Opis strony

Super piękna to blog o tematyce prozdrowotnej. Opisuje bardzo dokładnie problemy z jakimi spotykają się kobiety. Doradzam jak pozbyć się cellulitu? Po co wykonywać peeling? Dowiesz się tutaj czym są i jak powstają zmarszczki. Możesz przeczytać o przyczynach powstawania i metodach usuwania rozstępów. Na blogu znajdziesz informację jak leczyć trądzik różowaty? Powinny zainteresować Cię podstawowe informację dotyczące naszej odporności. Jest też coś dla mężczyzn, niekoniecznie przyjemnego jak temat łysienia. Na koniec polecam coś miłego czyli dlaczego warto się śmiać i dlaczego uśmiech kosztuje mniej od elektryczności a daje więcej światła?

Belka Mega Flavon

Budowa i funkcje gruczołów potowych.

Gruczoły potowe - budowa i rola


Ich główną rolą jest wydzielanie potu i udział w procesach termoregulacji. Ponadto gruczoły te biorą też udział w oczyszczaniu organizmu (z niektórych metabolitów i składników np. mocznika, leków, witamin, jonów sodu czy potasu). Można powiedzieć, że biorą również udział w procesie komunikacji (chemicznej) na tle seksualnym (feromony).

Gruczoły potowe są gruczołami cewkowymi. Wyróżniamy 2 rodzaje gruczołów potowych: gruczoły ekrynowe (wydzielają substancję - pot bez zniszczenia komórek gruczołowych) oraz gruczoły apokrynowe ( w trakcie czynności wydzielniczych wydalają także część komórki).

Gruczoły potowe ekrynowe


Rozwijają się już w 4 lub 5 miesiącu życia płodowego. Gruczoły tego rodzaju są czynne od urodzenia. Na powierzchni całego ciała jest ich około 2 milionów (ich liczba jest niezmienna od urodzenia aż do śmierci) - najwięcej na wewnętrznych powierzchniach dłoni i na podeszwach, a także na obszarze przedniej i tylnej rynny potowej (przednia rynna przebiega na tułowiu między piersiami, natomiast tylna pomiędzy łopatkami).  Nie występują na wargach, wargach sromowych, łechtaczce, żołędzi prącia i w łożysku paznokcia.
Są cewkowatymi uwypukleniami naskórka wgłąb skóry właściwej. Część wydzielnicza znajdują się głęboko w skórze właściwej, a ich przewód wyprowadzający (skręcony - wyglądem przypomina korkociąg) ma ujście na powierzchni skóry.

Jakie funkcje pełni skóra?

fot. Jo Andre Johansen
Przed wyborem najlepszego sposobu pielęgnacji skóry warto najpierw zapoznać się bliżej z budową i właściwościami skóry.

Skóra jest narządem pokrywającym i osłaniającym ustrój. Powierzchnia skóry dorosłego człowieka ma około 1,5-2 m2, a jej grubość waha się w granicach od 0,5 do 4 mm (najcieńsza skóra na powiekach, najgrubsza na piętach). Najbardziej z wszystkich zmienia się grubość naskórka (najgrubszy na podeszwie stóp i na wewnętrznej części dłoni) i tkanki podskórnej, natomiast grubość skóry właściwej jest praktycznie bez zmian. Masa skóry łącznie z tkanką podskórna wynosi około 18 kg (na naskórek przypada około 0,5 kg, skóra właściwa to około 3 kg, resztę stanowi tkanka podskórna).

Skóra składa się z trzech warstw (od zewnątrz) są to:
- naskórka (epidermis);
- skóry właściwej(dermis, corium);
- tkanki podskórnej (subcutis);

Ponadto skóra posiada naczynia krwionośne, chłonne, zakończenia nerwowe oraz liczne twory (przydatki skóry) do których zaliczamy gruczoły potowe (ekrynowe i apokrynowe), gruczoły łojowe, włosy i paznokcie.

Funkcje skóry:


Kamfora w kosmetyce.

fot. Roger
Kamfora jest składnikiem olejku kamforowego (stanowi 50%) pozyskiwanego z drzewa kamforowego (Cinnamonum camphora to wiecznie zielone, długowieczne drzewo, które rośnie nawet 1000 lat i osiąga do 30 m wysokości) rosnącego na obszarach wschodniej Azji.

