Opis strony

Super piękna to blog o tematyce prozdrowotnej. Opisuje bardzo dokładnie problemy z jakimi spotykają się kobiety. Doradzam jak pozbyć się cellulitu? Po co wykonywać peeling? Dowiesz się tutaj czym są i jak powstają zmarszczki. Możesz przeczytać o przyczynach powstawania i metodach usuwania rozstępów. Na blogu znajdziesz informację jak leczyć trądzik różowaty? Powinny zainteresować Cię podstawowe informację dotyczące naszej odporności. Jest też coś dla mężczyzn, niekoniecznie przyjemnego jak temat łysienia. Na koniec polecam coś miłego czyli dlaczego warto się śmiać i dlaczego uśmiech kosztuje mniej od elektryczności a daje więcej światła?

Belka Mega Flavon

Popularne peelingi chemiczne.

Peelingi chemiczne odmładzają, dobrze radzą sobie także z przebarwieniami i nierównościami skóry (np. płytkimi bliznami potrądzikowymi). Najlepszy okres na wykonywanie tego typu peelingów jest między późną jesienią a wczesną wiosną. Preparaty użyte do peelingu chemicznego działają w podobny sposób - złuszczają naskórek, różni je natomiast głębokość złuszczania i stężenie kwasów.
Do najpopularniejszych peelingów zaliczamy:
- peeling kwasem glikolowym i GlyKoPeel;
- peeling migdałowy;
- peeling kwasem pirogronowym;
- peelingi TCA;
- peeling kwasem salicylowym;
Te wszystkie peelingi zostały opisane we wcześniejszych postach. Natomiast dzisiaj chcę pokrótce przedstawić inne równie popularne peelingi (w większości złożone).

Peeling kwasem trójchlorooctowym (TCA), EASY PEEL, BLUE PEEL, SNOW PEEL

Kwas trójchlorooctowy (TCA)

Kwas trójchlorooctowy (TCA) jest pochodną kwasu octowego. Jest związkiem nietoksycznym, nie powoduje reakcji alergicznych ani nie powoduje uszkodzenia nerek. Stosowany jest w stężeniach od 10% - 50% w zależności od oczekiwanych rezultatów - czy ma być działanie powierzchowne czy głębokie. Lekarz dobiera stężenie preparatu oraz ilość aplikowanych warstw (max 5). Najczęściej stosuje się stężenia między 10% - 35% (złuszczanie powierzchowne). Złuszczanie TCA w stężeniu 35 -50% jest to peeling średniogłęboki. Kwas TCA jest najsilniejszym kwasem organicznym stosowanym do zabiegów złuszczania naskórka. Jego działanie polega na kontrolowanym oparzeniu skóry - wywołaniu martwicy naskórka i górnych warstw skóry właściwej (głębokość działania zależy od stężenia i ilości nałożonych warstw) - oceniamy to na podstawie blednięcia naskórka (frostingu) oraz obrzęku skóry. Im niższe stężenie tym wolniejsza penetracja kwasu i delikatniejsze działanie (mniejsza głębokość penetracji). Niszcząc (usuwając) komórki warstwy rogowej pobudzamy do wzrostu komórki warstwy podstawnej - przyspiesza to odnawianie naskórka. Peeling pobudza do działania fibroblasty, stymuluje produkcję kolagenu i elastyny co zapobiega przed wiotczeniem i utratą elastyczności skóry. Peeling wymaga krótkiej rekonwalescencji należy pozostać w domu przez 3 - 4 dni złuszczania. Po pierwszym zabiegu jeśli efekt jest niezadowalający to można wykonać kolejne w odstępach 4 tygodniowych (minimum 14 -21 dni przerwy - tyle trwa odnowa górnych warstw skóry właściwej, niektórzy potrzebują nawet 4-8 zabiegów, jest to uzależnione od indywidualnych potrzeb pacjenta) aplikując kwas o takim samym lub większym stężeniu lub zwiększając liczbę nałożonych warstw.

Peeling kwasem salicylowym. Kwas salicylowy - właściwości i zastosowanie w kosmetyce.

Kwas salicylowy w kosmetyce

Kwas salicylowy jest beta hydroksykwasem (BHA). Naturalnym źródłami kwasu salicylowego są: kora wierzby, maliny i liście brzozy. Kwas salicylowy syntetycznie pozyskiwany jest z fenolu, ma on postać substancji krystalicznej, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, alkoholu etylowym czy glicerynie. Jego działanie na skórze jest uzależnione głównie od stężenia. pKa kwasu salicylowego wynosi 2,97. Kwas salicylowy jest jedynym składnikiem peelingu salicylowego, ale często kwas ten jest także jednym ze składników peelingów złożonych (np. roztworu Jessnera czy Weekend Peel), ponieważ poprawia wchłanianie innych substancji. Kwas ma charakter lipofilowy, przenika do gruczołów łojowych i reguluje ich pracę. Kwas salicylowy w stężeniach do 30% jest dobrze tolerowany przez skóry o fototypie I - VI (stosowany w stężeniach 20-30%). Działa łagodniej niż kwasy AHA (rzadko pojawiają się efekty uboczne), może być alternatywą dla osób, które nie tolerują AHA lub osób ze skórą wrażliwą.

Peeling kwasem pirogronowym. Kwas pirogronowy w kosmetyce

Kwas pirogronowy w kosmetyce


Kwas pirogronowy należy do alfa - ketokwasów. Kwas pirogronowy w połączeniu z wodą przekształca się w kwas mlekowy (i odwrotnie). Naturalne źródła tego kwasu to jabłka, sfermentowane owoce i ocet. Łatwo rozpuszcza się w wodzie i alkoholu. pKa kwasu pirogronowego wynosi 2,49 - w zależności od ilości warstw oraz czasu aplikacji można uzyskać głębszą penetrację. Jest dość silnym środkiem złuszczającym. Czasami stosuje się go w połączeniu z innymi substancjami. Kwas pirogronowy jest szczególnie popularny w przypadku złuszczania cer tłustych i trądzikowych, ale może być również wykorzystywany przy objawach fotostarzenia.

Działanie kwasu pirogronowego. Efekty peelingu pirogronowego

Kwas pirogronowy wykazuje następujące działanie:
- złuszczające (ale nie powoduje przesuszenia), zmniejsza spójność między korneocytów warstwy rogowej;
- działanie sebostatyczne (redukuje wydzielanie łoju nawet o 75%);
- komedolityczne  (przeciwzaskórnikowe);
- przeciwbakteryjne;
- nawilżające;
- rozjaśniające;
- w skórze właściwej stymuluje produkcję kolagenu, elastyny i glikoprotein;

Kwasy owocowe AHA. Kwas mlekowy, cytrynowy, jabłkowy i winowy

Kwas mlekowy


Naturalnym źródłem kwasu mlekowego jest głównie kwaśne mleko, a także maślanka, jogurt, jabłka, pomidory i piwo. Kwas mlekowy jest kwasem nietoksycznym, a wręcz jednym z naszych metabolitów (mięśni i skóry). Roztwory wodne kwasu mlekowego mają różne pH, które jest uzależnione od stężenia kwasu np. wodny roztwór o stężeniu 90% ma pH 0,5, natomiast roztwór 5% ma pH 1,8. Cząsteczka kwasu mlekowego jest większa od cząsteczki kwasu glikolowego dlatego wykazuje bardziej powierzchowne działanie, pKa wynosi 3,85. Kwas wykazuje działanie typowe dla AHA. Posiada właściwości złuszczające, nawilżające, przeciwstarzeniowe i wygładzające, ponadto obniża pH skóry. Peeling mlekowy polecany dla osób ze skórą wrażliwa. Peeling ten najlepiej wykonywać w serii 4-6 zabiegów.

Peeling kwasem glikolowym, GlyKoPeel, High Potency Peel. Kwas glikolowy właściwości.

Kwas glikolowy

Kwas glikolowy jest najpowszechniej i najczęściej stosowanym alfa- hydroksykwasem (AHA) zarówno w kosmetologii jak i dermatologii. Jego naturalnym źródłem jest trzcina cukrowa (poddana fermentacji), znajdziemy go również w winogronach, jabłkach i agreście. Kwas glikolowy należy do kwasów o średniej mocy, jego pKa wynosi 3,83. Posiada najmniejszą cząsteczkę spośród wszystkich kwasów AHA, dzięki czemu łatwo penetruje warstwę rogową naskórka i może przenikać głęboko wgłąb skóry, jest też dobrym nośnikiem substancji aktywnych. Kwas ten nie wykazuje toksyczności. Kwas glikolowy może występować w postaci wolnej i częściowo zneutralizowanej (może też mieć postać zbuforowaną lub zestryfikowaną a te postaci są nieaktywne w skórze więc nie mają zastosowania praktycznego). Kwas glikolowy w formie wolnej wykazuje bardzo silne działanie, może wywołać nawet epidermolizę z poważnymi konsekwencjami, dlatego zabiegi z użyciem kwasu w tej formie muszą być wykonywane bardzo ostrożnie.

