kilka tygodni. Po czym następuje szybka poprawa. Na ten typ łysienia mogą mieć wpływ tendencje rodzinne.</div>
<div>
Rokowanie. Jest zawsze pomyślne, zazwyczaj nie ma potrzeby stosowania leczenia. w ekstremalnych przypadkach stosuje się terapię hormonalną.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie po chorobach gorączkowych</h3>
<div>
Łysienie to najczęściej występuje po ciężkich chorobach zakaźnych i/lub przebiegających z bardzo wysoką gorączką (np. po ciężki przebiegu grypy, zapaleniu płuc, czy też zapaleniu opon mózgowo - rdzeniowych). Włosy wypadają zazwyczaj po około 2 a nawet 3 miesiącach po chorobie, przyjmuje postać łysienia rozlanego o różnym stopniu nasilenia (wypadanie włosów telogenowych). Zazwyczaj poza stosowaniem środków ogólnowzmacniających nie ma konieczności stosowania innego leczenia, bo włosy zwykle odrastają samoistnie.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie na skutek urazów mechanicznych</h3>
<div>
W tym przypadku utrata włosów jest spowodowana ciągle powtarzającymi się urazami mechanicznymi, zazwyczaj tj. ciągnięcie włosów, uciskanie, tarcie włosami o szorstkie powierzchnie lub spowodowane np. gumową opaską, silnie i ciasno upinane włosy (np. koński ogon, bardzo liczne drobne warkoczyki, gruby, długi, ciężki i mocno spleciony warkocz), czy też targanie sczepionych włosów. Ale w przypadku tego typu łysienia ważną rolę odgrywają też czynniki nerwowe (nerwowe nawyki). Nerwowe uszkadzanie włosów nazywa się trichotillomanią - polega ono zazwyczaj na nawijaniu i wyrywaniu włosów w czasie np. czytania, uczenia się, oglądania telewizji czy innych podobnych czynności. Trichotillomania powodowana jest urazem mechanicznym lub manualnym wyrywaniem włosów na tle nerwowym. </div>
<div>
W opisanych przypadkach obserwujemy wyłysienie w miejscach urazów mechanicznych. Po usunięciu przyczyny zazwyczaj włosy samoistnie odrastają.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Podobnym zagadnieniem jest łysienie związane z masażem, a dokładniej ze zbyt silnym czynnikiem mechanicznym, który uszkadza już wcześniej ścieńczałe włosy. Zazwyczaj chodzi w tym przypadku o zbyt energiczne wcieranie w głowę różnego rodzaju kosmetyków m.in. odżywek, szamponów, środków powodujących przekrwienie czy środków zapobiegających łysieniu. Może to mieć też związek z ruchami nawykowymi podczas mycia i pielęgnacji skóry głowy i włosów.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie nerwopochodne</h3>
<div>
Jest to samoistne wypadanie włosów na tle nerwowym. Łysienie nerwopochodne może mieć charakter dystroficzny lub telogenowy. Może to być łysienie plackowate lub łysienie rozlane. Ten rodzaj łysienia czasami bywa trudny rozróżnienia i wtedy często nie udaje się ustalić rodzaju łysienia.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie wskutek promieniowania jonizującego</h3>
<div>
Łysienie obserwuje się także po naświetlniach promieniowaniem twardym (czyli promieniowanie X i gamma). Naświetlenia są stosowane w celach leczniczych (radioterapia - głównie nowotwory) , ale mogą być także przypadkowe np. na skutek awarii urządzenia promieniotwórczego. Łysienie po naświetleniach ma charakter łysienia dystroficznego (anagenowego), tzn. włosy wypadają po kilku lub kilkunastu dniach od naświetlenia, ale odrastają po około 6 miesiącach.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie po lekach i środkach chemicznych</h3>
<div>
Wypadanie włosów i łysienie może pojawić się podczas stosowania niektórych leków np. heparyny ( w leczeniu zakrzepicy i żylaków), triouracylu (leczenie tarczycy), fluorobutynofenonu (lek stosowany w psychiatrii), cytostatyków (stosowane w leczeniu nowotworów). W tym przypadku leczenie nie jest potrzebne, bo włosy prawie zawsze odrastają po około 6 - 8 tygodniach.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Łysienie kiłowe</h3>
<div>
Łysienie kiłowe zazwyczaj pojawia się u nieleczonych pacjentów z późną kiłą. W obecnych czasach, w naszych warunkach tego typu łysienie to rzadkość. </div>
<div>
Jak wygląda tego typu łysienie? Jest to drobnoogniskowe lub rozlane łysienie na potylicy lub w okolicy skroniowej. Przebiega bardzo powoli. </div>
<div>
Rokowania. Włosy zazwyczaj odrastają po kilku miesiącach. Jeśli zostanie zastosowane odpowiednie leczenie to włosy odrastają znacznie wcześniej (szybko).</div>
<div>
<br /></div>
<h2>
Korygowanie łysienia</h2>
<div>
Leczenie poszczególnych rodzajów łysienia zostało omówione powyżej, dlatego teraz kilka słów o metodach korygowania łysienia. Najprostszą metodą przy dużej powierzchni łysiny lub całkowitym wyłysieniu są oczywiście treski i peruki (lekkie lub typowe). Peruki mogą być też przyklejane na okres około 1 roku (jest to korygowanie nieoperacyjne). Inną formą korygowania łysienia u mężczyzn może być tatuaż (tatuaż wyglądający jak zgolone włosy - po 1 -2 dniach od golenia). Najbardziej radykalną i operacyjną metodą jest przeszczep włosów. Niestety im młodszy i szybciej łysiejący pacjent tym mniejsze powodzenie zabiegu.</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-72496505424714513032015-07-27T21:34:00.001+02:002015-08-22T11:10:06.888+02:00Budowa i funkcje włosów. Cykl rozwojowy włosa - cykl włosowy<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXDK45Q2LA3jdsscazw9XR4HU3qaLMjb5A5HT9A1TY8bN0-XBhjjDPRcPymcpqZHOQP2gBXxU9ILOdwdRdvAIV5rWTqUplRYUn6jLcgQ1UJlSyKhOzUnPzzK_rrXOZV5xIZBC1Dc3oRitK/s1600/non-buzzed+hot+hair_flickr_Betsy+Jons_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXDK45Q2LA3jdsscazw9XR4HU3qaLMjb5A5HT9A1TY8bN0-XBhjjDPRcPymcpqZHOQP2gBXxU9ILOdwdRdvAIV5rWTqUplRYUn6jLcgQ1UJlSyKhOzUnPzzK_rrXOZV5xIZBC1Dc3oRitK/s400/non-buzzed+hot+hair_flickr_Betsy+Jons_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Betsy Jons</td></tr>
</tbody></table>
W wielu kulturach (w tym także i naszej) ładne, zdrowe i bujne włosy są symbolem młodości i atrakcyjności. Niestety w licznych przypadkach gorszej jakości włosy (np. cienkie, bez połysku) są źródłem kompleksów, braku pewności siebie, poczucia atrakcyjności, czy też powodem niezadowolenia, smutku i złego samopoczucia.<br />
<br />
Proste, kręcone, farbowane, naturalne. Mamy proste chcemy kręcone, mamy kręcone prostujemy, a do tego farbowanie, dekoloryzacja - włosy muszą być naprawdę bardzo odporne, aby wytrzymać zabiegi jakim je poddajemy. Ale cóż dobrze dobrana fryzura (długość i cięcie) w dużej mierze decyduje o atrakcyjności naszego wyglądu. Dlatego dziś trochę informacji na temat budowy i funkcji włosów, a także o tym jak przebiega cykl rozwojowy włosa.<br />
<br />
<h2>
Włosy - podstawowe informacje</h2>
<br />
Włosy są zaliczane do przydatków skóry, podobnie jak paznokcie oraz gruczoły potowe i łojowe. Włosy tak jak reszta przydatków są wytworami naskórka, ale tkwią głęboko w skórze właściwej.<br />
<br />
Włosy to zmodyfikowane komórki naskórka. Są sznurami martwych, całkowicie zrogowaciałych komórek, powstających w mieszkach włosowych. Mają one różną grubość, barwę i długość. Pokrywają całe ciało z wyjątkiem: wewnętrznej części dłoni i podeszw stóp, wewnętrznych powierzchni palców i błon śluzowych warg i narządów płciowych.<br />
<h4>
Od czego zależy ilość (gęstość) włosów?</h4>
<br />
<a name='more'></a>Całkowita ilość mieszków na całym ciele dorosłego człowieka wynosi od 1 mln do 5 mln, ustala się ona między 9 a 22 tygodniem życia płodowego i pozostaje niezmienna do końca życia. Typowe pełne owłosienie występuje tylko na skórze głowy, gdzie występuje od 100 000 do 150 000 włosów, czyli od 200 do nawet 350 włosów na cm2. Nieco inny charakter owłosienia występuje pod pachami i w okolicach narządów płciowych, zaś pozostałe regiony ciała pokryte są włosami sporadycznie i mają one nieco inny charakter.<br />
<br />
Włosy dłużej żyją u kobiet, zaś u mężczyzn są grubsze i szybciej rosną. Liczba i jakość włosów zależy od wielu czynników - głównie od genetyki (Azjaci mają włosy sztywne i trudne do układania, ciemnoskórzy Afrykańczycy mają grube i kręcone włosy, zaś Europejczycy mają włosy najdelikatniejsze i najcieńsze, a także najbardziej zróżnicowane pod względem rodzaju i koloru). Najwięcej włosów mają naturalne blondynki - ale ich włosy są najcieńsze, włosów rudych jest najmniej (około 90 tys) ale są najgrubsze, zaś włosy brązowe są średnie tzn. średnio grube i średnio gęste.<br />
<h4>
Jak szybko rosną włosy?</h4>
Średnia szybkość wzrostu włosa na głowie to 0,37 - 0,44 mm/dobę czyli od 1 do 1,5 cm na miesiąc (co daje 12 -15 cm na rok). Szybkość wzrostu włosa zależy od typu mieszka, okolicy ciała, płci, wieku, zabiegów pobudzających fazę wzrostu (np. depilacja). Włosy u mężczyzn rosną szybciej niż u kobiet. Szybkość wzrostu zależy także od pory dnia i pory roku (latem rosną szybciej). Wiek najszybszego wzrostu włosów to między 15 a 30 rokiem życia, zaś po 50 - 60 roku życia obserwuje się spowolniony wzrost włosów. Średnia grubość włosa ostatecznego to 0,06 - 0,08 mm, zaś włosa meszkowego 0,04 - 0,06 mm, może wahać się w zależności płci i wieku.<br />
<h4>
Ile włosów dziennie wypada?</h4>
Dzienna liczba wypadających włosów (fizjologiczna) to od 40 do 100. W fazie telogenowej znajduje się od 10 do 30%. O czynnikach powodujących nadmierne wypadanie włosów w fazie anagenowej i telogenowej napiszę poniżej.<br />
<br />
<h3>
Funkcje włosów</h3>
<br />
U współczesnego człowieka włosy w zasadzie nie spełniają żadnych funkcji fizjologicznych. W przeciwieństwie do zwierząt u których włosy pełnią funkcję ochronną przed: zimnem, przegrzaniem, działaniem promieniowania słonecznego i insektami. Mocne, bujne włosy, podobnie jak elastyczna skóra,są symbolem młodości i urody człowieka. Włosy pełnią więc rolę upiększającą, w dużej mierze decydują o naszym wyglądzie i atrakcyjności. Wraz z wiekiem włosy stają się krótsze (skraca się okres wzrostu włosów) i słabsze (twardniejący z wiekiem mieszek włosowy powoduje jego słabsze ukrwienie, co powoduje, że włosy są słabsze i siwieją - na skutek upośledzenia produkcji barwnika).<br />
<br />
<h3>
Budowa włosa</h3>
<div>
Włos jest zbudowany z całego szeregu włókien keratynowych poskręcanych w wiązki (jak w linie). Każdy włos tkwi w mieszku włosowym. </div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Mieszek włosowy</b> to lejkowate wgłębienie naskórka. Jest on otoczony gęstą siecią nerwów czuciowych, które odbierają bodźce. Do mieszka włosowego uchodzą też liczne gruczoły łojowe, a ich wydzielina wydostaje się z mieszka na powierzchnię skóry. Nadaje ona włosom lekko tłustawy, błyszczący odcień (połysk).</div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Włos składa się z korzenia i łodygi.</b></div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Łodyga</b> jest to część włosa wychodząca ponad powierzchnię naskórka. Martwe komórki łodygi włosa wypełnione są keratyną twardą (ma inne właściwości fizyczne niż keratyna miękka znajdująca się w naskórku). Keratyna włosa układa się w długie włókna (równoległe do osi włosa) połączone licznymi wiązaniami, czyli tzw. mostkami dwusiarczkowymi, co zapewnia włosom bardzo wysoką wytrzymałość mechaniczną (np. na naciąganie).</div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Korzeń</b> to część włosa przebiegająca ukośnie przez skórę i tkankę podskórną, zawierająca żywe i intensywnie dzielące się w mieszku włosowym komórki.</div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Opuszka (cebulka) włosa</b> to dolne zbita część korzenia, która tkwi głęboko w skórze. Cebulka leży bezpośrednio nad brodawką włosa (cebulka jest położona najgłębiej wewnątrz mieszka włosowego). To właśnie z nich powstają włosy. W cebulkach znajdują się bardzo aktywne komórki macierzy włosa - są one odpowiedzialne za codzienny wzrost włosa (należą do najszybciej dzielących się komórek w organizmie, ale są też najbardziej wrażliwe na działanie czynników szkodliwych np. cytostatyków czy trucizn). Komórki macierz po intensywnych podziałach podlegają różnicowaniu, na skutek czego zmieniają swą budowę tzn. wydłużają się, spłaszczają i rogowacieją.</div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Brodawka włosa</b> jest częścią skóry właściwej, zawiera rozrodczą generację komórek (hair follicle) odpowiedzialną za wzrost i rozwój włosa. Brodawka zawiera liczne naczynia krwionośne, z których komórki macierzy czerpią składniki odżywcze i budulcowe do swych podziałów - jest odpowiedzialna za odżywienie "cebulki" włosa. W brodawce włosa znajdują się też nieliczne fibroblasty, które pomagają budować cienką błonę podstawną (gładką), która chroni wewnętrzną część brodawki włosa (stanowi rodzaj bariery, także immunologicznej). Wielkość brodawki jest zmienna i uzależniona od fazy wzrostu (w fazie spoczynku pomniejszona i nieaktywna, w fazie wzrostu brodawka jest większa)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Każdy włos (za wyjątkiem rzęs i brwi) ma własny <b>mięsień przywłosowy</b>.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Każdy włos otaczają warstwy komórek - są to tzw. pochewki: wewnętrzna i zewnętrzna (ta ostatnia składa się z tkanki kolagenowej).</div>
<br />
<b>Każdy włos zbudowany jest z osłonki</b> (poczynając od zewnątrz) <b>oraz kory.</b> Zarówno osłonka jak i kora składają się z licznych przylegających do siebie warstw martwych komórek.<br />
<b><br /></b>
<b>Osłonka włosa</b> - ochrania leżące głębiej komórki kory włosa m.in. przed utratą wilgoci (wilgoć jest niezbędna do utrzymania sprężystości włosów - włókien keratynowych), a także powoduje że włos jest gładki i lśniący (dzięki właściwości odbijania światła). Osłonka jest zbudowana z kilku warstw płaskich, dachówkowato zachodzących na siebie, przylegających i bezbarwnych komórek. Osłonka jest coraz cieńsza w miarę długości włosa (często na samym końcu włosa ma ona tylko charakter szczątkowy lub wcale nie występuje) - dlatego końce włosów są słabsze i wrażliwe na uszkodzenia np. rozdwajanie. Osłonka powstaje z podziału komórek nad cebulką włosa.<br />
<b><br /></b>
<b>Kora włosa</b> - stanowi właściwą masę włosa i odpowiada za jego mechaniczne właściwości (sprężystość, wytrzymałość), a także za właściwy kolor (dzięki obecności ziaren melaniny). Kora zbudowana jest z licznych koncentrycznie ułożonych warstw komórek (wydłużających się wrzecionowato keratynocytów). Stopniowo rogowaciejące keratynocyty w korze układają się w wiązki, które tworzą sploty poszczególnych włókien.<br />
Kora włosa przypomina swym układem kabel elektryczny.<br />
<br />
<b>Rdzeń włosa </b>(występuje zazwyczaj w grubych włosach w cienkich może nie występować) - znajduje się we wnętrzu włosa. Rdzeń składa się tylko z kilku warstw nie w pełni zrogowaciałych okrągłych komórek i pęcherzyków powietrza.<br />
<h3>
Kolor włosów</h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxwfRzOOpp2nrnDox9XOAwEd-j1JmU4QNjc6Bw1NgGIMNH4AOT0V_XtbAE4PF-zLqdqwdoo3z1ykErt0r4ODoZKRXMQoFGe43KEBcubVxWGDuEo0p0jkhrmLy08NJZwhWUBFB_-CQWJyWp/s1600/hair-834571_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxwfRzOOpp2nrnDox9XOAwEd-j1JmU4QNjc6Bw1NgGIMNH4AOT0V_XtbAE4PF-zLqdqwdoo3z1ykErt0r4ODoZKRXMQoFGe43KEBcubVxWGDuEo0p0jkhrmLy08NJZwhWUBFB_-CQWJyWp/s320/hair-834571_1280.jpg" width="320" /></a></div>
Kolor włosom nadaje pigment - melanina, który jest produkowany przez melanocyty rozproszone w komórkach macierzy cebulki włosa. Barwnik włosa umieszczony jest w jego części korowej. Występują dwa rodzaje melaniny: <b>eumelanina</b> (o pigmentach brązowych i czarnych) i <b>feomelanina,</b> pheomelanina (o pigmentach żółtych i czerwonych). Oba rodzaje melaniny różnią się dość znacznie budową chemiczną oraz właściwościami. Kolor włosów zależy więc od ilość i proporcji obu barwników np. włosy rude - przewaga pigmentu czerwonopomarańczowego nad czarnym, włosy blond - ogólnie zawierają znacznie mniej melaniny zwłaszcza tej brązowoczarnej. Włosy na głowie zwykle są niejednorodne i mają około 100, a nawet 150 odcieni, które my postrzegamy jako jednolity kolor. Określając kolor naszych włosów musimy określić także odcień koloru, a także jego głębię.<br />
Włosy jasne lub rozjaśnione (zawierające mało melaniny) są bardziej narażone na uszkodzenia spowodowane promieniowaniem UV. Pigment (melanina) poza nadawaniem kolor spełnia funkcję ochronną, a mianowicie pochłania promieniowanie UV i neutralizuje wolne rodniki, dzięki czemu osłania włosy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV.<br />
U wielu ludzi pierwsze objawy utraty barwnika można zaobserwować już w wieku około 20 - 30 lat (częściej ma to miejsce u mężczyzn). Często jest to spowodowane predyspozycjami genetycznymi. Czasami obserwuje się bardzo wczesną utratę barwnika przez włosy z zupełnie niewyjaśnionych przyczyn. Co może spowodować wczesne siwienie? Przyczynami wczesnej utraty barwnika mogą być czynniki chorobowe (ciężkie choroby) lub też czynniki nerwowe (bardzo silne przeżycia).<br />
<br />
<h2>
Cykl włosowy</h2>
<div>
Tak naprawdę włosy odradzają się stale, jednak jest to trudno postrzegalny proces. W warunkach prawidłowych zarówno wypadanie jak i wzrost włosów powinny być zrównoważone. Włosy znajdują się w różnych fazach (dzięki czemu nie tracimy ich wszystkich w jednym momencie) dlatego cykl włosowy przebiega asynchronicznie.</div>
<div>
Włosy jednak nie rosną bezustannie. Rozwój włosa obejmuje określone stadia, nazywane cyklem włosowym. Cykl włosowy dzieli się na 3 fazy. W każdym stadium włos ma charakterystyczną strukturę.</div>
<h4>
Anagen (faza aktywnego wzrostu)</h4>
<div>
Anagen trwa średnio 4 lata (2 do 6 lat), w tym czasie włos rośnie około 1 - 1,5 cm miesięcznie. W fazie wzrostu (włosy anagenowe prawidłowe) zwykle znajduje się od 60 - 90% wszystkich włosów (włosy anagenowe ścieńczałe nie powinny stanowić więcej niż 10 % wszystkich włosów)</div>
<h4>
Katagen (okres przejściowy)</h4>
<div>
Po okresie anagenu następuje trwający około dwa tygodnie okres katagenu, często nazywany też okresem inwolucji. W fazie tej włos przestaje rosnąć, a dolna część mieszka zanika. W fazie przejściowej jest zwykle tylko 1 - 3% włosów (powyżej 3 % w fazie katagenu może powodować łysienie telogenowe).</div>
<h4>
Telogen (faza spoczynku)</h4>
<div>
Telogen stanowi trzecią ostatnią fazę cyklu włosowego. Telogen trwa około 3 miesiące (2 do 4 miesięcy). Na początku fazy spoczynkowej włos obluzowuje się w mieszku, a następnie po prostu wypada z błahego powodu np. przy czesaniu czy myciu. Włosy telogenowe stanowią od 10 do 30% wszystkich włosów. Jeśli jest powyżej 30% to możemy obserwować łysienie telogenowe lub jest to skutkiem utraty włosów dystroficznych (włosów dystroficznych nie powinno być więcej niż 3%).</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Długość trwania poszczególnych faz jest zmienna dla różnych typów mieszków, różni się w zależności od okolicy ciała i płci. Po około 1 do 3 miesięcy od wypadnięcia włosa rozpoczyna się powtórnie faza anagenu (z tego samego mieszka wyrasta nowy włos). W ciągu życia człowieka mieszek może przechodzić cykl włosowy średnio 20 - 30 razy.</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Procesy zachodzące w cyklu włosowym</h3>
<b>Anagen (faza wzrostu)</b><br />
- powstanie macierzy, a także namnożenie i zróżnicowanie komórek włosa i pochewki;<br />
- pigmentacja powstałego korzenia włosa;<br />
- odsuwanie brodawki od komórek macierzystych;<br />
<b>Katagen (faza przejściowa)</b><br />
- apoptoza (śmierć) macierzy, czyli dolnej części korzenia włosa;<br />
- powstanie kolby włosa telogenowego;<br />
- pogrubienie się błony podstawnej;<br />
- utrata kontaktu włosa z brodawką;<br />
<b>Telogen (faza spoczynkowa)</b><br />
- wypadnięcie włosa telogenowego;<br />
<h4>
Rola hormonów w regulacji cyklu włosowego </h4>
<div>
- estrogeny - powodują wzrost włosów;</div>
<div>
- androgeny - mogą powodować hirsutyzm oraz łysienie androgenowe kobiet i mężczyzn;</div>
<div>
- prolaktyna - powoduje wypadanie włosów;</div>
<div>
- parathormon- stymuluje wzrost włosów;</div>
<div>
- ACTH - stymulują wzrost włosów;</div>
<div>
- glokokortykosteroidy - mimo, iż hamują wzrost włosów to są stosowane w leczeniu zapalnych postaci łysienia;</div>
<h3>
Fizjologia wzrostu włosów</h3>
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLtVClfXyw0LRM8Og_nTEr5t_gHILylQFUdqZ9JpD-ZWGNF8iE54kvHEntFqB5m7FnK6nCFAuffFtF6clGcKEHcRh3qvTC99WYJM40ie6j1qIh1DKhpGEbnt0EhF1nou24kPmeMcb5UbO_/s1600/hair_flickr_Julla+Koefender_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLtVClfXyw0LRM8Og_nTEr5t_gHILylQFUdqZ9JpD-ZWGNF8iE54kvHEntFqB5m7FnK6nCFAuffFtF6clGcKEHcRh3qvTC99WYJM40ie6j1qIh1DKhpGEbnt0EhF1nou24kPmeMcb5UbO_/s320/hair_flickr_Julla+Koefender_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Julla Koefender</td></tr>
</tbody></table>
Wzrost włosa jest możliwy dzięki stałym podziałom komórek macierzy w cebulce włosa (co powoduje przesuwanie włosa do góry, w tym czasie keratynocyty stopniowo rogowacieją) i zależy on m.in. od prawidłowej współpracy między dwoma najważniejszymi strukturami mieszka włosowego, a mianowicie: komórkami macierzystymi i brodawką włosa. Komórki macierzyste włosa są zlokalizowane w jego osłonce zewnętrznej (na wysokości przyczepu mięśnia przywłosowego) w miejscu zwanym opuszką. Na początku wzrostu włosa dają one nową generację komórek potomnych, które przekształcają się w komórki macierzy. W brodawce włosa znajdują się też fibroblasty, które pobudzają do podziału komórki macierzyste, a później powstające z nich komórki macierzy do dalszych licznych (wielokrotnych) podziałów i dojrzewania komórkowego, które prowadzi do produkcji włosa. </div>
<div>
W skrócie: We wczesnej fazie wzrostu (wczesny anagen) brodawka włosa (dokładniej znajdujące się w niej fibroblasty) stymuluje komórki macierzyste do tworzenia komórek potomnych, czyli macierzy włosa, z których powstaje nowy włos wraz z osłonkami.</div>
<h3>
Rodzaje włosów</h3>
<h4>
Rozróżniamy 3 rodzaje włosów:</h4>
<div>
- <b>włosy meszkowe</b> - stanowią owłosienie w ostatnim okresie życia płodowego i pokrywają ciało niemowlęcia. Płód jest pokryty bardzo drobnym, delikatnym włosem określanym jako meszek płodowy. Jeszcze przed urodzeniem meszek płodowy zmienia się we włosy meszkowe. U osób dorosłych włosy meszkowe występują na policzkach i tam, gdzie włos jest puszysty i miękki np. czoło. Tego typu włosy są cienkie, delikatne, puszyste i nie zawierają barwnika. W niektórych sytuacjach włos meszkowy może stać się włosem dojrzałym (np. na skutek uaktywnienia się gruczołów dokrewnych lub też miejscowego powtarzającego się drażnienia włosa);</div>
<div>
- <b>drobne owłosienie ciała</b> - owłosienie to ma charakter przejściowy. Po osiągnięciu pełnej dojrzałości płciowej w różnych częściach ciała jest zastępowane owłosieniem typu żeńskiego lub męskiego;</div>
<div>
- <b>owłosienie główne (włosy dojrzałe)</b> - do tego typu owłosienia zaliczamy włosy głowy, brwi, rzęsy oraz włosy łonowe. Włos dojrzały dość często występuje też na przedramionach, a u mężczyzn może występować też na klatce piersiowej, brzuchu, a nawet plecach. Występuje wszędzie tam gdzie włos jest twardszy i grubszy. Włos dojrzały ma typową trójwarstwową budowę, a także dobrze rozwinięty korzeń i brodawkę włosa. Włos dojrzały zawiera barwnik (eumelaninę lub feomelaninę w zależności od koloru), a także samodzielnie występujący gruczoł łojowy, który uchodzi do mieszka włosowego;</div>
<div>
<br /></div>
<h4>
Inny podział włosów:</h4>
<div>
- <b>meszek</b> - pokrywający skórę twarzy, tułowia i kończyn;</div>
<div>
- <b>włosy długie</b> - to włosy na głowie, w okolicach pachowych i na wzgórku łonowym oraz broda u mężczyzn;</div>
<div>
- <b>włosy szczeciniaste</b> - do tego typu włosów zalicza się brwi i rzęsy;</div>
<div>
<br /></div>
<h3>
Stary i młody włos</h3>
<div>
Wiek włosa można interpretować na dwa różne sposoby:</div>
<h4>
Wiek biologiczny</h4>
<div>
Włosy podobnie jak wszystkie inne narządy wewnętrzne i skóra (cały organizm) także ulegają procesowi starzenia. Wraz z wiekiem na skutek zmniejszonego wydzielania sebum w przymieszkowych gruczołach łojowych stają się suche. Z wiekiem obserwuje się także spowolniony wzrost włosów (po 50 - 60 roku życia) oraz ich siwienie (włosy bezpowrotnie tracą swój naturalny kolor). Na te wszystkie zmiany mają wpływ m.in. uwarunkowania genetyczne (m.in. stężenie hormonów odpowiedzialnych za wzrost i wypadanie włosów), a także styl życia oraz choroby ogólnoustrojowe.</div>
<h4>
Wiek kosmetyczny</h4>
<div>
Wiek włosa można ocenić po jego wyglądzie (nie ma nic wspólnego z naszym wiekiem metrykalnym). Im włosy są dłuższe tym są starsze, co oznacza że od dłuższego czasu poddawane są szkodliwemu działaniu czynników zewnętrznych (np. promieniowanie UV, suszenie, prostowanie, farbowanie) . Przy niewłaściwej lub też niewystarczającej pielęgnacji im starsze włosy tym są one bardziej zniszczone.</div>
<h3>
Jak rozpoznać zdrowe włosy? Różnice między włosem zdrowym a włosem zniszczonym</h3>
<div>
Przykładem tego jak powinien wyglądać zdrowy włos są zdrowe, ładnie falujące się włosy.</div>
O miękkości i elastyczności włosów decyduje:<br />
- ilość wody we włóknach keratyny (właściwe nawilżenie),<br />
- ilość wody w substancji wewnątrzkomórkowej<br />
- ilość i charakter wiązań między włóknami keratyny (wiązań dwusiarczkowych).<br />
Zdrowy "młody" włos jest gruby, lśniący, nawilżony, o gładkiej powierzchni, elastyczny i podatny na układanie (po zwilżeniu zdrowy włos można rozciągnąć nawet o 30% bez naruszenia jego struktury). Na powierzchni nieuszkodzonego włosa obserwuje się grubą i ściśle przylegającą osłonkę.<br />
Zniszczony "stary" włos jest zazwyczaj cienki (co jest zazwyczaj konsekwencją<br />
nieodwracalnego rozciągnięcia włosa, uszkodzenia struktury keratyny przez co nie ma możliwości powrotu do stanu poprzedniego, rzadko jest cienki na skutek starcia powierzchni), suchy, nie jest podatny na układanie, puszy się, jest kruchy i łamliwy oraz ma zniszczoną, rozdwojoną końcówkę. Zazwyczaj wszystkie problemy z włosami rozpoczynają się od uszkodzenia, naruszenia ciągłości osłonki, co w konsekwencji prowadzi do uszkodzenia warstwy korowej włosa (zarówno jej struktury jak i funkcji).<br />
<br />
<h4>
Czym różnią się włosy proste od włosów falujących i kręconych?</h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidu3QbKUtKFcARh3IrWj4qa4UMqRhlgHBW44L4KEDirn8vzQWccSxCM5YCky8U2tZgCjfQfssNmJjd0bASeHrOJX5bR2qxgN-V7ts804AhNqNh-3qw8ZQN9m9jq46eKOEjt64iZGT89OzE/s1600/curly+hair_flickr_Stacle_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidu3QbKUtKFcARh3IrWj4qa4UMqRhlgHBW44L4KEDirn8vzQWccSxCM5YCky8U2tZgCjfQfssNmJjd0bASeHrOJX5bR2qxgN-V7ts804AhNqNh-3qw8ZQN9m9jq46eKOEjt64iZGT89OzE/s320/curly+hair_flickr_Stacle_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Stacle</td></tr>
</tbody></table>
Różnica, pomiędzy włosami prostymi, falującymi a kręconymi polega na ukształtowaniu włókna włosa. Proste włosy są najbardziej wytrzymałe ze względu na okrągły przekrój poprzeczny włókna. Włosy falujące mają więcej segmentów owalnych w przekroju, a włosy kręcone (kędzierzawe) mają bardzo spłaszczony przekrój owalny (powoduje to że w niektórych są mniej elastyczne w innych zaś bardziej giętkie i elastyczne. Włosy silnie skręcone powstają już na etapie mieszka włosowego, który również jest silnie skręcony (włosy skręcają się bo błona zewnętrzna jest silniej spłaszczona niż zewnętrzna). Naturalne kręcenie włosów ma charakter trwały (tzn. jeśli wyprostujemy włos pociągając go, to w momencie puszczenia skręci się on na nowo - wróci do swojego pierwotnego kształtu).<br />
<h3>
Czynniki uszkadzające włosy</h3>
<div>
Jest wiele różnych czynników, bezpośrednich i pośrednich, które mogą uszkadzać włosy.</div>
<div>
Bezpośrednie - działające na włosy:</div>
<div>
- promieniowanie UV (powoduje spowolnienie wzrostu włókna włosów);</div>
<div>
- używanie zbyt często silnych szamponów (powoduje otwieranie się łusek włosa);</div>
<div>
- zbyt szybkie i intensywne suszenie wilgotnych włosów (np. zbyt mocna suszarka);</div>
<div>
- kręcenie włosów lokówką i używanie prostownicy;</div>
<div>
- chemiczne zabiegi upiększające włosy np. farbowanie farbami zawierającymi amoniak powoduje odchylenie się łusek włosa, środki utleniające i redukujące zawarte w preparatach do trwałej ondulacji czy w dekoloryzacji);</div>
<div>
- upinanie fryzur ze zbyt silnym ściągnięciem włosów (np. mocne koki);</div>
<div>
- zbyt intensywne czesanie włosów (szczególnie wilgotnych);</div>
