Spirulina w kosmetyce

fot. Willaiam Ismael

"Zielone złoto" od kilkunastu lat rewolucjonizuje zarówno świat kosmetyki jak i farmacji. Spirulina, bo o niej właśnie mowa była znana i stosowana już kilkaset lat temu przez Azteków, Inków, Majów oraz mieszkańców doliny jeziora Czad w Afryce. Do dzisiejszych czasów niektóre ludy traktują ją jako ważny składnik diety (pożywienia) i nic w tym dziwnego biorąc pod uwagę wysoką zawartość licznych składników odżywczych oraz naprawdę dobrą przyswajalność przez nasz organizm, a także skórę przy zastosowaniu zewnętrznym (np. w formie maski).

Spirulina

Spirulina to mikroskopijnej wielkości niebiesko-zielona alga zaliczana do sinic (cyjanobakterii - komórki procaryota). Nazwę swą zawdzięcza spiralnemu kształtowi jaki przyjmuje. W naturze spirulina występuje w wodach tropikalnych i subtropikach (obszary najbogatsze w spirulinę to jezioro Ticicaca w Peru oraz jezioro Texaco w Meksyku w mniejszych ilościach występuje też na terenie Azji, Afryki, Australii i Ameryki Środkowej), obecnie uprawia się ją także w sztucznych hodowlach w specjalnie przeznaczonych do  tego celu zbiornikach - spirulina z tego typu hodowli przeznaczona jest na zaspokojenie potrzeb przemysłu kosmetycznego, spożywczego i farmaceutycznego. Najcenniejszym gatunkiem spiruliny z punktu widzenia kosmetyki jest Spirulina Plantesis (ma ona cenniejsze właściwości kosmetyczne niż Spirulina Maxima).

fot. Lara Torvi

Kolor: szmaragdowozielony, niebiesko - zielony.
Kształt: spiralny.
Zapach: charakterystyczny dla wodorostów, podobny do pokarmu dla rybek (jak dla mnie śmierdzi rybami).
Wielkość (rozmiar): około 250 mikronów (czyli 0,3 mm)
Najczęstsza postać dostępna w sprzedaży: zielony drobny proszek lub tabletki (oczywiście dla celów kosmetycznych wykorzystujemy proszek, chyba, że chcemy zastosować kosmetyk od środka to polecam tabletki)
Rozpuszczalność: rozprasza się w wodzie.
Zastosowanie: przemysł spożywczy, kosmetyczny i farmaceutyczny.

Bogactwo składników. Co zawiera spirulina?

Trądzik - objawy, przyczyny, leczenie. Rodzaje trądziku.

Trądzik

fot. mahmoud99725

Trądzik pospolity tzw. trądzik młodzieńczy (Acne vulgaris) jest najczęstszą chorobą skóry wieku młodzieńczego, dotyczy bowiem 60 - 80% młodzieży w okresie dojrzewania (między 12 a 20 rokiem życia). Szczyt zapadalności na trądzik u dziewcząt przypada między 14 a 17 rokiem życia, u chłopców zaś ma to miejsce nieco później. Przebieg trądziku jest zazwyczaj ostrzejszy u mężczyzn niż u kobiet (85% chorych przechodzi łagodną postać trądziku, pozostałe 15% niestety dotyka postać ciężka). Nierzadko zdarza się także, że stan chorobowy może się utrzymywać do 30 r życia, a nawet dłużej. Trądzik pospolity związany jest oczywiście z łojotokiem, a także z powstawaniem w okolicach łojotokowych zaskórników (otwartych i zamkniętych), grudek, krostek i cyst. Trądzik pospolity zwykle daje silny odczyn zapalny, zaś nacieki zapalne często pozostawiają przebarwienia pozapalne i/lub małe blizny zazwyczaj o zanikowym charakterze. W przypadku trądziku najlepsze rezultaty przynosi ścisła i dobra współpraca pomiędzy kosmetologiem/ kosmetyczką, a lekarzem dermatologiem.