Peeling migdałowy. Kwas migdałowy w kosmetyce

orzechy migdałowca

Kwas migdałowy

Kwas migdałowy (Mandelic Acid) pozyskiwany jest przez hydrolizę  wyciągu z gorzkich migdałów (należy do grupy AHA). Od wielu lat w medycynie jest wykorzystywane jego działanie odbarwiające (leczenie przebarwień) i antybakteryjne (leczenie trądziku), a także stosuje się go w terapii fotoaging. Kwas migdałowy jest substancją nietoksyczną o wysokiej masie cząsteczkowej (duża cząsteczka, wolno przenika do skóry), pKa kwasu migdałowego wynosi 3,41. Kwas migdałowy nie zawiera substancji fotouczulających.
Kwas migdałowy wykazuje właściwości podobne do kwasu glikolowego. Ma od niego wyższą moc, ale ze względu na wielkość cząsteczki znacznie trudniej wnika do skóry, co powoduje, że działa wolniej i łagodniej niż kwas glikolowy. Jest też całkowicie pozbawiony działania drażniącego.

Kwas migdałowy - właściwości i działanie


Peeling chemiczny. Wskazania i przeciwwskazania do peelingu chemicznego.

fot. Courthey Rhodes
Rolą peelingu chemicznego jest poprawa wyglądu skóry poprzez jej oczyszczenie wygładzenie i ujednolicenie kolorytu. Poprzez kontrolowane uszkodzenie skóry przy użyciu odpowiednio dobranego kwasu pobudzamy ją do odnowy, a dzięki temu mamy możliwość usunięcia defektów skóry, czyli np. usunięcia przebarwień, zniwelowania bruzd i zmarszczek czy też wygładzenia blizn potrądzikowych. Skóra po zabiegu odzyskuje blask, zdrowy wygląd tym samym wyglądamy młodziej.

Peeling chemiczny - jak wygląda zabieg? Jak się przygotować do peelingu chemicznego?

Peeling chemiczny - przygotowania skóry do zabiegu.


Zdecydowałyśmy się na wykonanie peelingu chemicznego, jesteśmy po wizycie u kosmetologa czy lekarza, który wykona zabieg. Przed tego typu zabiegiem należy przygotować skórę w domu. O czym należy pamiętać?

- Na 3-4 tyg przed planowanym zabiegiem nie należy się opalać (miejsca które będzie poddane zabiegowi);
- Na tydzień przed nie stosujemy: zabiegów podrażniających skórę np.depilacja, woskowanie, dermabrazja, szorstkie gąbki czy też środków podrażniających skórę, mężczyźni nie golą się w dniu zabiegu;
- Osoby u których dość często pojawia się opryszczka powinny stosować tabletki z acyklowirem np. Heviran (należy poinformować lekarza o pojawiającym się problemie i poprosić o wypisanie recepty) - ja zawsze rozpoczynałam stosowanie Heviranu tydzień przed planowanym zabiegiem (minimum 5 dni) i tydzień po planowanym zabiegu (im głębszy peeling tym większe ryzyko, że bez zastosowania profilaktyki pojawi się opryszczka);
- na  dwa tygodnie przed zabiegiem zaczynamy stosować kremy z zawartością kwasów AHA 8-15 % (niższe stężenia dla skóry cienkiej i wrażliwej, wyższe dla skór mieszanych i tłustych). Preparaty te po pierwsze przyzwyczajają skórę do działania kwasów, po drugie delikatnie spłycają warstwę rogową (obniżają pH skóry z 5,5 do 4,5), dzięki czemu zabieg będzie bardziej efektywny, po trzecie - pomagają wychwycić osoby uczulone na kwasy AHA (dzięki temu uchronimy je przed silną reakcją alergiczną jaka mogłaby wystąpić przy nałożeniu np. 35% roztworu kwasu). W przypadku przebarwień lekarz może zalecić stosowanie hydrochinonu lub innych preparatów wybielających.

Peeling chemiczny. Rodzaje peelingów chemicznych.

Peeling chemiczny

(inne nazwy: chemabrazja, eksfoliacja, peeling medyczny) Peeling chemiczny jest to zabieg polegający na nałożeniu na skórę poddaną zabiegowi roztworu chemicznego (jednego kwasu np. kwas glikolowy lub też mieszaniny kwasów np. roztwór Jessnera), na skutek czego skóra ulega złuszczeniu. Najprościej można powiedzieć, że zabieg polega na kontrolowanym uszkodzeniu powierzchni skóry odpowiednio dobranym kwasem. Na skutek tego uszkodzenia do skóry dociera bodziec, że musi odbudować to co zostało zniszczone, dochodzi więc do pobudzenia komórek do szybszego wzrostu, a więc do regeneracji i odnowienia skóry. Substancje wykorzystywane w wykonaniu peelingu przenikają także wgłąb skóry i mają ważny wpływ na przebudowę kolagenu i elastyny (widoczne na skórze po 14-90 dniach od zabiegu). Efektem tego typu zabiegów jest gładsza, pełna blasku i młodziej wyglądająca skóra.
Najbardziej satysfakcjonujące i długotrwałe efekty obserwuje się po wykonaniu zabiegów w serii (np. 4-6 zabiegów) oraz przestrzegania zaleceń terapeutycznych i pielęgnacyjnych (oczywiście dotyczy to przede wszystkim peelingów chemicznych powierzchownych, a także tych średniogłębokich). Niestety wykonanie pojedynczego zabiegu powierzchownym peelingiem chemicznym - mimo spektakularnego efektu po kilku dniach od zabiegu - nie zagwarantuje nam trwałego efektu estetycznego.
W zależności od głębokości peelingu zabieg ten jest procedurą kosmetyczną lub medyczną.

Zastosowanie kwasu hialuronowego w kosmetologii.

Kwas hialuronowy - czym jest? Rola kwasu hialuronowego.

Po raz pierwszy kwas hialuronowy został wyizolowany z bydlęcej soczewki oka w 1934 r przez Karla Meyera i Johna Palmera z Uniwersytetu Columbia. Kwas hialuronowy (HA) jest biopolimerem o liniowym i nierozgałęzionym układzie. HA należy do glikozaminoglikanów (GAG), które są polisacharydami (wielocukrami). W fizjologicznych warunkach najczęściej występuje w postaci soli - hialuronianu sodu (bardzo rzadko lub prawie nigdy nie występuje w formie kwasu). Kwas hialuronowy występuje we wszystkich tkankach i płynach ustrojowych kręgowców, a także w otoczkach ścian komórkowych wielu bakterii - jest on niespecyficzny zarówno gatunkowo jak i tkankowo (identyczny skład HA zarówno w komórkach np. człowieka jak i otoczkach bakterii). O tym czym jest kwas hialuronowy więcej dowiecie się z postu Kwas hialuronowy - czym jest?

W organizmie człowieka kwas hialuronowy występuje w macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM), na powierzchni komórek i wewnątrz nich. W warunkach fizjologicznych każdego dnia dochodzi do degradacji około 1/3 zawartości całego kwasu hialuronowego w organizmie. Więcej informacji o roli HA w organizmie znajdziecie w poście kwas hialuronowy - rola kwasu hialuronowego w organizmie.

Kwas hialuronowy w kosmetyce i kosmetologii


Kwas hialuronowy jest jednym z najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych składników w kosmetyce. To dzięki niemu mamy liczne zabiegi odmładzające oraz wiele naprawdę dobrych kosmetyków nawilżających.

Kwas ten może być aplikowany różnymi metodami:
- drogą przezskórną: kosmetyki, wypełniacze;
- doustnie- w suplementach diety;

Efekty niedoboru kwasu hialuronowego  w skórze

Na skutek niedoboru kwasu hialuronowego w skórze obserwujemy następujące efekty:
- nieprawidłowe uwodnienie skóry (przesuszenie, łuszczenie);
- powstawanie zmarszczek;
- pogłębianie się fałdów;
- zaburzenia struktury skóry twarzy, szyi, dekoltu i piersi;
- zaburzenie homeostazy - złe i długotrwałe gojenie się ran oraz upośledzone procesy odpornościowe skóry;

Kosmetyki z kwasem hialuronowym


Rola kwasu hialuronowego w organizmie.