<div>
czynniki pośrednie:</div>
<div>
- zatrucia środowiskowe (np. ołów, arsen, pestycydy);</div>
<div>
- czynniki dietetyczne (m.in. niedobory ilościowe - kaloryczne np. diety głodowe, niedobory białkowe, niedobory minerałów: Zn. Fe, Cu);</div>
<div>
- czynniki psychiczne i stres;</div>
<div>
- gorączka i ciężkie infekcje;</div>
<div>
- niektóre leki (głównie cytostatyki stosowane w chemioterapii)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Czynniki, które mogą spowodować wypadanie włosów w fazie anagenowej</b> (co nie powinno mieć miejsca):</div>
<div>
- rzadko spotykane czynniki i choroby genetyczne;</div>
<div>
- zaburzenia hormonalne: nadczynność nadnerczy i zespół Cushinga, cukrzyca typu I, niedoczynność przysadki mózgowej, a także niedoczynność lub nadczynność tarczycy (hormony tarczycy wpływają na aktywność brodawek włosowych);</div>
<div>
- leczenie przeciwnowotworowe (chemioterapia - cytostatyki);</div>
<div>
- naświetlanie promieniami X lub gamma (np. w radioterapii);</div>
<div>
- substancje toksyczne np. arsen, ołów, tal, bizmut, niektóre leki, witamina A;</div>
<div>
- błędy dietetyczne - maksymalny niedobór minerałów (cynk, żelazo, miedź), witamin (biotyna, witamina C) i kwasów tłuszczowych;</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Czynniki potencjalnie powodujące wypadanie włosów w fazie telogenowej:</b></div>
<div>
- niedobory żywieniowe (braki witamin i minerałów) i diety głodowe;</div>
<div>
- ciąża i poród - na skutek zmiany poziomu hormonów i niedoboru składników żywieniowych, które są przekazywane do płodu;</div>
<div>
- wysoka gorączka - wysoka ciepłota ciała może powodować uszkodzenie cebulki włosa i tym samym zmniejszyć jej aktywność;</div>
<div>
- promieniowanie UV);</div>
<div>
- ostre krwotoki - nagła utrata dużej ilości krwi powoduje niedożywienie brodawek włosowych co spowalnia ich aktywność;</div>
<div>
- niektóre leki (np. propranolol, heparyna, kumaryna, witamina A);</div>
<div>
- choroby tarczycy;</div>
<div>
- czynniki psychiczne (silne przeżycia lub nagły szok mogą spowodować nagłe zablokowanie cebulek włosowych) i duży stres;</div>
<div>
- ciężkie choroby o ostrym lub przewlekłym przebiegu;</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Łysienie noworodków</b></div>
<div>
Łysienie noworodków jest zjawiskiem normalnym, a nie patologicznym. W czasie kilku pierwszych miesięcy życia niemowlę może stracić większość włosów, które dość szybko zostają zastąpione nowymi włosami.</div>
<br />
<h3>
Ocena skóry głowy i badanie włosów</h3>
<br />
<h4>
Test umytych włosów "pull hair test" </h4>
Test ten polega na umyciu głowy i zebraniu wszystkich włosów, które wypadły podczas mycia głowy. Włosy te należy policzyć oraz obejrzeć pod mikroskopem. Wypadające w czasie mycia włosy to zwykle włosy telogenowe ( u dzieci jest to niewiele bo około 10 włosów na mycie, po okresie pokwitania liczba wypadających włosów wzrasta). Liczba wypadających włosów podczas jednego mycia nie powinna przekroczyć 50. Test ten pomaga określić przyczynę wypadania włosów, ale nie mówi o miejscu, którego wypadanie dotyczy (często bowiem włosy na szczycie głowy zachowują się inaczej niż w innych okolicach głowy).<br />
<br />
<h4>
Test pociągania włosów "pull" </h4>
Test polega na wyrwaniu kilku włosów przez lekkie pociągnięcie. Włosy w fazie telogenowej łatwo opuszczają mieszek włosowy, zaś włosy w fazie anagenowej pozostają w mieszku. Znając liczbę włosów, które udało nam się wyrwać możemy określić jaki procent włosów znajduje się w fazie telogenowej (jeśli na 20 pociągniętych włosów 2 wyszły to odsetek włosów telogenowych stanowi 10%). Za granicę dopuszczalną włosów w fazie telogenowej uważa się 30% (powyżej 35% oznacza już zagrożenie łysieniem). W przypadku testów pociągania włosów ważne jest właściwe przygotowanie do testu min 24 godziny od umycia głowy (np. bezpośrednio po umyciu włosów włosy telogenowe wypadły więc odsetek wyrwanych włosów może być zaniżony). Dla wiarygodnych wyników test należy wykonać kilkukrotnie i uśrednić wynik (częstość utraty włosów telogenowych jest bowiem różna w różnych dniach). Sprawa kolejna odnośnie wiarygodności testu: należy pamiętać, że wypadanie włosów wykazuje sezonowość (wiosną i jesienią obserwujemy zwiększone wypadanie włosów), dlatego należy to uwzględnić w wynikach testu. Dla pełnej wiarygodności należy też wykonać testy w różnych rejonach głowy, bowiem więcej włosów telogenowych wypada ze szczytu głowy, a mniej z bocznych rejonów i potylicy. Oceniając wyciągnięty włos pod mikroskopem należy ocenić: strukturę, krawędzie oraz wygląd. Zdrowe włókno włosa ma około 0,06 do 0,08 mm średnicy, zaś uszkodzone poniżej 0,04 mm (przez co jest bardziej podatne na złamania).<br />
<br />
<h4>
Trichogram</h4>
Trichogram polega na wyrwaniu od 50 do 100 włosów z różnych okolic głowy. Następnie włosy ogląda się pod mikroskopem lub czytniku mikrofilmów, w celu oceny włosów znajdujących się w poszczególnych fazach (włosy anagenowe mają przy korzeniu żywe komórki, a włosy telogenowe ich nie mają). Wyniki są podobne jak w innych testach tzn. wynik bardzo dobry do 10% włosów telogenowych, wynik normalny do 25% włosów telogenowych, powyżej 35% włosów w fazie telogenowej jest wynikiem nieprawidłowym - należy pogłębić diagnostykę. Po jakimś czasie powtarza się badanie (trichogram)<br />
<br />
<h4>
Fototrichogram</h4>
Metoda ta jest znana od 1970 roku. Pozwala ocenić fazę wzrostu włosów, grubość i stan włosa oraz odsetek włosów w fazie telogenowej. Bada się zawsze to samo miejsce na skórze. Badania powtarza się co kilka miesięcy lub lat. Metoda ta daje dokładne wyniki, jest łatwa w dokumentacji i bardzo czuła. Jak wygląda badanie? Zwykle ocenia się niewielki odcinek skóry - wycinek o średnicy 1 cm (w dużym powiększeniu). Drugie badanie wykonuje się po 5 dniach. Porównując zdjęcia oceniamy, które włosy rosną,a które nie. W ten sposób ocenia się procent włosów rosnących (w fazie anagenowej) i ich gęstość.<br />
<br />
<h4>
Cyfrowy trichogram</h4>
Cyfrowy trichogram jest metodą stosowaną od początku XXI wieku. Technika podobna do wykonania fototrichogramu (w określonym polu skóry). Badanie powtarza się po 3 lub 5 dniach dokładnie w tym samym miejscu (zaznaczonym rejonie skóry owłosionej). Czasami powtarza się je nawet kilkukrotnie. Pełna obróbka cyfrowa obrazu pozwala na bardzo dokładne porównanie obu zdjęć co umożliwia przeprowadzenie dokładnej analizy.<br />
<br />
<h4>
Fotografowanie całej głowy</h4>
Metoda ta jest zazwyczaj stosowana jako dokumentacja przed i po przeszczepie włosów. Wymaga bardzo dużej dokładności (dobrego oświetlenia czy umieszczenia aparatu na stałe w jednym punkcie nad środkiem głowy), jakiekolwiek zmiany oświetlenia czy nawet fryzury (długości włosów) mogą zafałszować wynik.<br />
<br />
<h4>
Ciekawostki na temat włosów</h4>
<br />
Na koniec coś lekkiego, czyli kilka ciekawostek na temat dbania o włosy na przestrzeni wieków. Już od zamierzchłych czasów ludzie dbali o włosy i próbowali tuszować ich mankamenty. Wykorzystywano do tego różne, mniej lub bardziej dla nas zrozumiałe metody. Do maskowania siwizny w starożytnym Egipcie stosowano krew cielęcą gotowaną w oliwie, zaś kobiety ze Wschodu do maskowania siwych włosów używały czarnej herbaty i szafranu. Rzymianki wplatały we włosy złote nici lub posypywały je sproszkowanym złotem, aby nadać im połysk i blask. My na szczęście mamy profesjonalne kosmetyki do pielęgnacji włosów i mnóstwo profesjonalnych salonów fryzjerskich i kosmetycznych do wyboru.<br />
<br />
Zachęcam Was do prawidłowej pielęgnacji i dbania o włosy, a także ich dokładnej obserwacji.Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-87987693467078322952015-07-26T20:45:00.000+02:002016-03-10T11:01:25.508+01:00Galwanizacja w kosmetyce. Rodzaje galwanizacji. Wskazania i przeciwwskazania do galwanizacji<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-cLe2aFgqVGYyiZ_EgjKAKTyRenaZp8chaqH1sBMg9nOIkyQGiGqwG1nzc9aTcSI6D_Mup6wAovW2D46R4lmfsJIj0DyhbSJ_q5MWjEHJOF1EeYAGOzXYfWU_9pTAYphBMUQ4NZAPn8TP/s1600/Hotel+Punta+Diamante-Flickr-galwanizacja.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-cLe2aFgqVGYyiZ_EgjKAKTyRenaZp8chaqH1sBMg9nOIkyQGiGqwG1nzc9aTcSI6D_Mup6wAovW2D46R4lmfsJIj0DyhbSJ_q5MWjEHJOF1EeYAGOzXYfWU_9pTAYphBMUQ4NZAPn8TP/s400/Hotel+Punta+Diamante-Flickr-galwanizacja.jpg" width="266" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Hotel Punta Diamente</td></tr>
</tbody></table>
Galwanizacja jest najstarszą formą użycia prądu stałego w kosmetyce. Jest to zabieg elektroleczniczy, którego nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego lekarza Luigiego Galvaniego (1737- 1798). Prace Galwaniego głównie nad fizjologią mięśni przyczyniły się do zwiększenia wiedzy o prądzie, a wręcz stworzyły podstawy elektrolecznictwa. Zanim przejdę do dokładnego omówienia zabiegu galwanizacji, czyli: jak przebiega, jakie są wskazania i przeciwwskazania do zabiegu, jak wygląda prawidłowo przeprowadzony zabieg, to wcześniej muszę się zatrzymać nad prądem stałym (galwanicznym) i jego działaniem na organizm (bo właśnie z właściwości prądu stałego wynika działanie galwanizacji).<br />
<br />
<h4>
Prąd elektryczny</h4>
Prąd elektryczny to uporządkowany ruch ładunków elektrycznych. Ładunki powstają w procesie jonizacji (w jego trakcie tego procesu obojętny atom traci lub zyskuje elektron w wyniku jego odczepienia lub przyłączenia). Atom, który utracił elektrony jest nazywany jonem dodatnim (kationem), a ten który zyskał elektrony jonem ujemnym (anionem). Kationy (+) przemieszczają się do katody (-), a aniony (-) do anody (+). Te o jednakowych znakach odpychają się (czyli "+" i "+", "-" i "-").<br />
<br />
<b>Parametry prądu elektrycznego istotne do zrozumienia działania prądu stałego:</b><br />
<br />
<b>Napięcie</b> - to siła elektromotoryczne powstająca na skutek różnicy potencjałów między katodą a anodą. To właśnie napięcie umożliwia przepływ prądu elektrycznego. Jeśli oba bieguny połączymy przewodnikiem, dojdzie do równowagi między oboma biegunami i napięcie spadnie do zera. Jednostką miary napięcia są wolty (V).<br />
<br />
<b>Natężenie</b> - to siła prądu, czyli ilość elektryczności jaka przepływa przez przekrój przewodnika w ciągu jednej sekundy. Natężenie jest mierzone w amperach (A).<br />
<br />
<b>Moc</b> - jest to praca jaką może wykonać prąd elektryczny w określonym czasie. jednostką mocy jest wat (W).<br />
<br />
<b>Opór</b> - podczas przepływu przez przewodnik prąd napotyka opór. Jego wielkość jest uzależniona od rodzaju, długości i przekroju przewodnika. Im lepszy przewodnik, tym mniejszy opór (także w naszym organizmie tkanki mają różny stopień przewodzenia prądu, ale o tym w dalszej części postu). Jednostką oporu jest om.<br />
<br />
<h3>
Prąd galwaniczny</h3>
Galwanizację wykonuje się za pomocą prądu stałego (galwanicznego), który w czasie swego przepływu nie zmienia kierunku ani natężenia (prąd stały płynie w jednym kierunku i zachowuje stałe natężenie niezmienne w czasie). W prądzie stałym strumień elektronów zawsze przepływa od bieguna ujemnego do dodatniego. Przy użyciu prądu stałego wykonuje się następujące zabiegi w kosmetyce: galwanizacja, jonoforeza, termoforeza, elektroforeza, dezinkrustacja, elektroliza i galwanokaustyka.<br />
<br />
<br />
<h3>
Działanie prądu galwanicznego na organizm</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Prąd przepływa przez odcinki ciała, które znajdują się pomiędzy elektrodami. Elektrolity to związki chemiczne, które w roztworze wodnym przewodzą prąd. Zaś elektroliza to zjawisko jakie występuje w czasie przepływu prądu przez elektrolity tkankowe. W roztworze wodnym na skutek działania wody na cząsteczki elektrolitów czyli: soli, kwasów i zasad powstają jony, a zjawisko to nazywa się dysocjacją. W wyniku dysocjacji z elektrolitu powstają dwa rodzaje jonów: kationy - o ładunku dodatnim i aniony - o ładunku ujemnym. Roztwory elektrolitów przewodzą prąd i mają zdolność wytwarzania reakcji wtórnych na anodzie i katodzie (elektroliza). Dodatnie ładunki mają metale i wodór (H), ujemne zaś grupa wodorotlenowa (OH) i reszty kwasowe. Na elektrodach jony tracą swój ładunek i stają się elektrycznie obojętne, mogą się tam one odkładać lub wytwarzać nowe związki tworząc reakcję z metalami elektrod lub wodą. W okolicy elektrod zachodzą reakcje elektrolityczne: przy anodzie następuje wydzielanie tlenu i kwasów, zaś przy katodzie obserwujemy wydzielanie wodoru i zasad.<br />
Galwanizacja działa pobudzająco na nerwy ruchowe oraz kojąco na nerwy czuciowe.<br />
<h3>
Procesy fizykochemiczne</h3>
Prąd stały ma wpływ na naczynia krwionośne, nerwy i mięśnie. Podstawą działania prądu galwanicznego są zachodzące w tkankach procesy fizykochemiczne:<br />
- <b>zjawiska elektrochemiczne</b> (elektroliza, dysocjacja, martwica skrzepowa i rozpływna);<br />
- <b>zjawiska elektrokinetyczne</b> (elektroforeza - poruszanie się niezdysocjowanych cząsteczek zawartych w roztworze np. cząsteczek białkowych zgodnie z kierunkiem prądu (anaforeza - przesuwanie drobin o ładunku ujemnym do anody, kataforeza - przesuwanie drobin o ładunku dodatnim w kierunku katody), elektroosmoza - zachodzi na błonach półprzepuszczalnych, polega na przemieszczaniu się ośrodka fazy rozpraszającej np. wody względem fazy rozproszonej pod wpływem pola elektrycznego - wymiana wody między komórką a płynem tkankowym);<br />
- <b>zjawiska elektrotermiczne</b> - na skutek tarcia miedzy poruszającymi się w polu elektrycznym jonami a środowiskiem, w trakcie przepływu prądu wydziela się ciepło (w trakcie galwanizacji ilość wydzielanego ciepła jest znikoma i nie ma znaczącego wpływu na tkanki). Powoduje m.in aktywizację ciał histaminopodobnych i rozszerzenie naczyń krwionośnych, dzięki czemu następuje poprawa krążenia (poprawia stan odżywienia tanek i zmienia stan napięcia mięśni) i nieznaczne miejscowe podwyższenie ciepłoty tkanek o około 2 C, które utrzymuje się jeszcze dość długo po zakończeniu zabiegu. Właśnie to działanie wykorzystuje się w leczeniu zmian miejscowych: w stanach pozapalnych (obserwuje się odpływ jonów wodorowych z ogniska zapalnego, co wpływa na przebieg schorzenia), pourazowych, przy zaburzeniach troficznych lub niedostatecznym ukrwieniu tkanek.<br />
- <b>zjawisko elektrotoniczne</b> - katelektrotonus, anelektrotonus;<br />
<br />
<b>Zjawiska zachodzące pod elektrodami:</b><br />
<br />
<h4>
Anoda (elektroda dodatnia)</h4>
Działanie fizykochemiczne pod anodą powoduje:<br />
- w tkankach pobliżu elektrody dochodzi do zwiększenia koncentracji jonów wodorowych (H+);<br />
- kationy przesuwają się w kierunku katody;<br />
- w pobliżu bieguna (elektrody) obserwuje się wytwarzanie reakcji kwaśnej;<br />
- dochodzi do zwiększenia się kwasoty tkanek (pH przesuwa się w stronę kwaśną);<br />
- wydzielanie się pęcherzyków wolnego tlenu;<br />
- martwica skrzepowa (ścinanie białka tkanek);<br />
Działanie fizjologiczne:<br />
- zmniejsza pobudliwość nerwów i mięśni na bodziec prądu (anelektronus);<br />
- koi ból;<br />
<br />
<h4>
Katoda (elektroda ujemna)</h4>
Działanie fizykochemiczne pod katodą powoduje:<br />
- w tkankach w pobliżu elektrody dochodzi do zwiększenia koncentracji jonów wodorotlenowych (OH-);<br />
- aniony przesuwają się w kierunku anody;<br />
- w pobliżu bieguna obserwuje się wytwarzanie reakcji zasadowej;<br />
- dochodzi do zwiększenia się zasadowości tkanek (pH przesuwa się w stronę zasadową);<br />
- wydzielanie się pęcherzyków wolnego wodoru;<br />
- martwica rozpływna (rozpuszczanie się białka tkanek);<br />
Działanie fizjologiczne:<br />
- zwiększa pobudliwość nerwów i mięśni na bodziec prądu (katelektronus);<br />
<br />
<h3>
Procesy elektrobiologiczne zachodzące w komórkach pod wpływem prądu galwanicznego</h3>
<br />
<h4>
Wpływ na naczynia krwionośne - odczyn ze strony naczyń krwionośnych</h4>
<br />
Reakcja rozszerzenia naczyń, która zachodzi w trakcie zabiegu galwanizacji, bazuje na bezpośrednim działaniu prądu na naczynia oraz na uwolnieniu substancji rozszerzających naczynia (histaminopodobnych np. histamina, acetylocholina). Najpierw w skórze dochodzi do zwężenia,a następnie rozszerzenia naczyń krwionośnych. Odczyn rumieniowy wyraźnie zaznacza się w skórze w miejscu przyłożenia elektrod, a nieznacznie w ich otoczeniu. Na drodze odruchu dochodzi także do rozszerzenia naczyń głębiej położonych. Przekrwienie w tkankach nie jest spowodowane przegrzaniem, bo powstaje pod wpływem działania prądu o bardzo małym natężeniu. Poprawa krążenia powoduje rozgrzanie skóry i tkanek, a w konsekwencji wywołuje to odżywczy wpływ na tkanki. Reakcja rozszerzenia naczyń jest intensywniejsza pod katodą niż pod anodą. Dochodzi do powstania tzw. rumienia galwanicznego.<br />
<h4>
Odczyn rumieniowy galwaniczny. Okresy odczynu rumieniowego:</h4>
- pierwszy - przekrwienie skóry;<br />
- drugi - rumień powierzchowny trwa do około 30 minut i powoli ustępuje;<br />
- trzeci - głębokie przekrwienie tkanek na skutek rozszerzenia głębiej położonych naczyń trwa do kilku godzin;<br />
<div>
<br /></div>
<h4>
Wpływ na układ nerwowy i mięśnie - reakcja nerwów i mięśni</h4>
<br />
Przepływający przez naczynia i nerwy prąd galwaniczny nie powoduje ich pobudzenia, ale zmienia stopień ich pobudliwości (elektrotonus). Nerwy wykazują silniejszą wrażliwość na prąd niż mięśnie. Elektrotonus jest efektem przemieszczania się jonów i zmian polaryzacji błon komórkowych. Zwiększoną pobudliwość nerwów i mięśni na działanie katody określa się jako katelektronus, a zmniejszoną pobudliwość nerwów i mięśni pod anodą - anelektronus. Katelektronus wykorzystuje się w lecznictwie w celu utrzymania napięcia mięśni, w przypadku ich częściowego odnerwienia, gdy elektrostymulacja jest jeszcze przeciwwskazana. Powolne włączanie i wyłączanie prądu (dokładniej stopniowe zwiększanie i zmniejszanie natężenia) nie wywołuje skurczu mięśnia. Skurcz mięśnia może być wywołany na skutek tylko nagłej zmiany natężenia i napięcia prądu.<br />
<br />
Dla usystematyzowania - <b>działanie prądu stałego na organizm:</b><br />
- znaczne i długotrwałe przekrwienie tkanek na skutek rozszerzenia naczyń krwionośnych i wydzielenia substancji histaminopodobnych;<br />
- rozszerzenie naczyń limfatycznych;<br />
- przyspieszenie przemiany materii;<br />
- działanie znieczulające i kojące na zakończenia nerwów czuciowych oraz zwiększające pobudliwość i tonizujące na nerwy ruchowe;<br />
- działanie przeciwzapalne;<br />
- przyspieszenie regeneracji uszkodzonych nerwów;<br />
- podwyższenie tonusu mięśni;<br />
- przyspieszenie procesów regeneracyjnych (proliferację komórek nabłonka i odnowę tkanki łącznej - szybsze gojenie ran i owrzodzeń);<br />
- działanie przeciwbólowe - silniejsze pod anodą;<br />
<br />
W zależności od tego jaką elektrodą pracujemy jako elektrodą czynną zachodzą odpowiednie zmiany w komórkach. Procesy zachodzące pod elektrodą ujemną dają potencjał katelektroniczny, a pod anodą anelektroniczny.<br />
<br />
<h4>
Katoda (-) elektroda ujemna</h4>
W miejscu przyłożenia katody dochodzi do łatwiejszego przechodzenia jonów Na do wnętrza komórki na skutek rozluźnienia spoistości błony komórkowej. Powstaje wtedy stan wzmożonej pobudliwości na wszelkie bodźce. Działanie elektrody ujemnej wykorzystuje się w lecznictwie do utrzymania napięcia mięśni częściowo odnerwionych. O zastosowaniu w kosmetyce poniżej.<br />
<br />
<h4>
Anoda (+) elektroda dodatnia</h4>
W miejscu przyłożenia anody wytwarza się potencjał anelektroniczny. Na skutek zwiększenia różnicy potencjałów po obu stronach błony komórkowej potencjał spoczynkowy pogłębia się. W związku z tym także zostaje zwolniona zdolność przewodzenia bodźców. Działanie anody wykorzystywane jest w lecznictwie przy przewlekłym zapaleniu nerwów, w bólach mięśniowych, bólach głowy i nerwobólach różnego pochodzenia. Na czym polega przeciwbólowe działanie anody? Znieczulające działanie anody polega na obniżeniu stanu napięcia nerwów sympatycznych, które uczestniczą w przewodzeniu bólu. W celu uzyskania tego działania stosuje się prąd galwaniczny o słabym natężeniu (wysokie natężenie może być silnym bodźcem drażniącym podobnie jak działanie katody). Zastosowanie w kosmetyce w drugiej części posta.<br />
<br />
<br />
<h2>
GALWANIZACJA</h2>
<div>
Jak już wcześniej nadmieniłam, galwanizacja jest zabiegiem elektroleczniczym w którym wykorzystuje się prąd stały. Galwanizację można wykonać w sposób stabilny lub labilny. W zależności od ułożenia elektrod w stosunku do długiej osi ciała wykonujemy galwanizację podłużną lub poprzeczną. </div>
<br />
<h3>
Rodzaje galwanizacji - podział</h3>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7PqRzaYzwSmJZOLR7JUrIGEnwNZcNI2ALKv2-teKD5vm73a9hbJi1bbz-qn0yPFOFEpDu2xxQ6XCsxagAYrzmdCZWgSQbjJPUeMvOLDMgma-Qb4wtBhdnLlakCWmGeMDmhtyqoRbquKoV/s1600/galwanizacja.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7PqRzaYzwSmJZOLR7JUrIGEnwNZcNI2ALKv2-teKD5vm73a9hbJi1bbz-qn0yPFOFEpDu2xxQ6XCsxagAYrzmdCZWgSQbjJPUeMvOLDMgma-Qb4wtBhdnLlakCWmGeMDmhtyqoRbquKoV/s640/galwanizacja.jpg" title="Rodzaje galwanizacji" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Rodzaje galwanizacji</td></tr>
</tbody></table>
<h4>
</h4>
<h4>
Galwanizacja ogólna i miejscowa. Galwanizację dzieli się na: </h4>
<div>
- <b>galwanizację ogólną</b> - w galwanizacji ogólnej stosuje się kąpiele wodno - elektryczne komorowe (dwukomorowe, czterokomorowe) lub kąpiele wodno - elektryczne całkowite;</div>
<div>
- <b>galwanizację miejscową</b> - galwanizacja miejscowa polega na przepływie prądu przez oznaczony odcinek ciała między elektrodami. Jedna elektroda jest elektrodą czynną, druga zaś elektrodą bierną (przeciwelektrodą);</div>
<div>
<br /></div>
<h4>
Galwanizacja stabilna i labilna</h4>
Sposoby wykonania galwanizacji miejscowej:<br />
- <b>galwanizacja stabilna</b> - elektrody są przymocowane opaską elastyczną, co powoduje że ułożenie elektrod w czasie zabiegu nie ulega zmianie np. maska (elektroda) Bergoniego;<br />
- <b>galwanizacja labilna</b> - jedna z elektrod (czynna) zmienia swoje położenie, a elektroda bierna pozostaje na miejscu. Elektrodą czynną przesuwa się po skórze, nie odrywając od jej powierzchni. Przesuwanie powinno przebiegać zgodnie z podłużnym przebiegiem mięśni.<br />
<br />
<h4>
Galwanizacja podłużna i poprzeczna</h4>
Galwanizację stabilną w zależności od ułożenia elektrod na ciele dzieli się na:<br />
- <b>galwanizację podłużną</b> - przy galwanizacji podłużnej układa się elektrody na jednej płaszczyźnie (podłużnie względem długiej osi ciała), zgodnie z przebiegiem, naczyń krwionośnych, mięśni i nerwów, wtedy opór jest mniejszy. Prąd przepływa wtedy przez podłużny wymiar ciała np. wzdłuż kończyny (prąd wybiera drogi przepływu o najmniejszym oporze czyli naczynia krwionośne, nerwy i mięśnie).<br />
-<b> galwanizację poprzeczną</b> - w galwanizacji poprzecznej elektrody ułożone są poprzecznie do długiej osi ciała. Przepływ prądu zachodzi zgodnie z poprzecznym wymiarem kończyny, prąd przepływa prostopadle do przebiegu naczyń krwionośnych, limfatycznych i nerwów. Przy ułożeniu poprzecznym prąd natrafia na duże opory spowodowane przez warstwowe ułożenie tkanek o różnym przewodnictwie (kości, tkanka tłuszczowa). W tym przypadku obserwuje się działanie katalityczne, które polega na usuwaniu kwaśnych produktów zapalnych z tkanek. Przydatne np. w leczeniu zapalenia stawów.<br />
Opór tkanek jest uzależniony także od odległości między elektrodami oraz wielkością ich powierzchni. W miarę zwiększania odległości elektrod opór wzrasta, zaś maleje proporcjonalnie do powierzchni elektrody.<br />
<br />
<h4>
Galwanizacja zstępująca i wstępująca</h4>
<br />
<b>Galwanizacja zstępująca</b> - z tym typem galwanizacji mamy do czynienia jeśli elektrodą czynną jest anoda i umieszcza się ja bardziej przyśrodkowo w porównaniu z katodą. Galwanizacja ta ma działanie łagodzące.<br />
<br />
<b>Galwanizacja wstępująca</b> - mamy z nią do czynienia, kiedy anoda jest elektrodą bierną i zostaje umieszczona bardziej odśrodkowo. Ma działanie pobudzające.<br />
<br />
<h4>
Metoda jednobiegunowa i dwubiegunowa</h4>
<br />
<b>Metoda jednobiegunowa</b> - w metodzie tej stosuje się elektrody różnej wielkości (różna wielkość elektrody czynnej i biernej). Im mniejsza elektroda tym większa gęstość prądu (gęstość to stosunek natężenia prądu do wielkości powierzchni przez którą przepływa).<br />
<br />
<b>Metoda dwubiegunowa</b> - elektrody stosowane do zabiegu są tej samej wielkości.<br />
<br />
<h3>
Technika galwanizacji</h3>
<br />
Do wykonania galwanizacji niezbędne jest posiadanie: aparatu wytwarzającego prąd stały, przewodów, elektrod, podkładów. <br />
<br />
<b>Przewody</b> - są wykonane z cienkich miedzianych drucików powleczonych elastyczną masą. Za pomocą przewodów łączymy elektrody ze źródłem prądu. Przewody mogą być pojedyncze lub rozwidlone.<br />
<br />
<b>Elektrody</b> - mogą mieć różny kształt i wielkość.<br />
<br />
<u>Podział elektrod:</u><br />
- elektroda ujemna - katoda;<br />
- elektroda dodatnia - anoda;<br />
działanie anody i katody opisane zostało na początku wpisu (stymulujące pod katodą, przeciwbólowe pod anodą).<br />
<br />
<u>Podział elektrod ze względu na działanie:</u><br />
- elektroda czynna - ta która wykazuje odpowiednie dla danego zabiegu działanie (wywołuje zamierzony skutek leczniczy). Umieszczamy ją w miejscu gdzie chcemy uzyskać działanie zgodne z właściwościami danego bieguna;<br />
- elektroda bierna - elektroda zamykająca obwód prądu. Elektroda bierna może być tej samej wielkości co czynna lub większa. Elektrodę tą klient trzyma w ręce lub jest umieszczona pod ramieniem (zazwyczaj prawym).<br />
<br />
Większość elektrod jest płaska.<u> Najczęściej wykorzystywane kształty elektrod czynnych</u> (elektrodę dobieramy ze względu na rodzaj zabiegu oraz okolicę na której zabieg ma być wykonany):<br />
- grzybkowa;<br />
- płytkowa (kwadratowa, prostokątna);<br />
- elektroda (maska) Bergoniego;<br />
- stożkowa;<br />
- wałeczkowa (rolka - często używana do twarzy i ciała);<br />
- dyskowa;<br />
- kulkowa (do trudno dostępnych powierzchni);<br />
Elektroda bierna jest zawsze elektrodą płaską.<br />
<br />
<u>Materiały z których wykonywane są elektrody:</u><br />
- cyna (wielokrotnego użytku);<br />
- stop aluminium z cyną;<br />
- ołów pokryty cyną;<br />
- elektrody specjalne np. gumowe, jednorazowego użytku z foli aluminiowej pokrytej osłonką magnezową;<br />
Kiedy elektroda traci połysk, staje się matowo szara, należy ją wymienić.<br />
<br />
Elektrody nie przykłada się bezpośrednio do skóry.<br />
<br />
<b>Wilgotny podkład</b> - układa się go na skórze lub owija nim elektrodę. Mogą być wykonane np. z waty (waciki), gazy (gaziki), gąbki wiskozowej. Podkład zwilża się wodą lub solą fizjologiczną. Powinien mieć on równomierną grubość około 1 do 2 centymetrów i powierzchnię większą od rozmiaru elektrod (o minimum 1, a najlepiej 2 centymetry). Podkład zabezpiecza skórę przed oparzeniem i przed ewentualnym przejściem dodatkowych jonów z elektrod do skóry. Podkłady powinny być równe i jednorazowe, jeśli są wielokrotnego użytku to po każdym zastosowaniu powinny być sterylizowane.<br />
<br />
<h4>
Przepływ prądu miedzy elektrodami zależy od:</h4>
- wielkości (rozmiaru) elektrod;<br />
- wzajemnego ułożenia elektrod;<br />
- przewodnictwa tkanek;<br />
- odległości między elektrodami;<br />
<br />
<h3>
Przewodnictwo tkanek </h3>
<br />
Prąd w tkankach płynie drogą najkrótszą o najmniejszej linii oporu, dlatego ogromną rolę odgrywają płyny tkankowe - im bardziej uwodniona tkanka tym swobodniejszy jest przepływ. W zabiegach elektroleczniczych istotny jest opór skóry, a dokładniej warstwy rogowej naskórka (nie przewodzi prądu). Dlatego prąd musi szukać dróg o mniejszym oporze - są nimi ujścia i przewody wyprowadzające gruczołów potowych i łojowych, głębiej płynie w przestrzeniach międzykomórkowych, wzdłuż naczyń krwionośnych, limfatycznych raz nerwów.<br />
Najlepsze przewodnictwo wykazuje płyn mózgowo rdzeniowy. Dobre przewodnictwo wykazują: krew, mocz, limfa, mięśnie, wątroba, tkanka łączna. Źle przewodzą prąd: tkanka tłuszczowa, nerwy, ścięgna, kości, torebki stawowe. Nie przewodzą prądu: włosy, paznokcie, sucha warstwa rogowa naskórka.<br />