Trądzik pospolity - przyczyny

Ałun - naturalny kryształowy lek i kosmetyk.

Ałun

Ałun jest minerałem występującym naturalnie w przyrodzie (dwunastowodny siarczan potasowo- glinowy). Ałun powstaje w wyniku zachodzenia procesów wulkanicznych. Występuje on w postaci żył wśród skał łupkowych m.in. we Włoszech, USA, Azji, Australii, Hiszpanii, Grecji, Francji. W Polsce można się na niego natknąć w okolicach Sandomierza, Międzyzdrojów oraz na Dolnym Śląsku. Zastosowanie ałunu w kosmetyce jest znane już od czasów starożytnych. Pierwsze wzmianki o zastosowaniu ałunu jako środka neutralizującego nieprzyjemny zapach pochodzą już ze starożytnego Egiptu i Chin.

fot. David Fant

Ałun - jak wygląda?

Ałun występuje naturalnie w postaci kryształków. Jest kruchy, szklisty i prześwitujący. Ałun może mieć barwę białą, szarą lub żółtawą. Jest bezzapachowy. Ałun dobrze rozpuszcza się w wodzie.

Ałun - właściwości i działanie

Oczar wirginijski. Woda hamamelisowa - zastosowanie w kosmetyce.

fot. Kristine Paulus

Poza wodą różaną w kosmetyce szerokim zastosowaniem i dobroczynnymi właściwościami cieszy się także woda hamamelisowa (jest składnikiem toników, kremów, może być też stosowana jako samodzielny kosmetyk). Poniżej postaram się dokładniej przybliżyć właściwości i zastosowanie wody hamamelisowej, ale zanim to zrobię to słów kilka o oczarze wirginijskim z którego hydrolat ten jest pozyskiwany.

Oczar wirginijski

Oczar wirginijski (Hamamelis Virginiana) jest krzewem lub drzewem osiągającym ok 2,5 - 5 m wysokości (max. 8 m). Cechą charakterystyczną oczaru jest zakrzywiony pień pokryty gładką brązową korą oraz długie rozwidlające się gałęzie pokryte gęsto liśćmi, które opadają na zimę. Od października do marca oczar wirginijski jest pokryty pięknymi żółtymi kwiatami. Drzewo to pochodzi i naturalnie rośnie na obrzeżach Ameryki  Północnej (wschodnie regiony USA), gdzie było wykorzystywane do celów leczniczych przez rdzennych Indian (to oni odkryli jego lecznicze właściwości). Indianie stosowali napar z oczaru do leczenia trudno gojących się ran i owrzodzeń oraz leczenia biegunek (zarówno spowodowanych czerwonką, jak i innego pochodzenia). Oczar zwany był świętą rośliną Indian lub złotem Indian. W Europie i w Polsce oczar występuje jako roślina parkowa i ozdobna. Oczywiście cenne właściwości oczaru zostały poparte badaniami naukowymi. Surowcem farmaceutycznym są: gałęzie, liści i kora, z których wytwarza się preparaty i leki naturalne.

Właściwości oczaru wirginijskiego

Woda różana w kosmetyce - właściwości i zastosowanie.

Róża - królowa kwiatów. W starożytności uznawana była za afrodyzjak. Jest symbolem nie tylko miłości, ale także elegancji czy luksusu. O olejku różanym pisałam już obszernie w osobnym poście. Dziś pora na słów kilka o wodzie różanej, która posiada wiele cennych właściwości pielęgnacyjnych oraz przepiękny kuszący, naturalny zapach. Obecnie woda różana jest najczęściej składnikiem kosmetyków do pielęgnacji twarzy i włosów. Jak powstaje? Jakie ma właściwości? Kto powinien korzystać z jej dobrodziejstw? O tym poniżej.