Kwas hialuronowy


Kwas hialuronowy występuje u wszystkich kręgowców, w tym oczywiście także w organizmie człowieka. Ponadto znajduje się także w otoczkach bakteryjnych niektórych bakterii np. Streptococcus. Co istotniejsze zawsze ma taką samą budowę.

Zawartość HA (hialuronic acid) w organizmie ludzkim nie jest jednakowa i zależy m.in. od miejsca występowania oraz wieku danej osoby (tzn. duża zawartość w rozwijających się embrionach, u dzieci i nastolatków, u osób około 40 roku życia jest go już o połowę mniej, czyli zawartość maleje wraz z wiekiem). Kwas ten jest obecny w naszym organizmie m.in w skórze (głównie w macierzy pozakomórkowej - około 56% całej zawartości hialuronianu znajduje się w skórze), gałce ocznej (np. ciałko szkliste oka), stawach, ścianach naczyń, pępowinie, czy też w krwi (0,05 mg/l) i limfie (normalnie jest go bardzo niewiele, natomiast wzrost jego stężenia w osoczu następuje w procesie starzenia, a także w różnych stanach chorobowych np. RZS czy marskości wątroby).

Kwas hialuronowy należy do glikozaminoglikanów (GAG). HA jest biopolimerem o liniowym, nierozgałęzionym układzie. W fizjologicznych warunkach nie występuje w formie kwasu lecz w postaci soli - hialuronianu sodu. Więcej o właściwościach kwasu hialuronowego przeczytacie w poście kwas hialuronowy - czym jest?

Rola kwasu hialuronowego w organizmie człowieka


Kwas hialuronowy - czym jest?

Dziś słów kilka o popularnym od kilku lat kwasie hialuronowym. Wykorzystywany jest zarówno w kosmetologii, medycynie estetycznej i medycynie tradycyjnej, a także przez producentów kosmetyków. Czym jest?

Kwas hialuronowy

Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa "hialos" czyli szkło, gdyż substancja ta jest cieczą o szklistej i przeźroczystej barwie.

Kwas hialuronowy (HA) został odkryty w 1934 roku przez Karla Meyera i Johna Palmersa w ciałku szklistym oka bydlęcego. Po raz pierwszy w celach leczniczych został wykorzystany w latach 70-tych XX w. w okulistyce podczas operacji siatkówki. Natomiast w dermatologii estetycznej pierwszy raz został użyty w 1992 roku. W 1996 roku stworzono syntetyczny kwas hialuronowy, który jest doskonale tolerowany przez skórę, to pozwoliło na tak szerokie zastosowanie tego polisacharydu. W kosmetologii stosowany jest do niwelowania oznak starzenia się skóry oraz do korygowania kształtów ciała (wypełniacz, implanty).

Dermabrazja laserowa. Różnice między dermabrazją mechaniczną a laserową

Dermabrazja laserowa


Dermabrazja laserowa polega na precyzyjnym usunięciu wierzchnich warstw skóry (naskórka) przy użyciu laserów ablacyjnych np. CO2 lub erbowych np. er:YAG posiadających odpowiednio ukształtowaną wiązkę światła właściwą do tego typu zabiegów. Są to lasery, które emitują światło podczerwone, podgrzewają tkanki, przecinają je lub powodują ich odparowanie. Podczas zabiegu usuwa się zewnętrzne uszkodzone warstwy skóry, pobudza to organizm do produkcji nowych komórek oraz do zwiększonego wytwarzania włókien kolagenowych i elastynowych (w ten sposób zachodzi odnowa i regeneracja skóry). Jedynym minusem tej metody jest wysoka cena za zabieg.

Przed zabiegiem z pacjentem jest przeprowadzany wywiad medyczny, głównie w celu eliminacji przeciwwskazań, a także w celu wybrania najlepszej i najbardziej odpowiedniej dla danego pacjenta metody zabiegu. Ponadto podczas takiej wizyty zostaje przekazana informacja o sposobie pielęgnacji skóry po zabiegu oraz o możliwych skutkach ubocznych i działaniach niepożądanych.
Sam zabieg trwa około 45 minut (zależnie od wielkości powierzchni poddanej zabiegowi), przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym lub w niepełnej narkozie.

Dermabrazja mechaniczna - metoda głębokiego peelingu

Można powiedzieć, że dermabrazja to zabieg dla osób odważnych. Znieczulenie, złuszczanie do krwi, dość długa rekonwalescencja, ból. Jest to jedna z drastyczniejszych metod pozbycia się blizn i zmarszczek  i pewnie dlatego ten głęboki peeling mechaniczny jest skuteczny i poprawia wygląd skóry. Jej efekt zależy od indywidualnej predyspozycji skóry do regeneracji.

Dermabrazja mechaniczna. Na czym polega zabieg dermabrazji?


fot. Oceanview MedSpa
Dermabrazja mechaniczna jest to metoda polegająca na mechanicznym ścieraniu naskórka i górnych warstw skóry właściwej przy użyciu specjalnego urządzenia z materiałem ściernym  (najczęściej używa się w tym celu tarczy diamentowej, ale mogą być też urządzenia wykorzystujące ostrą szczotkę -wirująca, lub drobnoziarnisty papier chirurgiczny). Jest to głęboki peeling mechaniczny (rączka aparatu do dermabrazji musi być ułożona równolegle do powierzchni skóry - pozwala to uniknąć uszkodzeń głębszych warstw skóry). Po usunięciu naskórka zwykle pojawia się krwawienie, a miejsce ścierane pokrywają się strupami i są obrzęknięte. Przystępując do zabiegu skóra powinna być zdrowa bez żadnego toczącego się procesu ropnego.

Mikrodermabrazja. Mikrodermabrazja - diamentowa, korundowa, tlenowa. Co należy o niej wiedzieć?

Mikrodermabrazja

fot. Oceanview MedSpa
Mikrodermabrazja to metoda mechanicznego złuszczania naskórka, przy użyciu urządzenia z możliwością kontroli głębokości ścierania (regulacja mocy, czasu oddziaływania i stopnia nacisku oraz liczby powtórzeń, czyli ilości ścieranych warstw). Jest zabiegiem bardzo popularnym ze względu na jej szerokie możliwości zastosowania. Zabieg ten pomaga się uporać z wieloma problemami skóry twarzy ale i również ciała Pomaga w terapii trądziku zaskórnikowego i grudkowego, spłyca blizny potrądzikowe, sprawdza się przy skórze łojotokowej, tłustej i z zaskórnikami, jest pomocny w zabiegach regenerujących skórę po ekspozycji na słońce (fotostarzenie), a także w zmniejszaniu widoczności rozstępów - raczej tych świeżych (do 6 m-cy od powstania) i blizn oraz walce z cellulitem. Oczywiście, żeby było jasne efekty o których pisałam nie występują po jednym zabiegu, trzeba wykonać je w serii, często w połączeniu z innymi metodami, a i tak wynik jest uzależniony od typu skóry czy zaawansowania problemu. Ale wracając do zabiegu to jest on bezbolesny i zazwyczaj nie niesie za sobą żadnego ryzyka zdrowotnego. Jednorazowy zabieg powoduje, że skóra jest oczyszczona, odświeżona i wygląda promiennie. Mikrodermabrazja ponadto ułatwia przenikanie substancji aktywnych wgłąb skóry - zwiększa możliwości absorpcyjne skóry i stanowi świetne przygotowanie do kolejnych etapów zabiegów (czy to regenerujących, czy też odmładzających lub innych). Systematyczne wykonywanie mikrodermabrazji pomaga długo utrzymać skórę w dobrej kondycji. Zabieg można wykonywać na opalonej skórze, podczas menstruacji, a także jest bezpieczny w czasie ciąży (jeśli nie ma powikłań).

Mikrodermabrazja - rodzaje

Wyróżnia się trzy rodzaje mikrodermabrazji:
- diamentowa;
- korundowa;
- oxybrazja;

Peeling kawitacyjny - jak wygląda zabieg? komu jest polecany?

Oczywiście każda z nas marzy, aby jej cera była piękna, gładka i promienna. Jedną z czynności, które wykonujemy aby osiągnąć ten cel są zabiegi złuszczania. W ostatnim czasie bardzo popularnym sposobem oczyszczania skóry jest peeling kawitacyjny.