Wilgotna skóra wykazuje mniejszy opór dla prądu elektrycznego - dlatego stosujemy wilgotne podkłady pod elektrody. Opór skóry zmniejsza podgrzanie jej. Opór skóry jest mniejszy w miejscach uszkodzeń skóry i ubytków naskórka (w tych miejscach może łatwo dojść do uszkodzenia skóry działaniem prądu).<br />
<br />
<h3>
Wybór dawki. Jak dobrać odpowiednią dawkę?</h3>
<br />
<h4>
Dawkę natężenia prądu stałego ustala się w zależności od:</h4>
- powierzchni elektrody czynnej - przy użyciu małej elektrody stosuje się dawki słabe od 0,01 - 0,1 mA na cm2, przy dużych elektrodach ogólna wartość nie powinna przekraczać 25 - 30 mA, w kosmetyce szczególnie w okolicy głowy stosuje się tylko dawki słabe - nie powinna przekraczać łącznie 3 mA;<br />
- czasu trwania zabiegu - przy krótkotrwałym przepływie prądu jest możliwe stosowanie wyższych dawek prądu;<br />
- rodzaju i lokalizacji schorzenia - w schorzeniach ostrych stosuje się dawki słabe (0,01 - 0,1 mA/cm2 powierzchni elektrody), w schorzeniach przewlekłych stosuje się dawki średnie (do 0,3 mA/cm2 powierzchni elektrody) lub mocne (do 0,5 mA/cm2 powierzchni elektrody) ;<br />
- osobniczej wrażliwości pacjenta na prąd elektryczny (dawka subiektywnego odczucia);<br />
<br />
<h4>
Dawkowanie obiektywne</h4>
Uwzględnia wielkość elektrod:<br />
- dawka słaba - 0,01 - 0,1 mA/cm2;<br />
- dawka średnia - do 0,3 mA/cm2;<br />
- dawka mocna - do 0,5 mA/cm2;<br />
<br />
<h4>
Dawkowanie subiektywne:</h4>
- słaba: czuciowo podprogowa;<br />
- średnia: uczucie ciepła;<br />
- mocna: uczucie silnego działania prądu;<br />
<br />
<b>Dawka:</b><br />
- na twarz: 0 - 2 mA<br />
- ciało: 2 - 10 mA;<br />
<br />
Dawkę zwiększamy powoli, pytając pacjenta o odczucia. Zabieg nie może wywoływać bólu i pieczenia.<br />
<br />
<h4>
Czas galwanizacji</h4>
<br />
Pierwszy zabieg z wykorzystaniem prądu stałego nie powinien trwać więcej niż 5 minut. Jeśli wykonujemy w serii, to z każdym zabiegiem wydłużamy jego czas trwania. Maksymalny czas galwanizacji kosmetycznej to: od 5 do 20 minut. Zabiegi wykonuje się codziennie lu co drugi dzień w serii 10-15 zabiegów, serię można powtórzyć po minimum 1 lub 2 tygodniowej przerwie.<br />
<br />
<h3>
Wykonanie galwanizacji. Galwanizacja krok po kroku</h3>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDWlYNI3DqKjBfAWXprgBT0A-byBr1R8EsGMqqJfRMhAHbviF6ZZFBaSt0rBr5Axz10LBoXJw9fWSPT6mqovuB_szZf4iSp7oJlPu0SbpZ-g6UV2pHH80AUhFUyQnMVYP9QofgD2wVaAMn/s1600/flickr++-+HotelPunta+Diamante-galwanizacja.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDWlYNI3DqKjBfAWXprgBT0A-byBr1R8EsGMqqJfRMhAHbviF6ZZFBaSt0rBr5Axz10LBoXJw9fWSPT6mqovuB_szZf4iSp7oJlPu0SbpZ-g6UV2pHH80AUhFUyQnMVYP9QofgD2wVaAMn/s320/flickr++-+HotelPunta+Diamante-galwanizacja.jpg" width="213" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Hotel Punta Diamante</td></tr>
</tbody></table>
Po przeprowadzeniu wywiadu i wykluczeniu przeciwwskazań możemy przystąpić do zabiegu, oczywiście po wyborze właściwej metody leczenia. Przed przystąpieniem do zabiegu sprawdzamy sprzęt i przygotowujemy podkłady. Prosimy klientkę o zdjęcie wszelkiej biżuterii (żaden metalowy element nie może mieć kontaktu ze skórą). Klientka kładzie się wygodnie na fotelu (aby miała rozluźnione mięśnie). Następnie przygotowujemy skórę do wykonania zabiegu (demakijaż i odtłuszczenie skóry). Jeśli na skórze występują uszkodzenia to zabezpieczamy je wazeliną lub suchą gazą i przylepcem. Przed wykonaniem galwanizacji informujemy klientkę o odczuciach jakie towarzyszą zabiegowi m.in. metaliczny posmak w ustach i mrowienie. Jeśli klientka w czasie zabiegu zgłosi inne odczucia to świadczy to o nieprawidłowym wykonywaniu zabiegu.<br />
Przygotowanie sprzętu do galwanizacji katodowej - czarny przewód podłączamy do elektrody czynnej, biały do biernej, galwanizacja anodowa - biły przewód do elektrody czynnej, czarny do biernej;<br />
Elektrodę bierną zabezpieczoną podkładem klientka może trzymać w dłoni. Jeśli elektroda bierna jest większa to najlepiej włożyć ją z wilgotnym podkładem pod bark (prawy).<br />
Aparat do galwanizacji włączamy (on). Powinien on wskazywać 0 mA. Podłączamy przewody najpierw do elektrody biernej, później do czynnej. Elektrodę zabezpieczoną podkładem przykładamy do skóry. Prąd włączamy powoli, stopniowo zwiększając natężenie, aż do uzyskania wskazanej dawki. Przemieszczamy elektrodę po skórze bez odrywania jej. Mamy ciągły kontakt z klientką i upewniamy się czy wszystko jest w porządku. Po określonym czasie zmniejszamy do zera natężenie prądu i dopiero wtedy odrywamy od skóry elektrodę czynną. Następnie odpinamy przewody i wyłączamy urządzenie (off). Elektrody myjemy i dezynfekujemy, a następnie osuszamy.<br />
<br />
Przy galwanizacji stabilnej - przy przyłożenie elektrod na jednej płaszczyźnie lub przeciwlegle należy pamiętać o zachowaniu właściwej odległości między elektrodami, żeby nie spowodować działania brzegowego (prąd może przepływać brzegiem elektrod). Przewody w takim przypadku powinny znajdować się po zewnętrznych brzegach (przewody znajdujące się na brzegach przyśrodkowych mogą powodować zagęszczenie natężenia prądu).<br />
<br />
Jeśli pacjent ma przykre odczucia lub złe samopoczucie to należy przerwać zabieg i sprawdzić powód. Przyczyną takiego stanu może być uszkodzenie lub ubytek na skórze, albo błąd w technice wykonywania (np. złe przyleganie elektrody, zsunięcie się podkładu z elektrody, nierównomierna grubość podkładu, zbyt cienki podkład, zbyt mała odległość brzegowa elektrod, zbyt duży ucisk spowodowany przez opaskę - galwanizacja stabilna).<br />
<br />
Jeszcze jedna bardzo istotna sprawa. Podczas wykonywania zabiegu co jakiś czas należy sprawdzać natężenie prądu na miliamperomierzu. Może bowiem dojść do samoistnego podwyższenia natężenia na skutek zmniejszenia oporu skóry. Natężenie możee też się zmniejszyć pod koniec zabiegu z powodu wysychania podkładu. Co zrobić w tej sytuacji? Za pomocą regulatora ustawiamy właściwą dawkę prądu.<br />
<br />
W czasie zabiegu utrzymujemy stały kontakt z pacjentem, kontrolujemy w ten sposób jego samopoczucie. Po wykonaniu zabiegu kontrolujemy także stan skóry czy nie doszło np. do podrażnienia lub oparzeń.<br />
<br />
<h3>
Wskazania do galwanizacji</h3>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtB2z5cckVQWndJ3QNFlLIyobKUF3vCQOczp67H4gBXdkLRoRwcjjmE7sTsOGsCJ4QqWKxy6OX2q_Z_doMP8nu7eyfF9XJv5Qv7JvZ5wE1Ku5rtUmp1wyy6YunS-sqgMIaZvUmOYYNKray/s1600/woman-367371_1920.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtB2z5cckVQWndJ3QNFlLIyobKUF3vCQOczp67H4gBXdkLRoRwcjjmE7sTsOGsCJ4QqWKxy6OX2q_Z_doMP8nu7eyfF9XJv5Qv7JvZ5wE1Ku5rtUmp1wyy6YunS-sqgMIaZvUmOYYNKray/s320/woman-367371_1920.jpg" width="320" /></a></div>
Galwanizacja jest wskazana w następujących dolegliwościach:<br />
- nerwobóle (anoda)<br />
- przewlekłe zapalenie nerwów (anoda)<br />
- bóle mięśniowe<br />
- zaburzenia naczyniowe i naczynioruchowe skóry (anoda)<br />
- utrudniony zrost kości po złamaniach (katoda)<br />
- trądzik różowaty (anoda)<br />
- przewlekłe odmrożenia i odmroziny (katoda)<br />
- świeże odmrożenia i odmroziny (anoda)<br />
- porażenia wiotkie<br />
- zwiotczenie mięśni (katoda)<br />
- zaburzenia troficzne po przeszczepach<br />
- migrena, naczyniowe bóle głowy (anoda)<br />
- zaburzenia krążenia obwodowego (katoda)<br />
- zwyrodnienia, rwa kulszowa, rwa ramienna (anoda)<br />
<br />
<h4>
Wskazania do galwanizacji anodowej w kosmetyce:</h4>
- po zabiegu oczyszczania skóry;<br />
- trądzik różowaty;<br />
- rozszerzone pory;<br />
- rozszerzone naczynia krwionośne, teleangiektazje;<br />
- świeże odmrożenia;<br />
- nerwice naczyniowe skóry;<br />
- rozszerzone ujścia gruczołów łojowych (rozszerzone pory);<br />
<h4>
Wskazania do galwanizacji katodowej w kosmetyce:</h4>
- skóra ziemista, dojrzała, atroficzna, źle ukrwiona, odżywiona i dotleniona;<br />
- przed nałożeniem masek kosmetycznych<br />
- przewlekłe odmrożenia;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://superflavon.eu/"><img alt=" Mega Flavon sklep" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLTtwz3Yb12Ypua8gLgxNLrVEwPhuBA1MbmlfRvYicUwk-B2uIgeubnx8TKT0yMs8jYcA6tJcpWquVm10qMZidsD6VBsT5V4QanDZk_ZwECF5matpcmkfDilkQMPe1W0xRYuuqtEUSOSps/s1600/Mega+Flavon+reklama+%25281%2529.png" /></a></div>
<h3>
</h3>
<h3>
Przeciwwskazania do galwanizacji</h3>
<br />
Galwanizacja jest zabiegiem, który nie u każdej osoby może zostać wykonany. Przed wykonaniem zabiegu należy wykluczyć przeciwwskazania, do których zalicza się:<br />
- ciąża;<br />
- epilepsja;<br />
- metalowe implanty w ciele (np. endoprotezy, śruby metalowe, wkładka domaciczna) oraz biżuteria;<br />
- wszyty rozrusznik serca, wady serca niewyrównane, poważne choroby serca , wysokie i nieustabilizowane nadciśnienie;<br />
- niewyrównana cukrzyca;<br />
- nowotwory łagodne i złośliwe;<br />
- guzki niewiadomego pochodzenia;<br />
- czynna gruźlica płuc;<br />
- zaburzenia lub brak czucia;<br />
- choroby psychiczne;<br />
- stany gorączkowe;<br />
- daleko posunięta miażdżyca;<br />
- ubytki i skaleczenia skóry (przerwana ciągłość skóry)<br />
- ropne procesy zapalne skóry;<br />
- wypryski i uszkodzenia skóry;<br />
- ostre stany zapalne skóry (wirusowe, bakteryjne, grzybicze, alergiczne);<br />
- porażenia spastyczne;<br />
- po ekstrakcji zęba;<br />
- stany ropne migdałków i około zębowe;<br />
- trądzik pospolity;<br />
- uczulenie na działanie prądu stałego (osobnicza nietolerancja prądu);<br />
- stały aparat na zęby (za wyjątkiem tytanowego);<br />
- piercing (przed zabiegiem trzeba wyjąć kolczyki);<br />
- toczeń rumieniowy układowy;<br />
- porażenie spastyczne;<br />
- choroby żył - żylaki, zapalenie żył, zakrzepica;<br />
- stosowanie maści, kremów bezpośrednio przed zabiegiem;<br />
- klaustrofobia - w przypadku stosowania maski Bergoniego;<br />
<h3>
Zastosowanie zabiegów galwanizacji w kosmetyce i kosmetologii</h3>
<br />
Prąd galwaniczny w kosmetyce stosuje się w celu: zwiększenia ukrwienia i poprawy odżywienia tkanek, zmniejszenia napięcia mięśni, zwiększenia pobudliwości układu nerwowo - mięśniowego, zmniejszenia obrzęku, przyspieszenia procesu gojenia ran.<br />
Galwanizacja katodowa jest stosowana w celu poprawy sprężystości mięśni nadmiernie zwiotczałych np. na skutek gwałtownego schudnięcia, chorób wyniszczających lub osłabienia ich tonusu na skutek wieku. W wyżej wymienionych przypadkach przed wykonaniem zabiegu elektrostymulacji wskazane jest wykonanie serii galwanizacji.<br />
Galwanizację anodową wykorzystuje się w kosmetyce w następujących przypadkach: rosacea (trądzik różowaty), nerwica naczyniowa, po zabiegu oczyszczania skóry.<br />
Prąd stały wykorzystuje się także w zabiegach jonoforezy, które wykonuje się w celu zwiększania przenikania do skóry substancji czynnych w postaci jonów.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-81173704262457381162015-07-16T12:23:00.000+02:002016-02-01T14:38:13.372+01:00Granat. Wszystko co chcesz wiedzieć o granacie.<span style="font-size: large;">Jeśli jeszcze nie próbowałaś granatu i soczystego soku z niego, to jest to wspaniała okazja aby właśnie to zrobić. Granat jest nie tylko bardzo dobry w smaku (unikalny smak), ale ma też wiele korzystnych właściwości zdrowotnych. Jeśli do tej pory nic nie wiedziałaś o nim, to po tym artykule będziesz wiedziała wszystko: <b>jak obrać granat</b>, jak wycisnąć z niego sok, jak rozpoznać dojrzały granat, <b>jak jeść granat</b>, do jakich potraw dodać granat oraz jakie ma pozytywne właściwości dla zdrowia i urody.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBkHdBVzhXvtotfpibQyMqcwGXY60lZE-khmsppY-1SgC_bIGRNvghyphenhyphenCS7hqQm6jBlbR0aM2XQcmtXuyf8l0TD8FNEtN8oGRTeCLUAWy-79tzZQ1iR4iq9u8aocwJes9l1efvT7D9f3CXd/s1600/Otwarty+owoc+granatu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBkHdBVzhXvtotfpibQyMqcwGXY60lZE-khmsppY-1SgC_bIGRNvghyphenhyphenCS7hqQm6jBlbR0aM2XQcmtXuyf8l0TD8FNEtN8oGRTeCLUAWy-79tzZQ1iR4iq9u8aocwJes9l1efvT7D9f3CXd/s640/Otwarty+owoc+granatu.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h2>
Sok z granatu</h2>
<br />
<a name='more'></a>"Życiodajny nektar" tak określany był sok z granatu w starożytności. Nazywano go tak mimo, iż w tamtych czasach nie potrafiono w żaden sposób wytłumaczyć jego niezwykłych właściwości. My już teraz wiemy, że powodem takiego stwierdzenia są zawarte w nim antyoksydanty, które wykazują działanie synergiczne (czyli wzmacniają na wzajem swoje działanie) i wpływają korzystnie na zdrowie. Jeśli zależy nam na dużej ilości soku należy wybierać odmiany z twardymi pestkami, które zawierają go znacznie więcej. Sok z granatu jest bardzo trudny do usunięcia, dlatego należy bardzo uważać przy jego wyciskaniu. <br />
<br />
<h2>
Owoc Granatu</h2>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRQLnwgO31CCHaNoLYymzaYPDQT15Lu8NViRcGP3pJRFwj4Rdb7efckOxgOLeeJ1y8xuExmgy0ARRqKJW1jpf700wkiWJ2lhN904Ok3cvcLn8TCJjbP-8pp96nlpS05rvc6Rjcj6izZpKK/s1600/Owoc+granatu.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRQLnwgO31CCHaNoLYymzaYPDQT15Lu8NViRcGP3pJRFwj4Rdb7efckOxgOLeeJ1y8xuExmgy0ARRqKJW1jpf700wkiWJ2lhN904Ok3cvcLn8TCJjbP-8pp96nlpS05rvc6Rjcj6izZpKK/s400/Owoc+granatu.jpg" width="400" /></a></div>
Granat jest owocem rośliny granatowca. Przez wieki był symbolem płodności i długowieczności. Zdobił herb związku lekarzy w całej Europie. W języku angielskim nazywany jest pomergranate, w francuskim grenade a w hiszpańskim granada (fruta de la granada - owoce granatu). Granat pochodzi z południowej Azji skąd szlakami handlowymi przypłyną do Hiszpanii, a dalej już drogą lądową rozprzestrzenił się po całej Europie. Do tej pory Hiszpania jest największym producentem granatów w Europie. Rocznie zbieranych jest tam ponad 22 tysiące ton granatów. Owoc ten dojrzewa na przełomie października i listopada.<br />
Granat ma twardą skórę (skorupę) w kolorze czerwonym (ciemnoczerwonym), żółtym lub wręcz fioletowym. W środku znajduje się osnówka do której przytwierdzone są nasiona pokryte soczystym miąższem. Całość oprócz skórki jest jadalna. Kwintesencją granatu jest miąższ i znajdujące się w nim nasiona (nazywane też ziarnami lub pestkami). Ile ziaren znajduje się w granacie? W jednym granacie w zależności od wielkości i odmiany owocu jest od 200 do 800 ziaren. Są też specjalne odmiany uprawne pozbawione pestek. Owoc granatu ma średnio wielkość 12 cm w obwodzie i waży od 200 g do 900 g.<br />
<br />
Wartości odżywcze w 100 g owocu - w nawiasie informacje z Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa dla odmiany "California Wonderful" :<br />
<ul>
<li>energia 68 (83) kcal</li>
<li>białko 0,95 (1,67) g</li>
<li>tłuszcz 0,30 (1,17) g </li>
<li>węglowodany 17 (18,7) g</li>
<li>błonnik pokarmowy 0,6 (4) g</li>
<li>cukry 15,57 (13,67) g </li>
<li>witamina C 6,1 (10,2) mg</li>
<li>witamina A 108 IU</li>
<li>witamina E α-tokoferol 0,6 mg</li>
<li>witamina K filochinon 4,6 (16,4) µg </li>
<li>fitosterole 17 mg</li>
<li>cholesterol 0 mg</li>
<li>α-karoten 50 µg</li>
<li>β-karoten 40 µg</li>
<li>wapń 10 (10) mg </li>
<li>potas 236 (236) mg</li>
<li>magnez 12 (12) mg</li>
<li>sód 3 (3) mg</li>
<li>żelazo 0,3 (0,3) mg</li>
<li>fosfor 36 (36) mg</li>
<li>cynk 0,35 (0,35) mg</li>
</ul>
Organiczne związki chemiczne:<br />
<ul>
<li>taniny</li>
<li>delfinidyna</li>
<li>cyjanidyna</li>
<li>pelargonidyna</li>
<li>katechiny</li>
<li>galokatechiny</li>
</ul>
Generalnie owoc granatu jest bogatym źródłem polifenoli, a szczególnie flawonoidów (związki flawonowe) i proantocyjanidyn.<br />
<br />
Miąższ granatu składa się z wody (85%), cukru (10% - fruktoza i glukoza), kwasu organicznego (1,5% - głównie kwas askorbinowy, cytrynowy i jabłkowy) i z bioaktywnych związków polifenoli i flawonoidów (antocyjanów). Jest też źródłem kwasów tłuszczowych.<br />
<br />
<h2>
Owoc granatu - Właściwości dla zdrowia</h2>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKuaFuTKKJLXIjW9MDe-kRqevVDxZtI3kXTOOXDwbpBuqr2rBusbmIs8fJyV-r63lSP17Zab4if1HxdxMAWzfhGn8j5sHBFaUDP4gpOhezMjprcgiHWhfkW9MezL-o2ap_qonZOWNEhjfE/s1600/Ziarna%252C+nasiona+granatu.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKuaFuTKKJLXIjW9MDe-kRqevVDxZtI3kXTOOXDwbpBuqr2rBusbmIs8fJyV-r63lSP17Zab4if1HxdxMAWzfhGn8j5sHBFaUDP4gpOhezMjprcgiHWhfkW9MezL-o2ap_qonZOWNEhjfE/s400/Ziarna%252C+nasiona+granatu.jpg" width="400" /></a></div>
Granat stał się obiektem badań naukowych dopiero po roku 1975. Nie było ich dużo bo ok. 25, a ponadto budziły spore wątpliwości. Dopiero od roku 2004 zapoczątkowano serię badań. Do tej pory przeprowadzono już ponad 1100 badań z czego 700 wykonano w ostatnich 5 latach. Pierwotnie skupiono się na walce z rakiem prostaty i leczeniem bezpłodności. Teraz badania obejmują znacznie szerszy zakres. Na wstępie warto wspomnieć, że według literatury właściwości granatu w odniesieniu do leczenia bezpłodności i łagodzenia objawów przekwitania u kobiet odkryte zostały już przez Hipokratesa (460 p.n.e. - 370 p.n.e.).<br />
Właściwości zdrowotne w granacie wynikają z zawartych w nim polifenoli. Wykazano, że hamują one rozwój nowotworów (rak prostaty), zatrzymują wzrost guza i doprowadzają do śmierci (apoptozy) komórki nowotworowe. Polifenole mają silne działanie antyoksydacyjne co oznacza, że likwidują one nadmiar wolnych rodników w organizmie. Dlaczego jest to tak istotne? Wolne rodniki to groźne atomy (cząsteczki), którym brakuje jednego elektronu na ostatniej powłoce (walencyjnej). Elektrony które się tam znajdują są najsłabiej związane z atomem i mogą brać udział w wiązaniach chemicznych. Znaczna ilość wolnych rodników powoduje w organizmie powstanie tzw. stresu oksydacyjnego (tzn. następuje znaczna przewaga wolnych rodników nad neutralizującymi je antyoksydantami). Stres oksydacyjny powoduje liczne zaburzenia w organizmie włącznie z uszkodzeniem komórek, a nawet zmianą ich DNA.<br />
Granat zawiera trzykrotnie więcej polifenoli niż zielona herbata i czerwone wino. Antyoksydacyjna ochrona komórek znacznie spowalnia procesy starzenia. Ma też duże znaczenie dla układu krwionośnego, gdyż udrażnia przepływ krwi likwidując zatory i zwapnienia. Regularne spożywanie granatu lub picie soku reguluje ponadto ciśnienie krwi - obniża je, a także wpływa korzystnie na utrzymanie prawidłowego poziomu cholesterolu.<br />
Granat ma niski indeks glikemiczny - 35, a ponadto reguluje poziom cukru we krwi, dlatego też powinny go spożywać osoby cierpiące na cukrzycę. W badaniach wykazano również przeciw zapalne i przeciw bakteryjne właściwości owocu granatu.<br />
Granat wykazuje korzystny wpływ na walkę z następującymi dolegliwościami:<br />
<b>Nowotwory.</b> W mniejszym lub większym stopniu na raka prostaty, piersi, jelit, płuc i skóry.<br />
<b>Choroby i zaburzenia urologiczne</b>. Zaburzenia erekcji, łagodzi objawy menopauzy, chroni prostatę, działa moczopędnie.<br />
<b>Serce i układ krążenia</b>. Obniża ciśnienie tętnicze krwi, poprawia jej przepływ, udrażnia i uszczelnia naczynia krwionośne.<br />
<b>Działanie ochronne</b>. Chroni mózg płodu przed uszkodzeniami.<br />
<b>Skóra</b>. Regeneruje skórę, uelastycznia ją, przywraca jej też właściwy koloryt, wygładza zmarszczki, zmniejsza pory, poprawia ukrwienie,<br />
<b>Afrodyzjak</b>. Zwiększa libido i podnosi poziom popędu seksualnego podobnie do leków na potencję (podnosi poziom tlenku azotu).<br />
<b>Choroby neurologiczne</b>. Znacznie hamuje rozwój demencji, zapobiega spadkowi zdolności intelektualnych i spowalnia rozwój choroby Alzheimera. Obniża poziom stresu i poprawia samopoczucie.<br />
<b>Układ trawienny</b>. Wspomaga prawidłową pracę żołądka.<br />
<b>Wzmacnia system immunologiczny</b>. Przeziębienie, kaszel, angina.<br />
<br />
Granat to nie tylko sok i ziarna. W leczeniu różnych przypadłości wykorzystywano też inne części rośliny granatowca. Kora i kwiaty służyły do usuwania pasożytów przewodu pokarmowego (tasiemiec), odwar z kwiatów wykorzystywano jako lek na biegunkę, same kwiaty do leczenia cukrzycy, skórę granatu do leczenia wrzodów i próchnicy.<br />
<br />
<h2>
Jak jeść owoc granatu ?</h2>
Ziarna granatu pasują do większości potraw. Można je dodać do gotowanych warzyw, smażonych dań, do sałatek, a także jako ozdoba ciast i tortów. Można polać mięso sokiem z granatu.<br />
Granat można spożywać pod postacią surową, ale można też wycisnąć sok, zrobić syrop, sorbet, likier, dodawać do drinków (syrop grenadina), dżem, galaretkę, wino, ocet, jako dodatek do deserów i lodów. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_Wu-bQsHNmYjfyUlHFJnGzqYx1s79v6k5vN7bfoPE8AWTT2CtnoTBfGdVrs8mt-Ma8T1-GJNaJOegLX495PVsheFS0NplF7uT_OQKn8y9EIu5Qqk0W3W6HU56PuNfknrqCnAG995PnnZE/s1600/Otwarte+granaty.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_Wu-bQsHNmYjfyUlHFJnGzqYx1s79v6k5vN7bfoPE8AWTT2CtnoTBfGdVrs8mt-Ma8T1-GJNaJOegLX495PVsheFS0NplF7uT_OQKn8y9EIu5Qqk0W3W6HU56PuNfknrqCnAG995PnnZE/s640/Otwarte+granaty.jpg" width="640" /></a></div>
<h3>
Przykładowe dania z granatem:</h3>
<ul>
<li>Panna cotta z galaretką z granatu</li>
<li>Mazurek Tahini z granatem</li>
<li>Sałatka z granatem i mozzarellą </li>
<li>Owsianka z truskawkami i granatem</li>
<li>Sernik na zimno mango lassi</li>
<li>Sałatka z kaczką, mango i granatem</li>
<li>Sałatka z kaszą gryczaną i granatem</li>
<li>Muffinki z granatem</li>
<li>Budyń z granatem</li>
<li>Omlet na słodko z granatem</li>
<li>Smoothie</li>
<li>Granat w soczewicy</li>
</ul>
<br />
<h4>
Jak zrobić syrop z granatu?</h4>
Sposób I<br />
<br />
Wyciśnij sok z 3 kg granatów i wlej go do szerokiego naczynia (rondel, garnek). Zagotuj aż do momentu wrzenia. Następnie gotuj na wolnym ogniu bez pokrywki przez 8 - 10 godzin aż do uzyskania jednolitego gęstego syropu. Po schłodzeniu przechowuj w lodówce.<br />
<br />
Sposób II<br />
<br />
Do 100 g ziaren dodaj 2 łyżki cukru i 2 łyżki wody. Zagotuj wszystko cały czas mieszając aż do czasu (ok 10 minut) uzyskania gęstej konsystencji. Po ostygnięciu przecedź syrop przez sitko.<br />
<br />
<h4>
Jak zrobić sok z granatu?</h4>
Oprócz normalnego soku wyciśniętego bezpośrednio z owocu, można zrobić sok z dodatkiem cukru. Do ziaren z granatu (200 g) wsypać 1 łyżkę cukru. Wszystko razem zmiksować i pozostawić na 10 - 12 godzin w lodówce (szczelnie przykryte). Następnie należy przecedzić i sok gotowy.<br />
<br />
<h4>
Jak wycisnąć sok z ziaren granatu?</h4>
Do przeźroczystego woreczka z zamknięciem strunowym wsypujemy ziarna granatu. Zamykamy zostawiając trochę powietrza wewnątrz. Kładziemy woreczek na twardej, płaskiej powierzchni (blat, deska do krojenia lub do ciasta) i używając wałka do ciast delikatnie go rozwałkowujemy. Ziarna będą pękać i uwalniać sok. Następnie należy odciąć jeden z rogów woreczka (mała dziurka, która nie przepuści ziaren) i przelewamy sok przez sitko do naczynia np. garnka. Gotowe.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgql8H5jejleRWIxaueV87gF1xGf1GqQiTfluJ2bre9mqyL-1GsbObInhalH3Zq_-cyV7z4bHMuozutiO0F8fOSlPm9WAY3kDfv4FLXZ0Ow3uGzKJaPM9nPggSsy8w0SXaP9F2axSwPGNqE/s1600/Granat+na+ga%25C5%2582%25C4%2599zi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgql8H5jejleRWIxaueV87gF1xGf1GqQiTfluJ2bre9mqyL-1GsbObInhalH3Zq_-cyV7z4bHMuozutiO0F8fOSlPm9WAY3kDfv4FLXZ0Ow3uGzKJaPM9nPggSsy8w0SXaP9F2axSwPGNqE/s640/Granat+na+ga%25C5%2582%25C4%2599zi.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h4>
Jak obrać granat?</h4>
<b>3 sposoby na obranie granatu.</b><br />
<br />
<ol>
<li>Nacinamy dolną część (nie w miejscu zerwania) granatu w okół (na wysokości ok 2 cm). Następnie palcami rozchylamy delikatnie nacięte miejsca, tak aby nie uszkodzić ziaren w środku owocu. Zdejmujemy dolną część. Nożem usuwamy środkową membranę. Nacinamy granat od góry do dołu w miejscach gdzie miąższ oddziela (membrana) ziarna od siebie. Następnie rozchylamy owoc wzdłuż nacięć (można sobie pomóc wkładając np. nóż w środek owocu i obracając go delikatnie rozciągnąć). Wyjmujemy białą membranę, która oddzielała ziarna. Teraz kładziemy na dłoni otwarty granat ziarnami ku dołowi i drewnianą łyżką wystukujemy ziarna do naczynia. </li>
<li>Ta metoda jest nieco trudniejsza lecz podobna. Nacinamy granat w połowie. Następnie delikatnie go przekręcamy (odkręcamy). Bierzemy jedną połówkę granatu do rąk i delikatnie rozciągamy skórkę ale tak aby jej nie rozerwać. Wszystko to wykonujemy nisko nad miską albo innym w miarę wysokim naczyniu. Trzymając w jednej ręce rozpołowiony granat ziarnami do dołu, uderzamy go (wybijamy) od góry drewnianą łyżką. Dzięki temu ziarna wypadną ze środka i nie będzie konieczności ich wydłubywania. Ostukiwanie granatu należy wykonywać delikatnie i z wyczuciem tak aby nie zabrudzić wszystkiego do okoła. Plamy z granatu są trudne do usunięcia.</li>
<li>Należy odciąć górną część owocu, następnie ponacinać wzdłuż jak pomarańcz. Tak nacięty granat zamoczyć w wodzie na ok. 10 minut. Po tym czasie rozłamujemy go wzdłuż nacięć, nie naruszając środka. Łupiny powinny wypłynąć na powierzchnię wody a nasiona z miąższem opaść na dno. Wybieramy łupiny, resztę przecedzamy przez sitko. Należy ziarna osuszyć i można już konsumować. </li>
</ol>
Rekordzista obiera granat w czasie mniejszym niż 45 sekund (Bangkok).<br />
<h4>
Jak rozpoznać dojrzały granat?</h4>
W tym celu należy delikatnie ścisnąć owoc. Dojrzały <a href="http://www.superflavon.pl/granat.html">granat</a> powinien wydać dźwięk pękającego ziarenka (lub membrany), zaś z niedojrzałego nie powinniśmy usłyszeć żadnego dźwięku. Dojrzałe granaty są mocno czerwone i ciężkie.<br />
<br />
<b>Ciekawostki</b><br />
Dolna część granatu jak głosi legenda była pierwowzorem dla korony królewskiej.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnoScukB4zIqNV8Sz1i32Z1DlQBVPXMlM92wXssaVqpMXYf3OOPtRdzjQl5TVzdM9caFKvT5mQSMixGZ5mwNdT3srW_IYWbwPiZ9eSjkxUBk0Gg82DRSyoxpYnOZjDovnZ-5r1bv_BauRY/s1600/Wz%25C3%25B3r+dla+korony+kr%25C3%25B3lewskiej.+Granat..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnoScukB4zIqNV8Sz1i32Z1DlQBVPXMlM92wXssaVqpMXYf3OOPtRdzjQl5TVzdM9caFKvT5mQSMixGZ5mwNdT3srW_IYWbwPiZ9eSjkxUBk0Gg82DRSyoxpYnOZjDovnZ-5r1bv_BauRY/s640/Wz%25C3%25B3r+dla+korony+kr%25C3%25B3lewskiej.+Granat..jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Granat ręczny (broń) wziął swą nazwę od owocu granat.<br />
Nazwę od granatu zaczerpnął też granat minerał (kamień szlachetny, kryształ).Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com1Polska51.919438 19.1451359999999841.8602915 -1.5091610000000202 61.9785845 39.799432999999979tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-31332107372135737932015-07-03T19:11:00.000+02:002016-01-28T09:44:24.549+01:00Olej kokosowy - właściwości i zastosowanie. Jak stosować olej kokosowy?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvcodqKb9eKW-eNUlIKD_YS5BVJtBvgWXbaSExCA_N5umCPOnwxRKxs7i6oHxw55lksrbZLovtEq07vBifjjBRZri9EQI-ItcU7Sl5hvhShr-aMXlWX56W-kTvMC7E5g0cdWZt3FjZXpDn/s1600/kokos+olej_flickr_Phu+Thinh+Co_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="kokos owoc i butelka" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvcodqKb9eKW-eNUlIKD_YS5BVJtBvgWXbaSExCA_N5umCPOnwxRKxs7i6oHxw55lksrbZLovtEq07vBifjjBRZri9EQI-ItcU7Sl5hvhShr-aMXlWX56W-kTvMC7E5g0cdWZt3FjZXpDn/s320/kokos+olej_flickr_Phu+Thinh+Co_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" title="olej kokosowy" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Phu Thinh Co</td></tr>
</tbody></table>
Jeszcze kilkanaście lat temu olej kokosowy znajdował się na czarnej liście tłuszczów niekorzystnych dla zdrowia. Dlaczego? Ze względu na wysoką zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych. Jednak dopiero dokładniejsze badania nad olejem kokosowym i zawartych w nim tłuszczach (okazało się, że nie są to typowe długołańcuchowe kwasy tłuszczowe, które powodują tycie i wzrost cholesterolu jak powszechnie sądzono) spowodowały, że olej ten został nazwany "najzdrowszym olejem świata". Olej kokosowy dzięki licznym właściwościom zdrowotnym i pielęgnacyjnym znalazł szerokie zastosowanie zarówno w kuchni jak i kosmetyce.<br />
<br />
<h1>
Olej kokosowy</h1>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Kokos jest owocem palmy kokosowej - obecnie najpopularniejszego rodzaju palmy - rośnie wzdłuż wszystkich tropikalnych wybrzeży. Palma kokosowa rosnąca w tropikach może mieć nawet 30 m wysokości.<br />
Olej kokosowy pozyskiwany jest z miąższu orzechów palmy kokosowej (tzw. kopry). W temperaturze do 25 C olej ten ma postać stałą, powyżej tej temperatury ma postać płynną. Stan skupienia oleju nie wpływa na jakość i smak produktu. Olej kokosowy nie musi być przechowywany w lodówce, ale należy trzymać go w miejscu chłodnym i zaciemnionym (nie wystawiać na działanie promieniowania słonecznego). Właściwe przechowywanie przedłuża żywotność i przydatność oleju (nawet do 2 lat).<br />