Woda różana

Prawdziwa woda różana powstaje w procesie uzyskiwania olejku różanego podczas procesu destylacji płatków róży. W procesie destylacji płatki róży oddają do wody cenne flawonoidy (m.in. kwercetynę), garbniki, witaminy, minerały oraz niewielkie ilości lotnych olejków eterycznych. Najprościej rzecz ujmując hydrolat i woda różana są produktami ubocznymi wytwarzania olejku z płatków róży.
Jeśli decydujecie się na zakup wody różanej, to zwracajcie uwagę na skład - powinno być: rosa damascena distillate lub rosa damascena flower wather, lub woda plus olejek różany - i tyle. Unikajcie tych zawierających inne dodatki i konserwanty (to już nie są wody różane).

Woda różana - właściwości dla skóry

Olej Tamanu - właściwości i zastosowanie w kosmetyce.

fot. Tatters

Olej Tamanu jest pozyskiwany z wysuszonych nasion owoców drzewa Tamanu (Calophyllum inophyllum Taitense). Przez Tahitanki uznawany jest za "święty" dar od bogów. Dlaczego? Chroni on bowiem bardzo skutecznie skórę przed promieniowaniem słońca, wysoką wilgotnością i wiatrem z kropelkami słonej wody wiejącym od morza. Olej ten od kilkunastu lat jest także stosowany w europejskim przemyśle kosmetycznym. Czym jest olej Tamanu? W jaki sposób jest pozyskiwany? Jakie ma właściwości? O tym dowiesz się więcej w dalszej części wpisu.

Olej Tamanu - pozyskiwanie

Olej Tamanu jest pozyskiwany z wysuszonych nasion owoców drzewa Tamanu. Jest wytłaczany na zimno. Aby uzyskać 1 kg tego oleju potrzeba użyć 20 kg wysuszonych pestek - stąd wynika jego dość wysoka cena. Olej tłoczony na zimno jest gęsty (płynny), może mieć kolor od żółtego, przez zielony, aż po brązowy. Zapach oleju Tamanu jest dość intensywny, lekko orzechowy lub korzenny (ziołowy). W temperaturze poniżej 10 C olej tężeje i krystalizuje. Oleju Tamanu nie należy podgrzewać, ponieważ nie jest odporny na działanie ciepła (bardzo wysokiej temperatury).
Drzewo Tamanu rośnie w tropikalnych rejonach południowej Azji, Afryki i wysp Pacyfiku, m.in. w Tajlandi, Wietnamie, Birmie, Malezji czy Sri Lance. Jest to wiecznie zielone wysokie drzewo (do 35 m wysokości) wydające owoce dwa razy do roku.

Olej Tamanu - co zawiera?

Skóra sucha. Cechy, rodzaje i przyczyny suchej skóry. Jak pielęgnować suchą skórę?

fot. Ryan Cadby

Aby dobrać odpowiednie zabiegi (oraz kosmetyki do ich wykonania), a także właściwą pielęgnację domową najważniejsza jest prawidłowa diagnoza skóry. Pierwszym i podstawowym krokiem jest określenie (zdiagnozowanie) z jakim rodzajem skóry mamy do czynienia tzn. czy klientka posiada cerę suchą, normalną (bardzo rzadko występuje u osób dorosłych), tłustą czy mieszaną (oczywiście możemy mieć także do czynienia ze skórą trądzikową czy dojrzałą). Kolejnym nie mniej istotnym etapem jest określenie czy mamy do czynienia ze skórą wrażliwą - może ona dotyczyć każdego z wyżej wymienionych rodzajów cer (oczywiście wrażliwość częściej dotyczy skór suchych, ale zdarzają się także osoby ze skórą tłustą wrażliwą). Odpowiednia diagnoza rodzaju cery pozwala nam obrać właściwy kierunek pielęgnacji i dobór najbardziej odpowiednich (optymalnych) kosmetyków i zabiegów, które pozwolą nam w jak najlepszy sposób dbać o skórę (dać jej wszystko to czego potrzebuje, przywrócić właściwe funkcjonowanie oraz atrakcyjny i pełen blasku wygląd). Dziś więcej na temat skóry suchej - jak ją rozpoznać, jakie są przyczyny suchości i przede wszystkim na co zwrócić uwagę w pielęgnacji skóry suchej.