Peeling kawitacyjny - czym jest?


Peeling kawitacyjny jest to zabieg polegający na oczyszczaniu skóry przy zastosowaniu ultradźwięków. Ultradźwięki to drgania mechaniczne o częstotliwości powyżej 16 kHz, czyli przekraczającej granicę słyszalności ucha ludzkiego. Zabieg ten ostatnimi czasy zebrał duże grono zwolenników ze względu na wysoką skuteczność, a także brak bólu i uczucia dyskomfortu. Peeling opiera się na zjawisku tzw. kawitacji. Do tego zjawiska dochodzi w chwili kiedy wilgotna powierzchnia skóry zostaje poddana działaniu fal ultradźwiękowych. Rozpylona na skórze woda tworzy mikroskopijne pęcherzyki wypełnione rozrzedzonym gazem, które pod wpływem drgań fal ultradźwiękowych gwałtownie pękają. W efekcie tego dochodzi do rozbicia martwych komórek warstwy rogowej naskórka, a tym samym odsłonięcia młodszej warstwy komórek, które są wolne od warstwy łoju i bakterii, czy też substancji toksycznych.
Poza złuszczaniem wibracje ultradźwiękowe wzbogacone o mikromasaż poprawiają mikrokrążenie i dotlenienie skóry (regeneracja).

Peelingi ziołowe - green peel, peeling azjatycki i inne. Wskazania i przeciwwskazania do peelingów ziołowych

Dzisiaj słów kilka o peelingach ziołowych. Peelingi na bazie ziół były stosowane już od dawnych lat. W ich skład wchodzą mieszaniny ziół o działaniu złuszczającym i odnawiającym (regenerującym skórę). Peelingi ziołowe to grupa peelingów naturalnych, o działaniu średnio głębokim, ale zarazem bardzo bezpiecznym (oczywiście przed takim zabiegiem należy wykluczyć przeciwwskazania). Nie zawierają one kwasów ani materiałów ściernych.

Peeling ziołowy - jak działają peelingi ziołowe?


fot. Courtney Rhodes
Mieszanka ziołowa po wtarciu w skórę wywołuje przekrwienie, odczyn zapalny i stopniowe złuszczanie naskórka (po kilku dniach jest to płatowe złuszczenie). Intensywność zabiegu zależy m.in od rodzaju i stężenia zawartych w mieszance ziół. Zabieg polega na wykonaniu lekkiego masażu za pomoc mieszanki ziołowej który trwa od 5 do 15 minut (czas zależy od grubości skóry, jej wrażliwości i czasu reakcji).
Działanie peelingu ziołowego opiera się na dobroczynnych właściwościach substancji aktywnych zawartych w mieszance ziół (są to głównie śluzy, garbniki, flawonoidy,krzemionka, fitohormony, witaminy czy też olejki eteryczne). Wymienione związki wykazują różne działanie m.in. przeciwzapalne, bakteriobójcze,ściągające, przeciwłojotokowe, antyoksydacyjne, rozjaśniające, uszczelniające naczynia i pobudzające fibroblasty do wytwarzania kolagenu i elastyny.
Zabieg ten pobudza komórki warstwy podstawnej do intensywniejszych podziałów, następuje szybsza odnowa naskórka, skóra staje się bardziej gładka i elastyczna. Ponadto dochodzi do regeneracji włókien w skórze właściwej, a także pobudzenia fibroblastów do zwiększonej produkcji kolagenu i elastyny - pozwala to spłycenie zmarszczek, a nawet zminimalizowania widoczności rozstępów.

Peelingi - rodzaje i zastosowanie. Po co wykonywać peeling?

Peeling


Pod pojęciem peelingu  rozumiemy złuszczanie naskórka (od ang. słowa peel - złuszczać, obierać skórkę, otrzeć) lub jego rozpuszczanie. Inne określenia peelingu to: ablacja, abrazja, złuszczanie, chemabrazja, czy też eksfoliacja.
W dosłownym znaczeniu peeling to procedura polegająca na złuszczaniu naskórka lub tylko jego części (określonej liczby warstw), ale może też sięgać swoim działaniem warstw skóry właściwej (peelingi średniogłębokie i głębokie - ale o tym później).
Złuszczanie na różnych poziomach naskórka jest uzależnione m.in. od rodzaju preparatu i od intensywności zabiegu, a te powinny być właściwie dostosowane do stanu skóry.
Jest to zabieg powszechnie stosowany w kosmetyce, dermatologii i medycynie estetycznej.

Oczywiście najbardziej popularne są peelingi bardzo powierzchniowe tzw. kosmetyczne, gdzie dochodzi do złuszczenia (eksfoliacji) tylko martwych komórek warstwy rogowej naskórka/ Tego typu peelingi często wykonujemy w domu, przy użyciu różnych peelingów zakupionych w drogeriach czy aptekach.

Peelingom mogą się poddawać praktycznie wszyscy - począwszy od młodzieży podczas walki z trądzikiem, aż po osoby w podeszłym wieku w walce z objawami starzenia. Zabiegom można poddać wszystkie części ciała. Oczywiście to co ważne, to właściwe dobranie optymalnej metody - najlepszej i najbardziej bezpiecznej - do wieku, stanu zdrowia, problemu (defektu kosmetycznego) oraz typu skóry. Peeling może być wykonywany bezpiecznie na każdej skórze, ale należy zachować szczególną ostrożność przy skórze wrażliwej, cienkiej i bardzo delikatnej, z trądzikiem zarówno różowatym jak i pospolitym, a także z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi.
Peelingi są szczególnie przydatne przy skórze z problemem nadmiernego rogowacenia, łojotoku, trądziku, z przebarwieniami (nierównej pigmentacji), z bliznami, a także modzelami.

Wolne rodniki. Czym są wolne rodniki? Jak z nimi skutecznie walczyć?

Wolne rodniki - czym są ?


Wolne rodniki to atomy, cząsteczki lub jony charakteryzujące się specyficzną budową. Prawidłowy atom składa się z jądra i krążących wokół niego par elektronów. Wolny rodnik jest natomiast atomem, który na zewnętrznej powłoce posiada niesparowany elektron. Dąży on aktywnie do oddania samotnego elektronu lub zabrania elektronu innej cząsteczce. Kiedy osiągnie swój cel sam staje się stabilny, ale jednocześnie niszczy inne komórki czy tkanki. Sytuację komplikuje fakt, iż wolny rodnik zabierając elektron innej cząsteczce powoduje powstanie kolejnego wolnego rodnika zdolnego do kontynuowania ataków - i tak koło się zamyka (jeden powoduje powstanie kolejnych, a te następnych). Ta reakcja łańcuchowa może trwać w nieskończoność. Jedyna możliwość jej przerwania to dezaktywacja rodnika, która ma miejsce gdy napotka on na swojej drodze antyoksydant lub inny wolny rodnik. Dochodzi wtedy do jego przekształcenia lub też rozpadu. Tak naprawdę to w pewnych okolicznościach większość z występujących w naszym ustroju związków i komórek może zostać przekształcona w wolny rodnik. Jeśli w organizmie w krótkim czasie dojdzie do namnożenia dużej ilości wolnych rodników, a w organizmie jest zbyt mało antyoksydantów to wtedy mamy do czynienia ze stresem oksydacyjnym i to on jest tak naprawdę groźny dla naszego organizmu.

Witamina C w kosmetyce i kosmetologii

Witamina C ma działanie ogólnoustrojowe, jest niezbędna do prawidłowego przebiegu wielu procesów metabolicznych - stąd też jej wpływ na wygląd i stan naszej skóry, błon śluzowych i ścian naczyń krwionośnych (niedobór kwasu askorbinowego powoduje zmniejszenie ilości kwasu hialuronowego, czego konsekwencją są kruche i pękające naczynia).