Olej kokosowy należy do olei nieschnących i nie jest podatny na jełczenie (ze względu na stosunkowo niską zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych, czyli tych które łatwo się utleniają).<br />
<h3>
<br />Olej kokosowy - nierafinowany i rafinowany. Który lepszy?</h3>
<br />
<div style="text-align: right;">
</div>
Najlepszy i najbogatszy w składniki odżywcze jest olej kokosowy nierafinowany tłoczony na zimno. W temperaturze do 25 C ma on postać stałą i biały kolor - ze względu na to często jest nazywany także masłem kokosowym (wyglądem przypomina smalec). W odróżnieniu od smalcu posiada widoczne słoje, no i piękny kokosowy zapach. Oczywiście jego cena jest wyższa niż oleju rafinowanego.<br />
Jeśli zależy Wam na wysokiej jakości oleju to oczywiście wybierajcie ten nierafinowany. Jak odróżnić olej nierafinowany od rafinowanego? Olej rafinowany jest pozyskiwany w wysokich temperaturach lub przy użyciu chemicznych rozpuszczalników dlatego pozbawiony jest wielu cennych prozdrowotnych właściwości. Olej rafinowany często jest bezbarwny, no i przede wszystkim pozbawiony jest smaku i zapachu kokosa. Ma dłuższy termin przydatności i dwa razy niższą cenę.<br />
Olej kokosowy jest stosowany od tysiącleci w Azji w medycynie tradycyjnej - palma kokosowa nazywana jest tam "drzewem życia". W tradycyjnej medycynie olej kokosowy stosowało się i nadal stosuje w leczeniu: wrzodów, astmy, oparzeń, łysienia, zapalenia oskrzeli czy zapobieganiu kaszlowi.<br />
<br />
<h2>
Olej kokosowy - co zawiera?</h2>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg97FqOS6_zSX6wz4eefzr5B_3E4oCaXl15DbvtG5tzTQpXkODAdjKX_s6EC9paz0mQctb60TGUdm0JqYtwi3NKUkw_wktg7EFdR4hZ9PRVAaD-RJXPLAbNZlU-hwzR1AQ5kT2oSnzkDM4F/s1600/coconut-214732_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg97FqOS6_zSX6wz4eefzr5B_3E4oCaXl15DbvtG5tzTQpXkODAdjKX_s6EC9paz0mQctb60TGUdm0JqYtwi3NKUkw_wktg7EFdR4hZ9PRVAaD-RJXPLAbNZlU-hwzR1AQ5kT2oSnzkDM4F/s320/coconut-214732_1280.jpg" title="palma kokosowa" width="320" /></a></div>
Olej kokosowy składa się głównie z nasyconych kwasów tłuszczowych, które stanowią ok 90% - 92% całej zawartości. Głównym kwasem jest kwas laurynowy, który stanowi około 44% - 51% wszystkich kwasów, kolejne to kwas mirystynowy (13% - 18%), kwas palmitynowy (8-12%), kwas kaprylowy, kwas kaprynowy i kwas stearynowy. Pozostałe 8% - 10% stanowią nienasycone kwasy tłuszczowe, a w tym: jednonienasycone- kwas oleinowy (omega 9) ok 6%, wielonienasycone: kwas linolowy (omega 6 ) 2% i kwas linolenowy do 1%.<br />
To nie wszystko, bo olej kokosowy zawiera także witaminy: B2, B6, E i C, kwas foliowy, minerały: wapń, magnez, potas, fosfor, żelazo, sód, cynk oraz błonnik.<br />
Należy podkreślić, że kwasy nasycone w oleju kokosowym mają specyficzną budowę - są to trójglicerydy średniołańcuchowe (MCT), które mają zupełnie inny metabolizm niż pozostałe tłuszcze (są w krótkim czasie przekształcane w energię, a nie odkładają się w tkance tłuszczowej).<br />
<br />
<h2>
Olej kokosowy właściwości</h2>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihZ7ET5sKeC5aSJOf0YEzoFvahHTZpJdCdc4FxaiZvdwxhotGUDoomZ1mn3RD-bU84W7xSG9Yhu97WVB9pHzkC3Uyk9zKQoM_Ndhw84lVfYillWPoojLOiOUN4BHcmhCNL5xX96Sx8z10Z/s1600/Coconut+oil_flickr_Phu+Thinh+Co_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="szklany dzban z olejem, połówki kokosa" border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihZ7ET5sKeC5aSJOf0YEzoFvahHTZpJdCdc4FxaiZvdwxhotGUDoomZ1mn3RD-bU84W7xSG9Yhu97WVB9pHzkC3Uyk9zKQoM_Ndhw84lVfYillWPoojLOiOUN4BHcmhCNL5xX96Sx8z10Z/s400/Coconut+oil_flickr_Phu+Thinh+Co_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" title="olej kokosowy" width="367" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Phu Thinh</td></tr>
</tbody></table>
O licznych zdrowotnych właściwościach oleju kokosowego w dużej mierze decyduje wysoka zawartość kwasu laurynowego. A teraz ciekawostka: kwas laurynowy naturalnie występuje tylko w kokosie i mleku matki. Dlatego też kwas laurynowy odpowiada za <a href="http://www.superflavon.pl/odpornosc.html">odporność</a> organizmu (uczestniczy w jej tworzeniu), ponadto ma właściwości antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze np. hamuje rozwój bakterii powodujących próchnicę, niszczy gronkowiec złocisty czy też pomaga w walce z długotrwałą grzybicą stóp (tzw. stopa atlety - grzybica wywołana przez Candida). Co istotne składniki zawarte w oleju kokosowym nie niszczą naturalnej flory bakteryjnej organizmu, a jedynie drobnoustroje chorobotwórcze.<br />
Pozostałe właściwości oleju kokosowego:<br />
- olej kokosowy poprawia wchłanianie m.in. wapnia, magnezu i innych składników odżywczych.<br />
- olej kokosowy może być spokojnie stosowany przez osoby ze skazą białkową, a także uczulone na gluten (z celiakią).<br />
- olej kokosowy wpływa korzystnie na układ odpornościowy i układ nerwowy, a także na prace mięśni (w tym również mięśnia sercowego);<br />
- olej kokosowy redukuje poziom złego cholesterolu (LDL), a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia miażdżycy;<br />
- olej kokosowy przyspiesza przemianę materii, reguluje wypróżnianie, a co jeszcze bardziej istotne nie odkłada się w organizmie w postaci zbędnej tkanki tłuszczowej, tylko wykorzystywany jest do produkcji energii i spalania kalorii. Dlatego też olej kokosowy jest środkiem pomagającym w odchudzaniu szczególnie tłuszczu zlokalizowanego w okolicy jamy brzusznej i brzucha (typu jabłko). MCT z przewodu pokarmowego szybko przedostają się do wątroby, gdzie są używane jako źródło energii lub też wytwarzane są z nich ciała ketonowe (pomocne w leczeniu chorób układu nerwowego i neurodegeneracyjnych np. padaczka, choroba Alzheimera). Redukcja nadmiernej tkanki tłuszczowej szczególnie tej zlokalizowanej w okolicy brzucha zmniejsza ryzyko wystąpienia cukrzycy i nadciśnienia, które tworzą wraz z otyłością zespól metaboliczny, a ten zwiększa ryzyko wystąpienia zawału serca czy udaru mózgu.<br />
- olej kokosowy usprawnia też wydzielanie insuliny, reguluje poziom cukru we krwi, a także zapobiega insulinooporności oraz rozwojowi cukrzycy;<br />
- olej kokosowy ma właściwości nawilżające, odżywcze, antyoksydacyjne, regenerujące i łagodzące dlatego znalazł liczne zastosowanie w pielęgnacji skóry, włosów, a także zębów;<br />
<br />
<h2>
Olej kokosowy zastosowanie</h2>
<br />
Ze względu na liczne właściwości zarówno te prozdrowotne jak i pielęgnacyjne olej kokosowy stosowany jest w kuchni, w kosmetyce, a także spożywany dla zdrowia. Oczywiście ma też inne zastosowania np. świetnie impregnuje drewniane przybory kuchenne, zastępuje WD 40 i wiele innych. Ze względu na mnogość zastosowań omówię osobno zastosowanie oleju kokosowego w kuchni, w kosmetyce oraz dla zdrowia. No i dla miłośników zwierząt też słów kilka o zastosowaniu oleju kokosowego dla naszych pupili.<br />
<br />
<h3>
Olej kokosowy zastosowanie w kuchni</h3>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Ez8rTnLPX0ZiDNz-jDOgVJCgE9Ilv_uTzYk3W8cow0XQ2HWLAODxQASnVN76cAn6Cpc9KNxekjCtCRNoZBs6PdX05gRcQln6LCjdOx2JHvHihlImOF2hCDj9TVWL9Q5Qr32ryEYCld3T/s1600/coconut+oil+Biscuits_flickr_Meal+Makeover+Moms_%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="słoik z masłem kokosowym" border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Ez8rTnLPX0ZiDNz-jDOgVJCgE9Ilv_uTzYk3W8cow0XQ2HWLAODxQASnVN76cAn6Cpc9KNxekjCtCRNoZBs6PdX05gRcQln6LCjdOx2JHvHihlImOF2hCDj9TVWL9Q5Qr32ryEYCld3T/s320/coconut+oil+Biscuits_flickr_Meal+Makeover+Moms_%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" title="olej kokosowy postać stała" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12.8000001907349px;">fot. Meal Makeover Moms</span></td></tr>
</tbody></table>
Ze względu na swoją stałą postać (w temperaturze pokojowej) masło kokosowe świetnie nadaje się do smarowania pieczywa zamiast tradycyjnego masła (nie zawiera cholesterolu). Na oleju kokosowym możemy też zrobić jajecznicę lub inne potrawy (gotować, dusić, smażyć) co nada im ciekawy orientalny smak. Ze względu na wysoką temperaturę dymienia i stabilność w wysokich temperaturach (olej nie pali się) olej ten można stosować do smażenia w wysokich temperaturach (ponadto jest zdrowszy od wielu innych olei). Olej kokosowy można stosować też zamiast innego tłuszczu do pieczenia i przygotowywania deserów (np. czekoladowych), jako składnik dresingów i sosów sałatkowych, a także jako dodatek do kawy lub koktajli owocowych.<br />
<br />
<h3>
Olej kokosowy dla zdrowia</h3>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9puJ4tGkXfgrDRrBlrB0X5zFQzMUE4to45X5uX1V66dOAjj-_dSk2XBVq4ECiCC4udRXqFo4vVtrwKDQ7jhovQtN5to84NlLmbcmI9dzStVPYZTESTn2cEcxH_yx508AQtaQuXM_XYb6e/s1600/mleko+kokosowe_flickr_John+Revo+Puno_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="kokos połówka" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9puJ4tGkXfgrDRrBlrB0X5zFQzMUE4to45X5uX1V66dOAjj-_dSk2XBVq4ECiCC4udRXqFo4vVtrwKDQ7jhovQtN5to84NlLmbcmI9dzStVPYZTESTn2cEcxH_yx508AQtaQuXM_XYb6e/s320/mleko+kokosowe_flickr_John+Revo+Puno_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" title="mleko kokosowe" width="214" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. John Revo Puno</td></tr>
</tbody></table>
Olej kokosowy można po prostu jeść łyżeczką. Taki sposób użycia jest przydatny jeśli chcemy się odchudzać, mamy anginę lub boli nas gardło. Przy odchudzaniu zaleca się spożywać 2 łyżki oleju kokosowego dziennie - po jednej rano i wieczorem (ok 30 ml) - warto zacząć od niższych dawek np. małej łyżeczki żeby przyzwyczaić organizm do tłuszczu. W takie sytuacji należy spożywać go ok 15 do 20 min przed jedzeniem lub z posiłkiem. Olej kokosowy szybko i na długo zaspokaja głód - jest sycący, zapobiega więc przejadaniu i podjadaniu między posiłkami.<br />
Kiedy sięgać po <a href="http://www.superflavon.pl/olej_kokosowy.html">olej kokosowy</a> dla zdrowia:<br />
- w celu wzmocnienia organizmu (anemia, czy też okres zwiększonych zachorowań np. jesień, wiosna);<br />
- w przypadku przeziębienia i zapalenia górnych dróg oddechowych;<br />
- zapobieganie podwyższeniu cholesterolu oraz w celu obniżenia złego cholesterolu (dobry HDL podwyższa się);<br />
- jeśli chcemy schudnąć - olej kokosowy poprawia przemianę materii i nie odkłada się w postaci tkanki tłuszczowej;<br />
- olej ten wskazany jest dla osób starszych oraz cierpiących na choroby układu nerwowego np. choroba Parkinsona, Alzheimera, czy stwardnienie rozsiane. Odnośnie pozytywnego wpływu oleju kokosowego na poprawę stanu osób z chorobą Alzheimera były prowadzone badania. W 2006 r. w Neurobiology of Aging opublikowano wyniki badań właśnie na ten temat (zaobserwowano poprawę funkcji poznawczych). W chorobie Alzheimera obserwuje się postępujące obniżanie zdolności mózgu (neuronów) do wykorzystywania glukozy (mózg odcina sobie niejako paliwo) - czyli upośledzenie metabolizmu glukozy w neuronach. Jedynym alternatywnym źródłem energii dla mózgu są ciała ketonowe, a właśnie spożywanie oleju kokosowego powoduje wzrost stężenia ciał ketonowych w mózgu (podobne badania są prowadzone odnośnie pozytywnego działania oleju kokosowego w przypadku padaczki lekoopornej u dzieci).<br />
- wspomaga funkcjonowanie tarczycy;<br />
- w celu poprawy odżywienia i wzmocnienia mięśni w tym mięśnia sercowego;<br />
- pomocny w leczeniu wrzodów, infekcji dróg moczowych: kamieni nerkowych, nerek i pęcherza moczowego, łagodzi objawy związane z chorobami pęcherzyka żółciowego - niszczy bakterie wywołujące choroby. Olej kokosowy ponadto poprawia trawienie, reguluje wypróżnianie i zapobiega chorobom wątroby.<br />
- wspomaga rozwój mocnych kości i zębów, hamuje rozwój bakterii wywołujących próchnicę (zapobiega próchnicy), zapobiega chorobom przyzębia, a także osteoporozie;<br />
- stosowany zewnętrznie jest pomocny w leczeniu chorób skórnych tj. egzema, łupież, stany zapalne skóry, trądzik - więcej o działaniu na skórę i choroby skóry w akapicie: olej kokosowy zastosowanie w kosmetyce;<br />
- zwalcza opryszczkę;<br />
<br />
<h3>
Olej kokosowy w kosmetyce</h3>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIv4asBJiXE3Q3aP0C8FmAP358-LWDGUwzAMR0mz_-JOVbsaJOxjF70ZbM_2iL3jqbgP1MYc9KIyWXJrptyhyphenhyphenTjQdkIz1sxQdBpAOcuQnIoIE2rKY11aYoBfK-r3W0HDqoqUqyJaddaICm/s1600/Coconut_flickr_Hafiz+Issadeen_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIv4asBJiXE3Q3aP0C8FmAP358-LWDGUwzAMR0mz_-JOVbsaJOxjF70ZbM_2iL3jqbgP1MYc9KIyWXJrptyhyphenhyphenTjQdkIz1sxQdBpAOcuQnIoIE2rKY11aYoBfK-r3W0HDqoqUqyJaddaICm/s400/Coconut_flickr_Hafiz+Issadeen_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" title="owoc kokosu" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Hafiz Issadeen</td></tr>
</tbody></table>
Ze względu na liczne właściwości pielęgnacyjne olej kokosowy ma bardzo szerokie zastosowanie w kosmetyce. A więc zaczynam listę zastosowań w kosmetyce:<br />
- ze względu na właściwości nawilżające, odżywcze i obecność antyoksydantów olej kokosowy może być świetnym kremem na zmarszczki (wygładza i spowalnia starzenie się skóry);<br />
- właściwości antybakteryjne, antyseptyczne i regenerujące powodują, że olej przyspiesza gojenie trudno gojących się ran - z powodzeniem można go stosować na oparzenia np. słoneczne (ale nie tylko) oraz otarcia skóry;<br />
- ze względu na silne właściwości nawilżające i odżywcze (poprawia wilgotność skóry i wzmacnia barierę hydro-lipidową skóry) dobrze sprawdzi się jako krem lub balsam do skóry suchej i odwodnionej.<br />
- pomocny jako balsam do ciała w przypadku <a href="http://www.xn--superpikna-knb.pl/2015/03/cellulit-jak-pozbyc-sie-cellulitu.html">cellulitu</a> jak i rozstępów (szczególnie ich zapobiegania);<br />
- olej kokosowy bardzo dobrze sprawdza się jako środek do demakijażu (twarzy i oczu);<br />
- może stanowić bazę peelingu do ciała - wystarczy dodać cukier lub sól morską i gotowe;<br />
- ze względu na pozytywny wpływ oleju na kondycję rzęs można go stosować jako odżywkę do rzęs;<br />
- olej kokosowy ma właściwości łagodzące i kojące, dlatego świetnie sprawdzi się w przypadku ukąszeń owadów czy oparzeń słonecznych;<br />
- ze względu na antybakteryjne działanie kwasu laurynowego masło kokosowe jest pomocne dla osób walczących z egzemą czy trądzikiem (na wypryski). W przypadku skóry bardzo tłustej i łojotokowej należy pamiętać iż olej ten może zatykać pory skóry (można go stosować do demakijażu jednak po nim należy przemyć skórę tonikiem lub użyć żelu do mycia twarzy);<br />
- olej kokosowy można wykorzystać także jako olej do kąpieli (1/4 lub 1/2 szklanki płynnego oleju wlewamy do wanny wody - świetnie nawilża skórę no i pięknie pachnie - aromaterapia);<br />
- olej kokosowy można także wykorzystać jako błyszczyk do ust;<br />
- do smarowania szorstkiej i przesuszonej skóry np. pięty i łokcie (zmiękcza skórę i zapobiega jej łuszczeniu);<br />
- olej kokosowy warto też wykorzystać do domywania resztek wosku po depilacji woskiem;<br />
- można stosować olej kokosowy do pielęgnacji okolic intymnych (zamiast żelu - nie podrażnia) oraz jako naturalny lubrykant;<br />
- olej kokosowy może być składnikiem domowego dezodorantu (wystarczy wymieszać go z sodą);<br />
- nadaje się jako olej do opalania, ale ma dosyć niski faktor SPF (od 6 do 10);<br />
- warto stosować olej kokosowy do masażu (zamiast innych środków poślizgowych). Olej ten nawilża, odżywia i pielęgnuje skórę, a ponadto wolno się wchłania i daje dobry stały poślizg, no i oczywiście pięknie pachnie.<br />
- pielęgnacja paznokci - warto wcierać olej kokosowy w płytę paznokciową i otaczające ją skórki. Na skutek stosowania oleju obserwuje się wzmocnienie płytki paznokciowej oraz zmiękczenie skórek (co ułatwia ich usuwanie).<br />
- pielęgnacja skóry niemowląt - olej kokosowy można stosować zamiast oliwki do pielęgnacji skóry niemowląt. Jest on także pomocny w przypadku odparzeń od pieluszki lub jako krem ochronno-nawilżający. Kobiety karmiące mogą stosować olej kokosowy do pielęgnacji piersi i sutków;<br />
- pielęgnacja włosów - olejek kokosowy świetnie sprawdzi się jako maska nawilżająco odżywcza (ale ten rodzaj maski wykonujemy przed myciem włosów - olej nakładamy na całe włosy i skórę głowy i czekamy minimum godzinę, po czym normalnie myjemy włosy szamponem). Olej kokosowy wzmacnia strukturę włosa, nadaje im miękkość, przywraca połysk i blask, wpływa też pozytywnie na kondycję cebulek włosowych i końcówek włosów (zapobiega rozdwajaniu), a także pomaga w walce z łupieżem. W przypadku pielęgnacji końcówek włosów można niewielką ilość płynnego olejku nałożyć na końcówki mokrych włosów, a następnie zostawić do wyschnięcia lub wykonać stylizację.<br />
- pielęgnacja zębów - można stosować olejek kokosowy zamiast pasty do zębów lub zrobić z niego płyn do płukania jamy ustnej. Olej kokosowy dba o dziąsła, zapobiega chorobom przyzębia, wybiela zęby, a także wzmacnia je i mineralizuje.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjddTisSRhx3KJv7MCTEOYbmXHFtZ0j9jfpPyX4-07qrsbeUxU_uOFXR5ZppgqjzQs_v4yzuQgVHC53yxM9hjDdnhjNk0mBXtG5drdgobInzYdHv3YeGjK-QDxg1ridtOW42_ux9NJUMmgV/s1600/20848657268_7d3bfbeaf7_z.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjddTisSRhx3KJv7MCTEOYbmXHFtZ0j9jfpPyX4-07qrsbeUxU_uOFXR5ZppgqjzQs_v4yzuQgVHC53yxM9hjDdnhjNk0mBXtG5drdgobInzYdHv3YeGjK-QDxg1ridtOW42_ux9NJUMmgV/s640/20848657268_7d3bfbeaf7_z.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h3>
Olej kokosowy dla zwierząt</h3>
<br />
Olej kokosowy jest pomocny w pielęgnacji sierści (np. przy wyczesywaniu, czyszczeniu ubrudzonej zaschniętej sierści), a także chorobach skóry. Niektórzy polecają dodawanie niewielkiej ilości oleju kokosowego do pożywienia zwierząt - poprawia trawienie i wypróżnianie np. dla zwierząt z nadwagą w celu poprawy metabolizmu oraz ze względu na składniki odżywcze, zawartość antyoksydantów, a także działanie antybakteryjne (podobno pomaga w wydalaniu zjedzonej sierści - ja u naszego Pupila jeszcze tego nie próbowałam).<br />
<br />
<h4>
Inne zastosowania oleju kokosowego</h4>
<br />
Olej kokosowy można zastosować do zaimpregnowania drewna, nabłyszczenia skórzanych butów czy np. natłuszczenia zamka błyskawicznego. Podobno palma kokosowa jest drzewem 1000 zastosowań.Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-92075688026242096212015-06-29T15:30:00.000+02:002017-07-04T08:35:36.945+02:00Kiedy i jak wykonać oczyszczanie cery? Jak wygląda zabieg mechanicznego (manualnego) oczyszczania twarzy?<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSaxd-76tz5gkoy6Ss8JZBtnptrUBOga0E4rjEUvh2JPcs-lgwhKjaxpWlNJBqNQwXO4tJtiK17RIYc0Ecw1J0ifqemSDuCt66yxFoBqM1G0AZFnnbK29dRHDeQzyUSOcO1jo-isorezuD/s1600/kobieta+zabieg_flickr_+Hotel+Costa+Calero+-+Talaso%2526Spa%2527s_%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSaxd-76tz5gkoy6Ss8JZBtnptrUBOga0E4rjEUvh2JPcs-lgwhKjaxpWlNJBqNQwXO4tJtiK17RIYc0Ecw1J0ifqemSDuCt66yxFoBqM1G0AZFnnbK29dRHDeQzyUSOcO1jo-isorezuD/s400/kobieta+zabieg_flickr_+Hotel+Costa+Calero+-+Talaso%2526Spa%2527s_%2528CC+BY-ND+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Hotel Costa Calero - Talaso&Spa</td></tr>
</tbody></table>
<h3>
Oczyszczanie cery</h3>
Manualne oczyszczanie twarzy jest nadal jednym z najpopularniejszych zabiegów wykonywanym przez kosmetyczki w gabinetach kosmetycznych. Osobiście nie jestem fanką tego sposobu oczyszczania (chyba, że chodzi o cerę trądzikową - w przypadku której tego typu zabieg jest pomocny, a nie zawsze można skorzystać z innych metod dokładnego oczyszczania) - ale to moje prywatne zdanie. Osobiście wolę oczyszczanie skóry wykorzystując mikrodermabrazję lub peelingi kwasami, lub łącząc razem obydwie metody.<br />
Jeśli na skórze twarzy zauważamy zaskórniki (otwarte i zamknięte) lub prosaki to warto zdecydować się na zabieg oczyszczania cery (oczywiście można także wykonać w zależności od potrzeb oczyszczanie dekoltu, pleców czy ramion - zabieg wygląda podobnie). Zabieg oczyszczania cery wspomaga funkcje skóry i poprawia jej wygląd (oczywiście nie bezpośrednio po zabiegu :-).<br />
Usuwanie zanieczyszczeń skóry jest też bardzo ważnym elementem w pielęgnacji cery trądzikowej.<br />
<br />
<h1>
Oczyszczanie twarzy krok po kroku</h1>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh763HchsakIKjurRJ4NmfGGSIfsrv6rnN4ZJSHiHsf8rv1Vkcmn2sPz0APXcDyVelPYgv3hTZJZQmE7ZLBtCZH9IrT1u-cKMtpGh8SbRyOHQEKbGy8DX2zJ3T8hkuoaqEfihyphenhyphenP9D2kVkSp/s1600/kosmetyka_flickr_mahmoud99725_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh763HchsakIKjurRJ4NmfGGSIfsrv6rnN4ZJSHiHsf8rv1Vkcmn2sPz0APXcDyVelPYgv3hTZJZQmE7ZLBtCZH9IrT1u-cKMtpGh8SbRyOHQEKbGy8DX2zJ3T8hkuoaqEfihyphenhyphenP9D2kVkSp/s400/kosmetyka_flickr_mahmoud99725_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. mahmoud99725</td></tr>
</tbody></table>
Oczywiście jak każdy zabieg w gabinecie kosmetycznym tak i zabieg oczyszczania rozpoczynamy od <b>dokładnego demakijażu twarzy</b>. Demakijaż wykonujemy produktem odpowiednim do rodzaju cery (czyli żel, mleczko lub pianka - kosmetyki dobieramy do rodzaju cery). Następną czynnością jest użycie toniku, który nie tylko wyrównuje pH skóry, ale także oczyszcza, działa pielęgnująco, a nawet dezynfekująco (obecnie część produktów do zmywania to produkty 2 w 1, które zarówno oczyszczają jak i tonizują skórę). Po zmyciu twarzy przychodzi moment na dokładną ocenę i analizę stanu cery - w tym momencie decydujemy jakie zabiegi poza oczyszczaniem będą pomocne w określonym przypadku. Już w tym momencie kosmetyczka powinna poinformować klientkę jakie działanie mają proponowane przez nią dodatkowe elementy zabiegu (np. galwanizacja, jonoforeza, sonoforeza, maska algowa), jakie dadzą skórze korzyści i oczywiście jaka byłaby cena takiego rozszerzonego zabiegu. Nikt z nas nie chciałby przecież zostać postawionym przed faktem dokonanym - kosmetyczka powinna mieć akceptację klientki na wykonanie rozbudowanego zabiegu w wyższej cenie.<br />
Kolejnym krokiem jest <b>wykonanie peelingu</b>, który ma za zadanie likwidację (starcie lub rozpuszczenie) warstwy rogowej. W zależności od rodzaju cery i jej stanu możemy się zdecydować na peeling: enzymatyczny, drobno lub gruboziarnisty, albo też peeling typu gommage. Aby wzmocnić efekt peelingu można też wykonać brushing - peeling szczotkowy (oczywiście wcześniej wykluczyć należy przeciwwskazania do jego wykonania).<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitvbSNzLKrCRRnwJb-ZzPmotaISrG5K1I-UY_qOF2VVO930ewWNzp3YF1_fjnIwamSeMUe3G6cV_0Pv8UThyWQlSXjd1eECDKxjyX6dLn_P1PjhTrorPpxR8N2ULkAzJUbil_1EpYQeAvI/s1600/Hotel+pUNTA+dIAMANTE-+FLICKR-wapozon.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="wapozon" border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitvbSNzLKrCRRnwJb-ZzPmotaISrG5K1I-UY_qOF2VVO930ewWNzp3YF1_fjnIwamSeMUe3G6cV_0Pv8UThyWQlSXjd1eECDKxjyX6dLn_P1PjhTrorPpxR8N2ULkAzJUbil_1EpYQeAvI/s400/Hotel+pUNTA+dIAMANTE-+FLICKR-wapozon.jpg" title="rozpulchnianie skóry" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Hotel Punta Diamente</td></tr>
</tbody></table>
Kolejnym krokiem w zabiegu oczyszczania cery jest<b> rozgrzanie i rozpulchnienie naskórka</b>. Sposób zależy w dużej mierze od rodzaju cery i jej zanieczyszczenia. Istnieje kilka sposobów - najstarszy i bardzo skuteczny to położenie maski ziołowej na twarz - tzw. kataplazmy. Inne metody: w celu rozpulchnienia (oczywiście po zmyciu peelingu) nakładamy na skórę: krem, płyn lub też maskę o działaniu rozmiękczającym naskórek (np. maseczka rozpulchniająca z olejkiem z kukui - w moim przypadku świetnie się sprawdza). Działanie maseczki lub innych środków rozpulchniających można wzmocnić poprzez zastosowanie urządzenia wytwarzającego parę czyli tzw. vapozonu (vaposon - nazwa zastrzeżona przez jedną z firm wytwarzających tego typu aparaturę). Strumień pary ustawiamy na twarz ale w takiej odległości aby klientka nie czuła na twarzy gorąca, a tylko wilgoć i ciepło (nie chcemy jej przecież poparzyć czy udusić). Zastosowanie wapozonu wzmacnia działanie maski, a ponadto działa rozpulchniająco na skórę (rozszerza pory skóry) i przyspiesza przemianę materii (dzięki rozszerzeniu naczyń i poprawie krążenia). Tego typu aparaty do wytwarzania pary mogą także wytwarzać ozon. Ozon działa dezynfekująco i bakteriobójczo (można go włączyć pod koniec zabiegu waporyzacji). To o czym należy pamiętać to aby nie stosować pary z ozonem do nawilżania peelingów enzymatycznych, ponieważ ozon działa hamująco na aktywność enzymów. Rozpulchnianie skóry pod wapozonem trwa ok 15-20 min. Do rozgrzewania i rozpulchniania skóry można też wykorzystać promieniowanie podczerwone (filtr czerwony - oczywiście jeśli brak do tego przeciwwskazań - przeciwwskazania do użycia wapozonu znajdziecie na końcu wpisu) lub też odpowiedni rozgrzewający masaż. Jeśli zabieg oczyszczania ma być wykonany na bardzo zanieczyszczonej skórze lub też cera danej klientki jest trudna do oczyszczania (wiemy to z wcześniejszych zabiegów), to warto dodatkowo wzmocnić rozpulchnienie poprzez zastosowanie maski rozgrzewającej. Oczywiście przypomnę, że wcześniej należy wykluczyć przeciwwskazania do zastosowania tego typu maski (np. teleangiektazje, trądzik różowaty i wiele innych). Tego typu maski (np. ziołowa tzw. kataplazma) mają silne działanie rozgrzewające i mogą powodować delikatne pieczenie. Przed nałożeniem maski ziołowej należy osłonić kompresami oczy i sprawdzić temperaturę maski (nakładamy na nadgarstek od wewnętrznej strony niewielką ilość maski aby stwierdzić czy nie jest ona zbyt ciepła lub zbyt zimna - zbyt ciepła może wywołać rumień, za zimna nie rozpulchni naskórka). Maskę ziołową trzyma się około 20 minut. W przypadku cery tłustej, mocno zanieczyszczonej przed nałożeniem maski ziołowej można rozgrzać skórę lampą infra - rouge.<br />
Po zmyciu maski wodą należy jak najszybciej przystąpić do manualnego oczyszczania cery (aby skóra nie wystygła, a pory nie obkurczyły się).<br />
<b>Jak powinna być przygotowana kosmetyczka do zabiegu oczyszczania twarzy?</b><br />
Zabieg oczyszczania cery powinien być bezpieczny zarówno dla klientki, jak i dla kosmetyczki. Dla ochrony przed zakażeniem kosmetyczka powinna nałożyć na dłonie jednorazowe rękawiczki wcześniej je dezynfekując, a na twarzy powinna mieć jednorazową maseczkę ochronną (zabezpieczenie przed łojem i ewentualnie płynną wydzielina). Palce warto owinąć gazą, chusteczką lub cienką warstwą ligniny.<br />
Oczyszczanie z zaskórników polega na usuwaniu zalegającej treści poprzez ucisk palcami wskazującymi obydwu dłoni równocześnie. Oczywiście ucisk ten nie może być agresywny (intensywny), klientka nie może mieć odczucia, że zaskórniki są wyciskane paznokciami (że wbijamy jej paznokcie w skórę). Niewłaściwe czyszczenie może spowodować powstawanie wybroczyn lub innych uszkodzeń naskórka. Oczyszczanie nie powinno być długotrwałym zabiegiem (po 30 minutach skóra jest chłodna i ciężko jest z niej coś wycisnąć). Moment usuwania zaskórników nie należy do przyjemnych, ale nie powinien być też bolesny. Na końcu wpisu znajdziecie akapit poświęcony temu jak rozpoznać zaskórniki zamknięte i otwarte.<br />
Kolejność usuwania zmian podczas zabiegu oczyszczania:<br />
- zaskórniki otwarte;<br />
- zaskórniki zamknięte;<br />
- prosaki;<br />
- niewielkie krostki ropne (TYLKO ZA ZGODĄ I NA POLECENIE LEKARZA, W ŻADNYM INNYM PRZYPADKU).<br />
- mięczaki zakaźne - (informacja z lit. kosmetologicznej) - osobiście nie polecam ingerencji w tego typu zmiany - należy pozostawić to lekarzom bo oni mają bezpieczniejsze metody usuwania tego typu zmian;<br />
To co ważne:<b> nigdy nie ingerujemy w zmiany ropne </b>- pod żadnym pozorem nie wyciskamy ich (tylko za zgodą i na polecenie lekarza - nie klientki). W ten sposób nie poprawimy wyglądu skóry, a wręcz odwrotnie - możemy pogorszyć jej stan. Zmiany ropne muszą być wyleczone przez dermatologa. Należy tej zasady przestrzegać, aby nie roznieść pojedynczej zmiany na całą twarz, bo wtedy klientka na pewno do nas nie wróci. Taka mała moja rada: trzeba być mądrą kosmetyczką/kosmetologiem - należy wytłumaczyć klientce, że np. pewnej czynności nie możemy wykonać, że będzie to dla jej skóry szkodliwe - albo posłucha i zrozumie, albo pójdzie do kogoś innego, kto się zdecyduje wykonać dany zabieg nie licząc się z konsekwencjami. Jeśli klientka zrozumie i przekona się, że jesteście kompetentne i chcecie dla niej dobrze to wróci do Was i będzie Waszą wierną klientką na długie lata, a ponadto będzie Was polecać swoim znajomym. Nie warto dla jednego zabiegu (jednorazowych pieniędzy) łamać zasad - zawsze musicie myśleć długofalowo. Ale się rozpisałam - na razie to wystarczy i wracamy do oczyszczania.<br />
