Moje doświadczenia z ......... - depilacja woskiem

Dziś opowiem Wam o moich doświadczeniach z depilacją woskiem z rolką, która do dziś pozostaje najczęściej stosowaną przeze mnie metodą depilacji. Pierwszy raz wykonałam depilację woskiem typu roll-on ok 13 lat temu na pracowni kosmetycznej, wtedy też zakupiłam mój pierwszy domowy zestaw do depilacji woskiem, który miał mi służyć do ćwiczeń i zdobywania doświadczenia. Jak wiadomo nie ma innej możliwości zdobycia umiejętności jak ćwiczenie, ćwiczenie i jeszcze raz ćwiczenie więc zakup ten był niezbędny. Sam podgrzewacz okazał się całkiem niezłym wyborem, bo służy mi po dziś dzień. Początki były dość trudne (klejące się dłonie bądź rękawiczki, tony zużytych pasków) i jak się łatwo możne domyślić ... bolesne - ale jak wiadomo sukces często rodzi się w bólach. Wraz z czasem, zdobywanymi umiejętnościami i wypracowywaną techniką było coraz lepiej, tzn. mniej bólu, krótszy czas wykonywania, mniej zużytych pasków, a więcej satysfakcji z wykonywanych zabiegów. Domowe ćwiczenie rozpoczęłam od depilacji własnych łydek - skóra w tej okolicy jest grubsza i dobrze napięta (w porównaniu do innych okolic ciała) co zmniejsza ryzyko ewentualnych uszkodzeń (np. zdarcia naskórka czy krwiaków), następnie zaczęłam depilować uda. Podobnie zresztą przebiegała kolejność ćwiczeń na pracowni - łydki, uda, ręce, a dopiero gdy nabrałyśmy trochę wprawy to przechodziłyśmy do depilacji pach czy pachwin (okolice te są bardzo delikatne, ponadto włosy w tej okolicy lubią rosnąć w różnych kierunkach), dlatego Wam też taką kolejność polecam. Uchroni to Was (mam nadzieję) przed niepotrzebnym zniechęceniem (bo nie wychodzi), nadmiernym bólem czy też drobnymi uszkodzeniami depilowanej okolicy. Można powiedzieć że miałam o tyle łatwiej, że została mi pokazana prawidłowa technika wykonania zabiegu depilacji, natomiast i tak muszę przyznać że najważniejsza okazała się praktyka - czyli ćwiczenie, ćwiczenie i jeszcze raz ćwiczenie.

Poniżej znajdziecie zbiór informacji, które mam nadzieje będą pomocne dla osób rozpoczynających lub chcących rozpocząć swoją przygodę z depilacją woskiem w rolce. Na końcu wpisu znajdują się odpowiedzi na pytania, jakie mogą się pojawić  przed rozpoczęciem przygody z depilacją (lista pytań została stworzona na podstawie moich własnych doświadczeń i obserwacji :-)

Zabiegi kosmetyczne w ciąży. Kosmetyki a ciąża.

Zabiegi kosmetyczne w czasie ciąży: można je wykonywać czy nie? Zapewne niejedna z Was zadawała, zadaje lub w przyszłości zada sobie to pytanie. Wiem też, iż duża część kobiet rezygnuje w czasie ciąży z wszelkich zabiegów kosmetycznych żeby "nie zaszkodzić dziecku". Troska o noszone pod sercem dziecko jest jak najbardziej zrozumiała, bo i częściowo stwierdzenie to jest uzasadnione tzn. przyszłe mamy nie mogą korzystać z pełnej oferty gabinetów kosmetycznych, jednak taka często nadmierna ostrożność wynika niestety z nadal istniejących wielu mitów dotyczących tegoż szczególnego stanu w życiu kobiety. Dlatego też powstał ten wpis.
Jak już wspomniałam w ciąży nie wszystko jest dozwolone, ale w ofertach salonów znajduje się wiele zabiegów, które są bezpieczne dla przyszłych mam, są to głównie delikatne zabiegi pielęgnacyjne. Oczywiście dotyczy to kobiet u których ciąża przebiega prawidłowo (bez żadnych zakłóceń), jeśli są jakieś problemy to o możliwości wykonania zabiegów nawet tych bezpiecznych powinien zdecydować lekarz prowadzący ciążę.

Ważne! Umawiając się na wizytę należy poinformować kosmetyczkę o ciąży. Oczywiście profesjonalny kosmetolog/ kosmetyczka będzie wiedział (bez najmniejszego problemu) jakie zabiegi i kosmetyki są dozwolone, a jakie przeciwwskazane dla przyszłej mamy, ale warto uprzedzić wcześniej o swoim stanie. Ważne!