Witamina C w kosmetyce i kosmetologii - funkcje


Witamina C spełnia następujące funkcje w kosmetyce i kosmetologii:
- współuczestniczy w syntezie kolagenu, opóźniając procesy starzenia się skóry;
- powoduje szybszą i sprawniejszą regenerację naskórka, a ponadto rozjaśnia przebarwienia skórne;
- przyspiesza proces gojenia oraz zmniejsza ryzyko powstawania blizn;
- uczestniczy w regeneracji witaminy E (silnego antyoksydant), a następnie sama przechodzi regenerację - para witamin C i E jest więc wyjątkowo skutecznym środkiem przeciwstarzeniowym i nieniszczącym się narzędziem w walce z wolnymi rodnikami;
- sama jest silnym i efektywnym antyoksydantem niszczącym wolne rodniki, które przyspieszają starzenie się, po zneutralizowaniu wolnego rodnika witamina C przechodzi w kwas dehydroaskorbinowy, który jest redukowany przez enzym z powrotem do kwasu askorbinowego, który jest gotowy do kolejnej akcji przeciwko wolnym rodnikom (antyoksydant regenerowalny);
- bardzo ważna w pielęgnacji cery naczynkowej i z trądzikiem różowatym (właściwości przeciwzapalne; obkurcza i uelastycznia naczynia krwionośne);
- działa przeciwalergicznie;
- podnosi odporność organizmu;



Kiedy jest najlepszy moment na dziecko?

Kiedy jest najlepszy moment na urodzenie dziecka. To zależy głównie od tego kogo zapytamy - lekarze są zgodni, że optymalny czas na pierwszą ciąże jest przed trzydziestką. Z sondaży przeprowadzanych wśród kobiet wynika, iż najlepszy czas na pierwsze dziecko jest  między 25 a 29 rokiem życia, natomiast coraz więcej przybywa kobiet które swoje pierwsze dziecko rodzą w wieku między 30 a 34 rokiem życia. Lekarze biją na alarm, że po 35 roku życia dość drastycznie spada płodność. Ważne, żeby nie przegapić momentu kiedy możemy jeszcze naturalnie zajść w ciążę, żeby nie obudzić się pewnego dnia z przysłowiową "ręką w nocniku".

Fotodermatozy. Reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne

Promieniowanie słoneczne towarzyszy nam przez cały rok, nie tylko latem. Duża część z nas pamięta o stosowaniu preparatów ochronnych z filtrami UV tylko przy intensywnym słońcu podczas wakacyjnego wypoczynku. Piszę o tym ponieważ niektóre osoby bezwzględnie muszą stosować preparaty ochronne przez cały rok, a mianowicie mam na myśli osoby cierpiące na np. rumień trzewny czy porfirie, ale nie tylko. Istnieje grupa chorób skóry związana z nadwrażliwością na promieniowanie słoneczne ( zwłaszcza UVA i UVB, ale też na promieniowanie widzialne) - są to fotodermatozy i o nich dzisiaj będzie mowa.

Fotodermatozy

Fotodermatozy to grupa schorzeń skóry, które wzajemnie łączy fakt powstawania lub nasilenia objawów przez światło - można powiedzieć, że są odczynem na promieniowanie UV. Biorąc pod uwagę ten fakty zmiany na skórze są najbardziej nasilone w miejscach odsłoniętych tj. twarz, szyja dekolt i kark.

Jak zadbać o skórę po lecie - czyli akcja regeneracja.

fot. Philipp
Nieuchronnie zbliża się koniec lata, więc powoli wracamy do codziennych obowiązków po wakacyjnych podróżach. Słońce, plaża, kąpiel w morzu  dla większości z nas staje się już pięknym wspomnieniem. Przypominają nam o tym piękne zdjęcia, niektórym nakręcone filmy no i oczywiście opalone ciało. Przecież każda z nas wyjeżdżając na wakacje czy urlop chce wrócić z piękną opalenizną, która nadaje ciału promiennego wyglądu, tuszuje mankamenty, a ponadto optycznie wyszczupla i modeluje sylwetkę. Kiedy opalenizna zacznie blednąć, poszarzeje na skórze można zaobserwować spustoszenia jakie mogły wywołać długa ekspozycja na promieniowanie UV i kąpiele w cudownie szumiącym morzu. Ale może nie warto czekać, aż na skórze pojawią się widoczne oznaki horroru, który zafundowaliśmy jej podczas naszych cudownych wakacji. My już mamy za sobą czas odpoczynku, relaksu i regeneracji - więc pozwólmy aby teraz nasza skóra mogła tego wszystkiego doświadczyć. Pamiętajmy, że za to jak traktowałyśmy cerę w młodości przyjdzie nam zapłacić w wieku dojrzałym (czyli jak w piosence Anny Jantar "Nic nie może przecież wiecznie trwać"). Więc jak najszybciej wprowadźmy w życie plan naprawczy dla naszej skóry. Dziś opiszę jak najlepiej przeprowadzić akcję regenerację skóry po lecie.

Na początek infografika, a poniżej znajdziecie jej dokładne omówienie.



Olejki: geraniowy, melisowy, tymiankowy i inne...co warto o nich wiedzieć.

fot. Anna
Było już o najdroższym olejku różanym, najpopularniejszych olejkach: lawendowym i z drzewa herbacianego, a także o olejkach z drzew iglastych, cytrusowych i o tych mocno rozpalających zmysły olejkach egzotycznych. Dziś więc przyszła pora na przedstawienie kolejnych bohaterów aromaterapii. Być może należą one do mniej znanych i popularnych olejków, ale są równie cenne. Ciekawostka: większość roślin z których są pozyskiwane stosujemy jako przyprawy w kuchni. Ze względu na fakt, iż jest ich dość sporo opiszę je tylko krótko, ale postaram się zawrzeć wszystkie najważniejsze właściwości.



Olejki: lawendowy i z drzewa herbacianego - warto mieć je w domu.


Olejki o których dziś napiszę bez wątpienia warto mieć w domu. Są to olejki bardzo cenione i chyba najbardziej popularne  w aromaterapii. Mają bardzo szerokie spektrum zastosowania zarówno dla zdrowia jak i dla urody. Obydwa te olejki można stosować na skórze w formie czystej (bez rozcieńczenia). Przedstawiam więc głównych bohaterów posta: olejek lawendowy i olejek z drzewa herbacianego (nie ma nic wspólnego z herbatą:)


Olejki egzotyczne - jakie mają właściwości i kiedy ich używać.

fot. dMap Travel Guide
Olejki egzotyczne stanowią rozkosz dla naszych zmysłów. Przywołują na myśl ciała pięknie opalone słońcem, kwiaty we włosach, błękit nieba, zieleń, błyszczące w słońcu i zmieniające swe kolory morze. Któż z nas czasami nie chciałby się przenieść w takie miejsce - przynajmniej na krótką chwilę. Tam wszystko wydaje się takie doskonałe, piękne. Jeśli nie mamy możliwości aby w taką podróż się udać to jakąś cząstkę tego możemy odnaleźć w egzotycznych  olejkach eterycznych np. ylang- ylang, jaśminowym, paczulowym i innych.



Olejek różany - najbardziej cenny olejek w kosmetyce. Niezwykłe właściwości olejku różanego i jego zastosowanie.

Róża - królowa kwiatów od zarania dziejów uwodziła ludzi. Zachwyca barwą i jak magnes przyciąga swoim urzekającym zapachem. Jest kwiatem, który otwiera się bardzo wolno i ujawnia swój piękny zapach.
Czerwona róża - kwiat kochanków - to symbol miłości, ale nie tylko... to także wyraz pożądania, odwagi, namiętności. Jako symbol gorącego i trwałego uczucia jest idealna by za jej pomocą wyrazić miłość. Rozsypane płatki róż stwarzają romantyczny i zmysłowy nastrój...  Trochę się rozmarzyłam, ale pora wrócić do tematu głównego czyli olejku różanego.

Róża damasceńska

Spośród wszystkich olejków najbardziej cenny, a tym samym najdroższy jest olejek z płatków róży damasceńskie j- rośnie ona w basenie Morza Śródziemnego głównie w Bułgarii - Dolina Róż (jej stolicą jest Kazanłyk) , a także w Turcji. Uprawia się je również w Rosji, Indiach i Chinach. Olejek różany pozyskuje się również z róży stulistnej uprawianej na Południu Francji- region Grasse (jest to troszkę inny olejek).

Diety: wysokobiałkowa i niskobiałkowa.

Czasami stan zdrowia wymaga od nas zmiany sposobu żywienia. Często dzięki stosowaniu odpowiednio dobranej diety można skutecznie wspomagać leczenie farmakologiczne oraz szybko i efektywnie leczyć niektóre choroby. Należy pamiętać, iż często bywa tak, iż leczenie dietą jest znacznie tańsze niż lekarstwa. Oczywiście każda dieta musi dostarczać odpowiednią ilość energii oraz niezbędnych składników i odżywczych, aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować. Dzisiaj przybliżę diety wysokobiałkową i niskobiałkową, tzn. na czy polegają, komu są polecane.

Perfumy. Nuty zapachowe. Jak kupować perfumy?