Zamknięte zaskórniki i prosaki można nakłuć jednorazową igłą (wcześniej dezynfekujemy skórę i igłę) lub użyć skaryfikatora, aby łatwiej wydobyć zalegającą masę (wydzielinę) na zewnątrz.. Nakłucie należy wykonać bardzo delikatnie, aby nie zostawić widocznych śladów na twarzy klientki (wiem, że czasem to trudne, a wręcz niemożliwe ale należy się starać). Oczywiście nie należy nadużywać pracy igiełką. Innym narzędziem pomocnym w zabiegu oczyszczania jest łyżeczka Unny. Jak wygląda? Jest to taki rodzaj metalowej pałeczki, która po obu stronach jest zakończona dziurkami lub pętelkami. Łyżeczka Unny jest przydatna do usuwania zaskórników znajdujących się w trudno dostępnych miejscach np. w uchu, czy w okolicy nosa. Jak wygląda technika usuwania zaskórników łyżeczką Unny? Układamy łyżeczkę na zaskórniku i naciskamy, na skutek ucisku zawartość zaskórnika wydostaje się na zewnątrz.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTaUPAxwctf7smqaEsX_pMIRbYvv0sHPmKdwSr5D-1WutUqdVK3fhaav6fuV7D40nxP0CzCrxkJcSna4LYsr5k5wfZOly6lhVNdhYtfZqrB8lKbKBEYND4qO-z2yI7yvHVnUxBFJyYV_Z/s1600/Rama+Day+Spa_flickr_Thomas+Wanhoff_%2528CC+BY_+SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="zabieg szklaną elektrodą" border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTaUPAxwctf7smqaEsX_pMIRbYvv0sHPmKdwSr5D-1WutUqdVK3fhaav6fuV7D40nxP0CzCrxkJcSna4LYsr5k5wfZOly6lhVNdhYtfZqrB8lKbKBEYND4qO-z2yI7yvHVnUxBFJyYV_Z/s400/Rama+Day+Spa_flickr_Thomas+Wanhoff_%2528CC+BY_+SA+2.0%2529.jpg" title="darsonwalizacja" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Thomas Wanhoff</td></tr>
</tbody></table>
Po usunięciu zaskórników zamkniętych i prosaków punktowo dezynfekujemy skórę (w miejscach gdzie była nakłuwana). Możemy użyć do tego naparu z ziół o działaniu dezynfekującym (skórę po oczyszczaniu przecieramy wacikiem zwilżonym w ziołowym naparze) może być gotowy produkt np. azulan lub też rozcieńczonym nadmanganianem potasu. Kolejnym etapem (oczywiście na osuszonej skórze) jest wykonanie <b>darsonwalizacji </b>- czyli zabiegu z wykorzystaniem prądów wielkiej częstotliwości. Podczas darsonwalizacji w tkankach wytwarzana jest niewielka ilość ciepła, co pobudza to przemianę materii. Jednak głównym celem wykonania darsonwalizacji po oczyszczaniu jest jej działanie dezynfekujące i bakteriobójcze (jak zawsze wcześniej wykluczamy przeciwwskazania do darsonwalizacji). Zabieg darsonwalizacji w celu dezynfekcji skóry twarzy po oczyszczaniu trwa do 3 minut. W trakcie zabiegu można odczuwać lekkie mrowienie, delikatne pieczenie i oczywiście towarzyszy temu zapach ozonu.<br />
Po zabiegu oczyszczania można także wykonać zabieg galwanizacji lub jonoforezy (jest to oczywiście rozszerzenie zabiegu). Galwanizacja obkurcza rozszerzone pory, poprawia wygląd skóry i jest szczególnie przydatna w przypadku skóry naczyniowej lub łojotokowej. Jonoforeza służy do wprowadzenia wgłąb skóry substancji aktywnych (wykorzystuje się prąd stały tak jak w przypadku galwanizacji). Inną opcją także bardzo skuteczną jest wprowadzenie w skórę substancji aktywnych przy użyciu ultradźwięków - czyli wykonanie sonoforezy.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8dTKkNgjsb7lBKE6wq_aaLeD44m89oHfpJKTDEosYvnLAEUuEFP0zvgAqN_oNlBqZMbi5Ew2E407u-Eg8VxTNCXGJcIb3HGwhpIFlC79qI39ZjbLGuX4yK6AnHvyBN3KWUf5OFACTdmTv/s1600/beauty-treatment-163540_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8dTKkNgjsb7lBKE6wq_aaLeD44m89oHfpJKTDEosYvnLAEUuEFP0zvgAqN_oNlBqZMbi5Ew2E407u-Eg8VxTNCXGJcIb3HGwhpIFlC79qI39ZjbLGuX4yK6AnHvyBN3KWUf5OFACTdmTv/s320/beauty-treatment-163540_1280.jpg" width="320" /></a></div>
Ale jeśli nie chcemy rozszerzać zabiegu, to kolejnym elementem po darsonwalizacji jest nałożenie odpowiednio dobranej do rodzaju skóry <b>maski łagodzącej</b>. Po zabiegu oczyszczania bardzo dobrze sprawdzają się maski glinkowe (glinka kaolinaowa, bentonit). Działają one na skórę chłodząco. Ich łagodzące działanie można wzmocnić poprzez naświetlenie twarzy z nałożoną maseczką <b>lampą sollux z filtrem niebieskim lub lampą Minina</b>. Oczywiście pamiętamy o osłonięciu oczu klientki. Niebieski filtr ma działanie łagodzące, kojące, przeciwzapalne, pomaga też w usuwaniu zaczerwienień. Na koniec po zmyciu maski przemywamy skórę tonikiem i nakładamy krem odpowiedni do rodzaju cery (zimą kremy powinny chronić skórę przed mrozem, latem przed promieniowaniem UVA i UVB).<br />
Na zakończenie zabiegu można też wykonać maskę algową - alginat (mój ulubiony rodzaj masek, bo sprawdza się świetnie w każdej sytuacji nie tylko po oczyszczaniu). Maska ta ma silne działanie chłodzące. Będzie miała więc świetne działanie kojące i łagodzące dla skóry podrażnionej zabiegiem oczyszczania. Maska pozwoli zrelaksować się i poczuć ulgę klientce. Pod tego typu maskę warto także zastosować odpowiednie serum (np. w przypadku cery tłustej i trądzikowej - serum antybakteryjne).<br />
<br />
Jeśli skóra jest mocno zanieczyszczona to zabieg czyszczenia rozkłada się na dwie, a czasami trzy wizyty.<br />
<br />
W przypadku cery tłustej i trądzikowej przydatne jest stosowanie preparatów z kwasem mlekowym, które nie tylko ułatwiają złuszczanie warstwy rogowej, ale też działają dezynfekująco na skórę i hamują rozwój bakterii. W przypadku cery trądzikowej nie powinno się stosować pary do rozpulchniania, ponieważ jest ona zbyt dużym obciążeniem dla skóry.<br />
<h4>
Jak rozpoznać zaskórniki otwarte i zamknięte?</h4>
Jest to sprawa dość prosta jeśli wiemy jak wyglądają poszczególne rodzaje zaskórników. Poniżej opis jak wyglądają zaskórniki otwarte a jak zaskórniki zamknięte.<br />
<h4>
<b>Zaskórniki otwarte</b></h4>
<br />
Zaskórniki otwarte rozpoznajemy po czarnych kropeczkach na skórze. Mogą być one głębokie (nos, broda, uszy) - podczas wyciskania pojawia się duża i miękka pałeczka łoju lub też płytkie (np. na policzkach i kościach policzkowych)- są płaskie, a ich wydzielinę, która jest twarda trudno usunąć. W ich przypadku niezwykle ważne jest właściwe przygotowanie, a więc rozpulchnienie skóry.<br />
<br />
<h4>
<b>Zaskórniki zamknięte</b></h4>
<br />
Zaskórniki zamknięte są białe, powstają na skutek poszerzenia się przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych. W przypadku zaskórników zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, prześwituje biaława grudka czyli czop łojowo- rogowy. Usuwamy je podobnie jak prosaki.<br />
<br />
<h3>
Przeciwwskazania do użycia pary - wapozonu</h3>
- zaburzenia ukrwienia i układu limfatycznego;<br />
- teleangiektazje;<br />
- trądzik różowaty;<br />
- stany zapalny skóry;<br />
- wyprysk;<br />
- zapalenie przyustne;<br />
- rany;<br />
- opryszczka;<br />
- oparzenia słoneczne;<br />
- wysokie i nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze;<br />
- nadwrażliwość skóry i objawy ostrych reakcji alergicznych;<br />
<br />
<br />
<br />
Mam nadzieję, że niczego nie pominęłam i post okaże się dla kogoś przydatny. Może Wy macie jakieś inne sprawdzone pomysły na rozszerzenie zabiegu oczyszczania cery?<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-23553732802315307782015-06-29T13:16:00.005+02:002016-01-28T14:29:25.246+01:00Torbiele wychodzące z gruczołów potowych i łojowych - prosaki i kaszaki. Jak pozbyć się prosaków i kaszaków?Na początek słów kilka o tym czym są torbiele. Torbiele należą do zmian zastoinowych i nie są nowotworami łagodnymi (jak niektórzy mylnie sądzą). Torbiele powstają w wyniku zatrzymania wydzieliny gruczołów potowych, bądź też gruczołów łojowych. Do najpopularniejszych zmian tego typu należą: prosaki, kaszaki, a także torbielak potowy.<br />
<br />
<h1>
Prosaki (milium)</h1>
<br />
Prosaki są zazwyczaj torbielami gruczołu potowego lub łojowego, które powstały na skutek nadmiernego rogowacenia wydzieliny zatrzymanej w wyniku zaczopowania ujścia mieszka włosowego (w skrócie prosaki to zastoina wydzieliny gruczołu potowego bądź łojowego).<br />
<br />
<b>Jak wyglądają prosaki?</b><br />
Na pewno każda z Was je widziała. Prosaki to maleńkie, białawe, twarde twory, który prześwitują przez naskórek (znajdują się tuż pod naskórkiem - bardzo powierzchownie) i są wyraźnie odgraniczony od otoczenia. Zazwyczaj są wielkości łebka szpilki (ziarnka maku lub prosa).<br />
<br />
<b>Gdzie występują prosaki? - lokalizacja </b><br />
Najczęstszą lokalizacją prosaków jest skóra twarzy - mogą występować licznie głównie na czole i na policzkach, a także w okolicy oczu i na powiekach. Inną dosyć częstą lokalizacją prosaków są okolice zewnętrznych narządów płciowych zarówno żeńskich jak i męskich (u kobiet na wargach sromowych: większych i mniejszych, u mężczyzn zaś na skórze trzonu i napletku prącia). Prosaki mogą też pojawić się w miejscu blizny pooperacyjnej lub też blizn po przewlekłych chorobach skóry.<br />
<h2>
Jak usunąć prosaki?</h2>
Tego typu zabiegi najczęściej wykonuje kosmetyczka. Pojedyncze prosaki usuwamy w następujący sposób: dezynfekujemy skórę na której znajduje się prosak, a następnie przekłuwamy prosak cienką igłą jednorazowego użytku, lancetem lub też skaryfikatorem. Po nakłuciu wyciskamy jego zawartość, a następnie ponownie odkażamy skórę. Pojedyncze prosaki można usunąć też elektrolizą. Jeśli występują prosaki mnogie (jest ich dużo na twarzy), to dobrym wyjściem na pozbycie się ich będzie złuszczanie mechaniczne lub chemiczne naskórka (peelingi kwasowe).<br />
<br />
<h2>
Kaszak (atheroma)</h2>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Kaszak jest torbielem gruczołu łojowego lub mieszka włosowego. Jak wygląda? Jest to zazwyczaj pojedynczy guz (rzadko mnogi), twardy, okrągły, wielkość może być różna - od rozmiarów ziarnka grochu, aż po takie wielkości pięści. Kaszak pokryty jest niezmienioną skórą, bez cech zapalnych - czasami można zauważyć delikatny rumień. Na szczycie kaszaka często można zauważyć czop rogowy, który wyglądem przypomina zaskórnik. Skóra w miejscu występowania kaszaka jest pozbawiona włosów na skutek uszkodzenia mieszków włosowych. Kaszak jest w środku wypełniony gęstą (kaszowatą) treścią, na którą składają się łój i masy rogowe.<br />
Gdzie występuje? Do najczęstszych lokalizacji kaszaka zalicza się: owłosioną skórę głowy, kark, plecy, skóra twarzy, za uszami, a także okolica zewnętrznych narządów płciowych.<br />
<h3>
Jak usunąć kaszak?</h3>
Kaszak może się utrzymywać nawet bardzo długo nie dając żadnych dolegliwości. Ale jeśli dojdzie do jego wtórnego zakażenia, to może powodować powikłania w postaci ropienia i przebicia na zewnątrz. W przypadku kaszaka możliwe jest tzw. samowyleczenie - ma to czasami miejsce w przypadku zropienia kaszaka i oddzielenia się torebki. Kosmetyczka nigdy nie usuwa i nie ingeruje w kaszaki. Jedyną osobą, która może usunąć kaszak jest chirurg, który usuwa zmianę w całości wraz z otaczającą ją torebką.<br />
<br />
<h3>
Torbielak potowy (hidrocystoma)</h3>
<br />
Torbielak potowy jest rzadziej spotykaną zmianą na skórze. Torbielak potowy powstaje na skórze na skutek torbielowatego rozszerzenia gruczołu potowego oraz utrudnionego odpływu potu.<br />
Jak wyglądają? Są to pęcherzyki silnie napięte, przeświecające, tkwiące głęboko w skórze twarzy. Najczęściej osiągają kilka milimetrów średnicy. Treść pęcherzyków jest przeźroczysta. Występują zazwyczaj latem, a zimą zanikają samoistnie.<br />
Gdzie występują? Torbielaki potowe najczęściej pojawiają się na twarzy. Występują częściej u kobiet po 40 r. życia i starszych, które pracują w wysokiej temperaturze i wysokiej wilgotności powietrza (np. kucharki). Jaka jest przyczyna ich powstawania? Główną przyczyną są zaburzenia układu dokrewnego i neurowegetatywnego związane z pracą w wyżej opisanych warunkach (wysoka temperatura i wilgotność). Osobom, które mają skłonność do powstawania torbielaków potowych, zaleca się unikanie pracy w gorącym i wilgotnym powietrzu oraz stosowanie środków, których zadaniem jest ograniczenie pocenia.<br />
<h4>
Jak usunąć torbielak potowy?</h4>
Torbielak potowy usuwa się podobnie jak prosak - może to zrobić kosmetyczka. Do pozbywania się torbielaków potowych można też użyć elektrokoagulacji.Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-14142603546850577762015-06-28T19:18:00.000+02:002015-11-22T16:42:40.691+01:00Wykwity skórne - jak je rozpoznać? Wykwity pierwotne i wtórne.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicLpKxZerhOXqqzMxphbboBo5tF9KTQ86n8Mn9NezVMHQuPkdPGqBxVHVhxUOGR2qIRI1V1yHzmUlnRuu0rsE_jnOrAURtVk04knGi9klnoTK4-t-UMbN6Jl3O9zqU_8t3_NYkXmnZkYUb/s1600/Temat+-+Wykwity+sk%25C3%25B3rne+-+jak+je+rozpozna%25C4%2587-+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicLpKxZerhOXqqzMxphbboBo5tF9KTQ86n8Mn9NezVMHQuPkdPGqBxVHVhxUOGR2qIRI1V1yHzmUlnRuu0rsE_jnOrAURtVk04knGi9klnoTK4-t-UMbN6Jl3O9zqU_8t3_NYkXmnZkYUb/s400/Temat+-+Wykwity+sk%25C3%25B3rne+-+jak+je+rozpozna%25C4%2587-+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div>
W kosmetyce i kosmetologii niezwykle istotna jest znajomość rozpoznania widocznych na skórze wykwitów, gdyż na tej podstawie decyduje się: czy można wykonać dany zabieg kosmetyczny lub czy jest on przeciwwskazany (byłby szkodliwy dla klienta). Często to właśnie doświadczona kosmetyczka lub kosmetolog są osobami, które widząc określone wykwity (mając podejrzenie, że dzieje się coś niepokojącego) kieruje klienta/pacjenta do lekarza.<br />
<br />
<h2>
Wykwity skórne</h2>
<br />
Określenie "wykwit" pochodzi od łacińskiego słowa "eflrescere" - co znaczy kwitnąć. Wykwity skórne są to zmiany skórne stwierdzone wzrokiem i dotykiem, które są reakcja skóry na działanie różnorodnych bodźców. Rozróżniamy wiele odmian wykwitów opierających się na określonych cechach morfologicznych, jednak bardzo ważne znaczenia ma tutaj ewolucja (postęp) poszczególnych zmian. Dlatego też najpopularniejszym podziałem wykwitów jest ich podział na wykwity pierwotne i wtórne.<br />
<br />
<h3>
Wykwity pierwotne i wykwity wtórne</h3>
<br />
Wykwity pierwotne zwane inaczej podstawowymi są pierwszymi powstającymi zmianami na skórze. Są one bezpośrednio związane ze stanem chorobowym.<br />
Wykwity wtórne - wykwity te powstają w związku z ustępowaniem wykwitów pierwotnych, bądź też stanowią następstwo dalszego rozwoju wykwitów pierwotnych. Reasumując: wykwity wtórne albo są objawem zdrowienia, albo też objawem długotrwałych i przewlekłych zmian (zaawansowania choroby).<br />
<br />
<h3 style="text-align: center;">
Wykwity pierwotne - rodzaje</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Do wykwitów pierwotnych zalicza się: plamy, grudki, krosty, bąbel pokrzywkowy, guzek, guz, pęcherzyk i pęcherz.<br />
<br />
<h3>
Plama (macula)</h3>
<br />
Plama jest wykwitem niewyczuwalnym dotykiem. Jest to zmiana zabarwienia leżąca w poziomie skóry (różni się od otaczającej skóry zabarwieniem). Zabarwienie plam może być różnorodne: od jasnoróżowego do ciemnoczerwonego, od jasnobrunatnego do prawie czarnego, może też mieć różne odcienie żółci, a nawet zieleni. Także kształt i wielkość plam może być bardzo różna. Dlatego też można wyróżnić następujące rodzaje plam:<br />
- <b>plama zapalna </b>- plamy zapalne są spowodowane przekrwieniem wywołanym stanem zapalnym - np. rumienie;<br />
- <b>plama naczyniowa </b>- plamy naczyniowe są spowodowane rozszerzonymi naczyniami np. rozszerzenia naczyń (teleangiektazje), nowotworzenie drobnych naczyń (znamiona naczyniowe płaskie, naczyniak gwiaździsty), czy też wynaczynienia;<br />
- <b>plama barwnikowa </b>- plamy barwnikowe są spowodowane nadmiarem lub brakiem pigmentu w skórze. Nadmiar pigmentu - przebarwienia - powoduje piegi, ostudę, natomiast brak pigmentu (melaniny) - odbarwienia to np. bielactwo;<br />
- <b>plama złogowa </b>- plamy złogowe powstaje na skórze w wyniku gromadzenia się w skórze substancji pochodzenia zewnętrznego (np. tatuaż - sztuczne wprowadzenie do skóry barwnika) lub wewnętrznego (np. barwniki żółci czy homosyderyna w złogach żylakowych);<br />
- <b>plama zwyrodnieniowa </b>- plamy zwyrodnieniowe są spowodowane zmianami starczymi (np. plamy starcze);<br />
<br />
<h3>
Bąbel pokrzywkowy (urtica)</h3>
<br />
Bąbel pokrzywkowy jest spowodowany obrzękiem skóry właściwej. Jest to wykwit nieco wyniosły ponad poziom skóry, płaski, na szczycie ma kolor porcelanowo-biały lub różowy, a na obwodzie jest zaczerwieniony. Wykwit ten szybko się pojawia i równie szybko może zniknąć bez pozostawienia śladu. Bąblowi pokrzywkowemu towarzyszy silne swędzenie i uczucie pieczenia. Wykwit ten jest wykwitem pierwotnym w pokrzywce. Jego odmianą jest obrzęk Quinckiego, który dotyczy skóry właściwej. Bąbel pokrzywkowy występuje także po kontakcie skóry z pokrzywą.<br />
<br />
<h3>
Grudka (papula)</h3>
<br />
Grudka jest wykwitem wyniosłym ponad poziom skóry, wyczuwalnym, spoistym, o różnym zabarwieniu, kształcie i wielkości. Grudki powstają na skutek przerostu naskórka lub skóry właściwej i naskórka. Najczęściej wykwity te mają wielkość główki od szpilki, ale mogą też osiągać większe rozmiary 0,5 - 1 cm (na skutek przerostu). Grudki ustępując nie pozostawiają blizny.<br />
Rodzaje grudek:<br />
<br />
<ul>
<li><b>grudki naskórkowe -</b> powstają na skutek przerostu komórek naskórka np. brodawki płaskie, zwykłe (ustępują bez pozostawienia śladu);</li>
<li><b>grudki skórno - naskórkowe </b>- są spowodowane przerostem komórek naskórka i skupieniem nacieku w skórze właściwej np. łuszczyca, liszaj płaski;</li>
<li><b>grudki skórne </b>- powstają na skutek nacieku w skórze właściwej lub też na skutek nagromadzenia się ciał złogowych np. kępki żółte;</li>
</ul>
<br />
Grudki mogą występować pojedynczo lub w skupiskach (mnogie). Mogą też być rozsiane lub zlewać się ze sobą w większe wykwity np. tarczki, blaszki. Niezależnie od wszystkiego zawsze ustępują bez pozostawienia blizny.<br />
<br />
<h3>
Pęcherzyk (vesicula)</h3>
<br />
Pęcherzyk to wykwit drobny wyniosły ponad poziom skóry. Pęcherzyk jest wypełniony płynem (surowiczym, krwistym). Pęcherzyki mają wielkość do 1 cm (jeśli ich średnica jest większa to są to pęcherze). Rozróżnia się pęcherzyki jednokomorowe lub wielokomorowe (np. pęcherzyk gąbczasty). W pęcherzykach płyn gromadzi się tylko w komórkach naskórka lub przestrzeniach międzykomórkowych. Pęcherzyki ustępują bez pozostawienia śladu.<br />
<br />
<h3>
Pęcherz (bulla)</h3>
<br />
Pęcherz jest to wykwit wystający ponad powierzchnię skóry, wypełniony płynem surowiczym pokryty naskórkiem o średnicy powyżej 1 cm. W pęcherzach płyn rozwarstwia poszczególne warstwy naskórka lub też naskórka i skóry właściwej. W zależności od tego na jakim poziomie w naskórku płyn jest gromadzony rozróżnia się następujące rodzaje pęcherzy:<br />
- <b>pęcherz podrogowy - </b> pęcherz ten powstaje pod warstwą rogową naskórka, jest powierzchowny, wiotki, łatwo ulega uszkodzeniu i pęknięciu (dlatego też jest rzadko widziany). Kiedy pęka powstaje wykwit wtórny (np. liszajec zakaźny);<br />
- <b>pęcherz śródnaskórkowy </b>- powstaje pomiędzy warstwami naskórka. Pęcherze są duże, często wiotkie (np. pęcherzyca);<br />
- <b>pęcherz podnaskórkowy -</b> w tym przypadku płyn gromadzi się pod naskórkiem, a powyżej skóry właściwej (na granicy skórno-naskórkowej). W tym przypadku pęcherz pokrywa pełna grubość naskórka, są one dobrze napięte i twarde - trudniej ulegają uszkodzeniu;<br />
<br />
<h3>
Krosta (pustula)</h3>
<br />
Krosta jest wykwitem drobnym, płasko-wyniosłym lub kopulastym (ponad poziom skóry), typu pęcherzyka lub pęcherza z tą różnicą, że od początku wypełniony jest treścią ropną. Gojące się krosty zasychają w strup i ustępują bez śladu. Ale krosty powstałe z ropnych pęcherzy mogą z powodu nadżerek i owrzodzeń goić się przez bliznowacenie. Krosty mogą być pojedyncze - jednokomorowe, lub też gąbczaste. Mogą zawierać wydzielinę zakaźną np. w ropnym zapaleniu mieszków włosowych lub też wydzielinę jałową np. w łuszczycy krostkowej.<br />
Podział krost:<br />
- <b>krosty naskórkowe</b> - np. łuszczyca krostkowa;<br />
- <b>krosty przymieszkowe</b> - trądzik, zapalenie mieszków włosowych;<br />
<br />
<h3>
Cysta</h3>
<br />
Cysta powstaje na skutek otorbienia płynnej części w tkankach. Cysta jest wykwitem wyniosłym ponad poziom skóry z charakterystycznym objawem chełbotania. Jeśli przybiera większe rozmiary to staje się szerszym pojęciem.<br />
<br />
<h3>
<b>Guzek (nodulus)</b></h3>
<br />
Guzek jest wykwitem wyniosłym ponad poziom skóry, wielkości grudki czyli do 1 cm. Od grudki różni się tym, iż na ogół zawsze ulega rozpadowi, przekształcając się w owrzodzenie (wykwit wtórny). Guzek zawiera elementy skóry właściwej, a ustępując pozostawia bliznę. Blizny po guzkach mogą być zanikowe, płaskie lub przerosłe. Guzki są wykwitem pierwotnym w wielu przewlekłych chorobach skóry np. kiła, gruźlica, ale też niektóre nowotwory zarówno te łagodne jak i te złośliwe mogą przybrać właśnie postać guzka.<br />
<br />
<h3>
Guz (nodus, tumor)</h3>
<br />
Guz jest wykwitem większym od guzka - od 1 cm do średnicy nawet kilkunastu centymetrów. Jest to wykwit wyniosły lub płaskowyniosły (ponad poziom skóry). Guzy są głębokie, zajmują wszystkie warstwy skóry (sięgają, aż do tkanki podskórnej). Ustępuje pozostawiając bliznę. Guzy mogą ulegać rozpadowi i przechodzić w owrzodzenia.<br />
Rodzaje guzów:<br />
-<b> guzy zapalne </b>- np. czyrak, ropnie mnogie pach czy rumień guzowaty<br />
- <b>guzy</b> <b>niezapalne - nowotwory - </b>guz nowotworowy może być zarówno łagodny np. włókniak, tłuszczak jak i złośliwy np. rak skóry<br />
<br />
<h3 style="text-align: center;">
Wykwity wtórne - rodzaje</h3>
<br />
Do wykwitów wtórnych zalicza się: łuskę, owrzodzenie, nadżerkę, przeczos, pęknięcie, rozpadlinę, strup, bliznę.<br />
<br />
<h3>
Łuska (squama)</h3>
<br />
Łuska jest elementem zrogowaciałego naskórka, występującym na powierzchni wykwitu. Łuski częściowo są oddzielone od podłoża, a częściowo mogą do niego przylegać. Łuska powstaje najczęściej jako zejście stanu zapalnego albo może też być następstwem nadmiernego lub nieprawidłowego rogowacenia naskórka (np. łuszczyca).<br />
Wyróżnia się dwa rodzaje złuszczania:<br />
- <b>złuszczanie otrębiaste</b>, drobne- np. łuski łupieżu zwykłego i tłustego;<br />
- <b>złuszczanie płatowe</b> (duże łuski)- np. po oparzeniu słonecznym skóry I stopnia.<br />
<br />
<h3>
Nadżerka (erosio)</h3>
<br />
Nadżerka jest ubytkiem naskórka lub nabłonka, który powstaje na skutek pęknięcia pęcherzyka lub pęcherza, krosty lub grudki. Nadżerka może też powstawać np. w fałdach skórnych na skutek maceracji naskórka. W przypadku nadżerki widoczne jest zaczerwienienie, sącząca się powierzchnia z płynem tkankowym. Dodatkowo odczuwalne są ból i pieczenie. Nadżerki goją się bez pozostawienia blizny.<br />
<br />
<h3>
Owrzodzenie (ulcus)</h3>
<br />
Owrzodzenie jest ubytkiem głębokim (głębszym od nadżerki), często obejmuje naskórek i skórę właściwą, a nawet tkankę podskórną. Owrzodzenia powstają często z wykwitów pierwotnych tj. krosty, guzki, guzy lub też pod wpływem czynników mechanicznych (np. uderzenie), fizycznych, chemicznych (np. kwasy, zasady), termicznych (głębokie oparzenia i odmrożenia), a nawet biologicznych jak np. zaburzenia krążenia. Ale należy pamiętać, że także wiele złośliwych nowotworów skóry przybiera postać owrzodzenia. Owrzodzenia zawsze goją się z pozostawieniem blizny.<br />
<br />
<h3>
Strup (crusta)</h3>
<br />
Strup powstaje na skutek zasychania wysięku surowiczego, ropnego, krwi lub leków stosowanych zewnętrznie na powierzchni skóry lub wykwitu. Może mieć różne kolory: żółtawy, jasny, miodowy, żółtozielony, czerwony, brudny do nawet czarnego. Strupy stanowią etap w rozwoju i gojeniu się pęcherzów, pęcherzyków, krost oraz nadżerek i owrzodzeń (właśnie pod strupem dochodzi do gojenia zarówno nadżerek jak i owrzodzeń). Po odpadnięciu strupa przez pewien czas w jego miejscu pozostaje przebarwieni, które z upływem czasu stopniowo ustępuje. Oczywiście jeśli strup pokrywał owrzodzenie to pozostaje trwała blizna. Kolory strupów: miodowo-żółty strup ma liszajec zakaźny, zaś treść ropna z nawarstwionymi pod spodem strupami to niesztowica.<br />
<br />
<h3>
Przeczos (excoriatio)</h3>
<br />
Są to linijne ubytki naskórka (zazwyczaj płytkie, ale mogą być też głębokie) powstające na skutek drapania się. Przeczos jest odmianą nadżerki, ale pionową i głębszą (obejmuje wierzchołki brodawek zazębiających naskórek ze skórą właściwą). Przeczosy goją się bez pozostawiania śladu. Przeczosy obserwuje się w chorobach przebiegających z silnym świądem np. wszawica, świerzb, choroby alergiczne czy w przypadku zmian starczych.<br />
<br />
<h3>
Pęknięcie (fissura)</h3>
<br />
Pęknięcie jest linijnym ubytkiem sięgającym zazwyczaj grubości naskórka. Pęknięcia dotyczą najczęściej nadmiernie zrogowaciałego naskórka np. stopy i dłonie lub powstają w miejscach silnego napinania i rozciągania skóry (np. kąciki ust, brodawki sutkowe, czy też okolice odbytu). Nie pozostawia blizny.<br />
<br />
<h3>
Rozpadlina (rhagas)</h3>
<br />
Rozpadlina jest linijnym ubytkiem skóry, głębokim, sięgającym głęboko do skóry właściwej (głębsze niż pęknięcia). Rozpadliny są bolesna, ponieważ powstają w ogniskach naciekowych skóry i ogniskach zapalnych. Gojenie odbywa się przez bliznowacenie - pozostawia blizny.<br />
<br />
<h3>
Blizna (cicatrix)</h3>
<br />
Blizna jest zastępczą tkanką łączną włóknistą, stanowi odnowę ubytków łącznotkankowych skóry właściwej. Najczęściej powstaje jako zejście procesu zapalnego, które doprowadziły do uszkodzeń skóry właściwej np. owrzodzeń lub może powstawać w wyniku ustępowania przewlekłych chorób zapalno-naciekowych. Blizna bardzo rzadko tworzy się samoistnie na skórze zdrowej (keloid, bliznowiec). Początkowo blizny mają kolor sinoczerwony, następnie bledną i przybierają barwę porcelanowobiałą. Blizna nie jest pełnowartościową skórą - w miejscu blizny nie występują włókna sprężyste (elastyna) ani przydatki skóry.<br />
Rodzaje blizn:<br />
<br />
<ul>
<li><b>blizna leżąca w poziomie skóry</b>;</li>
<li><b>blizna przerostowa </b>(keloidowa, hipertfoficzna) - są spowodowane nadmiernym tworzeniem włókien kolagenowych, blizny te są wyniosłe ponad powierzchnię skóry, twarde, z licznymi wypustkami (np. blizny pooparzeniowe);</li>
<li><b>blizna zanikowa</b> (atroficzna) - blizny te leżą poniżej poziomu skóry, są cienkie, bibułkowate, zazwyczaj o gładkiej powierzchni.</li>
</ul>
<br />
<br />
<br />
Czasami objawy - to co widzimy nie pasuje do żadnego z opisanych wykwitów, dlatego na koniec słów kilka o stwardnieniu skóry, ścieńczeniu skóry oraz lichenizacji.<br />
<br />
<h4>
Stwardnienie skóry</h4>
<br />
Stwardnienie skóry spowodowane jest przerostem włókien kolagenowych. W skórze takiej dochodzi do zaniku przydatków. Jak wygląda? Skóra jest twarda, gładka, często odbarwiona i błyszcząca, nie daje się ująć w palce tworzą się na niej beleczkowate zgrubienia. Skóra taka występuje w chorobach tj. twardzina skóry oraz w przypadku pozakrzepowych owrzodzeń podudzi.<br />
<br />
<h4>
Ścieńczenie skóry</h4>
<br />
Ścieńczenie skóry może oznaczać (dotyczyć) ścieńczenia naskórka i/lub skóry właściwej. Przypadłość ta może być uwarunkowana zmianami hormonalnymi, wiekiem lub też występuje po stanach zapalnych. Także stosowanie przez dłuższy czas maści i kremów z dodatkiem steroidów prowadzi do ścieńczenie skóry (w skrajnych przypadkach do jej zaniku).<br />
<br />
<h4>
Lichenizacja (zliszajowacenie)</h4>
<br />
Lichenizacja skóry polega na jej szorstkości, zgrubieniu oraz wzmożonym poletkowaniu. Lichenizacja jest charakterystyczna dla przewlekłego wyprysku. Jej przyczyną jest świąd skóry. Zliszajowacenie może występować w świądzie alergicznym i starczym.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-72231673926804654622015-06-24T16:47:00.001+02:002016-01-17T15:21:45.644+01:00Depilacja bikini. Jak depilować bikini? Rodzaje depilacji bikini: depilacja francuska, brazylijska i hollywoodzka.Obecnie dla wielu kobiet obecność włosów jest dopuszczalna tylko na głowie oraz w formie brwi i rzęs. Wydaje się, że najlepiej żeby wcale nie występowało na innych częściach ciała, bo i tak je usuwamy. Pokazanie się z niewydepilowanymi pachami czy nogami traktowane jest jako ogromna wpadka. Można stwierdzić, że także depilacja okolic intymnych przed wyjściem na plażę czy basem stała się wręcz obowiązkiem. Depilację bikini można wykonać różnymi metodami, są także różne rodzaje depilacji okolic intymnych. O tym na czym polegają i czym się różnią przeczytacie poniżej.<br />