Poniżej postaram się dać odpowiedź na pytania: na jakie zabiegi kosmetyczne może pozwolić sobie przyszła mama, a jakich powinna bezwzględnie unikać? które składniki aktywne zawarte w kosmetykach są dopuszczalne, a które zakazane w czasie ciąży? (nie należy tego traktować jako wyrocznię, jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości czy możecie skorzystać z jakiegoś zabiegu to zamiast od razu rezygnować po prostu poproście o poradę lekarza prowadzącego ciąże - jego odpowiedź da Wam większe poczucie bezpieczeństwa). Zapewne zgodzicie się ze mną, że wizyta w gabinecie kosmetycznym ma nie tylko pozytywny wpływ na ciało, ale także na psychikę, bo po wizycie czujemy się piękne, bardziej atrakcyjne, po prostu szczęśliwsze. A jak wiadomo tylko szczęśliwa i zdrowa mama w pozytywny sposób może wpływać na samopoczucie dziecka noszonego pod sercem. A więc zaczynamy!

Najczęstsze problemy i dolegliwości skórne w czasie ciąży

Spirulina w kosmetyce

fot. Willaiam Ismael

"Zielone złoto" od kilkunastu lat rewolucjonizuje zarówno świat kosmetyki jak i farmacji. Spirulina, bo o niej właśnie mowa była znana i stosowana już kilkaset lat temu przez Azteków, Inków, Majów oraz mieszkańców doliny jeziora Czad w Afryce. Do dzisiejszych czasów niektóre ludy traktują ją jako ważny składnik diety (pożywienia) i nic w tym dziwnego biorąc pod uwagę wysoką zawartość licznych składników odżywczych oraz naprawdę dobrą przyswajalność przez nasz organizm, a także skórę przy zastosowaniu zewnętrznym (np. w formie maski).

Spirulina

Spirulina to mikroskopijnej wielkości niebiesko-zielona alga zaliczana do sinic (cyjanobakterii - komórki procaryota). Nazwę swą zawdzięcza spiralnemu kształtowi jaki przyjmuje. W naturze spirulina występuje w wodach tropikalnych i subtropikach (obszary najbogatsze w spirulinę to jezioro Ticicaca w Peru oraz jezioro Texaco w Meksyku w mniejszych ilościach występuje też na terenie Azji, Afryki, Australii i Ameryki Środkowej), obecnie uprawia się ją także w sztucznych hodowlach w specjalnie przeznaczonych do  tego celu zbiornikach - spirulina z tego typu hodowli przeznaczona jest na zaspokojenie potrzeb przemysłu kosmetycznego, spożywczego i farmaceutycznego. Najcenniejszym gatunkiem spiruliny z punktu widzenia kosmetyki jest Spirulina Plantesis (ma ona cenniejsze właściwości kosmetyczne niż Spirulina Maxima).

fot. Lara Torvi

Kolor: szmaragdowozielony, niebiesko - zielony.
Kształt: spiralny.
Zapach: charakterystyczny dla wodorostów, podobny do pokarmu dla rybek (jak dla mnie śmierdzi rybami).
Wielkość (rozmiar): około 250 mikronów (czyli 0,3 mm)
Najczęstsza postać dostępna w sprzedaży: zielony drobny proszek lub tabletki (oczywiście dla celów kosmetycznych wykorzystujemy proszek, chyba, że chcemy zastosować kosmetyk od środka to polecam tabletki)
Rozpuszczalność: rozprasza się w wodzie.
Zastosowanie: przemysł spożywczy, kosmetyczny i farmaceutyczny.

Bogactwo składników. Co zawiera spirulina?

Trądzik - objawy, przyczyny, leczenie. Rodzaje trądziku.

Trądzik

fot. mahmoud99725

Trądzik pospolity tzw. trądzik młodzieńczy (Acne vulgaris) jest najczęstszą chorobą skóry wieku młodzieńczego, dotyczy bowiem 60 - 80% młodzieży w okresie dojrzewania (między 12 a 20 rokiem życia). Szczyt zapadalności na trądzik u dziewcząt przypada między 14 a 17 rokiem życia, u chłopców zaś ma to miejsce nieco później. Przebieg trądziku jest zazwyczaj ostrzejszy u mężczyzn niż u kobiet (85% chorych przechodzi łagodną postać trądziku, pozostałe 15% niestety dotyka postać ciężka). Nierzadko zdarza się także, że stan chorobowy może się utrzymywać do 30 r życia, a nawet dłużej. Trądzik pospolity związany jest oczywiście z łojotokiem, a także z powstawaniem w okolicach łojotokowych zaskórników (otwartych i zamkniętych), grudek, krostek i cyst. Trądzik pospolity zwykle daje silny odczyn zapalny, zaś nacieki zapalne często pozostawiają przebarwienia pozapalne i/lub małe blizny zazwyczaj o zanikowym charakterze. W przypadku trądziku najlepsze rezultaty przynosi ścisła i dobra współpraca pomiędzy kosmetologiem/ kosmetyczką, a lekarzem dermatologiem.