"Kobieta, która nie używa perfum jest kobietą bez przyszłości"- Paul Valery.





Fot. Oveja



Pewnie nie każda z Was się z tym zgodzi, ale przecież my kobiety uwielbiamy nowe zapachy i kupowanie perfum - chcemy pachnieć pięknie, zmysłowo. Po prostu chcemy się czuć atrakcyjne, a perfumy mogą nam w tym pomóc. Każda z nas chce być Super Piękna.

Ze względu na fakt, iż większość perfum wydziela zapachy (najczęściej różne) w trzech fazach:  nuta głowy, nuta serca i nuta bazowa, to jeśli wcześniej nie używałyśmy danego rodzaju perfum nie powinno się ich kupować bezpośrednio po pierwszym powąchaniu. Podczas wizyty w drogerii po spryskaniu np. nadgarstka w ciągu kilku minut mamy okazję poczuć tylko nutę głowy, po tym możemy jedynie stwierdzić, że zapach nam się podoba, ale wcale nie oznacza to, że wybrany rodzaj perfum jest dla nas odpowiedni (przecież nie znamy pozostałych dwóch nut: serca i głębi, a to właśnie te nuty będą nas otaczać swoim zapachem przez większość czasu). Takie szybkie kupowanie często kończy się wyrzuceniem pieniędzy w błoto, bo dany zapach okazuje się nietrafiony (nieodpowiedni dla nas) i buteleczka ląduje w szafce z kosmetykami nieużywanymi. Inna sprawa jeśli znamy zapach (używałyśmy go wcześniej) - możemy go kupować bez testowania. Do tego jak kupować wrócę za chwilę, zacznę więc od omówienia nut i kompozycji zapachowych.

Olejki cytrusowe.

Olejki cytrusowe jeśli pozyskiwane są z owoców to w głównej mierze otrzymywane są przez wyciskanie owocni - metodą tłoczenia na zimno (z kwiatów i liści olejków nie wyciskamy). Aby pozbyć się z olejków wosków to przechowuje się olejek kilka godzin w niskiej temperaturze (woski są wymrażane). Zapach olejków z tej grupy jest intensywny, ale zarazem świeży, orzeźwiający i dodający energii.







Olejki z drzew iglastych.

fot. Denise Cross Photography
Olejki eteryczne z drzew iglastych maja szerokie zastosowanie zarówno w przemyśle kosmetycznym jak i farmaceutycznym.
Do najpopularniejszych olejków z drzew iglastych zaliczamy: olejek sosnowy, terpentynowy, pichtowy (jodłowy), cyprysowy, cedrowy, jałowcowy.

Super Piękna Na Facebooku !

Super Piękna na Facebooku !


Udostępnij lub dołącz do nas !



Wpływ olejków na samopoczucie. Aromachologia.


Aromachologia

Aromachologia to dziedzina dość młoda, prekursorem badań nad wpływem olejków na samopoczucie człowieka jest firma Shiseido (w drugiej połowie lat 80-tych).  Aromachologia bada wpływ olejków eterycznych na umysł i ciało człowieka.
W badaniach wykazano np. iż pod wpływem określonych zapachów zmniejsza się poziom hormonu stresu (jego ilość wzrasta w stanach napięcia i niepokoju) - kortyzolu.

"Prawo pierwszej nocy"


fot. Thomas Wanhoff
W naszym mózgu znajduje się "archiwum" w którym gromadzone są wzorce wszystkich do tej pory poznanych przez nas aromatów, barw i dźwięków. Zetknięcie się po raz pierwszy z danym aromatem (poznanie go) podlega pewnym mechanizmom które nazywa się " prawem pierwszej nocy". Oznacza to nie mniej nie więcej, iż najsilniej zapisujemy w pamięci pierwsze spotkanie z danym zapachem, ważne jest nastawienie emocjonalne w momencie kiedy spotykamy się po raz pierwszy z danym aromatem. Na przykładzie jaśminu-  dla jednych zapach ten jest podniecający (wspomnienia pozytywne), bo np. pierwszy pocałunek odbył się przy zapachu jaśminu, dla innych, którzy zetknęli się z nim po raz pierwszy np. podczas pogrzebu (budzi wspomnienia negatywne) może działać przygnębiająco.

Olejki eteryczne zalecane w różnych problemach skórnych

fot. Abdillah Wicaksono
Różne olejki pomagają w różnych dolegliwościach skórnych. Poniżej przedstawię jakie olejki pomagają w walce z poszczególnymi problemami oraz jakie mieszanki olejków można przygotować na dane dolegliwości.
Pamiętajcie! Olejków nie nakładamy bezpośrednio na skórę muszą być rozcieńczone na 15 ml oleju bazowego (np. migdałowego, oliwki, winogronowego lub lnianego) 5 kropli olejku eterycznego (wyjątek olejek lawendowy i z drzewa herbacianego - ich nie trzeba rozcieńczać)/


Jaki olejek eteryczny na poszczególne problemy skórne?

Pękające naczynka, zaburzenia krążenia krwi:
- neroli;
- różany;
- cyprysowy;
- z rumianku rzymskiego;
- rozmarynowy;

Olejki eteryczne. Jak kupować olejki eteryczne? Aromaterapia.

Cały świat składa się z milionów woni, które przenikają się wzajemnie tworząc niepowtarzalne kompozycje zapachowe.  Zmysł powonienia odgrywa niezwykle ważną rolę w naszym życiu.

fot. Naomi King
"Pachnidło" Patrick Suskind
"Kto ma władzę nad zapachami, ten ma władzę nad sercami ludzi".
"Ludzie bowiem mogą zamykać oczy na wielkość, na grozę, na piękno, i mogą zamykać uszy na melodie oraz bałamutne słowa. Ale nie mogą uciec przed zapachem. Zapach bowiem jest bratem oddechu".

Ponadto zapach ma ogromną moc przywoływania wspomnień.
Kate Lord Brown " Perfumy są kluczem do naszych wspomnień".

Kompozycje zapachowe są stosowane w produkcji perfum, kremów, lotionów, balsamów oraz jako substancje wspomagające leczenie metodą aromaterapii.

Skąd się biorą kompozycje zapachowe? Do ich produkcji stosowane są olejki eteryczne.

OLEJKI ETERYCZNE 

Olejki eteryczne są to substancje lotne o różnorodnym składzie chemicznym. Ich cechą charakterystyczną jest silny zapach.
W temperaturze pokojowej olejki mają konsystencję oleju, ale nie są tłuste.
Pod względem chemicznym olejki to węglowodory będące mieszaniną wieloskładnikowych związków mono-, seskwi- i diterpenowych, a także pochodnych alkoholi, aldechydów, ketonów, estrów, eterów i fenylopropanów. Dokładny skład olejków poznano dopiero po wprowadzeniu metod chromatografii gazowej.
Olejki eteryczne występują we wszystkich częściach roślin (kwiatach, owocach, łodygach, liściach, nasionach i korzeniach). Niektóre rośliny wytwarzają wytwarzają nawet kilka rodzajów olejków np. pomarańcza - jeden olejek zawiera w skórce, drugi w liściach, a trzeci w kwiatach.
Olejki rozpuszczają się w tłuszczach (np. olejach) i rozpuszczalnikach organicznych np. alkohol etylowy, ale nie są rozpuszczalne w wodzie (można je krótkotrwale zmieszać powstanie zawiesin, która po niedługim czasie rozdzieli się). Są nieodporne na promieniowanie UV, które powoduje rozkład olejków, dlatego też powinny być przechowywane  w zaciemnionym miejscu w butelce z ciemnego (najlepiej brązowego) szkła.
Mogą mieć różne kolory: przeźroczysty lub lekko żółtawy (cytrynowy), zielonkawy (bergamotowy), czerwonawy (cynamonowy), niebieskawy (rumiankowy).

Przykłady olejków pozyskiwanych z różnych części roślin:
- z kwiatów - np. różany, ylangowy, jaśminowy, lawendowy, rozmarynowy;
- z owoców - np. jałowcowy, muszkatułowy;
- z nasion - np. koperkowy, fenkułowy;
- z liści - np. eukaliptusowy, geraniowy, z drzewa herbacianego;
- z korzeni - np. wetiwerowy, imbirowy;
- z kory - np. cynamonowy, mirtowy;
- z drewna - np. sandałowy, z drzewa różanego, cedrowy;

Metody otrzymywania olejków eterycznych

Olejki eteryczne uzyskiwane są następującymi metodami:
- wytłaczanie;
- destylacja z parą wodną;
- krystalizacja;
- sublimacja;
- ekstrakcja rozpuszczalnikami organicznymi (np. eterem lub alkoholem);
- ekstrakcja w gazach (np. dwutlenek węgla) ;
- chromatografia;
- przez tzw. nawanianie (enfleurage, ekstrakcja w olejach roślinnych);

W celu uszlachetnienia olejków stosuje się odterpenowanie, w wyniku czego powstaje nam pomada, następnie w wyniku wymycia alkoholem i zagęszczenia zamienia się ona w absolut, a z niego po ekstrakcji eterem naftowym  powstaje konkret.