<br />
<h1>
Depilacja bikini</h1>
<br />
Depilacja bikini jest to usunięcie owłosienia z okolic intymnych. Może być to tzw. depilacja płytka (usuwanie włosków wystających poza linię bielizny) lub też depilacja głęboka (usuwanie całego owłosienia ze wzgórka łonowego, warg sromowych oraz między pośladkami). Depilacja bikini jest dla wielu kobiet tak samo ważna jak depilacja nóg czy manikiur. Jedne panie decydują się na depilację okolic intymnych ze względów higienicznych, inne także ze względów estetycznych.<br />
<br />
<h4>
Jak depilować bikini?</h4>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Depilację bikini można wykonać w domu lub też w gabinecie kosmetycznym. Wybierając metodę musimy określić m.in. na jak długo chcemy się pozbyć owłosienia (na kilka dni czy trwale), jakim budżetem dysponujemy, jaka jest nasza <a href="http://www.superflavon.pl/odpornosc.html">odporność</a> na ból, czy nie mamy przeciwwskazań do wybranej metody depilacji, Najczęstszymi metodami jakie wybierają kobiety podczas depilacji w domu są: golenie maszynką, depilacja chemiczna kremami do okolic intymnych, depilator, a niektóre kobiety wykonują też depilację bikini plastrami woskowymi (tzw. wosk na zimno). Decydując się na depilację w domu trzeba robić to bardzo ostrożnie ponieważ niewłaściwie wykonana depilacja może skutkować poważnym podrażnieniem skóry, a nawet infekcją. W gabinetach kosmetycznych do najbardziej popularnych metod depilacji bikini należą: depilacja woskiem (najbardziej popularna, ale bolesna), depilacja pastą cukrową oraz laserowa depilacja (najtrwalsza, ale kosztowna).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGJo789KC_mNQOfIrOV7OYdB43HWOerhwbwDeiwYaze3sX526lt4FX90XN6kUv2uBxVWpI8405SnS81yC3AcrB82LkI3tmCwrH8W0wPH-vQjL0U5U8oJdUzjpfyyRfbQfBt5ygjHMPgN7O/s1600/depilacja+bikini.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGJo789KC_mNQOfIrOV7OYdB43HWOerhwbwDeiwYaze3sX526lt4FX90XN6kUv2uBxVWpI8405SnS81yC3AcrB82LkI3tmCwrH8W0wPH-vQjL0U5U8oJdUzjpfyyRfbQfBt5ygjHMPgN7O/s320/depilacja+bikini.jpg" width="208" /></a></div>
<br />
<h2>
Metody depilacji bikini w gabinecie kosmetycznym.</h2>
<br />
Obecnie mamy dostępnych wiele metod w celu osiągnięcia gładkiej skóry miejsc intymnych.<br />
<br />
<h3>
Depilacja bikini woskiem</h3>
<br />
Kosmetyczka nakłada za pomocą szpatułki lub rolki płynny rozgrzany do temperatury 37 C wosk - oczywiście zgodnie z kierunkiem wzrostu włosów. Przykrywa go następnie materiałowym paskiem (np. flizelinowym) i zrywa go energicznym ruchem w kierunku przeciwnym do wzrostu włosów. W ten sposób usuwa włosy wraz z cebulkami. Włosy do depilacji woskiem powinny mieć min. 0,5 cm. Depilacja tą metodą jest jedną z najbardziej bolesnych i niestety często wywołuje też podrażnienie skóry (biorąc pod uwagę, że wosk przykleja się do skóry to podczas zrywania może dojść do usunięcia fragmentu skóry, co zwiększa ryzyko wystąpienia infekcji). Po zabiegu warto posmarować depilowane okolice oliwką łagodzącą po depilacji.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhECe4Y5Dj2P30v4NI5U84WSXUHC-8_KzF2B-mYTAgwYwJDzObpJsVTvAGKGpAP0yBFICDaPlOG5aRKmpR6ISRWxAStOa1hClq5QYnfEEbGldOIYDAgIgJ8nUg6uBBc_QnE4oIWmqK7wICJ/s1600/Depilacja+Bikini+111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhECe4Y5Dj2P30v4NI5U84WSXUHC-8_KzF2B-mYTAgwYwJDzObpJsVTvAGKGpAP0yBFICDaPlOG5aRKmpR6ISRWxAStOa1hClq5QYnfEEbGldOIYDAgIgJ8nUg6uBBc_QnE4oIWmqK7wICJ/s320/Depilacja+Bikini+111.jpg" width="281" /></a></div>
<br />
<h3>
Depilacja pastą cukrową</h3>
<br />
Jest mniej bolesna i bardziej delikatna (rzadziej wywołuje podrażnienia - nie przykleja się do skóry tylko do włosów). Jest polecana dla osób ze skórą wrażliwą i mających skłonność do naczynek.<br />
<br />
<h3>
Przeciwwskazania do depilacji bikini</h3>
<br />
Oczywiście podstawowym przeciwwskazaniem są choroby skóry w miejscu w którym wykonujemy zabieg (stany zapalne, ropne, alergiczne, przerwana ciągłość skóry). Tego typu depilacji nie powinny też stosować osoby chore na cukrzycę, czy też przyjmujące niektóre leki (np. hormonalne czy rozrzedzające krew). Depilacja woskiem nie powinna być stosowana u osób z rozszerzonymi naczynkami lub też mających skłonność do ich rozszerzania.<br />
Depilacji laserem nie wolno wykonywać u kobiet w ciąży, a depilacja woskiem czy pastą cukrową także w przypadku ciąży nie są wskazane.<br />
<br />
<h2>
Depilacja bikini - rodzaje</h2>
<br />
W zależności od tego jak głęboka jest depilacja (czy chcemy pozbyć się części owłosienia czy całego) wyróżniamy różne rodzaje depilacji. Większości kobiet wystarcza pozbycie się owłosienia, które przekracza linię bielizny - wygląda to estetycznie zarówno w ubraniu jak i nago. Jednak dla wielu kobiet klasyczna depilacja bikini jest niewystarczająca i decydują się na pozbycie całego owłosienia (ze wzgórka łonowego, warg sromowych i okolic odbytu, ewentualnie pozostawiają wąski pasek biegnący przez środek okolicy intymnej lub decydują się na pozostawienie fryzurki w różnym kształcie na wzgórku łonowym).<br />
<br />
<h3>
Depilacja francuska</h3>
<br />
Depilacja francuska jest najpłytszą formą depilacji. Jej celem jest pozbycie się jedynie owłosienia po bokach wzgórka łonowego, a pozostałe uformowane zostają w trójkąt lub prostokąt. Metoda ta polega na delikatnej korekcji owłosienia okolic bikini wzdłuż linii bielizny (bikini i pachwin). Pozwala ona na zachowanie estetycznego wyglądu.<br />
<br />
<h2>
Depilacja brazylijska</h2>
<br />
Depilacja brazylijska polega na pozostawieniu wąskiego paska owłosienia na wzgórku łonowym. Depilacja ta polega więc na redukcji owłosienia z okolic bikini oraz wzdłuż pachwin z zachowaniem odpowiedniej szerokości, ponieważ celem tego rodzaju depilacji jest pozostawienie paska pośrodku łona lub innego dowolnego kształtu (fryzury intymnej) wedle życzenia klientki. Włosy usuwa się także z części warg sromowych (głębokość ustala się z klientką). Podczas depilacji brazylijskiej wykonuje się także depilację okolicy między pośladkami.<br />
<br />
<h3>
Depilacja hollywoodzka</h3>
<br />
Jest to najgłębsza forma depilacji. Depilacja hollywoodzka polega na usunięciu wszystkich włosków z okolic intymnych. Depilacja ta jest zbliżona do depilacji brazylijskiej, tyle że podczas zabiegu usuwa się wszystkie włoski ze wzgórka łonowego, warg sromowych i okolicy między pośladkami. Tę formę stosuje się w celu zapewnienia największego komfortu i estetyki.<br />
<br />
<h3>
Wady i zalety depilacji brazylijskiej i hollywoodzkiej</h3>
<br />
Jak wszystkie metody i rodzaje, tak i depilacja brazylijska i hollywoodzka mają swoje wady i zalety.<br />
<br />
<b>Zalety:</b><br />
- uczucie najwyższego komfortu;<br />
- łatwiejsze utrzymanie higieny szczególnie w upalne dni (włosy przy wysokich temperaturach sprzyjają rozwojowi bakterii i grzybów);<br />
- walory estetyczne;<br />
<br />
<b>Wady:</b><br />
- może powodować podrażnienia nawet długotrwałe (niezależnie od metody wykonania - jest to bardzo delikatna okolica);<br />
- ryzyko rozwoju infekcji;<br />
<br />
Będąc w temacie depilacji bikini warto wspomnieć także o problemie nadmiernego owłosienia. Może być ono defektem urody, ale może też być spowodowane poważniejszymi schorzeniami. Normalnym jest, że ciało kobiety jest pokryte mieszkiem, nie należy też panikować jeśli pojawi się pojedynczy włosek w okolicy np. brodawki sutkowej, ale jeśli pojawi się owłosienie na plecach czy twarzy to warto skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia przyczyny.<br />
<br />
<h4>
Najczęstsze przyczyny nadmiernego owłosienia</h4>
Do najczęstszych przyczyn nadmiernego owłosienia zalicza się:<br />
- zespół policystycznych jajników;<br />
- nadmiar prolaktyny;<br />
- przerost kory nadnerczy;<br />
- otyłość;<br />
- przyczyną nadmiernego owłosienia mogą być też niektóre stosowane leki np. leczeniu padaczki, nadciśnienia czy bezpłodności.<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-36871411002970419352015-06-24T14:00:00.000+02:002016-01-21T11:10:04.915+01:00Ałun - naturalny kryształowy lek i kosmetyk.<h1>
Ałun</h1>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Ałun jest minerałem występującym naturalnie w przyrodzie (dwunastowodny siarczan potasowo- glinowy). Ałun powstaje w wyniku zachodzenia procesów wulkanicznych. Występuje on w postaci żył wśród skał łupkowych m.in. we Włoszech, USA, Azji, Australii, Hiszpanii, Grecji, Francji. W Polsce można się na niego natknąć w okolicach Sandomierza, Międzyzdrojów oraz na Dolnym Śląsku. Zastosowanie ałunu w kosmetyce jest znane już od czasów starożytnych. Pierwsze wzmianki o zastosowaniu ałunu jako środka neutralizującego nieprzyjemny zapach pochodzą już ze starożytnego Egiptu i Chin.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3UqjjMLp7UC8ywaK0aE4qXLpUJuyVHBp91OVKcL3_nIS1_lTSzh9AxUn7u-rG177mm7lAEmuknM1kGSZOkPr0AyjemFdE4azmnjTqZnB-IHodKQ4uEU7uMjqw7kAPFPEsUpNWygjXWzKF/s1600/a%25C5%2582un_flickr_David+Fant_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="zestaw do golenia" border="0" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3UqjjMLp7UC8ywaK0aE4qXLpUJuyVHBp91OVKcL3_nIS1_lTSzh9AxUn7u-rG177mm7lAEmuknM1kGSZOkPr0AyjemFdE4azmnjTqZnB-IHodKQ4uEU7uMjqw7kAPFPEsUpNWygjXWzKF/s640/a%25C5%2582un_flickr_David+Fant_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" title="ałun" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. David Fant</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<h4>
Ałun - jak wygląda?</h4>
<br />
Ałun występuje naturalnie w postaci kryształków. Jest kruchy, szklisty i prześwitujący. Ałun może mieć barwę białą, szarą lub żółtawą. Jest bezzapachowy. Ałun dobrze rozpuszcza się w wodzie.<br />
<br />
<br />
<h2>
Ałun - właściwości i działanie</h2>
<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Kiedyś ałun znany był głownie jako "kamyk po goleniu" - łagodził bowiem podrażnienia i drobne skaleczenia po goleniu. Obecnie stosuje się go głównie jako alternatywę dla dezodorantów i antyperspirantów.<br />
<br />
Ałun jest produktem w 100% naturalnym, nie zawiera alkoholu, perfum, barwników, konserwantów, ani substancji zapachowych.<br />
Ałun jest także produktem bardzo ekonomiczny. Jeden kryształek ałunu starcza na ok rok codziennego stosowania.<br />
Ałun nie brudzi ubrania. Stosując ałun zamiast dezodorantu mamy pewność, że nie pozostawi nam on śladów na ubraniach.<br />
<br />
<h>
Ałun - działanie:</h><br />
- bakteriobójcze;<br />
- ściągające (dzięki czemu tamuje krwawienie);<br />
- dezynfekujące;<br />
- przeciwzapalne;<br />
- łagodzące i kojące;<br />
- antyseptyczne;<br />
<br />
<br />
<h2>
Ałun - zastosowanie w kosmetyce i nie tylko...</h2>
Oto najpopularniejsze zastosowania ałunu:<br />
<br />
- obecnie ałun jest głównie alternatywą dla dezodorantów i antyperspirantów, ale ma zgoła inny mechanizm działania niż antyperspiranty i blokery. Ałun nie zapobiega poceniu i nie blokuje gruczołów potowych, tylko uniemożliwia rozwój bakterii, które są odpowiedzialne za powstawanie nieprzyjemnego zapachu potu (za jego rozkład). Stosowanie ałunu chroni nas przed nieprzyjemnym zapachem. Ałun działa też delikatnie zwężająco na ujścia gruczołów potowych (ale nie blokuje wydzielania potu), pozwala skórze oddychać i nie blokuje jej naturalnych procesów fizjologicznych (działa na powierzchni skóry, nie wnika do wnętrza gruczołów potowych).<br />
<br />
- pocieranie zwilżonym ałunem łagodzi podrażnienia skóry po depilacji (działa bakteriobójczo, zapobiega powstawaniu podrażnień, czerwonych krostek i wrastaniu włosków) i po goleniu;<br />
<br />
- tamuje krwawienia z drobnych skaleczeń np. po zacięciu maszynką podczas golenia czy depilacji;<br />
<br />
- ałun działa łagodząco w przypadku oparzeń słonecznych czy ukąszeń owadów;<br />
<br />
- przyspiesza gojenie wyprysków, przydatny w przypadku trądzika i opryszczki;<br />
<br />
- jako alternatywa dezodorantów i antyperspirantów dla alergików;<br />
<br />
- ałun jest częstym składnikiem kosmetyków po goleniu dla mężczyzn m.in. wód po goleniu i wód do twarzy;<br />
<br />
<br />
<h3>
Jak używać (aplikować na skórę) ałun?</h3>
<br />
Przed aplikacją ałun należy zwilżyć w zimnej wodzie (ale nie pod strumieniem wody w kranie, bo ałun jest bardzo kruchy i mógłby się połamać lub rozkruszyć). Zwilżonym ałunem pocieramy skórę (np. miejsca podrażnień, skaleczenia). Po zastosowaniu należy pozostawić ałun do naturalnego wyschnięcia (nie zamykać w pudełku gdy jest wilgotny).<br />
<br />
<h3>
W jakiej formie występuje ałun?</h3>
<br />
Najczęściej ałun występuje w formie oszlifowanych lub nieoszlifowanych kryształów. Ale można także kupić ałun w postaci proszku, sztyftu lub sprayu ałunowego.<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-12238990018926655872015-06-22T19:38:00.002+02:002016-01-17T15:26:57.296+01:00Depilacja woskiem, a depilacja pastą cukrową - różnice. Który rodzaj depilacji wybrać?Najpopularniejszą metodą usuwania zbędnego owłosienia jest depilacja woskiem. W gabinetach kosmetycznych mamy do dyspozycji różne rodzaje wosku (np. kremowy, miodowy, płynny, w puszce, twardy). Ale coraz więcej osób decyduje się też na depilację pastą cukrową. Poniżej postaram się przybliżyć obie metody i przedstawię główne różnice między depilacją woskiem, a depilacją pastą cukrową.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzrKsxBZdqZ70MFlJqUYIvOUzSsrtHf8UHKtSGIRz6utQcpxI9uaiyCApU86P3xkWIf4PZCYXnqLowln5V1F7EWiT8f-Y7-Vrurkamhk1VPcclj4cv6X30Gg-gOUJXmEd_0b4v_SRmPGbG/s1600/wosk+a+pasta+cukrowa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzrKsxBZdqZ70MFlJqUYIvOUzSsrtHf8UHKtSGIRz6utQcpxI9uaiyCApU86P3xkWIf4PZCYXnqLowln5V1F7EWiT8f-Y7-Vrurkamhk1VPcclj4cv6X30Gg-gOUJXmEd_0b4v_SRmPGbG/s640/wosk+a+pasta+cukrowa.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<h2>
DEPILACJA WOSKIEM</h2>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Do najczęściej stosowanych wosków zalicza się wosk kremowy i wosk twardy.<br />
<br />
<h3>
Wosk kremowy</h3>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC7_hyyV5g5AqU_ve1yvg275qkvX0NwfqjigmCR0fZS2_bJiapdrKv2-jbpkHB4CCMObvOcqbarzNIyMqvwiLbcV5-Ws0cW6E4jYkUk7e7JxDrN1yJB_D0tZXGcLGhw7uIj9rM81gOtl_A/s1600/depilacja.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC7_hyyV5g5AqU_ve1yvg275qkvX0NwfqjigmCR0fZS2_bJiapdrKv2-jbpkHB4CCMObvOcqbarzNIyMqvwiLbcV5-Ws0cW6E4jYkUk7e7JxDrN1yJB_D0tZXGcLGhw7uIj9rM81gOtl_A/s320/depilacja.jpg" width="320" /></a>Wosk kremowy ma miękką konsystencję. Ma on dość niską temperaturę topnienia - ok 37 - 38 C (niewiele wyższą od prawidłowej temperatury naszego ciała). Jest to więc wosk ciepły, a nie jak się powszechnie uważa gorący. Wosk ten nie powoduje oparzeń skóry, może być też stosowany w przypadku skóry skłonnej do rozszerzania naczyń (oczywiście wymaga to odpowiedniej techniki i uwagi, ale prawidłowo przeprowadzony zabieg nie powinien spowodować pogorszenia stanu naczynek). Oczywiście wosku nie stosujemy w przypadku mocno rozszerzonych naczynek oraz żylaków. W gabinetach mamy do wyboru sporo wosków m.in. wosk miodowy (do skóry normalnej, do mocnych i twardych włosów), wosk różany z dwutlenkiem tytanu (dla skór wrażliwych, łagodzi podrażnienia), wosk złoty (do depilacji krótkich i mocnych włosów, mika łagodzi podrażnienia i zwiększa przyczepność), wosk azulenowy z cynkiem (do skóry suchej, wrażliwej i normalnej, dobra przyczepność, a cynk zmniejsza ryzyko podrażnień), wosk z dodatkiem wyciągu z oliwek, lub z masą perłową (woski perłowe). Wosk krystaliczny w porównaniu z woskiem kremowym łatwiej się zmywa i nie pozostawia uczucia lepkości na skórze.<br />
<br />
<h3>
Wosk twardy</h3>
<br />
Wosk twardy ma postać kostek lub granulek. Oczywiście przed użyciem musi być rozpuszczony. Ma wyższą temperaturę topnienia niż wosk kremowy - ok 42 C (niewskazany dla osób z tendencją do naczynek). Może mieć różne kolory i zapachy.<br />
<br />
<h3>
Przebieg depilacji woskiem - depilacja woskiem krok po kroku</h3>
<br />
Jak większość zabiegów kosmetycznych tak i depilację woskiem rozpoczynamy od przygotowania skóry. Przed wykonaniem depilacji skóra musi być dokładnie oczyszczona i odtłuszczona przy użyciu preparatu przygotowującego do depilacji. Oczywiście wcześniej wykluczamy przeciwwskazania do wykonania zabiegu (łącznie z oceną czy włosy nie są zbyt krótkie, aby wykonać zabieg). Często kosmetyki stosowane przed depilacją mają dodatkowo działanie chłodzące i lekko znieczulające. Kolejnym krokiem po przygotowaniu skóry jest przystąpienie do aplikacji wosku (jest to zupełnie bezbolesne) - oczywiście wosk nakładamy zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa. Jeśli nakładamy wosk kremowy, to na warstwę wosku nakładamy pasek materiału (np. flizeliny). Paski zrywamy w kierunku przeciwnym do wzrostu włosów - niestety ten moment depilacji jest bolesny. Ból jest oczywiście uzależniony od indywidualnych właściwości - dla jednych depilacja woskiem jest zabiegiem bardzo bolesnym, dla innych tylko trochę nieprzyjemny np. dla mnie.<br />
W zabiegu depilacji woskiem bardzo ważna jest technika nakładania, ale przede wszystkim zrywania (ważne pod jakim kątem zrywamy paski). Paski zrywamy dość blisko skóry - włosy mają być wyrwane, a nie urwane (ciągnięcie do góry sprawia, że depilacja jest mniej efektywna, a włoski szybko odrastają). Jeśli włoski zostaną urwane, to może to być przyczyną ich wrastania w skórę po depilacji.<br />
Po usunięciu zbędnego owłosienia przechodzimy do usunięcia resztek (pozostałości) wosku. Usuwamy je przy użyciu olejku (oliwki) po depilacji lub innego przeznaczonego do tego celu preparatu. Oczywiście po zabiegu skóra jest delikatnie zaczerwieniona, dlatego też warto nałożyć na nią kosmetyki o działaniu kojącym np. preparat podepilacyjny o działaniu chłodzącym i łagodzącym. Jeśli skóra ma tendencję do zapalenia mieszków włosowych to po zabiegu depilacji można wykonać darsonwalizację (ma działanie dezynfekujące, przeciwzapalne).<br />
<br />
<h4>
Częstotliwość wykonywania zabiegu</h4>
<br />
Częstotliwość jest uzależniona od indywidualnej szybkości odrostu włosów, a także prawidłowego wykonania zabiegu (urwane włosy odrastają szybciej niż wyrwane). Zazwyczaj zabieg depilacji powtarza się co 2-4 tygodnie.<br />
<br />
<h3>
Przeciwwskazania do depilacji woskiem</h3>
Najważniejsze przeciwwskazania do depilacji woskiem:<br />
- żylaki;<br />
- zapalenie żył;<br />
- mocno rozszerzone naczynia krwionośne;<br />
- nieustabilizowana cukrzyca;<br />
- choroby alergiczne i wirusowe skóry;<br />
- stany zapalne i ropne skóry;<br />
- przerwana ciągłość skóry;<br />
- nie wykonujemy depilacji w miejscach występowania znamion (omijamy, zaklejamy);<br />
- wszelkie zmiany na skórze budzące niepokój;<br />
- epilepsja;<br />
- ciąża; *<br />
- słaba krzepliwość krwi;<br />
- stany gorączkowe;<br />
- uczulenie na wosk;<br />
<br />
* <b>odnośnie ciąży </b>- kobiety w ciąży powinny unikać depilacji woskiem, pastą cukrową oraz depilatorem elektrycznym. Dlaczego? Ponieważ metody te są bolesne i mogą wywoływać stres, co w ciąży jak wiadomo jest niewskazane. Chyba, że ciążą przebiega prawidłowo, a kobieta przed ciążą korzystała z danej metody. Ja osobiście raczej nie wykonałabym depilacji woskiem u kobiety w ciąży (jeśli się jednak zdecydujecie, to poproście klientkę o podpisanie zgody na wykonie zabiegu depilacji z informacją, że klientka jest świadoma pewnego ryzyka). Oczywiście dla kobiet w ciąży zabronione są metody epilacji (elektroepilacji, ultradźwięków i enzymów, lasera, czy depilacji IPL).<br />
Dla kobiet w ciąży najbardziej wskazana jest depilacja maszynką lub kremami do depilacji dla skóry wrażliwej (wcześniej należy wykonać próbę uczuleniową).<br />
<br />
<h2>
DEPILACJA PASTĄ CUKROWĄ</h2>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvw0fjbs7W1DhBKShPxJSh0UXAGaWJVx5-sdZV8MRTPa2uBmxGRc6dD14kQuBJHgfkJ-UdjawbT_nJaM9L1OQ-4wFqzo3JuYqAHMT2jrZFZPLrZRYxJnqPtr4m4y_eUmJFgAUHh15zTpfQ/s1600/sugar-paste-936814_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvw0fjbs7W1DhBKShPxJSh0UXAGaWJVx5-sdZV8MRTPa2uBmxGRc6dD14kQuBJHgfkJ-UdjawbT_nJaM9L1OQ-4wFqzo3JuYqAHMT2jrZFZPLrZRYxJnqPtr4m4y_eUmJFgAUHh15zTpfQ/s400/sugar-paste-936814_1280.jpg" width="267" /></a></div>
Na naszym rynku depilacja pastą cukrową jest dostępna od kilku lat (czyli stosunkowo niedawno). Reklamowana jest jako najbardziej naturalna metoda depilacji. Depilacja pastą cukrową jest nowoczesną wersją substancji i techniki depilacji stosowanej przez kobiety z Bliskiego Wschodu od stuleci. Pasta cukrowa zawiera najczęściej: cukier, wodę, sok z cytryny oraz wyciągi ziołowe (prosta postać może być bez wyciągów, tylko cukier, woda i sok z cytryny). Jak widać ze składu pasta cukrowa zawiera tylko surowce naturalne - pozbawiona jest składników chemicznych.<br />
<br />
Do zabiegu pastą cukrową skóra musi być właściwie przygotowana - musi być czysta i sucha (nie należy stosować kremów czy balsamów przed zabiegiem). Oczywiście wcześniej stwierdzamy brak przeciwwskazań. Do pierwszej depilacji pastą włosy powinny mieć ok. 0,5 - 1 cm długości.<br />
Pastę cukrową nakładamy w kierunku przeciwnym do wzrostu włosa, a zrywamy wraz z kierunkiem jego wzrostu. Pasta nie przykleja się do skóry, można ja nakładać kilkukrotnie na tę samą partię skóry (jest delikatna dla skóry, nie zrywa i nie uszkadza naskórka, może być stosowana na delikatnych okolicach np. bikini). Pozostałości pasty ze skóry zmywamy wodą. Jest metodą którą mogą stosować osoby z rozszerzonymi naczyniami, ponieważ pasta w czasie depilacji ma temperaturę ciała. Pastą cukrową usuniemy już 1-2 mm włoski, są one dokładnie wyrywane.<br />
<br />
<h3>
Przeciwwskazania do depilacji pastą cukrową</h3>
Do głównych przeciwwskazań depilacji pastą cukrową zalicza się:<br />
- przerwana ciągłość skóry (skaleczenia, otarcia, podrażnienia);<br />
- stany zapalne skóry: bakteryjne, ropne, alergiczne.<br />
- żylaki;<br />
- zapalenie żył;<br />
- ciąża; *<br />
<br />
A na koniec:<br />
<br />
<h1>
Depilacja woskiem, a depilacja pastą cukrową - różnice </h1>
Na koniec w punktach najważniejsze różnice między depilacją woskiem, a depilacją pastą cukrową:<br />
- depilacja pastą cukrową jest mniej bolesna (ale nie bezbolesna) od depilacji woskiem (dla mnie przeciwnie, ale to moje prywatne odczucie);<br />
- podrażnienie skóry po paście jest mniejsze niż po zastosowaniu wosku;<br />
- wosk nie należy nakładać kilkukrotnie na tę samą partię skóry (należy nakładać raz, wyjątkowo 2 razy), a pastę można nakładać kilkukrotnie;<br />
- temperatura topnienia wosku to 37-42 C natomiast pasta cukrowa ma temperaturę skóry (nie powoduje poparzeń);<br />
- włoski do depilacji woskiem muszą mieć kilka milimetrów (ok 5 mm), pastą cukrową usuniemy już włoski mające zaledwie 2 mm;<br />
- depilacji woskiem nie wykonujemy u osób z rozszerzonymi naczynkami, naczynka nie są przeciwwskazaniem do depilacji pastą cukrową;<br />
- wosk nakładamy zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, a zrywamy w kierunku przeciwnym, w przypadku pasty cukrowej postępujemy odwrotnie, nakładamy w kierunku przeciwnym do wzrostu włosa, a zrywamy zgodnie z kierunkiem jego wzrostu;<br />
- po wosku włoski odrastają po ok 3-4 tygodniach (należy wtedy powtórzyć zabieg), częstotliwość depilacji pastą cukrową to ok 4-6 tygodni.<br />
- po depilacji pastą występuje mniejsze ryzyko wrastania włosków niż po wosku;<br />
- depilując woskiem szybciej usuwamy włoski z dużych partii skóry (jest szybsza), depilacja pastą cukrową wymaga większej dokładności i cierpliwości (jest bardziej czasochłonna).<br />
- cena - depilacja pastą cukrową jest droższa niż depilacja woskiem (depilacja pastą kosztuje drugie tyle co woskiem np. jeśli depilacja woskiem łydek i ud kosztuje 110- 120 zł to pastą cukrową od 220 do 250 zł);<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-82070293316190026762015-06-22T15:31:00.001+02:002016-03-14T17:13:09.901+01:00Demakijaż. Jaki preparat oczyszczający wybrać do danego typu skóry?<div style="text-align: right;">
</div>
<h2>
Oczyszczanie skóry - demakijaż</h2>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0lkylwZKB7CuSZqoTi7Ak5Wct0kpgJeBraZOamjTgCmPFySBtxZhSr0Hjg7Id2PU3fap9F01gy5USoJh5FJ8s5F660SF-ID28lQO-qldCiYK7_sFcTpO0DWVhDF0Fx5uotFI8klKjMTbu/s1600/peeling_flickr_Honolulu+Media_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0lkylwZKB7CuSZqoTi7Ak5Wct0kpgJeBraZOamjTgCmPFySBtxZhSr0Hjg7Id2PU3fap9F01gy5USoJh5FJ8s5F660SF-ID28lQO-qldCiYK7_sFcTpO0DWVhDF0Fx5uotFI8klKjMTbu/s320/peeling_flickr_Honolulu+Media_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Honolulu Media</td></tr>
</tbody></table>
Przed wykonaniem zabiegu kosmetycznego zarówno w gabinecie jak i w domu należy optymalnie przygotować skórę. Na czym to polega? Oczywiście na właściwym oczyszczeniu skóry preparatem dobranym do typu i stanu skóry. W trakcie oczyszczania usuwane są ze skóry resztki wydzielin gruczołów skórnych (potowych jak i łojowych), martwe (zrogowaciałe) komórki naskórka, zanieczyszczenia (cząsteczki brudu, kurzu), mikroorganizmy, a także makijaż oraz inne preparaty kosmetyczne (np.krem). Oczywiście oczyszczamy skórę dwa razy dziennie: rano (w celu odświeżenia) i wieczorem (oczyszczenie skóry z sebum i zanieczyszczeń po całym dniu i dokładny demakijaż).<br />
<br />
<h4>
Cząsteczki hydrofilowe i lipofilowe</h4>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqFLE4FP6aHjtR7T9-wcH_iYapa7nH244exEgqcGsXDgwonvScm3FCyRRhLYp5yDGxiDxLdz2juWK3-epdDGwXANvqlzETqsOO5pD_No3W4joIpwin2j2gEX2WtypvMclvJTz4tmrRQV4Z/s1600/demakija%25C5%25BC_flickr_mahmoud99725_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqFLE4FP6aHjtR7T9-wcH_iYapa7nH244exEgqcGsXDgwonvScm3FCyRRhLYp5yDGxiDxLdz2juWK3-epdDGwXANvqlzETqsOO5pD_No3W4joIpwin2j2gEX2WtypvMclvJTz4tmrRQV4Z/s400/demakija%25C5%25BC_flickr_mahmoud99725_%2528CC+BY-SA+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. mahmoud99725</td></tr>
</tbody></table>
Cząsteczki, które usuwamy podczas oczyszczania skóry mogą mieć charakter hydrofilowy (są wodolubne) np. pot, tusz do rzęs rozpuszczalny w wodzie lub lipofilowy (są tłuszczolubne) np. sebum, cienie do powiek, pomadki do ust, tusze do rzęs i inne kosmetyki wodoodporne. Aby usunąć substancje hydrofilowe wystarczy ciepła woda, natomiast aby usunąć substancje lipofilowe niezbędne jest ich zemulgowanie z wodą i środkami czyszczącymi (tzw. syndety o pH 4-6). W celu oczyszczenia skóry należy unikać mydła (niezależnie od rodzaju skóry). Dlaczego? Ponieważ mydło działa niekorzystnie na skórę twarzy, całkowicie zaburzając jej pH.<br />
<br />
<h3>
Jaki preparat oczyszczający wybrać do danego typu skóry?</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
Pewnie wielokrotnie zastanawiałyście się jaki preparat będzie najlepszy dla Waszej skóry. Przed dokonaniem wyboru należy prawidłowo zdiagnozować typ skóry, bowiem tylko właściwa ocena pozwoli nam dobrać preparat właściwy do potrzeb i stanu skóry. A i jeszcze jedno - podczas oczyszczania skóry nie rezygnujemy z wody, ponieważ płyn do demakijażu bez wody nie gwarantuje dokładnego oczyszczenia (osoby ze skórą wrażliwą i suchą nie powinny myć twarzy wodą z kranu, lepsza dla ich skóry będzie woda mineralna niskozmineralizowana, oligoceńska, termalna).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQt311KBA_Kp2-4Oi-3j4DaK7iaaLO-khed_R9GLS6k87mrQ0xOii7SSJUyYHKxrDcOJOBNf64OIMfEab0ra7iqj5KqgZunpyw-wukjjd_U-iMbWL6Qp4KsAm9aCqsm2Qv1bhH4awRIYaI/s1600/toner-906142_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQt311KBA_Kp2-4Oi-3j4DaK7iaaLO-khed_R9GLS6k87mrQ0xOii7SSJUyYHKxrDcOJOBNf64OIMfEab0ra7iqj5KqgZunpyw-wukjjd_U-iMbWL6Qp4KsAm9aCqsm2Qv1bhH4awRIYaI/s640/toner-906142_1280.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h4>
Skóra sucha - mleczko lub delikatna pianka</h4>
<br />
Do oczyszczenia (demakijażu) cery suchej najlepiej wybrać mleczko lub delikatną piankę, którą następnie obficie spłukujemy z wodą (najlepiej niskozmineralizowaną mineralną, oligoceńską lub termalną, jeśli ktoś chce używać wody z kranu to powinna być ona odstana i przefiltrowana). Kosmetyki te powinny być lekko tłuste, gęste, ponieważ powodują one wzmocnienie warstwy ochronnej skóry, jednocześnie nie powodując uczucia pieczenia i ściągania. Najlepiej wybierać te kosmetyki, które w składzie posiadają substancje nawilżające np. kwas hialuronowy, glicerynę czy oleje roślinne.<br />