Skóra sucha

Jak sama nazwa wskazuje skóra sucha to skóra o niskiej zawartości wody w naskórku. W skórze tej może także dochodzić do zaburzeń rogowacenia naskórka i nieprawidłowych procesów złuszczania. W skórze suchej obserwuje się też obniżony poziom NMF (naturalny czynnik nawilżający) oraz zaburzone wytwarzanie lipidów warstwy ochronnej. Przyczynia się to do suchości naskórka, a to z kolei powoduje zakłócenia w procesie złuszczania. Najczęściej nasiloną suchość skóry stwierdza się u osób ze skórą nieprzetłuszczającą się (niska aktywność gruczołów łojowych) lub w okolicach ciała gdzie występuje niewielka ilość gruczołów łojowych np. na kończynach dolnych i górnych. Na twarzy- boczne partie (policzki) najczęściej są bardziej suche niż środek- nos i broda. Oczywiście o nawilżeniu naskórka decyduje zawartość wody, która zależy od wypadkowej dwóch procesów: odparowywania wody z naskórka (TEWL) oraz zdolności naskórka do zahamowania ucieczki wody (NMF, właściwa bariera ochronna). Prawidłowe zawartość wody w warstwie rogowej naskórka powinna wynosić 12-15%, jeśli zawartość ta spadnie poniżej 12% to mamy do czynienia ze skórą suchą, która jest mniej elastyczna, bardziej krucha- tym samym bardziej podatna na urazy mechaniczne (częściej powstawać mogą rany czy pęknięcia) oraz na niekorzystne działanie czynników atmosferycznych (wiatr, mróz, słońce). Posiadając cerę suchą należy pamiętać aby chronić ją przez cały rok - latem przed słońcem, zimą przed mrozem i wiatrem (długotrwałe narażanie skóry na niekorzystne czynniki atmosferyczne może przyspieszyć powstawanie zmarszczek.

Skóra sucha nie stanowi przeciwieństwa skóry tłustej- oba rodzaje cery mogą współistnieć u tej samej osoby (mamy z tym do czynienia w przypadku skóry mieszanej.

Cechy skóry suchej

Maski kosmetyczne (maseczki). Rodzaje masek. Po co stosujemy maski? Zastosowanie masek w zabiegach kosmetycznych.

fot. Zenspa1

Maska jako zabieg kosmetyczny jest jedną z najstarszych form upiększania. Obecnie maski coraz rzadziej są zabiegiem samy w sobie, są raczej bardzo ważną częścią składową zabiegu kosmetycznego. Przy właściwym doborze składników i prawidłowym zastosowaniu obecnie stosowane maski dają efekt przewyższający działanie innych preparatów kosmetycznych (np. kremów). Większość masek daje efekt natychmiastowy, czasami nawet spektakularny, ale niestety krótkotrwały. W przypadku niektórych masek efekt jest widoczny dopiero po kilkukrotnym zastosowaniu.

Po co stosujemy maski kosmetyczne?

Maski znajdują szerokie zastosowanie szczególnie w trakcie intensywnej pielęgnacji skóry twarzy i całego ciała. Ich zadaniem jest poprawa funkcji skóry. Oczywiście różne maski mają różne działanie. Wiele masek tworzy na powierzchni skóry warstwę nie przepuszczającą powietrza i potu - dzięki temu zatrzymują ciepło. Odpowiednio dobrane maski kosmetyczne służą do intensywnego oczyszczania skóry (nasilają wydalanie potu, rozpulchniają warstwę rogową ), poprawiają ukrwienie i koloryt, łagodzą podrażnienia, zwężają rozszerzone pory, przygotowują skórę do wnikania substancji czynnych oraz poprawiają ich przenikanie wgłąb skóry (działanie okluzyjne) i wiele innych. Mogą wykazywać działanie przeciwzapalne, pobudzające, ściągające, wysuszające, rozpulchniające, nawilżające, rozgrzewające. Oczywiście maski dobieramy do indywidualnych potrzeb skóry.