Trądzik pospolity - przyczyny

Małe piersi duży problem. Czy mały biust musi powodować kompleksy?

Piersi - mogą być opadające lub sterczące (jędrne), szeroko rozsunięte na boki lub położone blisko siebie, symetryczne lub asymetryczne, małe lub duże. Rozmiar piersi jest cechą indywidualną. Wpływ na wielkość piersi mają czynniki genetyczne, środowiskowe oraz osobnicze.

Kobiece piersi od początku dziejów ludzkości były, są i zapewne nadal będą obiektem pożądania. Były i są inspiracją twórczą (natchnieniem) dla poetów (pisano o nich wiersze, poematy), malarzy (akty, malarstwo Rubensa), rzeźbiarzy (rzeźbiono je w kamieniu, marmurze, drewnie), a także zdobiły ściany jaskiń.
Piersi są symbolem powabu, seksu, zmysłowości jak i macierzyństwa. Kobiecy biust jest też bardzo ważnym elementem urody.
Kobiety biusty odsłaniają lub zasłaniają, ubierają je w biustonosze lub gorsety, które nadają im odpowiedni kształt.
Główną rolą kobiecych piersi jest oczywiście wykarmienie potomstwa, a z medycznego punktu widzenia każda pierś, która wytwarza w okresie laktacji mleko jest prawidłowa i zdrowa (zaburzeniem ale nie chorobą może być np. politelia czyli posiadanie dodatkowej brodawki) . Jednak zarówno zbyt mały i zbyt duży biust, a także nieodpowiedni kształt piersi często są przyczyną zmartwień, a nawet kompleksów i niskiej samooceny.

Zalety i wady posiadania biustu

Główne zalety posiadania biustu to oczywiście możliwość wykarmienia piersią potomstwa - duma matek które karmiły piersią swoje pociechy (powoduje to powstanie silnej więzi między matką, a dzieckiem), ale ma to istotne znaczenie tylko w pewnym okresie życia. Ogólnie zaletą posiadania biustu (także małego) jest fakt, iż jest on atrybutem kobiecości i potrafi być skutecznym wabikiem na mężczyzn i jedną z podstawowych stref erogennych. Ale niestety ma on też swoje wady: nie zawsze jest on w takim kształcie jakim byśmy chciały, czasami jest za mały, a czasem za duży, zdarza się że boli przed miesiączką, mogą się w nim rozwijać nowotwory, no i niestety podlega prawom grawitacji (wraz z wiekiem opada).

Idealne piersi - czyli jak wygląda biust idealny?

Nadmierne owłosienie. Hirsutyzm. Jak usunąć nadmierne owłosienie?

Do dwóch głównych zmian chorobowych włosów zalicza się zmniejszone owłosienie i łysienie (zostało omówione w poprzednim poście) oraz nadmierne owłosienie. Poza tym istnieje też wiele wad włosów, ale temu zagadnieniu również poświęcę osobny wpis. Dziś będzie o nadmiernym owłosieniu, różnicach między hirsutyzmem a hipertrychozą oraz o tym jak pozbyć się nadmiernego owłosienia.

Nadmierne owłosienie

Nadmierne owłosienie inaczej zwane hipertrychozą to występowanie włosów grubszych, dłuższych, których ilość jest bardziej obfita niż normalnie u ludzi danej rasy, płci i wieku. Hipertrychoza nie jest związana z zaburzeniami hormonalnymi (jest niezależna od androgenów), natomiast jeśli występuje to często dotyczy członków rodziny, zarówno kobiet jak i mężczyzn. Problem ten ze względów estetycznych jest oczywiście częściej postrzegany przez kobiety. Wyróżniamy różne postacie nadmiernego owłosienia. Nadmiernie owłosienie dzieli się na owłosienie ograniczone (tzn. miejsce występowania jest ograniczone np. owłosienie znamiona barwnikowego z długimi ciemnymi włosami - tego rodzaju włoski można jedynie przyciąć, pod żadnym pozorem nie wolno ich wyrywać i depilować, gdyż mogą powodować podrażnienie znamienia, a nawet jego przejście w postać nowotworową) i na owłosienie uogólnione (dotyczące owłosienia całego ciała, nabyte może być spowodowane np. zażywaniem niektórych leków: kortykosteroidów czy antybiotyków, które powodują że owłosienie meszkowe przekształca się widoczne owłosienie - przyciemnienie koloru i wzrost). Zarówno owłosienie ograniczone jak i uogólnione dzieli się na wrodzone (występujące od urodzenia) i nabyte.

Utrata włosów - łysienie. Rodzaje łysienia. Wypadanie włosów a łysienie.