<br />
<h4>
Skóra tłusta i mieszana - preparaty w formie żelu</h4>
<br />
Do demakijażu cery tłustej i mieszanej (szczególnie z tendencją do tłustej) najlepiej sprawdzą się produkty w formie żelu (do cery tłustej), które zmywamy wodą. Tego rodzaju kosmetyki oczyszczają, usuwają nadmiar łoju, ściągają (zwężają) rozszerzone pory, zapobiegają świeceniu się skóry, a zawarte w nich antybakteryjne składniki zapobiegają powstawaniu wyprysków i infekcji. Jeśli cera mieszana ma tendencję do cery suchej to lepiej zastosować preparat w formie mleczka (żeby nadmiernie nie przesuszyć skóry).<br />
<br />
<h4>
Skóra wrażliwa - hypoalergiczne mleczko lub pianka</h4>
<br />
Ze skórą wrażliwą postępujemy podobnie jak z cerą suchą z tą różnicą, że używane do oczyszczenia skóry preparaty powinny być hypoalergiczne (nie powinny zawierać barwników i substancji zapachowych). Tego typu zmywacze są tłuste, co powoduje, że dodatkowo delikatnie nawilżają skórę wrażliwą.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN_wZmKWrPHybgqk-YwdY6Q-XLJPBFszgUYfxiecsq7OeiHOdccfChe6SSUTffYGt1APZHTJMyL6X7iuGXkKhpvHQ1uX7vkjlscg4JcO_JUh9mAWksBezyolRELGBIn2M4QoUf6qybg98d/s1600/demakija%25C5%25BC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN_wZmKWrPHybgqk-YwdY6Q-XLJPBFszgUYfxiecsq7OeiHOdccfChe6SSUTffYGt1APZHTJMyL6X7iuGXkKhpvHQ1uX7vkjlscg4JcO_JUh9mAWksBezyolRELGBIn2M4QoUf6qybg98d/s320/demakija%25C5%25BC.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Ja do demakijażu oczu używam od lat dwufazowego płynu, zaś od jakiegoś czasu do oczyszczenia skóry zarówno rano jak i wieczorem stosuję płyn micelarny, który nie podrażnia mojej skóry i jest prosty i szybki w użyciu (nie trzeba pocierać skóry, usuwa nadmiar sebum, ale jednocześnie nawilża, zmywa nawet wodoodporny makijaż, ma minimalną ilość konserwantów, nie zawiera barwników i substancji zapachowych). Płyn micelarny może być z powodzeniem stosowany w pielęgnacji każdego typu cery - należy wybrać <b>płyn micelarny dopasowany do naszego typu cery</b> (płyn micelarny dla danego typu skóry posiada odpowiednie składniki dodatkowe np. silnie nawilżające, redukujące pracę gruczołów łojowych czy obkurczające naczynka).<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-35198687671379176792015-06-21T16:53:00.001+02:002015-12-19T16:41:34.326+01:00Oczar wirginijski. Woda hamamelisowa - zastosowanie w kosmetyce.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_JcptIeH9C6sBu-_FbiGxc-KN5mpJyXPpB7GJERoIaSR24Ny0pAizDZ2Ar8BpA5j7nkB2WVAhOwOZHJ3i06IZTXrOQ6LZundwMBdR0yXkgXxzJ1u5He8_riT-jHLb66HK0f1JlxCItwXJ/s1600/hamamelis_flickr_Kristine+Paulus_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_JcptIeH9C6sBu-_FbiGxc-KN5mpJyXPpB7GJERoIaSR24Ny0pAizDZ2Ar8BpA5j7nkB2WVAhOwOZHJ3i06IZTXrOQ6LZundwMBdR0yXkgXxzJ1u5He8_riT-jHLb66HK0f1JlxCItwXJ/s400/hamamelis_flickr_Kristine+Paulus_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Kristine Paulus</td></tr>
</tbody></table>
Poza wodą różaną w kosmetyce szerokim zastosowaniem i dobroczynnymi właściwościami cieszy się także woda hamamelisowa (jest składnikiem toników, kremów, może być też stosowana jako samodzielny kosmetyk). Poniżej postaram się dokładniej przybliżyć właściwości i zastosowanie wody hamamelisowej, ale zanim to zrobię to słów kilka o oczarze wirginijskim z którego hydrolat ten jest pozyskiwany.<br />
<br />
<br />
<h2>
Oczar wirginijski</h2>
<br />
Oczar wirginijski (Hamamelis Virginiana) jest krzewem lub drzewem osiągającym ok 2,5 - 5 m wysokości (max. 8 m). Cechą charakterystyczną oczaru jest zakrzywiony pień pokryty gładką brązową korą oraz długie rozwidlające się gałęzie pokryte gęsto liśćmi, które opadają na zimę. Od października do marca oczar wirginijski jest pokryty pięknymi żółtymi kwiatami. Drzewo to pochodzi i naturalnie rośnie na obrzeżach Ameryki Północnej (wschodnie regiony USA), gdzie było wykorzystywane do celów leczniczych przez rdzennych Indian (to oni odkryli jego lecznicze właściwości). Indianie stosowali napar z oczaru do leczenia trudno gojących się ran i owrzodzeń oraz leczenia biegunek (zarówno spowodowanych czerwonką, jak i innego pochodzenia). Oczar zwany był świętą rośliną Indian lub złotem Indian. W Europie i w Polsce oczar występuje jako roślina parkowa i ozdobna. Oczywiście cenne właściwości oczaru zostały poparte badaniami naukowymi. Surowcem farmaceutycznym są: gałęzie, liści i kora, z których wytwarza się preparaty i leki naturalne.<br />
<br />
<h3>
Właściwości oczaru wirginijskiego</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Oczar ma głównie właściwości tonizujące, przeciwkrwotoczne, ściągające, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Pomaga zapobiegać zakażeniom gronkowcem (także złocistym).<br />
Ze względu na działanie ściągające oczar może być stosowany w ograniczaniu krwawienia oraz wysięków z ran. Oczar poprawia też krążenie krwi i wykazuje zdolność do uszczelniania naczyń krwionośnych (flawonoidy wzmacniają ściany naczyń, zmniejszają ich kruchość i przepuszczalność). Z tego względu oczar jest składnikiem preparatów antycellulitowych i ujędrniających do ciała.<br />
<br />
<br />
<h3>
Zastosowanie lecznicze oczaru wirginijskiego</h3>
<br />
Wewnętrzne stosowanie oczaru wirginijskiego jest pomocne w chorobach układu pokarmowego i płuc. Poleca się stosowanie naparów lub ekstraktów w przypadku: biegunki, dezynterii, hemoroidów oraz zapalenia bony śluzowej jelita grubego.<br />
Stosowanie zewnętrzne. Oczar świetnie radzi sobie z problemami skórnymi: trądzik, oparzenia (także słoneczne), odmrożenia, odleżyny, zmiany pożylakowe, ciężko gojące się rany, leczenie egzemy oraz w przypadku siniaków (rozpuszcza krwiaki podskórne).<br />
Preparaty i leki z oczarem stosowane są w formie wyciągów, maści, czopków, czy nawilżanych chusteczek.<br />
<br />
<h3>
Oczar wirginijski w kosmetyce</h3>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLOh4Q0IIKhQwo-uVB6i7Sl87Tabl-bNL-78ap9nheJiI4C-HcXTW_Clp6n5Glcob8SKONANlm1bDQshoRM-EbaVmhReMvSeBYGYZ3l76Wx4Yh_HfDFbhkbUwenCifSNS2N8MnZSjPE8LH/s1600/hamamelis-virginiana-850735_1920.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLOh4Q0IIKhQwo-uVB6i7Sl87Tabl-bNL-78ap9nheJiI4C-HcXTW_Clp6n5Glcob8SKONANlm1bDQshoRM-EbaVmhReMvSeBYGYZ3l76Wx4Yh_HfDFbhkbUwenCifSNS2N8MnZSjPE8LH/s320/hamamelis-virginiana-850735_1920.jpg" width="320" /></a></div>
Wyciąg z liści i kory oczaru są stosowane jako środek przeciwbakteryjny, przeciwzapalny i ściągający. Preparaty z oczarem działają ściągająco na skórę, poprawiają jej ukrwienie i koloryt. Ponadto ograniczają wydzielanie łoju, co doskonale wpływa na skórę tłustą, zanieczyszczoną z zatkanymi porami. Ale składniki oczaru mają też inne działanie, a mianowicie poprawiają krążenie podskórne i zmniejszają kruchość naczyń, co jest niezwykle przydatne w pielęgnacji cery naczyniowej.<br />
Ekstrakt z oczaru stosuje się w: lotionach i pudrach do ciała, maseczkach kosmetycznych, kremach na dzień i na noc (szczególnie o właściwościach przeciwzapalnych), mydłach i płynach do kąpieli, żelach do higieny intymnej, balsamach do ciała, środkach przeciwpotowych (dezodorantach), tonikach, wodach po goleniu, preparatach odżywczych do włosów (szampony i odżywki głównie do włosów suchych i łamliwych).<br />
<br />
Z gałęzi i liści wytwarza się destylat znany jako woda hamamelisowa. Hydrolat oczarowy ma szerokie zastosowanie w kosmetyce i temu właśnie zostanie poświęcona druga część postu.<br />
<br />
<h2>
WODA HAMAMELISOWA</h2>
Woda hamamelisowa nazywana jest inaczej wodą oczarową lub hydrolatem oczarowym (zawiera ekstrakt z oczaru wirginijskiego). Pozyskiwana jest w procesie destylacji z parą wodną gałęzi i liści oczaru. Woda hamamelisowa jest przeźroczysta, może być bezbarwna lub mieć słomkowy kolor. Zapach zaś ma świeży i ziołowy.<br />
<br />
<h3>
Woda hamamelisowa - co zawiera?</h3>
<br />
Woda hamamelisowa zawiera m.in garbniki (hamamelitanina - działanie przeciwzapalne, ściągające, antyoksydacyjne), flawonoidy (działanie antyoksydacyjne), kwas galusowy i elagowy, procyjanidyny (antyoksydant) i saponiny. To właśnie tym składnikom oczar wirginijski oraz pozyskiwana z niego woda hamamelisowa zawdzięczają swoje cenne i liczne właściwości.<br />
<br />
<h3>
Woda hamamelisowa - właściwości</h3>
<br />
Woda hamamelisowa wykazuje szerokie spektrum działania, a mianowicie działa: przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, ściągająco, sebostatycznie (reguluje pracę gruczołów łojowych). Ponadto obkurcza (zwężą) rozszerzone pory oraz przyspiesza gojenie ran i wyprysków, dlatego polecana jest w pielęgnacji skóry tłustej, trądzikowej i łojotokowej. Składniki zawarte w wodzie hamamelisowej poprawiają też krążenie podskórne i pozytywnie wpływają na stan naczyń (wzmacniają je, zmniejszają ich kruchości przepuszczalność). Jeśli dodać do tego jej działanie przeciwzapalne i chłodzące to jak widać jest to bardzo przydatny preparat w pielęgnacji cery naczyniowej. Ale woda hamamelisowa działa też nawilżająco, odświeżająco, antyoksydacyjnie, regenerująco, a ponadto poprawia kolory skóry, wyrównuje załamania i wygładza skórę oraz zapobiega jej łuszczeniu.<br />
<br />
<h4>
Do jakich cer przeznaczony jest hydrolat oczarowy?</h4>
<br />
Hydrolat oczarowy może być stosowany przez posiadaczy wszystkich rodzajów cer (przeciwwskazaniem jest indywidualna nietolerancja), ale szczególnie poleca się go w przypadku:<br />
- cer tłustych, łojotokowych, zanieczyszczonych, trądzikowych i z rozszerzonymi porami.<br />
- do cer naczyniowych (rozszerzone naczynka, rumień, teleangiektazje);<br />
- do cery zmęczonej, dojrzałej oraz z pierwszymi oznakami starzenia;<br />
<br />
Przemywanie skóry wodą hamamelisową daje uczucie świeżości i lekko napina skórę (bez obaw nie jest to nieprzyjemne odczucie, nie powoduje dyskomfortu).<br />
<br />
<h3>
Zastosowanie wody hamamelisowej - w jakich przypadkach warto po nią sięgać:</h3>
<br />
- wodę hamamelisową możemy stosować jako samodzielny preparat kosmetyczny do przemywania twarzy, szyi i dekoltu zamiast toniku (jej pH 4 - 5,5) - odświeża i oczyszcza skórę, usuwa zanieczyszczenia, brud i nadmiar łoju, ponadto zwęża rozszerzone pory przez co skóra staje się gładsza i lepiej wygląda - stosujemy 2 razy dziennie: rano i wieczorem;<br />
<br />
- zwalczanie trądziku - 2 lub 3 razy dziennie przemywamy skórę płatkiem nasączonym wodą hamamelisową lub tonikiem z oczarem. Oczar redukuje trądzik - przyspiesza gojenie, a jednocześnie zapobiega powstawaniu nowych wyprysków (działanie ściągające, sebostatyczne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne);<br />
<br />
- nawilżanie - składniki wody hamamelisowej zapobiegają utracie wody przez komórki, dzięki czemu pomagają w utrzymaniu prawidłowego poziomu nawilżenia skóry.<br />
<br />
- redukcja opuchlizny pod oczami (tzw. worków pod oczami) - na powieki kładziemy płatki kosmetyczne nasączone wyciągiem z oczaru i zostawiamy na ok 5 min. Zabieg ten redukuje opuchliznę i rozjaśnia cienie pod oczami. Ta przypadłość zdarzyła się zapewne niejednokrotnie każdej z nas - choćby z uwagi na tę właściwość warto posiadać w domu wodę hamamelisową.<br />
<br />
- woda hamamelisowa świetnie nadaje się do rozrabiania masek proszkowych na bazie glinki (zamiast wody) - polecam gorąco to rozwiązanie, maska ma wówczas bardzo przyjemne, chłodzące działanie, likwiduje pieczenie i zaczerwienienia. W samodzielnie przygotowywanych kosmetykach (domowej roboty) można zastosować ją jako fazę wodną (zamiast wody);<br />
<br />
- do przemywania podrażnionej skóry (zaczerwienionej, swędzącej) po goleniu i po depilacji;<br />
<br />
- zmniejsza widoczność pajączków i żylaków - zawarte w oczarze taniny zwężają naczynia krwionośne, a ponadto redukują stany zapalne i opuchnięcie;<br />
<br />
- przyspiesza gojenie siniaków - jeśli często na Waszej skórze goszczą siniaki to woda hamamelisowa może być pomocna - wcieramy ja 2 do 3 razy dziennie w siniaki. Podobnie jak w przypadku pajączków taniny zwężają naczynia, redukują opuchnięcie, a także rozpuszczają podskórne krwiaki.<br />
<br />
- okłady z wody hamamelisowej przynoszą ukojenie w przypadku poparzeń słonecznych - hydrolat oczarowy pomaga rozgrzanej, podrażnionej i bolącej skórze na twarzy i na ciele, m.in. łagodzi świąd, zaczerwienienie oraz przyspiesza proces regeneracji skóry;<br />
<br />
- okłady z wody hamamelisowej są przydatne w przypadku drobnych skaleczeń skóry, otarć i drobnych uszkodzeń skóry;<br />
<br />
- oczar wirginijski i woda hamamelisowa są także pomocne w leczeniu egzemy i łuszczycy - łagodzą swędzenie, redukują ból, zaczerwienienie oraz zmniejszają blizny;<br />
<br />
- wodę hamamelisową można stosować także do pielęgnacji włosów i skóry głowy. Można zmieszać z szamponem w proporcji 1:1 (łagodzi jego działanie). Stosując hydrolat oczarowy obserwujemy wygładzenie włosów i odżywienie skóry głowy. W przypadku łupieżu wodę hamamelisową możemy stosować jako tonik do skóry głowy (np. po umyciu w skórę głowy i suche włosy wcieramy hydrolat oczarowy).<br />
<br />
Jak widać warto posiadać w domu wodę hamamelisową, bo sprawdza się świetnie w wielu sytuacjach, które częściej lub rzadziej nas spotykają m.in. opuchnięte oczy, podrażnienia po depilacji, poparzenia słoneczne. Muszę przyznać, że mnie woda hamamelisowa urzekła jakieś 10 lat temu i wciąż uważam, że sama w sobie jest bardzo wartościowym kosmetykiem. A Wy jakie macie doświadczenia z wodą hamamelisową? Jeśli nie próbowaliście to sprawdźcie i pozwólcie się oczarować oczarowi.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-17519543753081503042015-06-20T13:13:00.000+02:002016-01-17T15:27:52.289+01:00Woda różana w kosmetyce - właściwości i zastosowanie.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVSOcEm3WgYnK9gc9jywec0VewOIJdrAzi3MU7muJfSZw_6vee4EzV4_NM2scXSHXNO3VuNrelbodizRDCtNEyhdINnko9eVxwpRnAWSOz30xKBqzpjZ4f0dPxzf5URFClHk2el3R0PvO_/s1600/rose-282062_1920.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVSOcEm3WgYnK9gc9jywec0VewOIJdrAzi3MU7muJfSZw_6vee4EzV4_NM2scXSHXNO3VuNrelbodizRDCtNEyhdINnko9eVxwpRnAWSOz30xKBqzpjZ4f0dPxzf5URFClHk2el3R0PvO_/s400/rose-282062_1920.jpg" width="400" /></a></div>
<b>Róża </b>- królowa kwiatów. W starożytności uznawana była za afrodyzjak. Jest symbolem nie tylko miłości, ale także elegancji czy luksusu. O olejku różanym pisałam już obszernie w osobnym poście. Dziś pora na słów kilka o wodzie różanej, która posiada wiele cennych właściwości pielęgnacyjnych oraz przepiękny kuszący, naturalny zapach. Obecnie woda różana jest najczęściej składnikiem kosmetyków do pielęgnacji twarzy i włosów. Jak powstaje? Jakie ma właściwości? Kto powinien korzystać z jej dobrodziejstw? O tym poniżej.<br />
<br />
<h1>
Woda różana</h1>
<br />
Prawdziwa woda różana <b>powstaje</b> w procesie uzyskiwania olejku różanego <b>podczas procesu destylacji</b> płatków róży. W procesie destylacji płatki róży oddają do wody cenne flawonoidy (m.in. kwercetynę), garbniki, witaminy, minerały oraz niewielkie ilości lotnych olejków eterycznych. Najprościej rzecz ujmując hydrolat i woda różana są produktami ubocznymi wytwarzania olejku z płatków róży.<br />
Jeśli decydujecie się na zakup wody różanej, to zwracajcie uwagę na skład - powinno być: rosa damascena distillate lub rosa damascena flower wather, lub woda plus olejek różany - i tyle. Unikajcie tych zawierających inne dodatki i konserwanty (to już nie są wody różane).<br />
<br />
<h2>
Woda różana - właściwości dla skóry</h2>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1cVkkGzT0vhTOZBkpAxsieU-l0S7Ht95joun5tY6O1TsLNpIZZf_uSk1nNF19Jh9v5MUDiOpcX-rxsTdQHHDvFCbFSNn7B_ialm9oDW8XpxaD7bGOmmCfs_bAno6tqFJ23wo5wguNRGBC/s1600/RosenimAchentalSPA_flickr_Anna_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1cVkkGzT0vhTOZBkpAxsieU-l0S7Ht95joun5tY6O1TsLNpIZZf_uSk1nNF19Jh9v5MUDiOpcX-rxsTdQHHDvFCbFSNn7B_ialm9oDW8XpxaD7bGOmmCfs_bAno6tqFJ23wo5wguNRGBC/s400/RosenimAchentalSPA_flickr_Anna_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Anna</td></tr>
</tbody></table>
Woda różana ma właściwości odświeżające, tonizujące, nawilżające, a co nie mniej istotne przywraca naturalną równowagę skórze. Wykazuje także właściwości odmładzające i przeciwzmarszczkowe, dlatego jest przydatna do pielęgnacji cery dojrzałej (zawiera antyoksydanty, które spowalniają lub hamują procesy starzenia). Ponadto woda różana posiada też właściwości łagodzące i regenerujące skórę wrażliwą, podrażnioną, przesuszoną i skłonną do powstawania rozszerzonych naczynek (teleangiektazji). Można ją stosować w przypadku drobnych ran i skaleczeń oraz oparzeń słonecznych. Ze względu na właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne woda różana jest skutecznym antyseptykiem i środkiem dezynfekującym, który sprawdza się w pielęgnacji skóry trądzikowej. Ponadto woda różana działa ściągająco, łagodzi stany zapalne, zaczerwienienia, przyspiesza gojenie się wyprysków, reguluje wydzielanie sebum, zwęża rozszerzone pory - co jest nie mniej istotne w leczeniu trądziku.<br />
<br />
Regularne stosowanie wody różanej sprawia, że skóra staje się promienna (odzyskuje blask), elastyczna i jedwabiście gładka. Może więc stanowić sekret naszego piękna.<br />
<br />
<h3>
Woda różana - dla jakiej cery?</h3>
<br />
Woda różana może być stosowana do każdego rodzaju skóry niezależnie od wieku. Szczególnie polecana jest do cery:<br />
- szarej i zmęczonej;<br />
- dojrzałej;<br />
- z pierwszymi oznakami starzenia;<br />
- suchej i łuszczącej się;<br />
- wrażliwej i podrażnionej;<br />
- naczynkowej (flawonoidy uszczelniają naczynia);<br />
- trądzikowej;<br />
<br />
<h2>
Woda różana w kosmetyce</h2>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzvKxXA4uUP9GmM9Nt25BTvS_IfLPLpNB0nWHvCjzQcTYfWW8_dr_1H_dA3a_mV4D4qDxbmXZ16dSuai9LwEYCLl-UBy2M9CGYCo0psBgdyShblA2T4j4g0LJn9k0-9dYtJ601-veHocA1/s1600/Spa_flickr_DennisWong_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzvKxXA4uUP9GmM9Nt25BTvS_IfLPLpNB0nWHvCjzQcTYfWW8_dr_1H_dA3a_mV4D4qDxbmXZ16dSuai9LwEYCLl-UBy2M9CGYCo0psBgdyShblA2T4j4g0LJn9k0-9dYtJ601-veHocA1/s320/Spa_flickr_DennisWong_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Dennis Wong</td></tr>
</tbody></table>
Woda różana jest częstym składnikiem kosmetyków do skóry twarzy.<br />
Czystą wodę różaną można stosować do przemywania skóry zamiast toniku (biorąc pod uwagę jej obojętne pH, to nie zastępuje toniku - więc nie dla wszystkich będzie właściwym i wystarczającym rozwiązaniem - dlatego trzeba próbować). Woda różana oczyszcza skórę usuwając z niej nadmiar sebum, brud i inne zanieczyszczenia.<br />
Wodę różana można stosować także jako mgiełkę odświeżającą do twarzy (wystarczy wlać ją do butelki z atomizerem).<br />
Wodę różaną warto zastosować jako uzupełnienie maseczek do twarzy (zwłaszcza naturalnych np. glinki, zioła, algi) tzn. dodajemy do maski zamiast zwykłej wody - w takim przypadku wspomaga ona działanie pozostałych składników (bardzo polecam to rozwiązanie, wielokrotnie stosowałam i za każdym razem byłam zadowolona z efektu).<br />
Okłady na oczy - wodę różaną można stosować do przemywania zaczerwienionych, załzawionych i zmęczonych (np. pracą przed komputerem) oczu (wacik zwilżamy wodą różaną i przemywamy nim oczy), można też nakładać na oczy kompresy nasączone wodą różaną - dają uczucie ukojenia.<br />
Woda różana przydatna jest też po ukąszeniu przez owady - wystarczy położyć zwilżony kompres na miejsce ukąszenia, a dość szybko zmniejsza stan zapalny i zaczerwienienie, a także łagodzi uczucie swędzenia.<br />
Może być również składnikiem do wyrobu własnych kosmetyków - robiąc własny krem czy serum można wodę zastąpić właśnie wodą różaną.<br />
Woda różana sprawdza się też dobrze w pielęgnacji włosów. stosujemy ją w formie płukanek i/lub maseczek do włosów. Po jej zastosowaniu włosy stają się miękkie, gładkie i delikatne w dotyku.<br />
<br />
<h3>
Woda różana w pielęgnacji włosów</h3>
<br />
Woda różana wzmacnia cebulki włosów, stymuluje wzrost włosów i wpływa na prawidłowe odżywienie skóry głowy. Po zastosowaniu włosy są wygładzone, lepiej nawilżone, bardziej sprężyste i elastyczne, a także odzyskują zdrowy połysk.<br />
<br />
Woda różana jest składnikiem szamponów, środków do pielęgnacji, mgiełek i perfum do włosów.<br />
Wodę różaną warto stosować do płukanek oraz do rozrabiania maseczek do włosów. Może być też stosowana jako naturalny lakier do włosów.<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-10069643819798246472015-06-19T15:31:00.001+02:002015-08-07T16:08:00.304+02:00Olejek Perilla ( "olej z pachnotki").Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens) jest jednoroczną rośliną oleistą z rodziny jasnowatych (wargowych). Naturalnie rośnie i jest uprawiana na szeroką skalę (ze względu na owoce, które zawierają ok 50% tłuszczu) w południowej Azji. Z nasion tych owoców otrzymuje się olej. W Polsce roślina ta uprawiana jest jako ozdobna.<br />
<br />
<h2>
Olej Perilla</h2>
<br />
Olej Perilla jest tłoczony na zimno z nasion owoców pachnotki. Jest nierafinowany, lekki i łatwo się rozprowadza. Olej z pachnotki należy do olei schnących. Olej ma żółto-zielony kolor i świeży ziołowy zapach. Najczęściej jest pakowany i przechowywany w buteleczkach z ciemnego szkła. Po otwarciu zaleca się przechowywanie w lodówce.<br />
<br />
<h3>
Olejek Perilla - co zawiera?</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Olejek Perilla jest naturalnym bardzo bogatym źródłem NNKT (niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych) głównie: alfa- linoleinowego (z rodziny omega-3 - ok 65%), kwasu linolowego (omega-6) i kwasu oleinowego (omega-9). Ponadto zawiera także związki należące do grupy polifenoli m.in. antocyjany, flawonoidy w tym katechiny, kwercetynę, luteolina, apigenina, kwas rozmarynowy, a także witaminy i minerały. Związki należące do polifenoli są silnymi i skutecznymi antyoksydantami.<br />
<br />
<h3>
Właściwości olejku Perilla</h3>
<div>
Właściwości olejku wynikają z wysokiej zawartości NNKT oraz związków należących do grupy polifenoli. Kombinacja kwasów w olejku sprawia, że jest niezwykle pomocny w przypadku cery problematycznej.</div>
<div>
Olejek Perilla wykazuje następujące właściwości:</div>
<div>
- przeciwzapalne i przeciwalergiczne;</div>
<div>
- przeciwbakteryjne (hamuje rozwój bakterii propinibacterium acnes - ważne dla osób borykających się z trądzikiem);</div>
<div>
- ma działanie przeciwzaskórnikowe (nie ma właściwości komodogennych);</div>
<div>
- wycisza skórę - łagodzi podrażnienia, zaczerwienienie i swędzenie skóry;</div>
<div>
- redukuje zmarszczki;</div>
<div>
- zapobiega utracie elastyczności skóry i poprawia jej napięcie;</div>
<div>
- działanie antyoksydacyjne - chroni przed destrukcyjnym działaniem wolnych rodników - spowalnia procesy starzenia się skóry;</div>
<div>
- rozjaśnia przebarwienia (niestety z bardzo ciemnymi może sobie nie poradzić);</div>
<div>
- wspomaga wytwarzanie w skórze kolagenu i elastyny;</div>
<div>
- pomocny w redukcji <a href="http://www.superpiękna.pl/2015/03/cellulit-jak-pozbyc-sie-cellulitu.html">cellulitu</a> i optycznie wyszczupla sylwetkę;</div>
<div>
- pozwala zachować młody wygląd;</div>
<h3>
Kto powinien sięgać po olejek Perilla?</h3>
Olej Perilla można stosować przy każdym rodzaju skóry, jednak szczególnie przydatny jest w przypadku skór problematycznych:<br />
- trądzikowej - hamuje rozwój bakterii Propionibacterium acnes, działa przeciwzapalnie, przyspiesza gojenie wyprysków, nie zatyka porów skóry (niski potencjał komodogenny), nie stanowi pożywki dla drobnoustrojów;<br />
- atopowej - łagodzi stany zapalne i alergiczne, łagodzi podrażnienia, zaczerwienienia i świąd, regeneruje skórę.<br />
- w przypadku skóry podrażnionej, poparzonej lub odmrożonej;<br />
- dla osób z cerą dojrzałą i objawami starzenia;<br />
<br />
Dla posiadaczek skóry suchej i wrażliwej lepsze mogą okazać się inne oleje np. wiesiołkowy, różany czy migdałowy (ale warto przekonać się na własnej skórze).<br />
<br />
<h3>
Jak stosować olej Perilla?</h3>
<br />
Olejek można stosować bezpośrednio na skórę - dobrze się rozprowadza. Po aplikacji daje przyjemne odczucie lekkiego chłodzenia i odświeżenia (szczególnie cenne w przypadku podrażnienia i zaczerwienienia skóry). Po kilku (kilkunastu) minutach się wchłania (jak na olej to naprawdę szybko) i nie pozostawia na skórze tłustej warstwy (skóra nie świeci się). Przy trądziku młodzieńczym warto zmieszać olejek Perilla z olejem Tamanu w proporcji 1:1 - ma wtedy jeszcze lepsze działanie. Olejek Perilla można także wcierać w włosy i skórę głowy (przed myciem), a następnie umyć włosy. Taką kurację stosuje się w przypadku: łupieżu, wypadania włosów, rozdwajania się końcówek i łamania włosów, po uszkodzeniach zabiegami fryzjerskimi, łuszczycy. Olejek ten działa korzystnie również na kruche i słabe paznokcie oraz wysuszone skórki.Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-69229405883493032492015-06-18T16:05:00.000+02:002015-07-18T13:25:47.408+02:00Olej Tamanu - właściwości i zastosowanie w kosmetyce.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3LeXLothal-PBW0ISCChNsUsmCC_wpGBteR8SSSe8Fxc7WYvg17nKfBmZxB32ruvOj72mXM6Rlq6ZMwIMRhyphenhyphenbUukU3zaA-ztmqvBP2j5wUh-cT9bpt3dhFnPn4suc55YfPmdqQcI3i7X0/s1600/Tamanu_flickr_Tatters_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3LeXLothal-PBW0ISCChNsUsmCC_wpGBteR8SSSe8Fxc7WYvg17nKfBmZxB32ruvOj72mXM6Rlq6ZMwIMRhyphenhyphenbUukU3zaA-ztmqvBP2j5wUh-cT9bpt3dhFnPn4suc55YfPmdqQcI3i7X0/s400/Tamanu_flickr_Tatters_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Tatters</td></tr>
</tbody></table>
Olej Tamanu jest pozyskiwany z wysuszonych nasion owoców drzewa Tamanu (Calophyllum inophyllum Taitense). Przez Tahitanki uznawany jest za "święty" dar od bogów. Dlaczego? Chroni on bowiem bardzo skutecznie skórę przed promieniowaniem słońca, wysoką wilgotnością i wiatrem z kropelkami słonej wody wiejącym od morza. Olej ten od kilkunastu lat jest także stosowany w europejskim przemyśle kosmetycznym. Czym jest olej Tamanu? W jaki sposób jest pozyskiwany? Jakie ma właściwości? O tym dowiesz się więcej w dalszej części wpisu.<br />
<br />
<h3>
Olej Tamanu - pozyskiwanie</h3>
<br />
Olej Tamanu jest pozyskiwany z wysuszonych nasion owoców drzewa Tamanu. Jest wytłaczany na zimno. Aby uzyskać 1 kg tego oleju potrzeba użyć 20 kg wysuszonych pestek - stąd wynika jego dość wysoka cena. Olej tłoczony na zimno jest gęsty (płynny), może mieć kolor od żółtego, przez zielony, aż po brązowy. Zapach oleju Tamanu jest dość intensywny, lekko orzechowy lub korzenny (ziołowy). W temperaturze poniżej 10 C olej tężeje i krystalizuje. Oleju Tamanu nie należy podgrzewać, ponieważ nie jest odporny na działanie ciepła (bardzo wysokiej temperatury).<br />
Drzewo Tamanu rośnie w tropikalnych rejonach południowej Azji, Afryki i wysp Pacyfiku, m.in. w Tajlandi, Wietnamie, Birmie, Malezji czy Sri Lance. Jest to wiecznie zielone wysokie drzewo (do 35 m wysokości) wydające owoce dwa razy do roku.<br />
<br />
<h3>
Olej Tamanu - co zawiera?</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Dwa główne składniki aktywne, którym olej Tamanu zawdzięcza swoje cudowne działanie to: <b>kwas</b> <b>kalofillowy i kalofilloidyna</b>, które wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antybiotyczne, przeciwobrzękowe i gojące. Ze względu na wysoką zawartość <b>NNKT</b> (niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych) - <b>głównie kwasu linolowego i oleinowego </b>- olej ten zaliczany jest do bioolejów. NNKT pomagają w utrzymaniu zdrowej skóry i odpowiedniego jej nawilżenia, ale muszą być dostarczane do organizmu z zewnątrz (z pokarmem lub suplementami lub w postaci preparatów stosowanych na skórę). Ich niedobór skutkuje m.in. osłabieniem bariery ochronnej naskórka, co objawia się np. spowolnionym procesem gojenia, suchością, podrażnieniem, zaczerwienieniem czy też łuszczeniem się naskórka, a także zwiększoną skłonnością po powstawania stanów zapalnych skóry oraz powstawania zaskórników i wyprysków. Istotnym składnikiem oleju Tamanu są także<b> fitosterole</b>, które wzmacniają barierę lipidową naskórka, hamują ucieczkę wody (TEWL) oraz działają regenerująco.<br />