Otrzymywanie olejków z roślin jest bardzo kosztowne i stąd wynika ich cena. Np. aby otrzymać 1 kg olejku jaśminowego trzeba zerwać ręcznie, o świcie około 1000 kg kwiatów jaśminu; natomiast na 1 kg olejku różanego potrzeba 5000 kg płatków ze świeżo otwartych kwiatów.
Za rośliny olejkowe uznajemy te, w których zawartość olejku wynosi powyżej 0,1 %

Czym się kierować przy zakupie olejków eterycznych?

fot. Norio Nakayama
1) Kupując olejki zwracajmy uwagę czy są odpowiednio, oryginalnie zapakowane (zapieczętowane). 
2) Właściwe opakowanie to szklana, szczelna buteleczka z ciemnego szkła (bursztynowego szkła) np. niebieska butelka nie chroni przed UV.
3) Optymalna temperatura ich przechowywania to 5- 15 stopni C.
4) Należy dokładnie przeczytać ulotkę - z czego jest pozyskiwany - tzn. nazwa łacińska i z jakiej części rośliny został pozyskany np. olejek z drzewa różanego (wysokie drzewo, rośnie w Brazylii) - główny składnik linalol, to nie to samo co olejek różany (z płatków róż), którego głównym składnikiem jest geraniol.
5) I ostatnia sprawa to sprawdzić na opakowaniu informacje dotyczące pozyskiwania (lepiej jeśli przez destylację niż ekstrakcję). Jeśli metodą ekstrakcji to sprawdzić w jakim rozpuszczalniku i jaka ilość (zawartość) jego pozostała.
6) Każdy olejek musi spełniać dane normy i mieć certyfikat.

Okres ważności większości olejków to 2 lata, poza olejkami cytrusowymi (szybciej się utleniają) - ich okres ważności to rok, natomiast olejki pozyskiwane z drewna np. sandałowy można przechowywać nawet 3-4 lata.


Ciekawostka.
Ludzki mózg jest w stanie wyczuć ponad 10000 zapachów.

Aromaterapia

fot. Honou
Aromaterapia jest dziedziną medycyny naturalnej (niekonwencjonalnej), w której stosuje się olejki eteryczne pochodzenia naturalnego do łagodzenia dolegliwości. Drogi wprowadzania olejków do organizmu: przez drogi oddechowe (wdychanie - inhalacje) lub skórę (masaż, kąpiel, kompresy).
Wywodzi się od dzieł arabskiego lekarza AWICENNY (lekarz naczelny w Bagdadzie - żył na przełomie X i XI w - opisał 800 leczniczych gatunków roślin). Termin aromaterapia  stworzył (wprowadził) chemik francuski Rene Maurice Gattefosse (1937) .
Olejki mają różne działanie m.in. przeciwzapalne (składniki olejku tj. bisabolol, chamazulen), przeciwgrzybicze (z drzewa herbacianego, lawendowy, z czarnego pieprzu, goździkowy, melisowy, paczulowy i tymiankowy), przeciwbakteryjne (np. z drzewa herbacianego, tymiankowy, goździkowy, majerankowy, geraniowy, pieprzowy i z gałki muszkatułowej), przeciwwirusowe (np. pieprzowy, kardamonowy, goździkowy, lawendowy, cytrynowy i z drzewa herbacianego), są przeciwutleniaczami (olejek z kosodrzewiny, tymiankowy, goździkowy i z gałki muszkatułowej), poprawiają ukrwienie skóry (np. rozmarynowy).  Działają również tonizująco, odświeżająco, ujędrniająco oraz przeciwzapalnie.

Aromaterapia pomaga ludziom poczuć się lepiej, zwiększa temperament, pomaga się odprężyć i w efekcie zwiększa pewność siebie.


Najważniejsze zasady stosowania aromaterapii

fot. dMap Travel Guide
Stosując aromaterapię należy przestrzegać następujących zasad:
- przygotowując mieszankę, nie należy stosować więcej niż 5 różnych olejków;
- nie stosować dawek większych niż te wskazane: np. 5-10 kropli do kominka aromaterapeutycznego, 10-15 kropli do kąpieli w wannie, 15-30 kropli do 50 ml oleju do masażu (przy skórze suchej i normalnej- olej z: kiełków pszenicy, awokado, orzechów laskowych, natomiast przy cerze tłustej poleca się olej z migdałów, nasion winogron);
- nie stosować nierozcieńczonych olejków bezpośrednio na skórę;
- nie łączyć kąpieli aromaterapeutycznych z myciem ciała w płynach pianotwórczych;
- przed pierwszym zastosowaniem wykonać test uczuleniowy ( olejki które uczulają dość często np. sosnowy, cytrusowy, eukaliptusowy, geraniowy);
- zawsze trzeba pamiętać o ogólnych przeciwwskazaniach;
- olejki, których używamy powinny być wysokiej jakości;
- olejki stosować uważnie (brać pod uwagę od jakiego wieku u dzieci dany olejek można stosować);
- w ciąży nie każdy olejek można stosować (należy zapoznać się dokładnie czy dany olejek może być stosowany w ciąży czy też nie, a najlepiej skonsultować się z lekarzem);

Niektóre olejki są tak lotne, że muszą być użyte w połączeniu z fiksatorami (utrwalaczami aromatu). Do fiksatorów należą: ambra, piżmo, cybet, olejek kus- kus i irysowy.

Co decyduje o zapachu i właściwościach leczniczych olejku?

Decydują o tym związki dominujące w mieszaninie.
Np. charakterystycznym składnikiem olejku o zapachu "różanym" jest geraniol,
Zapach cytrynowy - mieszanina terpenów zawierających cytral, cytronellol oraz limonen. Olejki o charakterystycznym zapachu cytryny pozyskuje się również z roślin, które do cytrusów nie należą np. z melisy (melisowy), z eukaliptusa (eukaliptusowy citriodora).
Zapach fiołków zapewnia iron (keton), jest on bardzo drogi więc zastępuje się go sztucznie otrzymanym jononem (po rozcieńczeniu pachnie świeżymi fiołkami).
O zapachu jaśminu decyduje octan benzylu (ten produkuje się syntetycznie ze wg na koszty). Naturalny olejek jaśminowy zawiera również farnezol (wykorzystywany w dezodorantach bakteriostatyczny, lekko pachnący alkohol) oraz bardzo małe ilości indolu (o nieprzyjemnym zapachu odchodów- po rozcieńczeniu ma przyjemny kwiatowy zapach).
Olejek miętowy (kolor lekko zielony) zapach, właściwości, antyseptyczne, chłodzące i odświeżające zawdzięcza mentolowi.
Olejki których wiodącym składnikiem jest eugenol (właściwości dezynfekujące) mają zapach "goździkowy".
Olejek cynamonowy jest otrzymywany z kory czerwonego cynamonu, zapach zawdzięcza aldehydowi cynamonowemu.
Olejki zawierające anetol mają zapach anyżkowy, olejek cedrowy zawdzięcza zapach cedrolowi, sandałowy - santatolowi.
Nazwa olejku w (zawdzięcza zapach): eukaliptusowy (eukaliptol), kamforowy (kamfora), kminkowy (karwon), sasafrasowy (safrol), tymiankowy (tymol), zapach gorzkich migdałów (aldehyd benzoesowy), zapach piżma (farnezol).

Jaki olejek na daną przypadłość?

Oto kilka przykładów:
- olejki najmocniej uspokajające - neroli, petigrain, pomarańcza gorzka;
- zmniejszenie napięcia przedmiesiączkowego (PMS) oraz podczas menopauzy - neroli i cytrynowy;
- otyłość- grejpfrutowy;
- nałogi- grejpfrutowy;
- reumatyzm - limeta i cytryna;
- bóle mięśni - limeta i grejpfrut;


W kolejnych postach napiszę jakie olejki są zalecane w poszczególnych problemach skórnych oraz postaram się przybliżyć dokładniej działanie niektórych olejków.