Wypadanie włosów

Wypadanie od 60 do 100 włosów z głowy na dobę jest normą i odpowiada liczbie włosów, które znajdowały się przez okres od 2 do 4 miesięcy w fazie spoczynku - telogen - i po tym czasie wypadają. Wypadanie włosów ma też charakter fizjologiczny w różnych fazach życia - za taki stan odpowiedzialne są hormony, bo to właśnie one sterują wzrostem włosów (głównie androgeny, które mogą powodować także łysienie u kobiet). Pierwszym z takich momentów jest wypadanie włosów u noworodków, obserwujemy wówczas przejście pod wpływem hormonów wszystkich włosów z fazy anagen w fazę katagen. Wypadanie włosów u noworodków ma miejsce po około 6 do 8 tygodniach po urodzeniu, obserwujemy całkowite wyłysienie, po czym powoli asynchroniczny cykl włosowy normalizuje się (włosy odrastają). Drugim takim fizjologicznym momentem jest starcze wypadanie włosów (u osób w podeszłym wieku). W ramach prawidłowego przebiegającego procesu starzenia włosy stają się cieńsze i stopniowo maleje też ilość mieszków włosowych. Tego rodzaju wypadanie włosów u kobiet jest mniej widoczne niż u mężczyzn, włosy stają się wraz z wiekiem coraz cieńsze i rzadsze (bardzo rzadko powstają miejsca całkowicie pozbawione włosów), niestety leczenie tej przypadłości jest niemożliwe.

Łysienie czyli nadmierne wypadanie włosów

Łysienie jest najczęstszym problemem klinicznym, który jest spowodowany większą niż fizjologiczną (60 do 100 na dobę) utratą włosów tzn. powyżej 100 włosów na dobę. Łysienie powstaje wówczas, gdy dochodzi do zaburzenia równowagi pomiędzy wypadaniem a odrostem włosów. Łysienie może być też efektem uwarunkowań genetycznych.

Przyczyny utraty włosów:

Budowa i funkcje włosów. Cykl rozwojowy włosa - cykl włosowy

fot. Betsy Jons

W wielu kulturach (w tym także i naszej) ładne, zdrowe i bujne włosy są symbolem młodości i atrakcyjności. Niestety w licznych przypadkach gorszej jakości włosy (np. cienkie, bez połysku) są źródłem kompleksów, braku pewności siebie, poczucia atrakcyjności, czy też powodem niezadowolenia, smutku i złego samopoczucia.

Proste, kręcone, farbowane, naturalne. Mamy proste chcemy kręcone, mamy kręcone prostujemy, a do tego farbowanie, dekoloryzacja - włosy muszą być naprawdę bardzo odporne, aby wytrzymać zabiegi jakim je poddajemy. Ale cóż dobrze dobrana fryzura (długość i cięcie) w dużej mierze decyduje o atrakcyjności naszego wyglądu. Dlatego dziś trochę informacji na temat budowy i funkcji włosów, a także o tym jak przebiega cykl rozwojowy włosa.

Włosy - podstawowe informacje

Włosy są zaliczane do przydatków skóry, podobnie jak paznokcie oraz gruczoły potowe i łojowe. Włosy tak jak reszta przydatków są wytworami naskórka, ale tkwią głęboko w skórze właściwej.

Włosy to zmodyfikowane komórki naskórka. Są sznurami martwych, całkowicie zrogowaciałych komórek, powstających w mieszkach włosowych. Mają one różną grubość, barwę i długość. Pokrywają całe ciało z wyjątkiem: wewnętrznej części dłoni i podeszw stóp, wewnętrznych powierzchni palców i błon śluzowych warg i narządów płciowych.

Od czego zależy ilość (gęstość) włosów?

Galwanizacja w kosmetyce. Rodzaje galwanizacji. Wskazania i przeciwwskazania do galwanizacji

fot. Hotel Punta Diamente

Galwanizacja jest najstarszą formą użycia prądu stałego w kosmetyce. Jest to zabieg elektroleczniczy, którego nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego lekarza Luigiego Galvaniego (1737- 1798). Prace Galwaniego głównie nad fizjologią mięśni przyczyniły się do zwiększenia wiedzy o prądzie, a wręcz stworzyły podstawy elektrolecznictwa. Zanim przejdę do dokładnego omówienia zabiegu galwanizacji, czyli: jak przebiega, jakie są wskazania i przeciwwskazania do zabiegu, jak wygląda prawidłowo przeprowadzony zabieg, to wcześniej muszę się zatrzymać nad prądem stałym (galwanicznym) i jego działaniem na organizm (bo właśnie z właściwości prądu stałego wynika działanie galwanizacji).

Prąd elektryczny

Prąd elektryczny to uporządkowany ruch ładunków elektrycznych. Ładunki powstają w procesie jonizacji (w jego trakcie tego procesu obojętny atom traci lub zyskuje elektron w wyniku jego odczepienia lub przyłączenia). Atom, który utracił elektrony jest nazywany jonem dodatnim (kationem), a ten który zyskał elektrony jonem ujemnym (anionem). Kationy (+) przemieszczają się do katody (-), a aniony (-) do anody (+). Te o jednakowych znakach odpychają się (czyli "+" i "+", "-" i "-").