<br />
<b>Kwas linolowy </b>- jest istotny w pielęgnacji zarówno cery suchej jak i tłustej. W przypadku cery suchej wzmacnia barierę ochronną naskórka, ogranicza utratę wody i normalizuje metabolizm skóry. W przypadku cery tłustej kwas linolowy odblokowuje zanieczyszczone pory, ogranicza powstawanie zaskórników i zmian trądzikowych, a także wspomaga i reguluje pracę gruczołów łojowych.<br />
<br />
<b>Kwas oleinowy </b>- ma inne cenne właściwości, a mianowicie zwiększa poziom wchłanialności i przenikania skóry dla składników odżywczych. Substancje w nim zawarte szybko wnikają w głąb skóry i tak wykazują intensywne działanie.<br />
<br />
<br />
<h3>
Olej Tamanu - właściwości</h3>
<br />
Olej Tamanu wykazuje wiele cennych właściwości m.in. gojące, przeciwzapalne, antybakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, antybiotyczne, przeciwbólowe i przeciwreumatyczne. Z kosmetycznego punktu widzenia ważne są też właściwości: nawilżające, przeciwzmarszczkowe, wygładzające i regeneracyjne. Olej ten jest zaliczany do antyoksydantów, tzn. eliminuje nadmiar szkodliwych wolnych rodników. Niezwykle cenną właściwością oleju jest przyspieszenie regeneracji skóry, co ma istotny wpływ na redukcję blizn i rozstępów, a także pielęgnację cery dojrzałej. Wpływ Oleju Tamanu na zmniejszanie blizn zostało potwierdzone w badaniach wykonanych w 2002 r. we Francji (po 9 tygodniach regularnego stosowania zaobserwowano wygładzenie i zmniejszenie blizn: zarówno ich długości jak i szerokości). Olej Tamanu hamuje powstawanie zaskórników, przyspiesza gojenie wyprysków, łagodzi stany zapalne i redukuje blizny potrądzikowe, dlatego też jest wskazany w pielęgnacji cery trądzikowej. Łagodząca kuracja tym olejem może być także pomocna w podrażnieniach skóry spowodowanych zabiegami kosmetycznymi. Olej Tamanu pochłania promieniowanie UV, co stanowi dodatkową ochronę skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego.<br />
<br />
<br />
<h3>
Kto powinien sięgać po olej Tamanu?</h3>
<br />
Olej Tamanu jest polecany głównie dla posiadaczy skóry suchej, tłustej, dojrzałej i trądzikowej (zaskórniki, wypryski, stany zapalne). Olej z nasion Calophylum inophylum pobudza regenerację skóry, syntezę kolagenu - dlatego jest szczególnie polecany w przypadku blizn i rozstępów (szczególnie tych w fazie zapalnej). Ponadto spłyca zmarszczki, rozjaśnia przebarwienia, wygładza naskórek - z tych względów jest on częstym składnikiem preparatów anti- aging.<br />
<br />
Stosowanie oleju Tamanu jest polecane w przypadku: oparzeń (także tych słonecznych), większości dermatoz, niektórych alergii skórnych, łuszczycy, opryszczki, odleżyn, hemoroidów, zainfekowanych paznokci (grzybica), stopy atlety, ukąszeń owadów, pęcherzy, owrzodzeń i ran ( w tym także pooperacyjnych).<br />
<br />
<h3>
Olej Tamanu - zastosowanie w kosmetyce</h3>
<br />
Olej ten może być składnikiem kosmetyków (w stężeniach od 10% do 50%). Można go rozcieńczyć innymi olejami do tego stężenia 50% i w takiej postaci stosować pielęgnacyjnie na skórę twarzy, szyi, dekoltu, ciała oraz włosy. Olej ten może też być używany bezpośrednio na skórę (bez rozcieńczania) - ale wtedy stosujemy go miejscowo (punktowo) np. na wyprysk, bliznę. Po użyciu oleju skóra jest delikatna i miękka w dotyku.<br />
<br />
<h3>
Olej Tamanu na włosy</h3>
<br />
Olej Tamanu stosuje się w leczeniu chorób włosów i skóry owłosionej, m.in w łupieżu, zapaleniu mieszków włosowych, łuszczycy i łysieniu. Olej ten jest także pomocny w codziennej pielęgnacji włosów cienkich i naturalnie kręconych.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-7224210679955700942015-06-17T18:39:00.001+02:002015-12-19T15:15:37.975+01:00Pudry. Rodzaje pudrów i ich zastosowanie. Jak wybrać odpowiedni puder?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6xn7LCXm3VDgxlsto9S_7l2cQ6fyqeng5MfMx6pHxdRRd8teSLdpS4OzsHrTGRBGPRxP3Y21wuftgy_raKSkog9SNNSLD2KM3kdILJnU_3bggzJkbSsNq_K4OwTO-wGl-pSw7vRamM3Ua/s1600/Puderpuszek_flickr_Daniela+Vladimirova_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6xn7LCXm3VDgxlsto9S_7l2cQ6fyqeng5MfMx6pHxdRRd8teSLdpS4OzsHrTGRBGPRxP3Y21wuftgy_raKSkog9SNNSLD2KM3kdILJnU_3bggzJkbSsNq_K4OwTO-wGl-pSw7vRamM3Ua/s320/Puderpuszek_flickr_Daniela+Vladimirova_%2528CC+BY+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Daniela Vladimirova</td></tr>
</tbody></table>
Puder jest jednym z najstarszych znanych kosmetyków. Na rynku jest bardzo wiele rodzajów pudrów, dlatego wybór odpowiedniego dla siebie może wcale nie być tak prosty jak się wydaje. Każdy producent kosmetyków proponuje nam kilka, a nawet kilkanaście rodzajów pudrów- można więc stwierdzić, że ile firm tyle rodzajów pudrów. Żeby ułatwić wybór odpowiedniego produktu postaram się przybliżyć ich właściwości, rodzaje, a także odpowiedni sposób aplikacji. No i przede wszystkim przed zakupem musicie dokładnie określić cel - czemu puder ma służyć.<br />
<br />
<h3>
Puder - czym jest i w jakim celu się go stosuje?</h3>
<br />
Puder to miałki proszek o drobinkach mniejszych niż 100 nm.<br />
Podstawową rolą pudru jest zmatowienie skóry oraz utrwalenie nałożonego wcześniej podkładu.<br />
Ale mają one też dodatkowe zalety tj. ochrona skóry przed czynnikami zewnętrznym np. słońce, wiatr, kurz, promieniowanie UV oraz pielęgnacja cery. W skrócie ich zadaniem jest upiększanie i pielęgnacja.<br />
Puder może być stosowany nie tylko do twarzy, ale także do ciała i stóp. Rolą tego rodzaju pudrów jest wchłanianie potu, a także działają dezodorujące, chłodząco i pielęgnacyjnie.<br />
<br />
<h3>
Pudry - co zawierają?</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Podstawowymi składnikami pudrów do twarzy są m.in.: tlenek cynku, dwutlenek tytanu, skrobia, tlenek glinu, glinka kaolinowa, sproszkowany jedwab, talk, węglan wapnia (jest chłonny, puszysty, dobrze pokrywa skórę, decyduje o lekkości i delikatności pudru), stearynian cynku, magnezu i wapnia. Talk i glinka kaolinowa są składnikami prawie wszystkich pudrów - są miękkie i bardzo łatwo się rozprowadzają. Składniki podstawowe pochodzą ze świata minerałów i roślin, ale mogą być także otrzymywane syntetycznie. Kolejnym składnikiem jaki znajduje się w pudrach są pigmenty (jest ich dużo w pudrach prasowanych, a szczególnie dużo w pudrach brązujących), które korygują kolor skóry (zawartość od 5 do 10%). Do najczęściej stosowanych pigmentów w pudrach należą: ochra, terra die sienna, umbra, ultramaryna, masa perłowa i pigmenty syntetyczne. Poza wymienionymi składnikami pudry mogą być także uszlachetniane substancjami wygładzającymi i pielęgnującymi skórę (mogą zatrzymywać wilgoć w skórze oraz chronią skórę przed działaniem czynników zewnętrznych: wiatr, promieniowanie UV, temperatura), mogą też zawierać substancje o działaniu antybakteryjnym i przeciwzapalnym. Większość pudrów zawiera ok 0,6% perfum (substancje zapachowe).<br />
<br />
<h4>
Kryteria charakteryzujące zastosowanie pudrów kosmetycznych:</h4>
<br />
- <b>gładkość i przyczepność do skóry</b>- właściwości wygładzające można zwiększyć poprzez dodanie do pudru stearynianów cynku, glinu i magnezu oraz talku, zaś przyczepność do skóry zwiększają: skrobia kukurydziana i ryżowa, stearyniany, alkohol cetylowy, lanolina kosmetyczna,wazelina;<br />
- <b>struktura i wielkość drobinek oraz łatwość rozprowadzania </b>- puder dobrze się rozprowadza jeśli zawiera talk i kwas krzemowy;<br />
-<b> zdolność do absorbcji potu i łoju </b>- te właściwości zwiększają się wraz z dodaniem węglanu magnezu lub wapnia, glinki kaolinowej oraz skrobi;<br />
- <b>siła krycia </b>- o sile krycia decyduje zawartość białych pigmentów w pudrze m.in. tlenku cynku czy dwutlenku tytanu, a także węglanu wapnia (wyjątkiem jest mikronizowany dwutlenek tytanu, który nie ma właściwości kryjących - jest on stosowany jako składnik pudrów transparentnych -przeźroczystych oraz typu translucent czyli półprzeźroczystych. Opalizację i optyczne wyrównanie nierówności skóry zapewniają związki miki i tytanu oraz mikrocząsteczki poliamidu.<br />
- <b>działanie pielęgnujące </b>- składniki o działaniu nawilżającym (olejki i czynniki nawilżające), regenerującym skórę (np. jedwab czy pył z pereł, który optycznie zmniejsza widoczność zmarszczek np. w okolicy oczu, zbiera nadmiar łoju, ale także regeneruje komórki skóry i odmładza je - dzięki zawartości aminokwasów) lub w pudrach antybakteryjnych składniki przeciwzapalne;<br />
-<b> działanie ochładzające </b>- działanie to wzmacnia zawartość skrobi i stearynianów;<br />
<br />
<h2>
Puder - rodzaje pudrów</h2>
<div>
<h3>
Puder sypki</h3>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgomK02DrqNoEvvQ-9ETME3DmxRIgyIHva4js7n-AZFE6g_AB-dbBW7H_FWZUKVfiG7Dmz3ypyOi5dbV0Z82IoVWkOS5JSQSPkp71N1TFlJ1ujm1sUG1jEgtHCv-tHyO8YwbmqccyU6nXm0/s1600/Loose+Powder_flickr_hello_bonnie_%2528BB+BY+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgomK02DrqNoEvvQ-9ETME3DmxRIgyIHva4js7n-AZFE6g_AB-dbBW7H_FWZUKVfiG7Dmz3ypyOi5dbV0Z82IoVWkOS5JSQSPkp71N1TFlJ1ujm1sUG1jEgtHCv-tHyO8YwbmqccyU6nXm0/s320/Loose+Powder_flickr_hello_bonnie_%2528BB+BY+2.0%2529.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. hello_bonnie</td></tr>
</tbody></table>
Jest to sypki proszek, który umieszczony jest w puszkach (pudełkach) z dziurkowanym zamknięciem. Jest kosmetykiem wieńczącym wykonanie każdego makijażu (korzysta z niego każdy wizażysta). Nałożony na podkład zmatowi skórę i przedłuży trwałość makijażu. Puder sypki lekko się rozprowadza i można go stosować w większej ilości. Po jego nałożeniu na skórze widoczna jest tylko delikatna, równomierna warstwa.</div>
<div>
<br />
Pośród sypkich pudrów można wyróżnić:</div>
<div>
<br />
<h4>
Barwiący</h4>
<br />
Występują w różnych kolorach: od całkiem białego po bardzo ciemny brąz (odcienie ciepłe zimne i neutralne). Ich kolor i odcień dobieramy do makijażu (koloru podkładu) - powinien być o to jaśniejszy od podkładu (po nałożeniu i wtopieniu w skórę trochę ciemnieje - utlenia się - dlatego warto wybrać jaśniejszy).</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Transparentny</h4>
<br />
Ma właściwości matujące i świetnie utrwala makijaż. Jest pudrem bezbarwnym, przeźroczystym. Nadaje się do każdego podkładu i każdego rodzaju cery. Nie ma właściwości kryjących więc nie ukryje żadnych niedoskonałości. Jest doskonały do codziennego, naturalnego makijażu. Na rynku występują też pudry ryżowe transparentne- są bezbarwne, dzięki zawartości krochmalu ryżowego są bardzo chłonne i niezwykle trwałe.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Typu translucent</h4>
<br />
Puder typu translucent daje efekt matowy, bezbarwny, przeźroczysty. Dobrze matuje skórę (twarz nie świeci się). Jest typowym pudrem do utrwalania makijażu. Występuje w wielu różnych odcieniach, jednak puder ten w bardzo subtelny (niewielki) sposób wpływa na zmianę koloru podkładu (zawiera małą ilość pigmentu - ale w opakowaniu widać kolor). Często w swoim składzie zawiera krochmal ryżowy. Nakładamy jak zwykły sypki puder pędzlem lub puszkiem.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Mineralny (podkład mineralny)</h4>
<br />
Właściwie aplikowany sypki puder mineralny pełni rolę podkładu (taka naturalna alternatywa dla podkładu). Jest mieszanką naturalnych minerałów (tlenek cynku, dwutlenek tytanu, mika, tlenek żelaza), pigmentów, substancji zwiększających przyczepność oraz mających właściwości pielęgnujące. Puder mineralny jest szczególnie polecany dla alergików (nie zawiera konserwantów, substancji zapachowych) oraz osób z cerą trądzikową. Dobrze sprawdzi się także u posiadaczek cery dojrzałej (dzięki zawartości np. miki optycznie wygładza strukturę skóry - łagodnie odbija i rozprasza światło)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h3>
Pudry prasowane (w kamieniu)</h3>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPFfsbjCt16inH7grkPBtoFiPzMp73qQ_VU2zEj6Tnyyz2ZZmJ-rc3lH8bhJShungNFGymdEBissABZCYc5Ig8HzxtAlGbnjckqaJZWiQWUjVU5nr6MIB4Ksgpp4pKc9XkKLLYkeDvfedK/s1600/Make+up_flickr_Flora+Cusl_+%2528CC+BY_ND+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPFfsbjCt16inH7grkPBtoFiPzMp73qQ_VU2zEj6Tnyyz2ZZmJ-rc3lH8bhJShungNFGymdEBissABZCYc5Ig8HzxtAlGbnjckqaJZWiQWUjVU5nr6MIB4Ksgpp4pKc9XkKLLYkeDvfedK/s320/Make+up_flickr_Flora+Cusl_+%2528CC+BY_ND+2.0%2529.jpg" width="212" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Flora Cusl</td></tr>
</tbody></table>
Składniki pudru w kompakcie łączone są za pomocą środków wiążących tj. tragakant, tyloza, guma arabska, olej parafinowy alkohol cetylowy i lanolinowy. Puder ten jest mocno napigmentowany więc ważny jest właściwy dobór koloru (najlepiej ton jaśniejszy od podkładu, jeśli stosujemy samodzielnie to w odcieniu skóry). Są doskonałe do drobnych korekt makijażu. Pudru tego nie stosujemy do utrwalania makijażu (bo go nie utrwala) - łączenie go z podkładem powoduje powstanie efektu maski. Natomiast świetnie sprawdza się w sytuacjach awaryjnych - do poprawiania makijażu w ciągu dnia (jest przy tym wygodny i poręczny - kompakt z lusterkiem i gąbeczką jest bardzo wygodny w użyciu).</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Barwiący (w kompakcie)</h4>
<br />
najbardziej rozpowszechniony rodzaj. Wyrównuje koloryt cery- wykorzystujemy go do drobnych korekt makijażu w ciągu dnia. Powinien mieć odcień podkładu (lub być o ton od niego jaśniejszy). Jeśli chcemy go stosować bez podkładu- bezpośrednio po nałożeniu kremu to powinien być idealnie dopasowany odcieniem do skóry (żeby nie tworzył efektu maski).</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Brązujący</h4>
<br />
Puder ten na pierwszy rzut oka przypomina zwykły puder prasowany. Służy do modelowania i wyszczuplania wybranych partii twarzy w zależności od jej kształtu. Stosować go można na całą twarz lub punktowo: czoło, nos, policzki (efekt opalenizny).<br />
Puder brązujący może występować w wersji rozświetlającej - taki produkt jest szczególnie przydatny wieczorem w sztucznym oświetleniu (najlepiej latem kiedy skóra jest opalona). Nadaje skórze zdrowy odcień i blask, dlatego warto musnąć nim dekolt i szyję. Na twarzy stosujemy go oszczędnie jedynie na policzki i skronie.<br />
Częstym składnikiem pudrów brązujących jest ziemia egipska o bogatym składzie (m.in. naturalny jedwab, krzem, magnez, cynk, żelazo, witaminy) i właściwościach leczniczo- upiększających. Nie zatyka porów. Efekt po nałożeniu - skóra muśnięta słońcem. Dobrze sprawdza się w przypadku trądziku zarówno pospolitego jak i różowatego.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Puder mozaikowy</h4>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpW7MJMHAZqV9pBSUeUuGZFvwm3db_u0HiIwdAcyA6K8Uw2wjlMgP4kC0BP68mTClqnMJeS3x4gh2wW_xbKWzgkDmiZtau7z4hSRWzNM9rOl96Q8a0RD9GYJtw9JegNiIfSbMtw5_yJtiH/s1600/mschick+porcelaine_flickr_Maria+Morri_%2528CC+BY_SA+2.0%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpW7MJMHAZqV9pBSUeUuGZFvwm3db_u0HiIwdAcyA6K8Uw2wjlMgP4kC0BP68mTClqnMJeS3x4gh2wW_xbKWzgkDmiZtau7z4hSRWzNM9rOl96Q8a0RD9GYJtw9JegNiIfSbMtw5_yJtiH/s200/mschick+porcelaine_flickr_Maria+Morri_%2528CC+BY_SA+2.0%2529.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fot. Maria Morri</td></tr>
</tbody></table>
Puder mozaikowy to puder prasowany. Wyglądem przypomina dekoracyjną mozaikę w różnych odcieniach. Przed nałożeniem kolory mieszają się na pędzlu - podobnie jak w przypadku pudru w kulkach. Często w formie tej występują pudry brązujące i rozświetlające.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Puder w postaci kulek</h4>
<br />
Puder w kulkach uwydatnia i rozświetla wybrane partie twarzy (np. skronie czy kości policzkowe).Tego typu pudry dają bardzo dyskretny rezultat (mieszanka kolorów - efekt wielowymiarowy) więc spokojnie mogą po niego sięgać osoby dopiero rozpoczynające swoją przygodę z makijażem. Jest jeszcze jedna zaleta - tego typu pudry są bardzo wydajne. Puder w kulkach może też pełnić rolę różu.<br />
Puder składa się z kilkunastu lub kilkudziesięciu malutkich perełek. Najczęściej występuje w dwóch wersjach kolorystycznych:<br />
- różnokolorowe kulki najczęściej o różowym, beżowym, fioletowym i żółtym zabarwieniu. Puder ten rozświetla i ożywia skórę. Nadaje makijażowi lekkie i świeże wykończenie.<br />
- kulki w odcieniach beżu brązu i złota - ich zadaniem jest dać efekt skóry muśniętej słońcem. Przy pomocy tego pudru możemy także delikatnie wymodelować twarz.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Puder rozświetlający</h4>
<br />
Puder rozświetlający uwypukla wybrane części twarzy (zawiera brokat), wygładza i nadaje promienny wygląd skórze. Nakładamy go w miejsca, które chcemy wyeksponować i osadzić światło np. można delikatnie rozświetlić szczyty kości policzkowych. Puder rozświetlający dobrze wygląda na gładkiej skórze bez niedoskonałości (osoby z cerą tłustą i niedoskonałościami nie powinny raczej stosować go na całą twarz lecz miejscowo)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<h4>
Puder z podkładem - wet & dry</h4>
<br />
Puder wet & dry to puder, który stosujemy na mokro i na sucho. Rano zwilżoną gąbeczką nakładamy go na skórę zamiast podkładu - na mokro ma dobre właściwości kryjące. Jeśli w ciągu dnia wymaga poprawek, to wykonujemy je tym samym pudrem aplikowanym gąbeczką na sucho - jak zwykłym pudrem prasowanym (matowi skórę).</div>
<br />
<br />
<h3>
Jak wybrać kolor pudru?</h3>
<div>
Jeśli chcemy wybrać puder utrwalający makijaż i matujący skórę to warto sięgać po sypkie pudry transparentne lub typu translucent - nie zmienia on koloru podkładu, jest przeźroczysty, taki puder pasuje do każdego koloru podkładu, nie musimy się więc obawiać, że jest zbyt jasny lub zbyt ciemny.</div>
<div>
Jeśli chodzi o puder w kamieniu (prasowany) to przy doborze koloru trzeba wiedzieć czy będziemy go stosować na podkład czy samodzielnie. Jeśli puder ma służyć do poprawek makijażu w ciągu dnia to dobieramy go do koloru podkładu - najbezpieczniej wziąć ton jaśniejszy ze względu na utlenianie na skórze (ciemnienie). Jeśli puder zamierzamy stosować bezpośrednio na nakremowaną twarz to dobieramy odcień idealnie pasujący do koloru skóry.</div>
<br />
<h3>
Jak nakładać puder na skórę? Sposoby aplikacji pudru</h3>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyZ92C4WzPZsWhi6mBFPaidJbZHFbt_pDYC1FPUaJvpDk8pGeEjzQ7ZBkwj5DWqb5_77UR7ZnyjRqxsb3Vcd-UJuigUO2rnzaDVUrXQNPVSk9gSgQUglIR0RWNmEfmNjYnuATzM32fq-as/s1600/brush-791306_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyZ92C4WzPZsWhi6mBFPaidJbZHFbt_pDYC1FPUaJvpDk8pGeEjzQ7ZBkwj5DWqb5_77UR7ZnyjRqxsb3Vcd-UJuigUO2rnzaDVUrXQNPVSk9gSgQUglIR0RWNmEfmNjYnuATzM32fq-as/s320/brush-791306_1280.jpg" width="320" /></a></div>
Puder sypki nakładamy na skórę przy użyciu dużego gęstego pędzla lub puszka. Na pędzel nakładamy niewielką ilość kosmetyku (usuwamy jego nadmiar np. poprzez delikatne odciśnięcie pędzla na nadgarstku lub delikatne otrzepanie). Tak przygotowany aplikujemy zgodnie z kierunkiem wzrostu włosków na skórze. Jeśli chcemy uzyskać większe utrwalenie i zmatowienie, to puder nakładamy przy użyciu puszka (miejsce przy miejscu - nadmiar usuwamy pędzlem).<br />
<br />
Sypki puder mineralny nakładamy na dobrze nawilżoną i osuszoną skórę. Najlepiej do nakładania sprawdza się bardzo gęsty pędzel (typu kabuki). Właściwie nałożony jest praktycznie niewidoczny na skórze.<br />
<br />
Puder prasowany w kamieniu - aplikacja pudru zazwyczaj odbywa się przy użyciu gąbeczki. Zazwyczaj nie nakładamy go po aplikacji podkładu na całą powierzchnię twarzy (lubi zostawiać smugi) lecz punktowo. Przed aplikacją (korektą makijażu) przykładamy do twarzy bibułkę matująca (zbieramy nadmiar sebum) i dopiero wtedy nakładamy puder.<br />
<br />
Rozświetlacze i bronzery nakładamy pędzlami (prostymi lub skośnymi), ale mniejszymi niż do pudru sypkiego.<br />
<br />
<br />
Na koniec w formie pytań i odpowiedzi najczęstsze wątpliwości jakie posiadamy odnośnie pudrów.<br />
<br />
<b>Czy puder stosujemy w celu utrwalania wszystkich typów podkładu?</b><br />
<br />
Nie ma konieczności stosowania pudru po zastosowaniu podkładu w kompakcie, sztyfcie czy kremowego o pudrowym wykończeniu. Podkłady te po wyschnięciu wyglądają jak przypudrowane.<br />
<br />
<b>Czy puder sypki i w kamieniu to to samo?</b><br />
<br />
Mimo, iż mają podobną nazwę to nie. Rolą obu pudrów jest co prawda zmatowienie skóry. Mimo podobnego składu chemicznego różni je m.in. proporcja użytych składników. Pudry te wymagają różnego sposobu aplikacji i użycia do tego celu różnych narzędzi. Ale przede wszystkim różni je ich przeznaczenie (służą do czegoś innego). Puder sypki służy do utrwalenia makijażu i zmatowienia skóry zaraz po jego wykonaniu, natomiast puder prasowany (w kamieniu) służy tylko do zmatowienia cery i wyrównania kolorytu. Puder prasowany jest idealny do wykonywania poprawek makijażu w ciągu dnia.<br />
<br />
<b>Czy pudrem prasowanym możemy utrwalać makijaż bezpośrednio po jego zrobieniu?</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9ujW_6vehcHQ_ghDzP4-K4eMSCNznqZJgCPUXiEobgYTzfyPlNDsDDWy7ALbi1ttZn1-vC8SxUJvVMTEyhwEkXR_t2N1AKl3oqhSAe2Xy9Xpb9LPBTQOegrz5HdJU4QZXRSsTkh8grevK/s1600/beauty-160456_1280.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9ujW_6vehcHQ_ghDzP4-K4eMSCNznqZJgCPUXiEobgYTzfyPlNDsDDWy7ALbi1ttZn1-vC8SxUJvVMTEyhwEkXR_t2N1AKl3oqhSAe2Xy9Xpb9LPBTQOegrz5HdJU4QZXRSsTkh8grevK/s200/beauty-160456_1280.png" width="200" /></a></div>
Nie. Błędem jest utrwalanie makijażu pudrem prasowanym zamiast sypkim. Puder w kamieniu utrwala makijaż w minimalnym stopniu lub wcale nie utrwala, ma głównie właściwości matujące i wyrównujące koloryt skóry (jeśli jest właściwie dopasowany do koloru podkładu lub skóry). Ten rodzaj pudru idealnie nadaje się do wykonywania poprawek makijażu w ciągu dnia (przed wykonaniem poprawek należy wcześniej zebrać nadmiar sebum przy użyciu bibułek matujących czy chusteczki i dopiero przypudrować skórę). Do utrwalania makijażu zawsze należy stosować puder sypki (on również ma właściwości matujące).<br />
<br />
<b>Jaką rolę pełni puder sypki?</b><br />
<br />
Puder sypki po nałożeniu łączy się z podkładem i absorbując wodę z powietrza przedłuża żywotność makijażu (utrwala go). Puder ten dobrze matowi skórę (likwiduje błyszczenie się zwłaszcza w strefie T) i absorbuje wydzielany pot i łój, a także chroni skórę przed niekorzystnym działaniem czynników zewnętrznych. Może mieć również właściwości nawilżające, lecznicze i przeciwzapalne. Jest bardzo pomocny w makijażu - pomaga zniwelować różnice odcieni w miejscach łączenia się makijażu ze skórą (np. szyja, dekolt), użyty na powiekach stanowi bazę dla cieni - lepiej się rozprowadzają, oprószenie rzęs pudrem powoduje lepszą przyczepność tuszu oraz działa pogrubiająco.<br />
<br />
<b>Czy stosowanie pudru szkodzi skórze?</b><br />
<br />
Obecnie stosowane pudry nie wpływają niekorzystnie na skórę (nie zatykają porów skóry), działają wręcz odwrotnie - wykazują działanie pielęgnujące i chronią skórę przed czynnikami zewnętrznymi. Pudry o właściwościach przeciwzapalnych mogą poprawiać stan skóry. Jeśli ktoś obawia się tradycyjnych podkładów i pudrów to warto sięgnąć po puder mineralny (jest to tak naprawdę podkład w sypkiej formie- nie zatyka porów skóry, skóra może oddychać, zawiera cenne dla skóry minerały, które poprawiają je stan i funkcjonowanie,a ponadto nie zawiera konserwantów ani substancji zapachowych). Po puder mineralny powinny sięgać osoby cierpiące na alergię oraz mające problem z trądzikiem. Tego rodzaju puder jest też dobrym wyjściem dla Pań z cerą dojrzałą.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3842945036513421013.post-7531841424400646202015-06-16T19:32:00.001+02:002015-12-19T15:42:25.698+01:00Brushing - mechaniczny peeling szczotkowy.<h1>
Brushing - peeling szczotkowy</h1>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEignRBKp5GM0y2DuKdrhA5oZbj81xVyNJXTzijeqBXUCbZXwYg_Oz_rB2hAoJ0UtQRV1AOtDefii6nNmsr7LW7RCmkXvhdPhJHaf5OXQaf23z4j8YKP-bRQ2ZKbixGzqnfg3-aoDotaUuGs/s1600/skin-cleansing-264064_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEignRBKp5GM0y2DuKdrhA5oZbj81xVyNJXTzijeqBXUCbZXwYg_Oz_rB2hAoJ0UtQRV1AOtDefii6nNmsr7LW7RCmkXvhdPhJHaf5OXQaf23z4j8YKP-bRQ2ZKbixGzqnfg3-aoDotaUuGs/s320/skin-cleansing-264064_1280.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Szczotka do domowego oczyszczania twarzy</td></tr>
</tbody></table>
Jedną z licznych metod złuszczania martwych komórek naskórka jest peeling szczotkowy - brushing. Jest to peeling mechaniczny, który poza oczyszczaniem skóry działa jak przyjemny masaż. Obecnie bardzo popularne są elektryczne szczotki do czyszczenia twarzy w domu - odpowiednio stosowane mogą przynieść wiele korzyści jednak należy pamiętać o przeciwwskazaniach (takie jak do brushingu). Pamiętajcie - nigdy nie wykonujemy peelingów mechanicznych w tym brushingu (także szczotką do domowego użytku) w przypadku jakichkolwiek zmian zapalnych i ropnych na skórze (można wykonać peeling szczotkowy w przypadku trądzika zaskórnikowego bez stanów zapalnych) - może to bowiem prowadzić do zintensyfikowania stanu zapalnego oraz rozniesienia zmian po całej powierzchni poddawanej zabiegowi. Więc teraz przejdziemy do tego jak wygląda zabieg brushingu, dla kogo jest wskazany, a kto nie powinien z niego korzystać.<br />
<h3>
Brushing - jak wygląda zabieg?</h3>
<br />
Brushing wykonujemy przy użyciu urządzenia, a dokładniej głowicy, która zakończona jest niewielkimi szczotkami, która obracając się złuszcza martwe komórki naskórka. Oczywiście przed przystąpieniem do brushingu przeprowadzamy z klientką wywiad, wykonujemy demakijaż i diagnozujemy skórę. Jeśli skóra kwalifikuje się do zabiegu (nie ma przeciwwskazań), to możemy wykonać peeling szczotkowy. Dodatkowo brushing działa jak przyjemny masaż. Po zabiegu skóra jest oczyszczona i wygładzona. Na skutek poprawy krążenia jest także dobrze odżywiona, a koloryt ulega ujednoliceniu. Po brushingu warto zastosować preparaty w ampułkach lub serum pod maskę - skóra jest dobrze przygotowana na zwiększone przenikanie (wchłanianie) substancji czynnych.<br />
<br />
<h3>
Brushing - działanie na skórę</h3>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Oczywiście celem zabiegu jest złuszczenie martwych komórek naskórka (jak przystało na peeling). Brushing znajduje także zastosowanie przy demakijażu (jest takim bardzo dokładnym demakijażem) oraz przy usuwaniu zanieczyszczeń ze skóry i złuszczaniu naskórka zarówno twarzy jak i ciała. Zwykły demakijaż nie jest tak dokładny - mogą zostać na skórze np. pozostałości kosmetyków, kurz. Dlatego też czyszczenie przy użyciu szczoteczki pozwala na dużo bardziej dokładne usuwanie brudu, kurzu, bakterii, zanieczyszczeń, łoju, a także pozostałości środków pielęgnacyjnych i martwych komórek naskórka. Złuszczanie naskórka to najlepszy sposób aby pobudzić skórę do działania. Brushing działa na skórę jak masaż - pobudza krążenie krwi i limfy w skórze właściwej.<br />
<br />
<h3>
Wskazania do brushingu</h3>
Najważniejsze wskazania do brushingu to:<br />
- trądzik o łagodnym przebiegu (bez ropnych stanów zapalnych - przetłuszczająca się skóra i zaskórniki);<br />
- skóra matowa, zmęczona o niejednolitym kolorycie;<br />
- suchość skóry,<br />
- łojotok oraz rozszerzone ujścia gruczołów łojowych;<br />
- zmarszczki;<br />
- utrata elastyczności skóry;<br />
<br />
<h3>
Brushing - przeciwwskazania</h3>
Główne przeciwwskazania do brushingu to:<br />
- skóra wrażliwa, cienka, delikatna;<br />
- cera naczyniowa;<br />
- stany zapalne i chorobowe skóry i tkanek miękkich;<br />
- zaostrzony trądzik pospolity (ropne zmiany zapalne);<br />
<br />
<h4>
Dla jakich skór jest wskazany peeling szczotkowy?</h4>
<br />
Brushing jest polecany głownie do skór grubych, słabo ukrwionych, bladych i ziemistych (czyli skóra dojrzała lub tłusta). Pobudzenie ukrwienia powoduje ujednolicenie kolorytu, skóra staje się lepiej odżywiona, dzięki czemu wygląda promiennie i odzyskuje blask.<br />
<br />
<h4>
Efekty po peelingu szczotkowym</h4>
<br />
Po wykonaniu brushingu obserwujemy ujednolicenie kolorytu i poprawę nawilżenia skóry. Cera jest też dokładnie oczyszczona (usunięte komórki zrogowaciałego naskórka), a ujścia mieszków włosowych i gruczołów łojowych zostają udrożnione. Efekt wizualny - skóra jest bardziej promienna i pełna blasku.<br />
<br />Super Pięknahttp://www.blogger.com/profile/11443539662740209745noreply@blogger.com0