Stres. Czasem pomaga a czasem szkodzi.

Każdy z nas zna to odczucie. XXI wiek - żyjemy szybko, jesteśmy w ciągłym biegu, bo przecież musimy za wszystkim nadążyć. Większość z nas bierze udział w tzw. wyścigach szczurów - musimy być najlepsi, musimy awansować, lepiej zarabiać, kupić dom/mieszkanie, ciągle ktoś czegoś od nas wymaga lub sami wymagamy od siebie zbyt wiele. Nie krytykuję tutaj nikogo, wręcz rozumiem - sama od dziecka byłam ambitna, ale zawsze należy się zastanowić czy warto robić coś kosztem własnego zdrowia. Gdy czujemy, że to wszystko wokół zaczyna nas już przerastać, w nasze życie wkracza silny stres, bo przecież obawiamy się czy podołamy wszystkim obowiązkom, które przyjęliśmy na siebie - taki stres może nam jedynie zaszkodzić. Kiedy stan taki trwa ciągle, jest długotrwały może wręcz doprowadzić nas do powstania różnych chorób. Ale stres potrafi być też pozytywny - działać na nas motywująco i dodaje nam energii.

Zmiany pod wpływem nasłonecznienia. Rogowacenie starcze i róg skórny.

Większość letniego sezonu już za nami. Mam nadzieję, że właściwie chroniliście skórę przed promieniowaniem słonecznym (UVB i UVA).
Dziś napiszę o dwóch najpopularniejszych rodzajach zmian jakie mogą pojawić się na naszej skórze pod wpływem nasłonecznienia (i nieodpowiedniej ochrony) oraz o zmianach jakie pojawiają się na skórze na skutek działania innych czynników, które mogą być stanami przedrakowymi.

Czym są stany przedrakowe?


Stany przedrakowe to ogniskowe zmiany skóry, z których po różnie długim okresie trwania mogą rozwinąć się nowotwory złośliwe skóry (są niejako terenem rozwoju procesu nowotworowego). W zależności od częstości występowania złośliwych nowotworów stany te dzielimy na takie w obrębie których nowotwory powstają bardzo często i takie, które dość rzadko są podłożem procesu nowotworowego. Do stanów przedrakowych z których nowotwory rozwijają się częściej należą: zmiany związane z działaniem światła słonecznego i innymi źródłami promieniowania jak rogowacenie słoneczne i róg skórny, skóra pergaminowata i barwnikowa oraz uszkodzenia rentgenowskie skóry, rogowacenie chemiczne oraz rogowacenie białe. Zaś do sanów przedrakowych z których nowotwory rozwijają się rzadko zalicza się: bliznowce (keloidy) - zarówno przerosłe blizny po oparzeniach jak i przewlekłe stany zapalne przebiegające z bliznowaceniem (np. po gruźlicy czy toczniu rumieniowatym). Stany przedrakowe wymagają ścisłej obserwacji i leczenia.


Rogowacenie starcze (słoneczne)

Rogowacenie starcze jest wyraźnie powiązane z wcześniejszą ekspozycją na promieniowanie UV.
Problem ten dotyka osób zazwyczaj po 50 roku życia. Częściej pojawia się u osób opalających się. Zmiany są często dość liczne i zlokalizowane są szczególnie na odsłoniętych częściach skóry. Często występuje również u osób narażonych na nadmierne nasłonecznienie np. zawodowo - u rolników, budowlańców, kierowców itp.
Problem ten nie dotyczy ludzi rasy czarnej.

Słyszenie a słuchanie. Czym się różni?

fot. Ian Sane
Tak naprawdę w życiu, w kontaktach międzyludzkich czy też w negocjacjach liczy się słuchanie.
Niektórym może się wydawać, że nie ma różnicy, a jednak. Zacznę od definicji obu słów.

Słyszenie jest procesem automatycznym, obejmuje fizjologiczny odbiór dźwięków;

Słuchanie jest natomiast wyuczoną umiejętnością komunikacyjną. Jest to proces psychologiczny podczas którego odbieramy wiadomości;

Diety odchudzające: dieta Cambridge, dieta dr Haya, dieta kopenhaska i inne diety.

Pewnie większość  z nas kobiet ma za sobą przynajmniej jedną (a może nawet kilka diet odchudzających). Ja przyznam nigdy na diecie nie byłam, bo mój problem jest odwrotny - powinnam przytyć, ale póki co słabo mi to wychodzi. A tak ogólnie to jestem zwolenniczką racjonalnego odżywiania.

Jeśli ktoś chce schudnąć należy po prostu zmniejszyć dowóz kalorii (stosować dietę niskoenergetyczną), ale nadal odżywiać się racjonalnie (najważniejsza zasada: primum non nocere - po pierwsze nie szkodzić) i zwiększyć aktywność fizyczną - sądzę że to najbardziej rozsądne rozwiązanie. Oczywiście czasami ze względów zdrowotnych musimy przejść na jakiś rodzaj diety np. dieta niskocholesterolowa, wysokobiałkowa, czy niskobiałkowa, ale to jest zupełnie inna sprawa, bo jest to podyktowane stanem chorobowym, a dieta ma nam pomóc w powrocie do zdrowia lub zapobiec utracie dobrego stanu zdrowia.

Zadajmy sobie pytanie: Kiedy człowiek nie tyje?

Sen - ważny dla urody oraz sprawności organizmu.

fot. mahmoud99725
Sen jest niezwykle ważny dla urody i sprawności człowieka. Jest dla nas odpoczynkiem i wydaje się wręcz niezbędny dla naszego prawidłowego funkcjonowania.

Średnia przeciętna długość snu człowieka to około 8 godzin na dobę (np. koń potrzebuje minimum 2 godzin snu, a kot 14 godzin). Oczywiście indywidualne zapotrzebowanie na sen jest naszą cechą osobniczą (niektórym wystarczają 4 godziny snu, inni potrzebują np.9 - mowa tu o osobach zdrowych).
Ale nie tylko długość snu jest sprawą ważna, istotna jest również jego jakość.
Zarówno na długość jak i jakość snu ma wpływ wiele czynników, a są to m.in. poziom zmęczenia, stan emocjonalny, temperatura otoczenia, gospodarka hormonalna, rodzaj i wielkość posiłków, a także czas ich spożycia.

Wpływ dymu tytoniowego na skórę.


Jednym z wielu czynników, które są szkodliwe dla naszej skóry (oczywiście nie tylko dla niej) jest dym tytoniowy. Nie mam tu na celu żadnego moralizowania, bo nie mam do tego prawa, chcę tylko przedstawić merytorycznie do jakich zmian w skórze dochodzi na skutek palenia papierosów.


Po pierwsze i najważniejsze podczas palenia papierosów powstają bardzo duże ilości wolnych rodników, które niestety uszkadzają komórki skóry (i nie tylko, ale o tym innym razem) , potęgując w ten sposób negatywne efekty działania promieniowania słonecznego (można powiedzieć, że  palenie przyspiesza fotostarzenie).

Jak się pozbyć cellulitu.

fot. Philipp
Najskuteczniejszymi środkami w walce z cellulitem są ruch i dieta, bez nich nawet najbardziej nowoczesne metody nie przyniosą efektów długofalowych. Bez zwiększenia aktywności fizycznej i zmiany diety wszelkie nasze walki z cellulitem przyniosą efekt jedynie na krótki czas, a nie o to w tym chodzi aby ciągle walczyć. Wiadomo, iż lepiej zapobiegać niż leczyć.


Nasza dieta powinna wyglądać następująco:
- chude mięsa i ryby;
- chude sery i nabiał;
- ryż i kasze;
- warzywa i owoce;
- tłuszcze roślinne zwłaszcza te tłoczone na zimno;

Cellulit - co to jest? Jakie są jego przyczyny? Rodzaje cellulitu.

Cellulit (lipodystrofia) jest pojęciem stosowanym wyłącznie w kosmetyce (dermatologia nie uwzględnia takiego stanu), czyli można powiedzieć problem czysto estetyczny.
Na początek trzeba rozróżnić dwa pojęcia: cellulit i cellulitis (stan zapalny tkanki podskórnej).
Cellulit to dystrofia (zaburzenie odżywienia np. tkanek) tkanki podskórnej o charakterze niezapalnym. 

Pierwsze jego objawy pojawiają się w następujących okresach życia: pokwitanie około 12%, ciąża około 20%, i menopauza około 25%.