Kamfora

Trochę chemii (właściwości chemiczne):
Kamfora (łac. Camphorum) to organiczny związek chemiczny  z grupy terpenów, pochodna kamfenu. Kamfora jest frakcją stałą olejku kamforowego. Jej wzór chemiczny to: C10H16O. Kamfora to lepka, biała, przeźroczysta i krystaliczna masa o bardzo charakterystycznym, trwałym zapachu. Jest dobrze rozpuszczalna w eterze, alkoholu i olejkach eterycznych, a praktycznie nierozpuszczalna w wodzie (rozpuszczalność kamfory w wodzie to g/l). Kamfora charakteryzuje się wysoką temperaturą topnienia (175 C), zaś jej temperatura wrzenia to 204 C. Może być również pozyskiwana syntetycznie z alfa pinenu (jest składnikiem olejków z drzew iglastych), octanu bornylu lub oddestylowana z terpentyny. Powiedzenie "znika jak kamfora" wzięło się z tego, iż kamfora w temperaturze pokojowej sublimuje (bezpośrednio przechodzi ze stanu ciekłego do gazowego z pominięciem stanu ciekłego).

Kamfora bardzo dobrze przenika przez skórę, dlatego jest częstym składnikiem maści o działaniu rozgrzewającym i przeciwbólowym (znieczulającym), występuje w maściach stosowanych po ugryzieniach owadów, kremach sportowych, kremach i żelach do masażu.
Swoim działaniem przypomina mentol, tzn. jest środkiem rozgrzewającym, mimo iż na skórze powoduje uczucie chłodu.

Kamfora - właściwości i działanie


Opopanaks w kosmetyce.

Opoponaks


Opoponaks to substancja aromatyczna pozyskiwana z gumożywicy balsamowca Opoponax chironium oraz Acacia farnesiana. Czasami jest nazywany "słodką mirrą" (ale nie jest jej odmianą tylko odrębną żywicą).

Gumożywica opoponaks to gęsty miodowo- brązowy płyn, który na powietrzu zastyga w brązowe, nieregularne grudki o balsamicznym zapachu.

Wykazuje działanie antyseptyczne.

Opoponaks - zastosowanie w kosmetyce


Opoponaks jest składnikiem perfum, a także znakomitym fiksatorem. Stosuje się go do aromatyzowania mydeł, szminek czy też produktów do higieny jamy ustnej. Opoponaks jest składnikiem wielu kompozycji zapachowych stosowanych we współczesnej kosmetyce.

Olibanum (kadzidło frankońskie) w kosmetyce

fot. Ana Ulin

Olibanum


Olibanum (kadzidło frankońskie) jest gumożywicą otrzymywaną z kadzidłowca Cartera (Boswellia carteri), który występuje w Somalii i na Półwyspie Arabskim (tereny suche, pustynne). Olbianum dostarcza także inny gatunek kadzidłowca - Boswellia serrata rosnący w suchych, górzystych rejonach Indii - jest to tzw. indyjskie olibanum zwane też Indian Frankincense.

Przez tysiące lat ta gumożywica była stosowana i ceniona przez m.in Egipcjan, Greków, Persów czy Hindusów.  Była wykorzystywana do rytuałów oczyszczających i medytacji, a także do balsamowania zwłok. Do dzisiaj jest stosowana jako depilator przez kobiety arabskie.
Olibanum jest głównym składnikiem kadzidła, wykorzystuje się go także jako dodatek zapachowy (aromatyzujący) do świec (zapach cytrusowy - odświeżający).
Zapach kadzidła skutecznie odstrasza owady (zwłaszcza komary).
Obecnie olibanum często zastępuje dużo droższą ambrę.

Mirra w kosmetyce.

fot. Edmund Gall
Mirra jest gumożywicą pozyskiwaną z gatunku o nazwie Balsamowiec Mirra. Mirra występuje w postaci grudek lub proszku o barwie od kremowej po brunatną. W jej skład wchodzą: żywica około 30-40%, olejki eteryczne 3-10% i guma około 50-60 %. Jest pożądanym składnikiem kosmetyków pielęgnacyjnych i perfum.

Balsamowiec Mirra jest ciernistym krzewem lub drzewem (max do 3 m wysokości), którego gałązki pokryte są małymi listkami. Po nacięciu kory gałęzi lub pnia wydziela się złoto-żółtawa żywica zwana mirrą, która szybko tężeje (zastyga). Ojczyzną Balsamowca Mirra jest Półwysep Arabski, ale drzewo to rośnie także w Afryce (np. Etiopia czy Erytrea).

Ze względu na właściwości dezynfekujące mirra była jednym z najpopularniejszych kosmetyków w starożytności. Egipcjanie używali jej także do balsamowania Mumii oraz jako perfum.