Parametry prądu elektrycznego istotne do zrozumienia działania prądu stałego:

Napięcie - to siła elektromotoryczne powstająca na skutek różnicy potencjałów między katodą a anodą. To właśnie napięcie umożliwia przepływ prądu elektrycznego. Jeśli oba bieguny połączymy przewodnikiem, dojdzie do równowagi między oboma biegunami i napięcie spadnie do zera. Jednostką miary napięcia są wolty (V).

Natężenie - to siła prądu, czyli ilość elektryczności jaka przepływa przez przekrój przewodnika w ciągu jednej sekundy. Natężenie jest mierzone w amperach (A).

Moc - jest to praca jaką może wykonać prąd elektryczny w określonym czasie. jednostką mocy jest wat (W).

Opór - podczas przepływu przez przewodnik prąd napotyka opór. Jego wielkość jest uzależniona od rodzaju, długości i przekroju przewodnika. Im lepszy przewodnik, tym mniejszy opór (także w naszym organizmie tkanki mają różny stopień przewodzenia prądu, ale o tym w dalszej części postu). Jednostką oporu jest om.

Prąd galwaniczny

Galwanizację wykonuje się za pomocą prądu stałego (galwanicznego), który w czasie swego przepływu nie zmienia kierunku ani natężenia (prąd stały płynie w jednym kierunku i zachowuje stałe natężenie niezmienne w czasie). W prądzie stałym strumień elektronów zawsze przepływa od bieguna ujemnego do dodatniego.  Przy użyciu prądu stałego wykonuje się następujące zabiegi w kosmetyce: galwanizacja, jonoforeza, termoforeza, elektroforeza, dezinkrustacja, elektroliza i galwanokaustyka.

Działanie prądu galwanicznego na organizm

Olej kokosowy - właściwości i zastosowanie. Jak stosować olej kokosowy?

fot. Phu Thinh Co

Jeszcze kilkanaście lat temu olej kokosowy znajdował się na czarnej liście tłuszczów niekorzystnych dla zdrowia. Dlaczego? Ze względu na wysoką zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych. Jednak dopiero dokładniejsze badania nad olejem kokosowym i zawartych w nim tłuszczach (okazało się, że nie są to typowe długołańcuchowe kwasy tłuszczowe, które powodują tycie i wzrost cholesterolu jak powszechnie sądzono) spowodowały, że olej ten został nazwany "najzdrowszym olejem świata". Olej kokosowy dzięki licznym właściwościom zdrowotnym i pielęgnacyjnym znalazł szerokie zastosowanie zarówno w kuchni jak i kosmetyce.

Olej kokosowy

Kiedy i jak wykonać oczyszczanie cery? Jak wygląda zabieg mechanicznego (manualnego) oczyszczania twarzy?

fot. Hotel Costa Calero - Talaso&Spa

Oczyszczanie cery

Manualne oczyszczanie twarzy jest nadal jednym z najpopularniejszych zabiegów wykonywanym przez kosmetyczki w gabinetach kosmetycznych. Osobiście nie jestem fanką tego sposobu oczyszczania (chyba, że chodzi o cerę trądzikową - w przypadku której tego typu zabieg jest pomocny, a nie zawsze można skorzystać z innych metod dokładnego oczyszczania) - ale to moje prywatne zdanie. Osobiście wolę oczyszczanie skóry wykorzystując mikrodermabrazję lub peelingi kwasami, lub łącząc razem obydwie metody.
Jeśli na skórze twarzy zauważamy zaskórniki (otwarte i zamknięte) lub prosaki to warto zdecydować się na zabieg oczyszczania cery (oczywiście można także wykonać w zależności od potrzeb oczyszczanie dekoltu, pleców czy ramion - zabieg wygląda podobnie). Zabieg oczyszczania cery wspomaga funkcje skóry i poprawia jej wygląd (oczywiście nie bezpośrednio po zabiegu :-).
Usuwanie zanieczyszczeń skóry jest też bardzo ważnym elementem w pielęgnacji cery trądzikowej.

Oczyszczanie twarzy krok po kroku

Torbiele wychodzące z gruczołów potowych i łojowych - prosaki i kaszaki. Jak pozbyć się prosaków i kaszaków?

Na początek słów kilka o tym czym są torbiele. Torbiele należą do zmian zastoinowych i nie są nowotworami łagodnymi (jak niektórzy mylnie sądzą). Torbiele powstają w wyniku zatrzymania wydzieliny gruczołów potowych, bądź też gruczołów łojowych. Do najpopularniejszych zmian tego typu należą: prosaki, kaszaki, a także torbielak potowy.