Maski dostarczają naszej skórze więcej składników regenerujących i bogatych w wodę niż kremy, ponadto silniej regenerują skórę i wygładzają zmarszczki. Po zastosowaniu maski skóra staje się jaśniejsza, wygładzona i optycznie młodziej wygląda.

Co zawierają maski - skład?

Black Mud. Czarne Błoto z Morza Martwego - oczyszczające i przeciwzapalne.

fot. Israel_photo_gallery.

Morze Martwe uważane jest za najstarsze uzdrowisko i największe naturalne SPA na świecie. Leży w południowo- zachodniej Azji na terytoriom Jordanii i Izraela. Morze Martwe jest najniżej położonym punktem na Ziemi (418 m p.p.m), jego głębokość to 399 m. Jest też akwenem o najwyższym zasoleniu (ze względu na wysokość zasolenia zostało uznane za martwe - okazuje się jednak, że jest w nim życie - jednokomórkowe glony i najstarsze komórki prokarionty). Stężenie soli mineralnych w Morzu Martwym jest 10 razy większe niż w innych morzach i oceanach, a minerały znajdują się zarówno w wodzie jak i błocie. Jego właściwości były znane i wykorzystywane już w starożytności (Rzymianie na jego brzegach budowali łaźnie w których korzystano zarówno z dobrodziejstw wody jak i iłów, z czarnego błota korzystała także piękna Królowa Kleopatra), a obecnie prowadzone badania potwierdziły jego dobroczynne dla zdrowia i urody właściwości.

Black Mud - czym jest Czarne Błoto?

Czarne Błoto znane także jako Black Mud to silnie zmineralizowany muł morski. Black mud jest naturalnym połączeniem kaolinu (glinki kaolinowej adsorbującej nadmiar tłuszczu), bentonitu (glinki bentonitowej), magnezu, potasu, wapnia, skalenia, bromków, kwarcu, miedzi, cynku i produktów pochodzenia roślinnego np. algi. Black Mud odkłada się na brzegach akwenu (wzdłuż wybrzeża) i w okolicach ujść rzek na skutek silnego parowania wody. Black Mud jest silnym środkiem odkażającym, ściągającym, antyseptycznym, wysuszającym, przeciwzapalnym oraz przywracającym równowagę mineralną.
Czarne Błoto posiada konsystencję gęstej, mokrej glinki. Zapachem natomiast przypomina rzeczny muł. Można stosować je w formie maseczek oraz okładów na całe ciało.

Black Mud - właściwości

Proksylan - cukier pozyskiwany z drzewa bukowego. Proksylan - właściwości i zastosowanie w kosmetyce.

Zazwyczaj słysząc cukier użyty w kontekście urody mamy negatywne skojarzenia. Cukier to przecież kalorie, które przekładają się na zbędne kilogramy. Ale spokojnie jeśli chodzi o kosmetyki to cukier jest ich pożądanym składnikiem. Pewnie większość z Was spotkała się z peelingiem cukrowym (o właściwościach wygładzających i nawilżających) lub pastą cukrową stosowaną do depilacji. Innym cennym cukrem jest najsłynniejszy chyba polisacharyd czyli kwas hialuronowy, który nie tylko nawilża, ale także stosowany jest w medycynie estetycznej (jako wypełniacz), okulistyce oraz suplementach diety na problemy ze stawami. Swoje pięć minut ma teraz cukier pozyskiwany z drzewa bukowego - proksylan.