Zastosowanie mirry w kosmetyce:


Balsamy i żywice w kosmetyce.

fot. M. Dolly
Do produkcji kosmetyków wykorzystuje się wiele różnych składników pochodzenia roślinnego w tym balsamy i żywice.

Balsamy są substancjami pokrewnymi olejków eterycznych. Są to głównie wydzieliny drzew będące naturalnymi roztworami żywic w olejkach eterycznych.

Żywice są wydzielinami roślin stanowiących mieszaninę związków aromatycznych, kwasów, alkoholi i węglowodanów.

Gumożywice są mieszaninami żywic i gum, z niewielką zawartością m.in. olejków eterycznych i śluzów.

Domowe peelingi do ciała. Jak zrobić domowy peeling do ciała?

Domowy peeling


Jeśli nie posiadacie w domu peelingu do ciała (lub znudziły Wam się już gotowe kupowane peeling - chcecie odmiany), a macie ochotę wykonać tego typu zabieg, żeby wygładzić swoją skórę i dodać jej blasku i promiennego wyglądu to proponuję.... abyście się udały do kuchni. Wiem brzmi to dziwnie zamiast do łazienki wysyłam Was do kuchni. Rzecz w tym, że każda z Was w swoim domu na pewno posiada produkty z których bez problemu w kilka minut zrobi swój własny peeling do ciała (i wcale nie będzie on gorszy niż ten zakupiony w drogerii, a zobaczycie ile przyjemności sprawi Wam samodzielne przygotowanie produktu).

Peeling ciała - dlaczego warto go robić?

Peeling to po prostu złuszczanie martwego naskórka. Jest to prosty i skuteczny zabieg, który wygładza i rozjaśnia skórę, co powoduje że wygląda ona młodziej. Są różne metody peelingu (pisałam o tym w poście: Peeling - rodzaje, zastosowanie). Ale dziś chciałabym się skupić nad peelingiem ciała.

Naturalny proces (odnowy) regeneracji naskórka powtarza się cyklicznie i trwa ok 28 dni. W tym czasie obumierają stare komórki naskórka, a w ich miejsce pojawiają się nowe. Oczywiście biorąc kąpiel czy prysznic pozbywamy się tych starych komórek, ale to złuszczanie niestety nie zawsze odbywa się równomiernie (wtedy skóra nie jest idealnie gładka - miejscami jest szorstka, może mieć nierównomierny koloryt). I właśnie w tym celu wykonuje się peeling, aby wygładzić skórę, ale oczywiście nie tylko. Peeling ponadto świetnie oczyszcza skórę i poprawia wchłanianie substancji aktywnych i odżywczych z kosmetyków (po zabiegu nałożone balsamy czy masła lepiej się wchłaniają). Po złuszczeniu skóra wygląda młodziej, niwelowane są drobne przebarwienia i blizny, ujednolica się koloryt skóry, a ponadto staje się ona bardziej napięta i gładka.

Kawior - luksusowy składnik w kosmetyce

fot. THOR
Pewnie większości z nas kawior kojarzy się z ekskluzywną przekąską, która kiedyś była dostępna jedynie dla możnych tego świata. Ale warto wiedzieć, że kawior ma również liczne zastosowanie w kosmetyce. Można go spotkać w kremach odmładzających, serum, ampułkach czy też jako produkt przewodni w niektórych zabiegach SPA. Obecnie dużo substancji używanych w produkcji kosmetyków powstaje w laboratoriach. Co prawda powoli wraca się do składników pochodzenia naturalnego - oczywiście większość z nich pozyskuje się z roślin, zaś kawior jest jednym z ostatnich naturalnych odzwierzęcych składników spotykanych w kosmetykach.

Czym jest kawior?


Kawior to solona ikra ryb jesiotrowatych (kawior czarny, kawior rosyjski), dorszowatych (kawior norweski) i łososiowatych (kawior czerwony) lub niektórych innych ryb. Można powiedzieć, że jest koktajlem skoncentrowanych substancji pochodzenia morskiego. Najbardziej pożądany w kosmetyce jest czarny kawior. Jego składniki cechuje dobrze przyswajalna forma dla naszej skóry. Jest więc jednym z najbardziej luksusowych składników kosmetycznych o właściwościach odżywczych, regenerujących i naprawczych.

Czy wiesz czym się smarujesz? Z czego składają się kosmetyki?

W każdym kosmetyku (niezależnie czy to krem, tonik, czy żel) można wyróżnić dwie grupy składników: pierwsza to substancje czynne, druga zaś to substancje bazowe (podstawowe). Substancje czynne to te które decydują o działaniu kosmetyku, natomiast o formie kosmetyku (czyli czy to jest np. balsam, krem czy żel) decydują substancje bazowe.