Prosaki (milium)

Prosaki są zazwyczaj torbielami gruczołu potowego lub łojowego, które powstały na skutek nadmiernego rogowacenia wydzieliny zatrzymanej w wyniku zaczopowania ujścia mieszka włosowego (w skrócie prosaki to zastoina wydzieliny gruczołu potowego bądź łojowego).

Jak wyglądają prosaki?
Na pewno każda z Was je widziała. Prosaki to maleńkie, białawe, twarde twory, który prześwitują przez naskórek (znajdują się tuż pod naskórkiem - bardzo powierzchownie) i są wyraźnie odgraniczony od otoczenia. Zazwyczaj są wielkości łebka szpilki (ziarnka maku lub prosa).

Gdzie występują prosaki? - lokalizacja 
Najczęstszą lokalizacją prosaków jest skóra twarzy - mogą występować licznie głównie na czole i na policzkach, a także w okolicy oczu i na powiekach. Inną dosyć częstą lokalizacją prosaków są okolice zewnętrznych narządów płciowych zarówno żeńskich jak i męskich (u kobiet na wargach sromowych: większych i mniejszych, u mężczyzn zaś na skórze trzonu i napletku prącia). Prosaki mogą też pojawić się w miejscu blizny pooperacyjnej lub też blizn po przewlekłych chorobach skóry.

Jak usunąć prosaki?

Tego typu zabiegi najczęściej wykonuje kosmetyczka. Pojedyncze prosaki usuwamy w następujący sposób: dezynfekujemy skórę na której znajduje się prosak, a następnie przekłuwamy prosak cienką igłą jednorazowego użytku, lancetem lub też skaryfikatorem. Po nakłuciu wyciskamy jego zawartość, a następnie ponownie odkażamy skórę. Pojedyncze prosaki można usunąć też elektrolizą. Jeśli występują prosaki mnogie (jest ich dużo na twarzy), to dobrym wyjściem na pozbycie się ich będzie złuszczanie mechaniczne lub chemiczne naskórka (peelingi kwasowe).

Kaszak (atheroma)

Wykwity skórne - jak je rozpoznać? Wykwity pierwotne i wtórne.

W kosmetyce i kosmetologii niezwykle istotna jest znajomość rozpoznania widocznych na skórze wykwitów, gdyż na tej podstawie decyduje się: czy można wykonać dany zabieg kosmetyczny lub czy jest on przeciwwskazany (byłby szkodliwy dla klienta). Często to właśnie doświadczona kosmetyczka lub kosmetolog są osobami, które widząc określone wykwity (mając podejrzenie, że dzieje się coś niepokojącego) kieruje klienta/pacjenta do lekarza.

Wykwity skórne

Określenie "wykwit" pochodzi od łacińskiego słowa "eflrescere" - co znaczy kwitnąć. Wykwity skórne są to zmiany skórne stwierdzone wzrokiem i dotykiem, które są reakcja skóry na działanie różnorodnych bodźców. Rozróżniamy wiele odmian wykwitów opierających się na określonych cechach morfologicznych, jednak bardzo ważne znaczenia ma tutaj ewolucja (postęp) poszczególnych zmian. Dlatego też najpopularniejszym podziałem wykwitów jest ich podział na wykwity pierwotne i wtórne.

Wykwity pierwotne i wykwity wtórne

Wykwity pierwotne zwane inaczej podstawowymi są pierwszymi powstającymi zmianami na skórze. Są one bezpośrednio związane ze stanem chorobowym.
Wykwity wtórne - wykwity te powstają w związku z ustępowaniem wykwitów pierwotnych, bądź też stanowią następstwo dalszego rozwoju wykwitów pierwotnych. Reasumując: wykwity wtórne albo są objawem zdrowienia, albo też objawem długotrwałych i przewlekłych zmian (zaawansowania choroby).

Wykwity pierwotne - rodzaje

Ałun - naturalny kryształowy lek i kosmetyk.

Ałun

Ałun jest minerałem występującym naturalnie w przyrodzie (dwunastowodny siarczan potasowo- glinowy). Ałun powstaje w wyniku zachodzenia procesów wulkanicznych. Występuje on w postaci żył wśród skał łupkowych m.in. we Włoszech, USA, Azji, Australii, Hiszpanii, Grecji, Francji. W Polsce można się na niego natknąć w okolicach Sandomierza, Międzyzdrojów oraz na Dolnym Śląsku. Zastosowanie ałunu w kosmetyce jest znane już od czasów starożytnych. Pierwsze wzmianki o zastosowaniu ałunu jako środka neutralizującego nieprzyjemny zapach pochodzą już ze starożytnego Egiptu i Chin.

fot. David Fant

Ałun - jak wygląda?

Ałun występuje naturalnie w postaci kryształków. Jest kruchy, szklisty i prześwitujący. Ałun może mieć barwę białą, szarą lub żółtawą. Jest bezzapachowy. Ałun dobrze rozpuszcza się w wodzie.