Proksylan - właściwości  w kosmetyce

Nawilża

Olej jojoba - właściwości i zastosowanie w kosmetyce. Olej jojoba kosmetyk dla cery suchej i tłustej.

fot. Ken Bosma

Pomimo nazwy jojoba (Simondsja kalifornijska) nie jest olejem lecz płynnym woskiem. Otrzymywany jest on z nasion krzewu Simmondsia chinensis i Simmondsia californica znajdujących się wewnątrz około 2 centymetrowych owoców. Kiedyś jojoba stosowana była przy chorobach skóry i do leczenia ran, obecnie zaś jest często wykorzystywanym składnikiem kosmetyków do pielęgnacji skóry i włosów. Dzięki dużemu powinowactwu do ludzkich tkanek olej ten świetnie się wchłania, nie pozostawiając tłustego filmu na powierzchni skóry (po zastosowaniu skóra nie świeci się). Cechuje go wręcz niespotykana odporność na jełczenie - można więc przechowywać go bezpiecznie w stanie niezmienionym przez wiele wiele lat. Olej jojoba zachowuje stabilność nawet w bardzo wysokich (wręcz ekstremalnych) temperaturach (300 C). Jojobę najlepiej przechowywać w temperaturze pokojowej, bez dostępu światła i powietrza (najlepiej w butelce z ciemnego np. bursztynowego szkła). Posiada zbliżone właściwości do oleju z wieloryba.

Olej jojoba - skład

Podstawowymi składnikami oleju jojoba są nasycone i nienasycone alkohole oraz nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe. Wśród głównych składników można wyróżnić:

Glinki kosmetyczne: kaolin (glinka kaolinowa) i bentonit.

fot. Mislav Marohnić

Glinka

Glinki są częstym i pożądanym przez klientki składnikiem maseczek kosmetycznych. Glinka zawiera makroelementy  (krzem magnez, wapń, glin, żelazo, fosfor) oraz mikroelementy (selen, cynk, miedź, molibden). Maseczki z ich zawartością cieszą się dużą popularnością, można je stosować zarówno na twarz jak i na ciało. W zależności od rodzaju cery stosuje się glinkę białą (kaolin) lub glinki: czerwoną, żółtą i zieloną. Wszystkie one mają właściwości oczyszczające skórę, absorpcyjne (wchłaniają zanieczyszczenia i substancje toksyczne), bakteriobójcze, zabliźniające (gojące), stymulujące funkcje obronne organizmu (skóry), a ponadto skutecznie uzupełniają niedobory minerałów występujące w strukturach skóry (właściwości remineralizujące). Po zastosowaniu maseczek z glinką skóra jest gładka, świeża i aksamitna w dotyku. Natomiast bentonit ze względu na swoje właściwości żelujące często stanowi bazę maseczek kosmetycznych.

Kaolin (glinka kaolinowa, biała)

Kaolin - inne popularne nazwy: glinka biała, porcelanowa, kaolinit, bolus alba. Glinka kaolinowa zawiera m.in krzem, wapń, magnez, żelazo, potas i sód. Zawiera duże ilości glinu (około 38%) dzięki czemu cechuje się dość łagodnym działaniem. Oczyszczona glinka kaolinowa jest biała, nierozpuszczalna w wodzie, tłuszczach ani w alkoholu. Wysoko rozdrobniona glinka dobrze wiąże wodę, tworzy z nią roztwory koloidowe. W zależności od tego w jakiej ilości woda występuje w mieszaninie kaolin może być plastyczny, mazisty, aż wreszcie może tworzyć pienistą zawiesinę. Kaolin łatwo się barwi i ma dobrą przyczepność do skóry. W maseczkach kosmetycznych najczęściej stosowany jest uwodniony krzemian glinu.

Kaolin (glinka biała) - właściwości

Jak opóźnić powstawanie zmarszczek? Co robić aby zmarszczki się nie pogłębiały?

fot. mahmoud 99725

Zmarszczki są zmorą każdej kobiety. Pewnie nie jedna z Was zadaje sobie pytanie: Czy jest jakaś metoda, która pozwala uniknąć zmarszczek? Odpowiedź jest jedna: nie ma takiej metody. Zmarszczki wcześniej czy później (lepiej później) się pojawią, ponieważ jest to nierozerwalnie związane z procesami starzenia jakie zachodzą w naszym organizmie. Trudno jest walczyć ze zmarszczkami, które już są (już się pojawiły), dlatego warto korzystać ze skutecznych sposobów, które pozwalają znacznie opóźnić ich powstanie.