D- Pantenol - prowitamina B5 na skórę, włosy i paznokcie.



Jestem przekonana że każda z Was spotkała się  z D- Pantenolem w kosmetykach do codziennej pielęgnacji, a jeśli nie to na pewno zdarzyło się to podczas wakacji. Dlaczego? Ze względu na jego łagodzące i przeciwzapalne działanie jest głównym składnikiem wszystkich preparatów po opalaniu . Oczywiście D- Pantenol ma dużo innych zalet i niezwykle szerokie zastosowanie w kosmetykach, ale o tym za chwilę.

Pantenol


D- Pantenol - czyli prowitaminą B5 po wniknięciu do skóry, włosów czy paznokci przekształca się w witaminę B5 czyli kwas pantotenowy ( jest to naturalny składnik występujący w skórze i włosach).
Objawy niedoboru witaminy B5 to m.in szorstkość i łuszczenie się skóry, a także porowatość, matowość i przyspieszone siwienie włosów.

Mocznik w kosmetykach

Mocznik


Mocznik (urea) jest jednym z głównych składników NMF (naturalny czynnik nawilżający skóry - ang. Natural  Moisturizing Factor), który jest odpowiedzialny za prawidłowe nawodnienie warstwy rogowej naskórka. Stężenie mocznika w naskórku obniża się z wiekiem (wynosi około 1% masy naskórka): u osoby 70-letniej jest go 8 razy mniej niż u 30-latka. Jest składnikiem nawilżającym (podobnie jak kwas hialuronowy) lecz jego nie najlepiej kojarząca się nazwa powodowała, iż do niedawna rzadko znajdowała się w składzie kosmetyków. W kosmetyce i medycynie mocznik był stosowany od dawna (1943 rok  pierwszy krem z mocznikiem) jako składnik o właściwościach silnie nawilżających i lekko złuszczających. Obecnie jest częstym składnikiem wielu silnie nawilżających aptecznych dermokosmetyków. Jego nawilżające działanie jest czasem porównywane z działaniem kwasu hialuronowego.

W organizmie ludzkim mocznik jest produktem ubocznym przemiany białek. Powstaje on głównie w wątrobie (w cyklu ornitynowym), a wydalany jest z moczem i potem. Stężenie mocznika wynosi od 0,03 do 0,4% we krwi (2,5 - 6,4 mmol/dm3), zaś w moczu około 2%. Ale spokojnie tego rodzaju mocznika nie stosuje się w produkcji kosmetyków.

Mocznik jest też stosowany w rolnictwie jako nawóz na praktycznie wszystkie typy gleb ( z wyjątkiem świeżo zwapnowanych oraz tych o odczynie bardzo kwaśnym lub bardzo zasadowym), pod wszystkie uprawy roślin polowych, drzewa, krzewy czy też trawniki. Mocznik jako nawóz stosowany jest w postaci białych granulek. Także w Polsce mamy kilka zakładów należących do Grupy Azoty, w których wytwarzany jest mocznik stosowany w rolnictwie znajdują się one m.in w Puławach, Kędzierzynie- Koźlu, Policach oraz Tarnowie. Ale wróćmy do tematu czyli teraz o tym jaką rolę pełni:

Mocznik w kosmetyce


Mocznik stosowany do celów kosmetycznych jest związkiem sztucznie syntetyzowanym (pochodzi z laboratorium chemicznego :-), nietoksycznym i niealergizującym. Otrzymywany jest on z amoniaku i dwutlenku węgla (powstaje w specjalnych autoklawach w wysokiej temperaturze pod ciśnieniem 100 - 200 atm).
Mocznik ma postać białego, krystalicznego, bezzapachowego proszku. Jest higroskopijny, doskonale rozpuszcza się w wodzie, alkoholu i glikolu propylenowym, natomiast w tłuszczach jest nierozpuszczalny. Cząsteczka mocznika rozpada się w temperaturze około 140 C (temp topnienia 133 C). Wzór chemiczny mocznika to NH2CONH2 (CH4N2O)- zaś nazwa chemiczna to diamid kwasu węglowego czyli karbamid (nazwa "mocznik" jest określeniem potocznym). Podczas ogrzewania w wyniku kondensacji tworzy biuret.

Alantoina - właściwości i zastosowanie. Alantoina - środek który łagodzi i koi podrażnienia.