Ałun - właściwości i działanie

Demakijaż. Jaki preparat oczyszczający wybrać do danego typu skóry?

Oczyszczanie skóry - demakijaż

fot. Honolulu Media

Przed wykonaniem zabiegu kosmetycznego zarówno w gabinecie jak i w domu  należy optymalnie przygotować skórę. Na czym to polega? Oczywiście na właściwym oczyszczeniu skóry preparatem dobranym do typu i stanu skóry. W trakcie oczyszczania usuwane są ze skóry resztki wydzielin gruczołów skórnych (potowych jak i łojowych), martwe (zrogowaciałe) komórki naskórka, zanieczyszczenia (cząsteczki brudu, kurzu), mikroorganizmy, a także makijaż oraz inne preparaty kosmetyczne (np.krem). Oczywiście oczyszczamy skórę dwa razy dziennie: rano (w celu odświeżenia) i wieczorem (oczyszczenie skóry z sebum i zanieczyszczeń po całym dniu i dokładny demakijaż).

Cząsteczki hydrofilowe i lipofilowe

fot. mahmoud99725

Cząsteczki, które usuwamy podczas oczyszczania skóry mogą mieć charakter hydrofilowy (są wodolubne) np. pot, tusz do rzęs rozpuszczalny w wodzie lub lipofilowy (są tłuszczolubne) np. sebum, cienie do powiek, pomadki do ust, tusze do rzęs i inne kosmetyki wodoodporne. Aby usunąć substancje hydrofilowe wystarczy ciepła woda, natomiast aby usunąć substancje lipofilowe niezbędne jest ich zemulgowanie z wodą i środkami czyszczącymi (tzw. syndety o pH 4-6). W celu oczyszczenia skóry należy unikać mydła (niezależnie od rodzaju skóry). Dlaczego? Ponieważ mydło działa niekorzystnie na skórę twarzy, całkowicie zaburzając jej pH.

Jaki preparat oczyszczający wybrać do danego typu skóry?

Oczar wirginijski. Woda hamamelisowa - zastosowanie w kosmetyce.

fot. Kristine Paulus

Poza wodą różaną w kosmetyce szerokim zastosowaniem i dobroczynnymi właściwościami cieszy się także woda hamamelisowa (jest składnikiem toników, kremów, może być też stosowana jako samodzielny kosmetyk). Poniżej postaram się dokładniej przybliżyć właściwości i zastosowanie wody hamamelisowej, ale zanim to zrobię to słów kilka o oczarze wirginijskim z którego hydrolat ten jest pozyskiwany.

Oczar wirginijski

Oczar wirginijski (Hamamelis Virginiana) jest krzewem lub drzewem osiągającym ok 2,5 - 5 m wysokości (max. 8 m). Cechą charakterystyczną oczaru jest zakrzywiony pień pokryty gładką brązową korą oraz długie rozwidlające się gałęzie pokryte gęsto liśćmi, które opadają na zimę. Od października do marca oczar wirginijski jest pokryty pięknymi żółtymi kwiatami. Drzewo to pochodzi i naturalnie rośnie na obrzeżach Ameryki  Północnej (wschodnie regiony USA), gdzie było wykorzystywane do celów leczniczych przez rdzennych Indian (to oni odkryli jego lecznicze właściwości). Indianie stosowali napar z oczaru do leczenia trudno gojących się ran i owrzodzeń oraz leczenia biegunek (zarówno spowodowanych czerwonką, jak i innego pochodzenia). Oczar zwany był świętą rośliną Indian lub złotem Indian. W Europie i w Polsce oczar występuje jako roślina parkowa i ozdobna. Oczywiście cenne właściwości oczaru zostały poparte badaniami naukowymi. Surowcem farmaceutycznym są: gałęzie, liści i kora, z których wytwarza się preparaty i leki naturalne.

Właściwości oczaru wirginijskiego

Woda różana w kosmetyce - właściwości i zastosowanie.

Róża - królowa kwiatów. W starożytności uznawana była za afrodyzjak. Jest symbolem nie tylko miłości, ale także elegancji czy luksusu. O olejku różanym pisałam już obszernie w osobnym poście. Dziś pora na słów kilka o wodzie różanej, która posiada wiele cennych właściwości pielęgnacyjnych oraz przepiękny kuszący, naturalny zapach. Obecnie woda różana jest najczęściej składnikiem kosmetyków do pielęgnacji twarzy i włosów. Jak powstaje? Jakie ma właściwości? Kto powinien korzystać z jej dobrodziejstw? O tym poniżej.