Przyczyny powstawania zmarszczek:

- zwiotczenie skóry i mięśni spowodowane wiekiem i postępującym procesem starzenia się organizmu;

Kamfora w kosmetyce.

fot. Roger

Kamfora jest składnikiem olejku kamforowego (stanowi 50%) pozyskiwanego z drzewa kamforowego (Cinnamonum camphora to wiecznie zielone, długowieczne drzewo, które rośnie nawet 1000 lat i osiąga do 30 m wysokości) rosnącego na obszarach wschodniej Azji.

Kamfora

Trochę chemii (właściwości chemiczne):
Kamfora (łac. Camphorum) to organiczny związek chemiczny  z grupy terpenów, pochodna kamfenu. Kamfora jest frakcją stałą olejku kamforowego. Jej wzór chemiczny to: C10H16O. Kamfora to lepka, biała, przeźroczysta i krystaliczna masa o bardzo charakterystycznym, trwałym zapachu. Jest dobrze rozpuszczalna w eterze, alkoholu i olejkach eterycznych, a praktycznie nierozpuszczalna w wodzie (rozpuszczalność kamfory w wodzie to g/l). Kamfora charakteryzuje się wysoką temperaturą topnienia (175 C), zaś jej temperatura wrzenia to 204 C. Może być również pozyskiwana syntetycznie z alfa pinenu (jest składnikiem olejków z drzew iglastych), octanu bornylu lub oddestylowana z terpentyny. Powiedzenie "znika jak kamfora" wzięło się z tego, iż kamfora w temperaturze pokojowej sublimuje (bezpośrednio przechodzi ze stanu ciekłego do gazowego z pominięciem stanu ciekłego).

Kamfora bardzo dobrze przenika przez skórę, dlatego jest częstym składnikiem maści o działaniu rozgrzewającym i przeciwbólowym (znieczulającym), występuje w maściach stosowanych po ugryzieniach owadów, kremach sportowych, kremach i żelach do masażu.
Swoim działaniem przypomina mentol, tzn. jest środkiem rozgrzewającym, mimo iż na skórze powoduje uczucie chłodu.

Kamfora - właściwości i działanie

Olibanum (kadzidło frankońskie) w kosmetyce

fot. Ana Ulin

Olibanum

Olibanum (kadzidło frankońskie) jest gumożywicą otrzymywaną z kadzidłowca Cartera (Boswellia carteri), który występuje w Somalii i na Półwyspie Arabskim (tereny suche, pustynne). Olbianum dostarcza także inny gatunek kadzidłowca - Boswellia serrata rosnący w suchych, górzystych rejonach Indii - jest to tzw. indyjskie olibanum zwane też Indian Frankincense.

Przez tysiące lat ta gumożywica była stosowana i ceniona przez m.in Egipcjan, Greków, Persów czy Hindusów.  Była wykorzystywana do rytuałów oczyszczających i medytacji, a także do balsamowania zwłok. Do dzisiaj jest stosowana jako depilator przez kobiety arabskie.
Olibanum jest głównym składnikiem kadzidła, wykorzystuje się go także jako dodatek zapachowy (aromatyzujący) do świec (zapach cytrusowy - odświeżający).
Zapach kadzidła skutecznie odstrasza owady (zwłaszcza komary).
Obecnie olibanum często zastępuje dużo droższą ambrę.

Mirra w kosmetyce.

fot. Edmund Gall

Mirra jest gumożywicą pozyskiwaną z gatunku o nazwie Balsamowiec Mirra. Mirra występuje w postaci grudek lub proszku o barwie od kremowej po brunatną. W jej skład wchodzą: żywica około 30-40%, olejki eteryczne 3-10% i guma około 50-60 %. Jest pożądanym składnikiem kosmetyków pielęgnacyjnych i perfum.