Alantoina


Alantoina to popularny składnik kremów i maści o działaniu łagodzącym i kojącym, kryjący się pod nazwą INCI: Allantoin. Jej działanie zostało odkryte w czasie I wojny światowej. Alantoina jest organicznym związkiem chemicznym, produktem przemiany białkowej - heterocykliczną pochodną mocznika. Powstaje na skutek utlenienia kwasu moczowego enzymem urykazą - należy do grupy ureidów (u człowieka, psów i małp zdolność do wytwarzania urykazy zanikła, a urykaza jest niezbędna do rozkładu kwasu moczowego na alantoinę i dwutlenek węgla). Alantoina powstaje wszędzie tam gdzie zachodzą częste podziały komórkowe prowadzące do rozrostu tkanek (np. w płynie owodniowym). Jest ona uważana za substancję pobudzającą podziały i wzrost komórek.

Alantoina - właściwości. Jak wygląda alantoina?


Naturalnie alantoina występuje w roślinach, najbogatszym jej źródłem są m.in  z: korzeń żywokostu, łupiny owoców kasztanowca, kiełki zbóż, rośliny strączkowe (z rodziny motylkowych), łuski ryżu, gdzie jest wytwarzana naturalnie podczas procesów metabolicznych zachodzących przy udziale bakterii brodawkowych.
Alantoina powszechnie stosowana w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym to produkt syntetyczny wytwarzany w laboratoriach. Alantoina to bezwonny, biały lub bezbarwny, krystaliczny proszek, słabo rozpuszczalny w wodzie, a jeszcze słabiej w alkoholu (etanolu), stabilny w roztworach o pH 4-8. Wrażliwy na światło, wysoką temperaturę i środowisko zasadowe (ulega niszczeniu, rozpada się) o silnych właściwościach higroskopijnych. Wzór chemiczny alantoiny to: C4H6N4O3.

Parafina. Zabiegi parafinowe na dłonie.


Wizytówką każdej pięknej kobiety są zadbane dłonie. Nie chodzi mi o krzykliwe kolory lakierów czy wyszukane zdobnictwo na paznokciach (co osobiście uważam za ok) tylko o gładką, zdrową i ładnie wyglądającą skórę dłoni i zadbane paznokcie.O paznokciach (zabiegu manicure) napiszę innym razem, dziś skupię się na pielęgnacji dłoni, a szczególnie zabiegu parafinowym.

Codziennie pamiętamy o pielęgnacji twarzy, dbamy o włosy (atrakcyjna fryzura musi być), a zdarza się że niestety zapominamy o dłoniach. Niedobrze. Często to właśnie one są ciągle na widoku np. kiedy podajemy dłoń aby się przywitać, gdy gestykulujemy podczas rozmowy, gdy coś komuś podajemy - dlatego ważne żeby były zadbane.

Co nam daje sauna? Dla kogo sauna?

Jak pisałam w poprzednim poście istotą działania sauny jest zmiana temperatury (naprzemienne nagrzewanie i ochładzanie ustroju) i wilgotności. Właśnie pod wpływem zmian tych parametrów w organizmie obserwujemy różne zmiany. Główne działanie sauny polega na obciążeniu mechanizmów termoregulacyjnych.

Działanie sauny na organizm


Faza nagrzewania:


fot. Thomas Wanhoff
- podwyższenie (wzrost) przemiany materii - średnio o 11% (nawet do 40%);

- zwiększone wydzielanie potu - element ochładzania organizmu (następuje po około 3 minutach od rozpoczęcia nagrzewania - maximum osiąga po około 10 minutach). Niestety panujący powszechnie pogląd, że "sauna odchudza" jest nieprawdziwy, ponieważ ubytek wagi jest chwilowy, spowodowany odwodnieniem organizmu (intensywnym poceniem). Dlatego po wyjściu z sauny należy uzupełnić ubytki wody i minerałów (np. sodu, potasu, chloru, magnezu). Wskazane jest wypicie soku pomidorowego (bogaty w potas);

Sauna. Jak przebiega zabieg, jak się do niego przygotować?

fot. ClarkstonSCAMP
Sauna jest zabiegiem stosowanym do celów leczniczych, higienicznych oraz bardzo często w odnowie biologicznej. Zabieg polega na kąpieli w gorącym powietrzu o nieznacznej wilgotności, podczas której okresowo występują krótkotrwałe zwiększenia wilgotności. W czasie kąpieli stosuje się także niskie temperatury do chłodzenia ciała (np. zimna woda, powietrze). Najważniejsze role w tym zabiegu odgrywają: zmiana temperatury i zmiana wilgotności powietrza.