Woda różana

Prawdziwa woda różana powstaje w procesie uzyskiwania olejku różanego podczas procesu destylacji płatków róży. W procesie destylacji płatki róży oddają do wody cenne flawonoidy (m.in. kwercetynę), garbniki, witaminy, minerały oraz niewielkie ilości lotnych olejków eterycznych. Najprościej rzecz ujmując hydrolat i woda różana są produktami ubocznymi wytwarzania olejku z płatków róży.
Jeśli decydujecie się na zakup wody różanej, to zwracajcie uwagę na skład - powinno być: rosa damascena distillate lub rosa damascena flower wather, lub woda plus olejek różany - i tyle. Unikajcie tych zawierających inne dodatki i konserwanty (to już nie są wody różane).

Woda różana - właściwości dla skóry

Olejek Perilla ( "olej z pachnotki").

Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens) jest jednoroczną rośliną oleistą z rodziny jasnowatych (wargowych). Naturalnie rośnie i jest uprawiana na szeroką skalę (ze względu na owoce, które zawierają ok 50% tłuszczu) w południowej Azji. Z nasion tych owoców otrzymuje się olej. W Polsce roślina ta uprawiana jest jako ozdobna.

Olej Perilla

Olej Perilla jest tłoczony na zimno z nasion owoców pachnotki. Jest nierafinowany, lekki i łatwo się rozprowadza. Olej z pachnotki należy do olei schnących. Olej ma żółto-zielony kolor i świeży ziołowy zapach. Najczęściej jest pakowany i przechowywany w buteleczkach z ciemnego szkła. Po otwarciu zaleca się przechowywanie w lodówce.

Olejek Perilla - co zawiera?

Olej Tamanu - właściwości i zastosowanie w kosmetyce.

fot. Tatters

Olej Tamanu jest pozyskiwany z wysuszonych nasion owoców drzewa Tamanu (Calophyllum inophyllum Taitense). Przez Tahitanki uznawany jest za "święty" dar od bogów. Dlaczego? Chroni on bowiem bardzo skutecznie skórę przed promieniowaniem słońca, wysoką wilgotnością i wiatrem z kropelkami słonej wody wiejącym od morza. Olej ten od kilkunastu lat jest także stosowany w europejskim przemyśle kosmetycznym. Czym jest olej Tamanu? W jaki sposób jest pozyskiwany? Jakie ma właściwości? O tym dowiesz się więcej w dalszej części wpisu.

Olej Tamanu - pozyskiwanie

Olej Tamanu jest pozyskiwany z wysuszonych nasion owoców drzewa Tamanu. Jest wytłaczany na zimno. Aby uzyskać 1 kg tego oleju potrzeba użyć 20 kg wysuszonych pestek - stąd wynika jego dość wysoka cena. Olej tłoczony na zimno jest gęsty (płynny), może mieć kolor od żółtego, przez zielony, aż po brązowy. Zapach oleju Tamanu jest dość intensywny, lekko orzechowy lub korzenny (ziołowy). W temperaturze poniżej 10 C olej tężeje i krystalizuje. Oleju Tamanu nie należy podgrzewać, ponieważ nie jest odporny na działanie ciepła (bardzo wysokiej temperatury).
Drzewo Tamanu rośnie w tropikalnych rejonach południowej Azji, Afryki i wysp Pacyfiku, m.in. w Tajlandi, Wietnamie, Birmie, Malezji czy Sri Lance. Jest to wiecznie zielone wysokie drzewo (do 35 m wysokości) wydające owoce dwa razy do roku.

Olej Tamanu - co zawiera?

Pudry. Rodzaje pudrów i ich zastosowanie. Jak wybrać odpowiedni puder?

fot. Daniela Vladimirova

Puder jest jednym z najstarszych znanych kosmetyków. Na rynku jest bardzo wiele rodzajów pudrów, dlatego wybór odpowiedniego dla siebie może wcale nie być tak prosty jak się wydaje. Każdy producent kosmetyków proponuje nam kilka, a nawet kilkanaście rodzajów pudrów- można więc stwierdzić, że ile firm tyle rodzajów pudrów. Żeby ułatwić wybór odpowiedniego produktu postaram się przybliżyć ich właściwości, rodzaje, a także odpowiedni sposób aplikacji. No i przede wszystkim przed zakupem musicie dokładnie określić cel - czemu puder ma służyć.

Puder -  czym jest i w jakim celu się go stosuje?

Puder to miałki proszek o drobinkach mniejszych niż 100 nm.
Podstawową rolą pudru jest zmatowienie skóry oraz utrwalenie nałożonego wcześniej podkładu.
Ale mają one też dodatkowe zalety tj. ochrona skóry przed czynnikami zewnętrznym np. słońce, wiatr, kurz, promieniowanie UV oraz pielęgnacja cery. W skrócie ich zadaniem jest upiększanie i pielęgnacja.
Puder może być stosowany nie tylko do twarzy, ale także do ciała i stóp. Rolą tego rodzaju pudrów jest wchłanianie potu, a także działają dezodorujące, chłodząco i pielęgnacyjnie.

Pudry - co zawierają?