Balsamowiec Mirra jest ciernistym krzewem lub drzewem (max do 3 m wysokości), którego gałązki pokryte są małymi listkami. Po nacięciu kory gałęzi lub pnia wydziela się złoto-żółtawa żywica zwana mirrą, która szybko tężeje (zastyga). Ojczyzną Balsamowca Mirra jest Półwysep Arabski, ale drzewo to rośnie także w Afryce (np. Etiopia czy Erytrea).

Ze względu na właściwości dezynfekujące mirra była jednym z najpopularniejszych kosmetyków w starożytności. Egipcjanie używali jej także do balsamowania Mumii oraz jako perfum.

Zastosowanie mirry w kosmetyce:

Balsamy i żywice w kosmetyce.

fot. M. Dolly

Do produkcji kosmetyków wykorzystuje się wiele różnych składników pochodzenia roślinnego w tym balsamy i żywice.

Balsamy są substancjami pokrewnymi olejków eterycznych. Są to głównie wydzieliny drzew będące naturalnymi roztworami żywic w olejkach eterycznych.

Żywice są wydzielinami roślin stanowiących mieszaninę związków aromatycznych, kwasów, alkoholi i węglowodanów.

Gumożywice są mieszaninami żywic i gum, z niewielką zawartością m.in. olejków eterycznych i śluzów.

Kawior - luksusowy składnik w kosmetyce

fot. THOR

Pewnie większości z nas kawior kojarzy się z ekskluzywną przekąską, która kiedyś była dostępna jedynie dla możnych tego świata. Ale warto wiedzieć, że kawior ma również liczne zastosowanie w kosmetyce. Można go spotkać w kremach odmładzających, serum, ampułkach czy też jako produkt przewodni w niektórych zabiegach SPA. Obecnie dużo substancji używanych w produkcji kosmetyków powstaje w laboratoriach. Co prawda powoli wraca się do składników pochodzenia naturalnego - oczywiście większość z nich pozyskuje się z roślin, zaś kawior jest jednym z ostatnich naturalnych odzwierzęcych składników spotykanych w kosmetykach.

Czym jest kawior?

Kawior to solona ikra ryb jesiotrowatych (kawior czarny, kawior rosyjski), dorszowatych (kawior norweski) i łososiowatych (kawior czerwony) lub niektórych innych ryb. Można powiedzieć, że jest koktajlem skoncentrowanych substancji pochodzenia morskiego. Najbardziej pożądany w kosmetyce jest czarny kawior. Jego składniki cechuje dobrze przyswajalna forma dla naszej skóry. Jest więc jednym z najbardziej luksusowych składników kosmetycznych o właściwościach odżywczych, regenerujących i naprawczych.

Czy wiesz czym się smarujesz? Z czego składają się kosmetyki?

W każdym kosmetyku (niezależnie czy to krem, tonik, czy żel) można wyróżnić dwie grupy składników: pierwsza to substancje czynne, druga zaś to substancje bazowe (podstawowe). Substancje czynne to te które decydują o działaniu kosmetyku, natomiast o formie kosmetyku (czyli czy to jest np. balsam, krem czy żel) decydują substancje bazowe.

D- Pantenol - prowitamina B5 na skórę, włosy i paznokcie.

Jestem przekonana że każda z Was spotkała się  z D- Pantenolem w kosmetykach do codziennej pielęgnacji, a jeśli nie to na pewno zdarzyło się to podczas wakacji. Dlaczego? Ze względu na jego łagodzące i przeciwzapalne działanie jest głównym składnikiem wszystkich preparatów po opalaniu . Oczywiście D- Pantenol ma dużo innych zalet i niezwykle szerokie zastosowanie w kosmetykach, ale o tym za chwilę.

Pantenol

D- Pantenol - czyli prowitaminą B5 po wniknięciu do skóry, włosów czy paznokci przekształca się w witaminę B5 czyli kwas pantotenowy ( jest to naturalny składnik występujący w skórze i włosach).

Objawy niedoboru witaminy B5 to m.in szorstkość i łuszczenie się skóry, a także porowatość, matowość i przyspieszone siwienie włosów.